Μoβ φαλλοκλειτορίδες

φεμινισμος Facebook Twitter
Το φεμινιστικό αδιέξοδο μοιάζει με το ΛΟΑΤΚΙ+ αδιέξοδο των «κοινών» διεκδικήσεων. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0



ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΑΡΙΘΜΗΣΩ
 όλα τα φεμινιστικά βιβλία που έχω διαβάσει, μάλλον έμαθα τον φεμινισμό από τον τρόπο που η μάνα μου αγαπούσε τη μάνα της, την αδελφή της και την κόρη της: λαϊκά επιθετικά και καλιαρντά. «Μωρή Ερωφίλη», αυτό ήταν το επίσημο καλωσόρισμα στη θηλυκότητα και η σφραγίδα αποδοχής τους. Από τότε έχω βρεθεί σε πορείες συνελεύσεις και κουβέντες με τον φεμινισμό στην ατζέντα. Έχω ακούσει φεμινιστικό ραπ, έχω δει φεμινιστικό θέατρο, έχω διαβάσει φεμινιστικά βιβλία, έστω και εν αγνοία μου, έχω πιει βότκες σε φεμινιστικά πάρτι, έχω συμμετάσχει ως ομιλήτρια σε φεμινιστικά φεστιβάλ.

Έχω περάσει ατελείωτες ώρες κουβεντιάζοντας προβληματικές συμπεριφορές τρανσμισογυνισμού σε παρέες, επαγγελματικούς χώρους, πολιτικές ομαδες, σεξεργασία και στα γκομενικά. Όλες διαφορετικές εκδοχές ή και επιτελέσεις φεμινισμού και τρανσφεμινισμού.

Δεν δηλώνω ποτέ φεμινίστρια, δεν συμμετέχω ποτέ σε συζητήσεις για την αναπαραγωγή, δεν με ενδιέφερε ποτέ. Όπως δεν με ενδιαφέρουν το σύμφωνο συμβίωσης, ο γάμος και η τεκνοθεσία. Προφανώς και πιστεύω πως όλα αυτά θα έπρεπε να είναι επιλογές ζωής, όχι θεσμικά δικαιώματα και έμφυλα παράσημα.

Eγώ και άλλες γυναίκες μοιραζόμαστε το ίδιο άγχος για την ώρα, την ίδια ενόχληση για το στρίμωγμα, την ίδια υποτίμηση της ύπαρξης και της εργατοώρας, όπου καταλήγει η καθεμία να την επενδύσει. Και αυτό το μοίρασμα είναι ταξικό και έμφυλο, και είναι θηλυκό. 

Όμως κάθε πρωί που τρέχω να προφτάσω το 11, το 3 ή το 054 στην Πατησίων, εγώ και άλλες γυναίκες μοιραζόμαστε το ίδιο άγχος για την ώρα, την ίδια ενόχληση για το στρίμωγμα, την ίδια υποτίμηση της ύπαρξης και της εργατοώρας, όπου καταλήγει η καθεμία να την επενδύσει. Και αυτό το μοίρασμα είναι ταξικό και έμφυλο, και είναι θηλυκό.

Δεν βγάζω ποτέ τα γυαλιά ηλίου μου και όμως, σε ανύποπτες στιγμές οι ματιές μας συναντιούνται, γιατί τα σώματά μας εκπέμπουν τα ίδια κύματα στρες. Από αυτό αναγνωρίζουμε η μία την άλλη, από το πόσο δύσκολα ή άνετα θα καταφέρουμε να κατέβουμε τις σκάλες στη «Βικτώρια». Φοιτήτριες, μητέρες που σπρώχνουν καρότσια με μωρά στις αφιλόξενες στάσεις, εργάτες και εργάτριες που κοντοστέκονται μπροστά στις μπάρες εισόδου του μετρό, γιατί μπορεί το 1,20 να είναι ένα ακόμα έξοδο.

Στην οθόνη της αποβάθρας γράφει ότι ο επόμενος συρμός περνάει σε 12 λεπτά. Στρίβω τσιγάρο απελπισμένη και στέλνω μήνυμα στην ομαδική της δουλειάς «Θα αργήσω λίγο».

Ο σεκιουριτάς με ρωτάει αν πάλι άργησα και τι δουλειά κάνω και γιατί δεν βγάζω μηνιαία κάρτα γιατί πια με βλέπει χρόνια να ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες, βρίζοντας ή τραγουδώντας.

Οι τουρίστες ξεχνάνε για λίγο τις βαλίτσες τους και τη στάση που είναι ο προορισμός τους και μας κοιτάζουν με απορία, όσο εμείς τρέχουμε μετρώντας μεροκάματα, χρέη, όνειρα, ταξίδια, έρωτες και φεμινισμούς κάτω από τον αθηναϊκό ήλιο.

Από τα 25χρονα ετεροφυλόφιλα αγόρια του Tinder, που δηλώνουν τον «Φεμινισμό» στα ενδιαφέροντά τους μέχρι τις δευτεροκυματικές φεμινίστριες που μας μεγάλωσαν ως εκπαιδευτικοί συγγενείς και φιλενάδες, και από τις τρανς και gay καρικατούρες της τηλεόρασης των ’90s μέχρι τα παιδιά που κάνουν εράνους φυλομετάβασης στο TikTok, ποιος είναι ο φεμινισμός και γιατί δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να συναντηθούμε όλες, όλοι και όλα μέσα σε αυτόν;

Το φεμινιστικό αδιέξοδο μοιάζει με το ΛΟΑΤΚΙ+ αδιέξοδο των «κοινών» διεκδικήσεων. Ένα αφήγημα «περηφάνιας» που συνήθως ένας gay άντρας, από μια παρέα gay αντρών που διαθέτουν τα ίδια προνόμια –cis ομοκανονικοί επιχειρηματίες, αγαπημένοι των ΜΜΕ, προσκείμενοι στη δεξιά–. αναλαμβάνει να εκπροσωπήσει μια κοινότητα στην οποία είναι ο πιο ορατός, ο πιο προνομιούχος και ο λιγότερο πολιτικοποιημένος. Διαφημίζει τα ίσα δικαιώματα, όπως μπορεί να διαφημίζει τσίχλες με γεύση δυόσμου.

Αναρωτιέμαι αν οι δευτεροκυματικες φεμινίστριες σήμερα κάνουν κάτι ανάλογο στο όνομα της υπεράσπισης της γυναικείας ταυτότητας και της «κατοχύρωσης» του όρου «γυναίκα» κόντρα σε ένα queer non binary άφυλο ρεύμα που έρχεται από τα κάτω, αμφισβητώντας και παραμερίζοντας, για λίγο ή πολύ, την έμφυλη αυτοκυριαρχία μπροστά στην επιβίωση· αμφισβητώντας την ίδια τη «μήτρα» που το γέννησε.

Επιστρέφοντας στο σπίτι μετά το οκτάωρο, ξανά στα ίδια βαγόνια, στις ίδιες γαλέρες του ΟΑΣ, όλες εμείς, με τα μάτια μισόκλειστα και τα κινητά στα χέρια, τσεκάρουμε πότε θα περάσει το ακριβοθώρητο 035. Ανάμεσα στα δρομολόγια σκάνε dm από φιλαράκια και γκομενάκια, κανένα δεν ρωτά αν είμαι φεμινίστρια ή αν έχω μήτρα, αλλά όλα θέλουν κάτι από τη ζωή μου, τον χρόνο μου και το σώμα μου. Δεν έχω φεμινιστικό εγχειρίδιο αλλά έμαθα να τζινάβω τη ζωή, γεννήθηκα ένα «τίποτα» και θα πεθάνω γυναίκα. Όχι γιατί με ανέθρεψε ο παραδοσιακός φεμινισμός, αλλά γιατί τον άντεξα.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Μπερναρντίν Εβαρίστο στη LIFO: «Αν είστε θυμωμένες, καλώς είστε!»

Βιβλίο / Η Μπερναρντίν Εβαρίστο στη LIFO: «Αν είστε θυμωμένες, καλώς είστε!»

Η πολυβραβευμένη λογοτέχνιδα σε μια χειμαρρώδη συζήτηση στη LiFO για το νέο της βιβλίο «Ξανθές ρίζες» (εκδόσεις Gutenberg), για τον πολιτικό αντίκτυπο της πατριαρχίας στην αποσιώπηση των γυναικών, για τη δημιουργική γραφή και τη σημασία του ακτιβιστικού φεμινισμού.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
H Barbie φεμινίστρια: το πιο ακριβό ανέκδοτο του κόσμου

Οπτική Γωνία / H Barbie φεμινίστρια: Το πιο ακριβό ανέκδοτο του κόσμου

Τώρα που καταλαγιάζει (κάπως) η λύσσα για τον φεμινιστικό θρίαμβο της Barbie, ας δούμε λίγο γιατί δεν θα συγγενέψουμε ποτέ (ούτε ιδεολογικά) με ένα brand που μπορεί να πουλήσει τα πάντα: ακόμα και φεμινιστική αλληλεγγύη.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές Κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Ρεπορτάζ / Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Μια κραυγαλέα κατάχρηση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων στα Ακαρνανικά Όρη αμαυρώνει τον θεσμό, παρακάμπτει την περιβαλλοντική νομοθεσία και αποκαλύπτει την αδυναμία της διοίκησης να ελέγξει την επιχειρηματική δραστηριότητα που βλάπτει το περιβάλλον και την οικονομία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ