'Ενας βασιλιάς διέταξε μια μέρα τους αυλικούς του να του φέρουν στο παλάτι όλα τα βιβλία που μπορούσαν να βρουν στο βασίλειό του. Τα βιβλία βρέθηκαν και γέμισαν το μισό παλάτι. Ο βασιλιάς ξόδεψε μερικά χρόνια για να διαβάσει και, αφού τα είχε διαβάσει και, αφού τα είχε διαβάσει, κάλεσε πάλι τους αυλικούς του και τους διέταξε να συμπυκνώσουν αυτή την τεράστια βιβλιοθήκη σε ένα και μόνο βιβλίο. οι αυλικοί έπεσαν στη δουλειά και κατάφεραν εντέλει να παρουσιάσουν ένα – και μόνο- βιβλίο 600 σελίδων. Αλλά ο βασιλιάς, αφού το διάβασε, είχε μια ακόμα απαίτηση: τη συμπύκνωση του βιβλίου αυτού μέσα σε μια σελίδα. Αφού κατάφεραν οι αυλικοί, με πολύ κόπο, να καταγράψουν σε μια σελίδα τη συμπυκνωμένη σοφία των 600 σελίδων, την παρουσίασαν στο βασιλιά, για να αντιμετωπίσουν την τελευταία –και δυσκολότερη- εντολή: συμπύκνωση της μιας σελίδας σε μία λέξη.
[...]
H λέξη ήταν η εξής:
Ίσως.
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Γιάννη Βελούδη "Ταπεινή γλώσσα, τυπική λογική και ανθρώπινο βίωμα" Εκδόσεις "Νήσος", 2012. Η ιστορία βρίσκεται στο «Όψεις της Γλώσσας», Τάσος Χριστίδης, ο οποίος τη δανείζεται από το βιβλίο του ψυχολόγου Jerome Kagan, Three Seductive Ideas (1998).
σχόλια