«Ίσως να μην ήμουν ακόμα έτοιμη για τον κόσμο των συλλεκτών του Μικρού μου Πόνυ»

Μια κατάδυση στον μεγάλο, μαγικό κόσμο των συλλεκτών του Μικρού μου Πόνυ Facebook Twitter
Τα ελληνικά πόνυ, έμαθα στα φόρουμ, ξεχώριζαν γιατί είχαν μια χαρακτηριστικη μυρωδιά – κάτι πολύ γλυκό, μεταξύ τσίχλας και βανίλιας.
0


ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΕΙΔΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ,
αυτοί που πετάνε πράγματα και αυτοί που τα κρατάνε: εισιτήρια από συναυλίες, λαστιχάκια, διαφημιστικές μπλούζες από βενζινάδικα, κουτιά, αποκεφαλισμένα αρκουδάκια, 1 εκατομμύριο DVD χωρίς να έχουν πια DVD player. Ανήκω ξεκάθαρα στη δεύτερη κατηγορία.

Σε μια μετακόμιση των γονιών μου βρήκα τα παλιά Μικρά μου Πόνυ, μαζί με το σπίτι-στάβλο των Πόνυ. Στη δεκαετία του ’80 τα Μικρά μου Πόνυ παράγονταν στην Ελλάδα από την εταιρεία παιχνιδιών El Greco. Ήταν η ίδια εταιρεία που έβγαζε και την κούκλα bibi-bo, την εθνική μας Μπάρμπι. Eίχε ένα πελώριο κεφάλι και παράξενα ματοτσίνορα, και τον μελαχρινό σύζυγό της τον έλεγαν Τζον-Τζον. Η Ελλάδα ήταν από τις λίγες χώρες που παρήγε μοντέλα για την τοπική αγορά των Πόνυ έως τα τέλη της δεκαετίας του ’80. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα ελληνικά Μικρά μου Πόνυ να θεωρούνται σπάνια στον κόσμο και να πωλούνται ακριβά ανά τον κόσμο. 

Βλέποντας ένα βίντεο που μια παιδήλικας με φλούο ρούχα έκανε ένα τελετουργικό το οποίο και αποκαλούσε «pony spa day», όπου χάιδευε τα πόνυ και τα έπλενε με αγάπη, κάτι έσπασε μέσα μου. Ίσως να μην ήμουν ακόμα έτοιμη για τον μεγάλο μαγικό κόσμο των συλλεκτών του Μικρού μου Πόνυ, ίσως να μην ήθελα να τους κάνω μπουκλίτσες με μπικουτί.

Κάπως έτσι ξεκίνησε η κατάδυσή μου στον μεγάλο, μαγικό κόσμο των συλλεκτών του Μικρού μου Πόνυ. Σκέφτηκα να τα πουλήσω. Πρώτα έψαξα να βρω τα πόνυ που είχα σε διάφορα αλλόκοτα φόρουμ στο ιντερνέτ –καθένα είχε και διαφορετική ονομασία: Χλόη, Λαμπαδίτσα Μελένια, Νεράιδα– και μετά έψαξα πόσο και πού θα μπορούσε να πωληθεί το καθένα online. Η έρευνα και η ταξινόμηση σχεδόν με συνεπήραν, όπως και τα παθιασμένα ποστ των συλλεκτών. Εκεί που ναυάγησε το σχέδιό μου ήταν στη φροντίδα. Τα ελληνικά πόνυ, έμαθα στα φόρουμ, ξεχώριζαν γιατί είχαν μια χαρακτηριστικη μυρωδιά – κάτι πολύ γλυκό, μεταξύ τσίχλας και βανίλιας. Τριάντα πέντε (οk, 40) χρόνια μετά η μυρωδιά τους θύμιζε κάτι μεταξύ ξεθυμασμένου αρώματος και καμένου πλαστικού, ενώ τα περισσότερα ήταν ξεμαλλιασμένα και ταλαιπωρημένα.

Είδα πολλά YouTube videos με όλους τους εναλλακτικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί κανείς να φροντίσει ένα G1 (Generation 1) πόνυ: πλένεις πολύ μαλακά το πλαστικό του κορμάκι, με πανάκι ή οδοντόβουρτσα. Μετά λούζεις τη χαίτη του με μαλακτικό, τη χτενίζεις με προσοχή και της κάνεις μια μπουκλίτσα με μπικουτί. Βλέποντας ένα βίντεο που μια παιδήλικας με φλούο ρούχα έκανε ένα τελετουργικό το οποίο και αποκαλούσε «pony spa day», όπου χάιδευε τα πόνυ και τα έπλενε με αγάπη, κάτι έσπασε μέσα μου. Ίσως να μην ήμουν ακόμα έτοιμη για τον μεγάλο μαγικό κόσμο των συλλεκτών του Μικρού μου Πόνυ, ίσως να μην ήθελα να τους κάνω μπουκλίτσες με μπικουτί.

Εάν υπάρχει κάτι στο οποίο ειδικεύεται η γενιά μου, είναι σίγουρα η σχεδόν ηλίθια νοσταλγία – πέρα από τη γνωστή νεύρωση «τα παλιά, καλά χρόνια των ’90s και των ’00s, τότε που έβγαινε καλή μουσική», υπάρχει και η ασταμάτητη νοσταλγία για τη δεκαετία του ’80, την εποχή ΠΑΣΟΚ, της Κάντυ-Κάντυ και της υποτιθέμενης ανεμελιάς. Η σύντομη κατάδυσή μου στον μεγάλο, μαγικό κόσμο των συλλεκτών Μικρού μου Πόνυ με έκανε να προβληματιστώ πάνω στη νοοτροπία των συλλεκτών. Έχω συναντήσει ανθρώπους που μαζεύουν τα πιο παράξενα πράγματα, και δεν εννοώ ρολόγια, έργα τέχνης και κάρτες Panini αλλά πορσελάνινους νάνους και σκούπες dyson. Τι μπορεί να παρακινήσει κάποιον να μαζεύει σκούπες dyson ή πόνυ της δεκαετίας του ’80; Η αίσθηση κοινότητας; Η νοσταλγία; Μάλλον είναι όλα αυτά, μαζί με την πολύτιμη αίσθηση ταξινόμησης και οργάνωσης: oλα μοιάζουν ήρεμα όταν όλα τα Μικρά μου Πόνυ βρίσκονται παραταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO. 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι λύκοι της Γκράβας, το Χάρβαρντ και το λαγούμι

Οπτική Γωνία / Οι λύκοι της Γκράβας, το Χάρβαρντ και το λαγούμι

Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και βλέπει την πλάτη της Ζωής Κωνσταντοπούλου, επαναφέρει τα σενάρια συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα. Πόσο ρεαλιστικά όμως είναι όλα αυτά; 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
ΕΠΕΞ Πορνό

Οπτική Γωνία / «Δεν μου αρέσει να νιώθω ότι παίζω τον ρόλο που είδαν σε μια ταινία πορνό»

Τρεις γυναίκες μιλούν για το πώς αντιμετώπισαν το θέμα της συστηματικής παρακολούθησης πορνογραφίας από τον ή την σύντροφό τους και για τις επιπτώσεις που είχε στη σχέση τους.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Αντιμόνιο στη Χίο: Τοξική πληγή ή πηγή πλούτου;

Ρεπορτάζ / Αντιμόνιο στη Χίο: Τοξική πληγή ή πηγή πλούτου;

Η προκήρυξη διαγωνισμού για την εξόρυξη αντιμονίου στη Βόρεια Χίο έχει φέρει σε αντιπαράθεση την τοπική κοινωνία με την κυβέρνηση. Τι υποστηρίζει κάθε πλευρά και πόσο πιθανός είναι ο περιβαλλοντικός κίνδυνος;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Τις επόμενες μέρες Θα δούμε περισσότερη βία, συλλήψεις και οργή»

Ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη / «Τις επόμενες μέρες θα δούμε περισσότερη βία, συλλήψεις και οργή»

Ερντογάν εναντίον Ιμάμογλου: Η αρχή ή το τέλος μιας σκληρής σύγκρουσης; O διευθυντής της Milliyet, ο ανταποκριτής της «Süddeutsche Zeitung» και πολίτες περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη και το χάος που απειλεί τη χώρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Eνηλικίωση, αυτή η αναπόφευκτη

Οπτική Γωνία / «Όταν, μεγάλος πια, χάνεις έναν γονιό, είσαι πολύ μεγάλος για να μεγαλώσεις»

Βγάζεις ταυτότητα στα 12, παίρνεις δίπλωμα οδήγησης μετά το λύκειο, έχεις δικαίωμα ψήφου στα 17. Όμως η αληθινή ενηλικίωση έρχεται όταν δεν είσαι πια το παιδί κάποιου.
ΛΙΝΑ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗ
Μιχάλης Τσιντσίνης: «Σοβαρή ενημέρωση δεν σημαίνει και ξενέρωτη» Ή «Δεν λείπει η άποψη αλλά η έρευνα και η νηφάλια σκέψη»

Συνέντευξη / Μιχάλης Τσιντσίνης: «Σοβαρή ενημέρωση δεν σημαίνει και ξενέρωτη»

Ο διευθυντής σύνταξης της κυριακάτικης έκδοσης της «Καθημερινής» δίνει την πρώτη του συνέντευξη και μιλά για το μέλλον των εντύπων, την ποιοτική δημοσιογραφία, τα social media αλλά και την κριτική που έχει δεχθεί κατά καιρούς το μέσο στο οποίο εργάζεται. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι ήθελε και τι πέτυχε με τον ανασχηματισμό ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Βασιλική Σιούτη / Τι ήθελε και τι πέτυχε με τον ανασχηματισμό ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Το Μέγαρο Μαξίμου πόνταρε στο επικοινωνιακό φρεσκάρισμα της κυβέρνησης, αλλά, αντί γι’ αυτό, βρέθηκε να αντιμετωπίζει νέες κρίσεις που προέκυψαν από τον ανασχηματισμό.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ