Εχω μια σταθερή, προαιώνια αντιπάθεια για τον κύριο αυτό -αν και μου θυμίζει το ξηγημένο γεροντάκι του Up! Κι είμαι νομίζω δικαιολογημένος: Ο Χατζηφωτίου, ή Ίακχος, ή δε ξέρω 'γω τι άλλο ψευδώνυμο έχει (διότι έχει πολλές ζωές, όλες μέτριες, αν κρίνω από το ίχνος που άφησαν) είναι ο πρώτος ρατσιστής Αθηναιολάτρης που βγήκε στην ελληνική τηλεόραση. Και ο μεγαλύτερος. Aφού είχε διαγράψει μια εμετική τροχιά ως κοσμικογράφος του Ταχυδρόμου, φωτογραφίζοντας κάθε βδομάδα τις γκρανγκάσες του Κολωνακίου να τρώνε αθηναϊκή μαγιονέζα, να παίζουν μπιρίμπα και να φοράνε Μπίλλυ Μπο, το έριξε στη τηλεόραση, σαν μουλάς σε έκσταση: βασικά, να βρίσει με απεριόριστη περιφρόνηση και αηδία τους εσωτερικούς μετανάστες. Το ρατσιστικό του υβρεολόγιο μεταδιδόταν φυσικά από το χουντικό κανάλι του Στρατού -άναβε και τσιγάρο live, σμίγοντας τα φρύδια, για να πει τις βαρυσήμαντες κατινιές του.
"Αυτός αγαπάει τον Τύρναβο -την Αθήνα θα αγαπήσει;!"
'
Δυστυχώς βλέπω την ίδια αθηναιολατρεία να επαναλαμβάνεται. Από αβρούς killers, με το σεις και με το σας, διαπλεκόμενους με τεχνικά γραφεία, συμφέροντα του real estate, ξεπουλημένους πολιτικούς κ.ο.κ. Και λέω, χίλιες φορές το χυμαδιό, παρά αυτή η τάξις που ευαγγελίζονται.
Το είδος του Αθηναιολάτρη (σχεδόν πάντα δεξιό, χουντικό ή βασιλόφρον) εσαεί θα γειτνιάζει με αυτόν τον γηραλέο τραμπούκο. Είναι το αηδέστερο είδος ρατσιστή: η καλαίσθητη λουλού που εξανίσταται με τα κακώς κείμενα και αδημονεί να τελειώσει το λογύδριό του, για να πάει να χαϊδολογήσει καμμια βίζιτα ή να πει "πνευματώδεις" κοινοτυπίες στο βαρετό, βουλιαγμένο δείπνο των Δεληκώστα.
Τους θεωρώ τραμπούκους τους Αθηναιολάτρες, διότι κάνουν αυτό που κάνει ο νεοφιλελευθερισμός: βάζουν την αισθητική πάνω από την ανάγκη. Την στατιστική πάνω από την επιβίωση. Τους αριθμούς πάνω από τους ανθρώπους. Ο ακαλαίσθητος "βλάχος" που ήρθε από το χωριό και όντως δεν φέρεται σωστά στο (άξενο, αν όχι εχθρικό) περιβάλλον της πόλης, για αυτούς είναι μια ενοχλητική ανορθογραφία, ένα αγροίκο στραβάδι που πρέπει επειγόντως να μπει στα άρια τρένα και να μας ξεφορτωθεί. Ο βλάχος (ή ο μετανάστης, ή ο διαδηλωτής, ή...), γι αυτούς, δεν έχει πόδια, δεν έχει χέρια, δεν έχει στομάχι -προσγειώθηκε ουρανοκατέβατος στον κήπο της αυλής τους, για να τους χαλάσει τον καλλιεπή και ευώδη ρεμβασμό.
Βεβαίως υποκρίνονται και ως προς την ίδια, τη δική τους φύση, που δεν αντέχει τόση πάστρα, αγαπητή μου, εξ ου κι οι ίδιοι, απ΄έξω είναι είναι κούκλες κι από μέσα πανούκλες. Ας μην επεκταθώ - άλλωστε αυτά είναι δικά τους ζόρια.
Ξαναβλέπω αυτόν τον καραγκιόζη να κορδακίζεται κάνοντας τον κομψό, και μούρχεται σαν ωστικό κύμα ο φασισμός πού φάγαμε με το κουτάλι τόσα χρόνια από τα κρατικά μέσα, υπό τον μανδύα της αστικής ευπρέπειας.
Και δυστυχώς βλέπω την ίδια αθηναιολατρεία να επαναλαμβάνεται. Από αβρούς killers, με το σεις και με το σας, διαπλεκόμενους με τεχνικά γραφεία, συμφέροντα του real estate, ξεπουλημένους πολιτικούς κ.ο.κ Και λέω, χίλιες φορές το χυμαδιό, παρά αυτή η τάξις που ευαγγελίζονται.
Γέλασα πολύ με το άρθρο. Όντως ο Ζάχος Χατζηφωτίου μιλάει μια ζωή σα σουσού κολωνακιώτισσα. Όμως και η αισθητική είναι ανάγκη. Ασφαλώς η Αθήνα με αυτή την προνομιακή γεωγραφική θέση που έχει θα άξιζε να είναι μια πιο ωραία πόλη. Μια ματιά να ρίξει κανείς στα εναπομείναντα κτίρια άλλων εποχών θα συμφωνήσει ότι θα ήταν πολύ πιο ωραία από τα της αντιπαροχής.Χτίσε ρε κέρατο κλέψε κανένα δωματιάκι παραπάνω αλλά κάντο με γούστο. Μόνο άσχημοι άνθρωποι μένουν σε άσχημα σπίτια. Ακόμα και οι πολυκατοικίες που έφτιαξε ο Μεταξάς για τους πρσφυγες παρουσιάζουν ένα αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Τι γυφτιά μας έδειρε από το 1960 και μετά κανείς δενξέρει. Κατα τ 'αλλα συμφωνώ απόλυτα. Ο τύπος είναι εκνευριστικότατος. Μια ένσταση μόνο. Δεν είναι απόλυτο ότι οι Αθηναίοι ρατσιστές είναι και δεξιοί. Είχα γνωρίσει εγώ κάποτε μια χαβιαροκουμούνα γκόμενα δικηγόρο (αυτές με το καλόγουστο χαμηλό πατούμενο και τα πανάκριβα ρούχα) που με ρώτησε όλο αηδία "Μιχάλη κάνεις παρέα με παιδιά από επαρχία; Τι έχεις να πεις μαζί τους;" Κατα τ'αλλα η ΚΝΕ ήταν ΚΝΕ (μεταλλάχθηκε σε ΣΥΡΙΖΑ τώρα πια η εν λόγω)
Είναι σωστό ότι συχνά θα δεις κοινωνικό ρατσισμό, σνομπισμό σε αριστερά άτομα ή διανοούμενους μεσο - μεγαλοαστικών οικογενειών. Αλλά αυτό μάλλον οφείλεται στην έλλειψη τριβής και σε λίγες εμπειρίες ζωής παρά σε μια εγγενώς στραβή ιδεολογία. Και δεξιοί υπάρχουν σνομπ και καθίκια, απλά σ' αυτούς δεν μας εκπλήσσουν τέτοιες απόψεις. Και όσο για τη χαριτωμένη έκφραση "χαβιαροκουμούνα" παραπέμπει σε λαϊκή δεξιά που δεν τη λες και ότι πιο ηθικό... Πίσω από τις μεγάλες σημαίες συνήθως κρύβονται τα χειρότερα αίσχη.
"Απ’ τα τρισήμισυ εκατομμύρια πού την κατοικούν (την Αθήνα) , τα δυόμισυ είναι εσωτερικοί μετανάστες – τυχοδιώκτες της επαρχιακής Ελλάδας. Προσφέρουν στην πρωτεύουσα βία, αθλιότητα, ανασφάλεια και θλιβερό γούστο". Μάνος Χατζιδάκις, "Η δημογεροντία του μέλλοντος".
χαχα, πέστα χρυσόστομε. Φασιστάκι τελικά και ο Χατζιδάκις;;(έχει καταντήσει λυπηρό όλα αυτά τα τελευταία χρόνια να μιλάμε συνέχεια για φασισμούς, και τελικά τον αληθινό φασισμό που τον ζούμε καθημερινά, τον κάνουμε απλώς γαργάρα...)
Υπερβολικό σε βρίσκω, σε ορισμένα πραγματα αν το καλοσκεφτείς δεν έχει άδικο.Αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη πάστα ανθρώπων δε μιλησε ούτε για τον οικογενειαρχή ούτε το μεροκαματιάρη. Στο απόσπασμα καταφέρεται εναντίον των γνωστών κυρίων της νύχτας και της "μοδας" να βλέπουμε όπου περναμε μαρκίζες από μπουζουκσίδικα. Προσωπικά δε μ' ενοχλουν καθόλου μη παρεξηγηθώ, σ'αυτό που του δίνω δίκιο είναι ότι όλοι αυτοί οι κύριοι εδώ και δεκαετίες πούλησαν αρχικά μεσω της μαρκίζας, ύστερα μεσω της τηλεόρασης όλο αυτό το lifestyle της τραγουδιάρας και του αοιδού που έχει δεν έχει φωνή, "γδύνεται" λατερνέ και προβάλλει την εύκολη κονόμα.Αυτό τουλάχιστον κατάλαβα από το απόσπασμα. Έπειτα επείδή ανήκω στη γενιά που βομβαρδίστηκε με μαρκίζες και εξώφυλλα αοιδών όπως Μπάστα και Μπεζαντάκου κοκ και του προτύπου ατάλαντοσύνη + προστυχιά=εύκολο κέρδος τον συμμερίζομαι ως ένα βαθμό. Σε καμία περίπτωση δεν δεχομαι τους χαρακτηρσμούς βλάχος κλπ γιατί άλλωστε και οι βλάχοι έκαναν μεγάλο αγώνα και συνέβαλλαν καταλύτικα για τη διαμορφωση της συγχρονης Ελλάδας.
Κε Τσαγκαρουσιάνο σας βρίσκω λίγο άδικο με τον συγκεκριμένο κύριο, τουλάχιστον όσον αφορά το θέμα των κατηγοριών του ρατσισμού που του απευθύνετε. Μπορεί η αισθητική του να μη μας αρέσει αλλά αυτό απέχει απ' το να κατηγορούμε έναν άθρωπο που πολέμησε το '40 τους Ιταλούς στην Αλβανία, τραυματίστηκε, ανάρρωσε κι έφυγε για τη Μέση Ανατολή όπου πολέμησε στη μάχη του Ρίμινι, επίσης τραυματίστηκε και τέλος έλαβε μέρος στην απόβαση στη Νορμανδία, δηλαδή πολέμησε το φασισμό σε πραγματικές μάχες στο μέτωπο, όχι με μολότοφ στο κέντρο της Αθήνας. Και αυτά βέβαια δεν τα εξαργύρωσε με βουλευτικές έδρες ή αξιώματα παρότι αρκετοί στη θέση του αυτό θα έκαναν (ή έκαναν). Κι εμένα δεν με τρελαίνει η αισθητική του αλλά δεν τον θεωρώ ακροδεξιό φασίστα. Αυτά τα ολίγα για να γίνω ο δικηγόρος του διαβόλου...
Κύριε Τσαγκαρουσιάνε,ο γέρο-Ζάχος σωστά τα λέειέστω κι αν είναι καυστικός και γκρινιάρης.Ούτε εγώ τον πολυσυμπαθώ μ'αυτή την έπαρση που τον διακατέχειαλλά καπου κουράζει αυτό το "πιασάρικο" στυλάκι (σας)που χρησιμοποιείται δυστυχώς κατά κόρον στην εποχή μαςαπό πολλούς.Αυτό το στυλάκι στο οποίο...όποιος δεν γουστάρει καποιον άλλον είναι ρατσιστής,δεξιός,ατομιστής,ξεπουλημένος κτλκαι το οποίο "έλιωσε" από το γλύφε-γλύφε.Τι να κάνουμε κύριε Τσαγκαρουσιάνε;ο Καραμανλής δεν έφερε την βλαχιά στην Αθήνα;Ο Σαμαράς δεν άνοιξε τα σύνορα για αλλοδαπούς;μπήκαν ποτέ όρια σε τίποτα;από την αριστερά μίλησε κανείς για όλα αυτά;κιχ ε;δηλαδή τι θελετε να μας πείτε; ότι η Αθήνα είναι μια ωραία πόλη;μάλλον λησμονείτε,ότι όντως ο βλάχος κουβαλήθηκε στην Αθήναεπί πολλών κυβερνήσεων δεξιών και σοσια(ληστών)φέρνοντας μαζί του το ταγάρι,το τσεμπέρι καθώς και την βλαχιά που εκφράζεται οπτικά με το να κάθεται έξω-έξω στην καρέκλα του (σήμα κατατεθέν).Δυο παροιμίες μόνο. Κάνε βλάχο φίλο,κράτα κι ένα ξύλο.Δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ'ανέβει στο κρεβάτι.Αλήθεια...η πλειοψηφία τους,τι παρήγαγε εκτός των διορισμών τουςκαι όλα όσα επέφεραν τούτοι;Πλήθος οι διορισμοί για τα ψηφαλάκια των βλάχων έτσι δεν είναι;και τώρα και μετά και πάντα,μια κάποια επιστροφή στο χωριό για τα γεράματα αφού έφαγαν και ήπιαν στην Αθήνα (τουλάχιστον πολλοί βλάχοι).Φυσικά δεν είναι όλοι έτσι αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Τους’’Βλάχους''στην Αθήνα δεν τους έφερε ο Καραμανλής.Τους έφερε ένας εσμός (αυτοαποκαλούμενος,τρομάρα του,αστική τάξη)ανθρώπων,που, το μόνο που παρήγαν από καταβολής του ελληνικού κράτους-αφού το άλωσαν πρώτα,εξάλλου δεν ήταν δικό τους δημιούργημα-ηταν ο στείρος μιμητισμός,η συναλλαγή,ο μεταπρατισμός,η δουλοπρέπεια…Τρούπωναν ανενδοίαστα σε κάθε θώκο εξουσίας,μικρό ή μεγάλο,και από εκεί,εκ του ασφαλούς,έτειναν επιτιμητικό δάκτυλο στο καταφρονεμένο πόπολο.Ανίκανοι να παράξουν μια καρφίτσα,ανίκανοι να εμπνεύσουν πνευματικά και καλλιτεχνικά δημιουργήματα(πώς να εμπνεύσουν άλλωστε,αφου δεν υπήρξαν ποτέ αυθύπαρκτοι),ανίκανοι να χαράξουν με δική τους πρωτοβουλία μια σπιθαμή δρόμου.Επεφταν σαν ληγούρια σε όποιο σχέδιο Μάρσαλ και με τα περισσεύματα έφτιαχναν τα δικά τους ‘’βλάχικα’’,όχι στη Βάρη,αλλά στα Κολωνάκια και στις Εκάλες.Εκεί με περισσή επιτήδευση έτρωγαν χαβιάρια(και λοιπά γκουρμέ εδέσματα)και πάνω στο ποτό(μπορντό αυτό του 19ου,όχι το αγιωργίτικο το παρακατιανό)εκστασιασμένοι με κάθε τι εξ εσπερίας ορμώμενο,μυκτήριζαν(αφουν μηρύκαζαν πρώτα)τα ταγάρια,τα τσεμπέρια και όλα τα εδώδιμα αποικιακά.Ο,τι,τέλος πάντων,στερείται στοιχειώδους εκλέπτυνσης και υψηλού γούστου.Μόνο που αυτά τα ταγάρια,εκτός από συκωταριές,έκρυβαν ανάγκη μέσα τους,ανάγκη επιβίωσης και όχι ματαιοδοξίας.Ανάγκη, που εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο οι ντορβάδες της κενότητας και της ανυπαρξίας.Ανάγκη,που ενέπνευσε και συγκίνησε καλλιτεχνικά και πνευματικά αναστήματα εφάμιλλα της εσπερίας.Το κιτσαριό δεν το έφεραν οι κουτοπόνηροι ''Βλάχοι’’,το κουβαλούσε κυτταρικά αυτός ο εσμός και ,δοθείσης της ευκαιρίας,το απίθωσε ευλαβικά στο σώμα της Αθήνας.Αν αυτός ο εσμός χάραζε αυτοβούλως τον δικό του δρόμο,τα υπερασπιστικά τείχη που θα ύψωνε θα ήταν άτρωτα από αντιαισθητικές ''ξενικές’’επιβουλές.
σχόλια