Στον κόσμο της Τζέιν Ώστεν και η κριτική της Παρασκευής

Facebook Twitter
1

Όπως κάθε Παρασκευή, ξεκινάμε με την κριτική της εβδομάδας από την Άννα Κουτσιλοπούλου

Roo Kickkick & the Big Bad Blimp του Ryan Gattis

 

Chapman University, October 2005 © Cindy Yamanaka for The Orange County Register


Η αλήθεια είναι ότι μόλις τελείωσα αυτό το βιβλίο, έψαξα αμέσως να βρω λεπτομέρειες για τη ζωή και τις συνήθειες του συγγραφέα του. Το αποτέλεσμα ήταν ότι – ίσως λιγάκι ειρωνικά, ίσως απλά και μόνο λόγω του νεαρού της ηλικίας του – ο ιδιωτικός και δημόσιος βίος του κυρίου Gattis έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το βιβλίο του. Ο Gattis από τα 25 του διδάσκει δημιουργική γραφή στο Chaprman University στην Καλιφόρνια, έχει δημοσιεύσει δύο μυθιστορήματα (αυτό και το “Kung Fu High-School), ετοιμάζει το τρίτο του, ενώ μια επίσκεψη στο προσωπικό του blog  θα σας πείσει ότι δεν πρόκειται για έναν καθημερινό τύπο.  

Στο Roo Kickkick & the Big Bad Blimp τα πράγματα έχουν ως εξής: ο Roo Kickkick έχει μόλις δύο μήνες που μετακόμισε στην πόλη Barguss. Αν και πρόκειται για μία μικρή κομητεία της Δυτικής Αμερικής, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Όταν ο Roo πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από τον Raoul de los Dios και σώζεται με τον πιο παράδοξο τρόπο, η πόλη τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας, των χολλυγουντιανών σκηνοθετών και συγγραφέων και σιγά σιγά έρχονται τα πάνω κάτω.

Η πλοκή τρέχει με χίλια, οι χαρακτήρες ανταγωνίζονται σε σουρρεαλισμό, η φαντασία και η πραγματικότητα γίνονται ένα, κι αν μάλιστα είστε fan των τρελών τοπονυμίων και των extravagant ονοματοδοσιών, αυτό το βιβλίο θα το απολαύσετε. Η αφήγηση μέσα στην αφήγηση προσθέτει χαρακτήρα στο μυθιστόρημα, αλλά μοιάζει εννίοτε και με υπερφιλόδοξη προσπάθεια του νεαρού συγγραφέα να κάνει πράξη την όποια πανεπιστημιακή του σπουδή στο creative writing. Αν έχεις ήδη βιβλία που περιμένουν να διαβαστούν, αγόρασέ το το καλοκαίρι και θα με θυμηθείς.

Στον κόσμο της Τζέιν Ώστεν

Η ειδικός σε θέματα Τζέιν Ώστεν, Paula Byrne, ισχυρίζεται ότι έχει στην κατοχή της ένα πορτρέτο της συγγραφέως που την παρουσιάζει δυνατή και με αυτοπεποίθηση, σε αντίθεση με την εικόνα που έχει τώρα.

Το μοναδικό πορτρέτο της Τζέιν Ώστεν που θεωρείται αυθεντικό είναι ένα σκίτσο που έκανε η αδερφή της. Όλα όσα κυκλοφορούν έχουν προκύψει από αυτό, στο οποίο την παρουσιάζει σε μια νωχελική στάση, με μπούκλες και κοριτσίστικη περιβολή.

Η Τζέιν Ώστεν δεν κατάφερε να πείσει τους σύγχρονούς της για την αξία του έργου της. Όλα τα γραπτά δημοσιεύτηκαν με ψευδώνυμο –ήταν πολύ ασυνήθιστη ασχολία η συγγραφή για μια γυναίκα. Η καταπίεση που ένιωθε είναι φανερή σε όλα της τα έργα, με μία ηρωίδα που προσπαθεί να ξεφύγει από ό,τι είναι προδιαγραμμένο γι’ αυτή, επιλέγοντας τον φαινομενικά ακατάλληλο άντρα, ο οποίος αποδεικνύεται τελικά ο ιδανικός.

Το γεγονός ότι δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή της είναι η αιτία που δεν υπάρχουν πορτρέτα της. Η Paula Byrne όμως ισχυρίζεται πως υπάρχει ένα δεύτερο, το οποίο ανήκε σε μια ιδιωτική συλλογή. Η νέα εικόνα την παρουσιάζει μαζί με τα σύνεργα της δουλειάς της, με γραφική ύλη και πένες, κάτι που ερμηνεύεται ως περηφάνια για την ασχολία της.

Mansfield Park

Η Φάννυ Πράις είναι ένα κορίτσι που κατάγεται από μία σχετικά φτωχή οικογένεια η οποία την αναγκάζει να πάει να μείνει με τους πλούσιους θείους της στο Mansfield Park. Μεγαλώνει με τα τέσσερα ξαδέρφια της, αλλά πάντα αντιμετωπίζεται ως κατώτερη. Μόνο ο Έντμουντ την αντιμετωπίζει με αγάπη. Η συνέχεια  στις οθόνες σας:

Βιβλίο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Βιβλίο / «Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Μια επίκαιρη συζήτηση με την εγκληματολόγο Αναστασία Τσουκαλά για ένα πρόβλημα που θεωρεί «πρωτίστως αξιακό», με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου της το οποίο αφιερώνει «στα θύματα, που μάταια αναζήτησαν δικαιοσύνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ιβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία

Βιβλίο / Τζόαν Ντίντιον vs. Iβ Μπάμπιτζ: Μια διαμάχη που συνεχίζεται και μετά θάνατον

Η Ντίντιον και η Μπάμπιτζ πέθαναν με διαφορά έξι ημερών τον Δεκέμβριο του 2021: «Θέλω να πιστεύω ότι η Τζόαν Ντίντιον έζησε μια επιπλέον εβδομάδα από κακία», είχε γράψει τότε μια δημοσιογράφος σε ένα tweet που έγινε viral.
THE LIFO TEAM
Τα ημερολόγια του Αλέξη Ακριθάκη σε μια νέα έκδοση

Βιβλίο / Τα ημερολόγια του Αλέξη Ακριθάκη σε μια νέα έκδοση

Με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων από τον θάνατο του καλλιτέχνη κυκλοφορεί το βιβλίο «Γράφοντας τη ζωγραφική - Ημερολόγια 1960-1990» που αφηγείται τη δημιουργική αγωνία και τον σύντομο, πλην πλούσιο και ταραχώδη βίο του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μην πεις λέξη»: Ένα καταιγιστικό βιβλίο για την άλλη «ματωμένη» Κυριακή

Βιβλίο / «Μην πεις λέξη»: Ένα καταιγιστικό βιβλίο για την άλλη «ματωμένη» Κυριακή

Το πολυβραβευμένο βιβλίο του Patrick Radden Keefe που έγινε μίνι σειρά στο Disney+, εκτός από τη συγκλονιστική ιστορία της Jean McConville που απήχθη και δολοφονήθηκε από τον IRA, φέρνει και ένα παράδειγμα έντασης γραφής και έρευνας που δεν το συναντούμε συχνά.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΑΚΗΣ
 Δημήτρης Χατζής  (Νίκος Γουλανδρής «491 δελτία για τον Δημήτρη Χατζή»)

Το πίσω ράφι / «Αν δεν γυρίσω, σα συγγραφέας είμαι χαμένος»: Ο Δημήτρης Χατζής μέσα από 491 δελτία

Στο βιβλίο του Νίκου Γουλανδρή, μέσα από έγγραφα, φωτογραφίες και επιστολές καταγράφεται ο κόσμος που θέλησε ν’ αλλάξει ο Χατζής, ως πολίτης, ως πεζογράφος, ως ιδεολόγος.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Διαβάζοντας για την Αμερική του Τραμπ

Βιβλίο / Διαβάζοντας για την Αμερική του Τραμπ

Μόλις μία εβδομάδα μετά τις αμερικανικές εκλογές, βιβλία δυστοπικού περιεχομένου και πολιτικής θεωρίας εκτοξεύτηκαν στις πρώτες θέσεις των παγκόσμιων πωλήσεων, αποδεικνύοντας ότι η ανάγνωση παραμένει το ένα και μοναδικό όπλο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Βιβλίο / Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Υπεύθυνη για τα πιο πολύτιμα αποκτήματα της ιδιωτικής συλλογής του διάσημου τραπεζίτη, η απέριττα κομψή βιβλιοθηκάριος Μπελ ντα Κόστα Γκριν ήταν μαύρη αλλά εμφανιζόταν ως λευκή στον αφρό της υψηλής κοινωνίας μέχρι και τον θάνατό της το 1950.
THE LIFO TEAM
Leslie Absher: «Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι» 

Βιβλίο / Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι, συγγραφέας

Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Leslie Absher μάς ξεναγεί στο «Σπίτι με τα μυστικά», εκθέτοντας ταυτόχρονα την προσωπική της πορεία προς την απελευθέρωση, την «ελληνική» της εμπειρία και τις εντυπώσεις της από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Πολυτεχνείο - Ένα παραμύθι που δεν λέει παραμύθια»

Βιβλίο / Το Πολυτεχνείο έγινε κόμικ: Μια νέα έκδοση για μια μονίμως επίκαιρη εξέγερση

Παραμονές της φετινής επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι εκδόσεις Red ‘n’ Noir κυκλοφόρησαν ένα έξοχο κόμικ αφιερωμένο σε αυτή, που το υπογράφουν ο συγγραφέας Γιώργος Κτενάς και ο σκιτσογράφος John Antono.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Μάλκολμ Λόουρι και το «Κάτω από το ηφαίστειο»

Βιβλίο / Το μεγαλόπνοο «Κάτω από το ηφαίστειο» του Μάλκολμ Λόουρι, μια προφητεία για την αποσύνθεση του κόσμου

Οι αναλογίες μεταξύ του μυθιστορηματικού βίου του Βρετανού συγγραφέα και του κορυφαίου έργου του είναι παραπάνω από δραματικές, όπως και αυτές μεταξύ της υπαρξιακής πτώσης του και του σημερινού, αδιέξοδου κόσμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Βιβλίο / Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Στο νέο του βιβλίο, «Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, ο Νικόλας Σμυρνάκης καταρρίπτει 23 μύθους που μας καταπιέζουν, βοηθώντας μας να ζήσουμε ουσιαστικότερα.
ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

σχόλια

1 σχόλια
Ενδιαφέρον το άρθρο και το πορτραίτο αλλά νομίζω πως ο αρθρογράφος κάνει "χοντρές" γενικεύσεις..."Το γεγονός ότι δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή της είναι η αιτία που δεν υπάρχουν πορτρέτα της" τςτςτς... Προσοχή... Στη σύντομη μα δημιουργική ζωή της η Τζέην Ώστεν μονάχα στην αφάνεια δεν έζησε...Το 1811 εκδόθηκε ως το μυθιστόρημα «μιας κυρίας» το Λογική & Ευαισθησία προκαλώντας ευμενέστατη αίσθηση στους φιλολογικούς κύκλους. Το μυθιστόρημα έγινε αυτό που λένε οι Άγγλοι the talk of town ενώ η λογοτεχνική του αρτιότητα έκανε πολλούς κοντόφθαλμους να πιστέψουν πως δεν ήταν το έργο μιας γυναίκας. Το 1813 επανεκδόθηκε μαζί με το Περηφάνια & Προκατάληψη, που σημείωσε εξαιρετική επιτυχία, ενώ το 1814 εκδόθηκε το Μάνσφηλ Παρκ. Τον επόμενο χρόνο εξέδωσε το Έμμα, με αφιέρωση στον Πρίγκιπα Αντιβασιλέα και μετέπειτα Γεώργιο IV, κατόπιν «βασιλικής» παρότρυνσης, ενώ το 1816 κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση του Μάνσφηλ Παρκ. Αρκετά από αυτά μεταφράστηκαν και στα γαλλικά, όλα τους φυσικά ανώνυμα μιας και ήταν κατακριτέο να κερδίζει μια αστή χρήματα από την ενασχόληση της με τη συγγραφή(καθαρά ανδρικό προνόμιο). Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πολλά αυθεντικά πορτραίτα της ίδιας οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν ανύπανδρη και ανήκε στην μεσαία αστική τάξη. Τα μεγάλα πορτραίτα θεωρούνταν είδος πολυτελείας (για παράδειγμα διασώζεται ως τις μέρες μας η μεγάλη ελαιογραφία στην έπαυλη του Χάμσαϊρ του πλούσιου αδελφού της Sir Edwar Austen)και ήταν ιδιαίτερα ακριβά. Αλλά ακόμα και τα μικρότερα (μινιατούρες σε ελεφαντοστό και σιλουέτ) που ήταν πολύ πιο φθηνά και δημοφιλή την περίοδο της Αντιβασιλείας τα δημιουργούσαν συνήθως ως οικογενειακά αναμνηστικά ενηλικίωσης, δώρα γάμου κλπ. Ένα σίλουετ της κυρίας Ώσετν και το νέοανακαλυφθέν πορτραιτάκι της επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Η Τζ. Ώστεν έζησε μια σύντομη και ήσυχη σχετικά ζωή. Δεν υπήρξε ποτέ της αρκετά πλούσια ή μια κοσμική κυρία του συρμού για να ζωγραφίζουν το πορτραίτο της. Ακόμα και για άλλες γυναίκες συγγραφείς του 19ου αι. όπως οι αδελφές Μπροντέ ή Γκάσκελ που ανήκαν στη μεσαία αστική τάξη και που σαφώς είχαν πιο "πετυχημένη" καριέρα γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν πέρα από μικρά σχέδια με κάρβουνο, υδατογραφίες και μινιατούρες (της Γκάσκελ πχ. γνωρίζουμε πως την ζωγράφισε ένας θείος της)άλλες προσωπογραφίες. Συνεπώς οι αιτίες είναι μάλλον οικονομικό-κοινωνικές παρά λογοτεχνικές... "Η Τζέιν Ώστεν δεν κατάφερε να πείσει τους σύγχρονούς της για την αξία του έργου της(;)" Προσοχή στο τι γράφουμε εκτιθέμεθα κύριοι...