"Ούτε ένα χαμόγελο..."Προσωπικά, δεν βρίσκω κάτι κακό στο ότι τα πρόσωπα αυτά δεν χαμογελάνε. Ίσα ίσα που πιστεύω ο συγκεκριμένος χρόνος που περνάει κάποιος στα μέσα συγκοινωνιών, περιμένοντας να φτάσει στον προορισμό του, είναι από τις λίγες στιγμές που μπορεί να μείνει μόνος με τον εαυτό του και να σκεφτεί...το οτιδήποτε. Κάτι σαν αυτή την ώρα πριν κοιμηθείς. Λίγη ώρα μέσα στην ημέρα που δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να περιμένεις και να αφεθείς στις σκέψεις σου. Οπότε έχεις κάθε δικαίωμα να μοιάζεις σαν χαμένος και να μην δείχνεις ούτε λύπη, ούτε χαρά...
ντάξει σίγουρα ο κόσμος έχει πολλά προβλήματα, άλλα η αλήθεια είναι ότι η "μάσκα" είναι μηχανισμός άμυνας. και ο πιο χαρούμενος άνθρωπος δεν θα είναι συνέχεια χαμογελαστός στον δρόμο. δεν θυμάμαι γιατί ακριβώς ενεργοποιείται αυτός ο μηχανισμός βέβαια αλλα το σίγουρο είναι οτι φαινόμαστε πολύ ταλαιπωρημένος λαός απο τις κατεβασμένες άκρες των χειλιών μας, ρυτίδες που χρειάζονται χρόνια να σχηματιστούν.
σχόλια