24 wtf εξώφυλλα της "Μανίνας"

24 wtf εξώφυλλα της "Μανίνας" Facebook Twitter
16
 
Αν η Κατερίνα ήταν για τις πιο τολμηρές, η Μανίνα απευθυνόταν στις ελαφρώς πιο ρομαντικές κι ονειροπόλες. Αυτό θεωρητικά, γιατί πρακτικά μόνο οι πολύ παρατηρητικοί θα μπορούσαν να εντοπίσουν τις διαφορές στα δύο περιοδικά για κορίτσια που ειδικά την δεκαετία του '80 πουλούσαν κάθε εβδομάδα εκατοντάδες χιλιάδες τεύχη. 
 
Στο περιοδικό Μανίνα αρθρογραφούσε ο Νίκος Μουρατίδης και απαντούσε σε ερωτήσεις (ενώ ταυτόχρονα μετέδιδε και τα κουτσομπολιά του καλλιτεχνικού χώρου), ενώ υπεύθυνη ήταν, στα ντουζένια του, η Κική Σεγδίτσα. Άλλοι συνεργάτες ήταν η Βίκυ Βανίτα και η Πέπη Ραγκούση στις συμβουλές ομορφιάς. Πραγματικοί πρωταγωνιστές της Μανίνας όμως ήταν τα σιδερότυπα, οι αφίσες και τα εφηβικά ρομαντικά κόμικς, με τις ηρωϊδες που έπεφταν από ατυχία σε ατυχία, αλλά αυτή η αδεξιότητά τους έκανε τον γκόμενο του σχολείου να ενδιαφερθεί, τελείως ανέλπιστα, γι' αυτές. 
 
Η Μανίνα εμφανίστηκε στα μέσα του 1972, μεσουράνησε στα '80ς και η έκδοσή της διακόπηκε στα τέλη του 1992.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Design
16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Casa Gaia Ένα παράδειγμα εμβληματικών μεσογειακών διακοπών

Design / Casa Gaia Ένα παράδειγμα εμβληματικών μεσογειακών διακοπών

Η Casa Gaia από τους Bobotis+Bobotis Architects είναι μια βίλα που, απόλυτα συνδεδεμένη με το τοπίο, ενσωματώνει με ευαισθησία τις καθημερινές ανθρώπινες ανάγκες, αποτίνοντας φόρο τιμής στη διαχρονική ηρεμία του μεσογειακού καλοκαιριού.
ΔΑΝΑΗ ΜΑΚΡΗ
10 απίθανα αθηναϊκά σπίτια

Design / 10 απίθανα αθηναϊκά σπίτια

Τη χρονιά που μας πέρασε, η Τζούλη Αγοράκη «άνοιξε» για τους αναγνώστες της LifO μερικά από τα πιο ιδιαίτερα, όμορφα, παράξενα, εκκεντρικά, γουστόζικα σπίτια της πόλης μας. Διαλέξαμε 10 που θα μας μείνουν αξέχαστα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ
CHECK Ένα Μουσείο Παραμυθιού φτιαγμένο από ανακυκλώσιμα υλικά

Design / Ένα Μουσείο Παραμυθιού φτιαγμένο από ανακυκλώσιμα υλικά

Στην πόλη της Καβάλας oγδόντα παραμύθια και αγαπημένοι ήρωες προσφέρουν στα παιδιά την ευκαιρία να ταξιδέψουν σ’ έναν φανταστικό κόσμο με τη χρήση απλών, καθημερινών αντικειμένων που συχνά καταλήγουν στα σκουπίδια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένα σπίτι σαν ζεστή αγκαλιά

Design / Ένα σπίτι σαν ζεστή αγκαλιά

Ο διευθυντής προγράμματος του Δίεση, Γιώργος Γιαννόπουλος, προτιμά να ψάχνει πράγματα στο «γιουσουρούμ του Facebook» παρά να μπει σε μια αλυσίδα επίπλων. Και όταν έχει τις κλειστές του, μπορεί να ασχολείται με μια καρέκλα για δέκα ώρες χωρίς να κουράζεται.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Ένα σπίτι που μας προτρέπει να ζήσουμε στο max/ Ένα σπίτι που φοράει με χιούμορ τον μαξιμαλισμό του

Design / «Ο μινιμαλισμός είναι πλήξη»

Κάποτε η Tina Livanos είχε καθυστερήσει σε έναν γάμο, όπου ήταν παράνυμφος, επειδή είχε βρει μια ιδιαίτερη λάμπα. Μέχρι και σήμερα ψάχνει αδιάκοπα σε αντικερί, ανοιχτές αγορές και παζάρια, προκειμένου να γεμίσει το σπίτι της με έπιπλα και μπιχλιμπίδια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα σπίτι σε διάλογο με τη δικαιοσύνη και την τέχνη

Design / Ένα διαμέρισμα του ’70 που απορρίπτει οτιδήποτε παλιό

Το σπίτι του Αλέξανδρου Κασσανδρινού είναι γεμάτο τέχνη, χωρίς καμία αντίκα, με έπιπλα περισσότερο βολικά παρά ντιζαϊνάτα και άπειρο φως — τόσο, που το καλοκαίρι στο καθιστικό χρειάζονται γυαλιά ηλίου για να καθίσει κανείς.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Γιώργος και Ρούλης Αλαχούζος

Design / Αδελφοί Αλαχούζοι: Οι πιο διάσημοι Έλληνες «εφετζήδες»

Από την «Ανατομία ενός εγκλήματος» και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι τον Harry Potter και την τελευταία ταινία του Κρόνενμπεργκ, εδώ και σαράντα χρόνια ο Γιώργος και ο Ρούλης Αλαχούζος δημιουργούν εντυπωσιακά και τρομακτικά όντα σαν σύγχρονοι αλχημιστές, επιστρατεύοντας τη φαντασία και τη δεξιοτεχνία τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Sotja

Οι Αθηναίοι / Sotja: «Στο ξεκίνημά μου έλεγαν "αυτό το κοριτσάκι θα μου κάνει το tattoo;"»

Όταν μπήκε στα τατουατζίδικα, ελάχιστες γυναίκες εργάζονταν εκεί. Εξασκήθηκε πάνω σε «πανκιά» και βρήκε το προσωπικό της στυλ στις horror ταινίες των ’60s. Η Αθηναία της εβδομάδας θυμάται την εποχή που τα tattoo προκαλούσαν προβλήματα στη δουλειά και κακεντρεχή σχόλια στον δρόμο - και αυτή η πραγματικότητα δεν έχει ακριβώς τελειώσει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

10 σχόλια
Τις γνώμες σας για το πρώτο εξώφυλλο:Τι κάνει η (πασίγνωστη) Ειρ. Ραϊκου?1. Οδύρεται και παρακαλά μπροστά σε εικόνισμα της Παναγιάς.2. Ορμά να αρπάξει δεκαοχτούρα που πετάει πάνω απ'το κεφάλι της.3. Πέφτει σε γκρεμό.4. Δεν ξέρω/δεν απαντώ.
H Mανινα ηταν λιγο ο φτωχος συγγενης της Κατερινας, προλο που ξεκινησε πρωτη. Γραφιστικα και μονο ηταν πολυ μπακαλιδικη. Μου ειχε κανει εντυπωση ενα γραμμα αναγνωστριας που εκμυστηρευοταν στη στηλη με τα προβληματα οτι ειχε ερωτευτει μια γνωστη τραγουδιστρια, χωρις να την ονομαζει. Η υπευθυνη της στηλης την συμβουλεψε να κατσει να σκεφτει σοβαρα το παθος της γιατι οταν μεγαλωσει θα γινει δυστυχισμενη.Απο τη Μανινα ξεκινησε και η Λιανα Κανελλη.
τι μου θυμίσατε....φανατική αναγνώστρια και της Μανίνας και της Κατερίνας. Με την αδερφή μου περιμέναμε έξω από το περιπτερο κάθε Σάββατο μέχρι να έρθουν! Τέλη της δεκαετίας τού 70 και αρχές 80. Μετά μεγαλώσαμε, και παίρναμε μόνο την Σούπερ Κατερίνα που είχε πιο πολύ σελεμπριτογκόσιπ!
Ένα καλοκαίρι αρχές 90ς είχα ανακαλύψει ένα περίπτερο που είχε τεύχη του περιοδικού Πάττυ που νομίζω είχαν ξεμείνει από τα 70ς. Σε αντίθεση με Μανίνα και Κατερίνα που είχαν και διάφορα άρθρα και στήλες, η Πάτυ είχε μόνο εικονογραφημένες ιστορίες. Είχε την κλασσική 'ο κόσμος της Πάττυ" που υπήρχε και στη Μανίνα, αλλά όλες οι άλλες μπορώ να πω ήταν τρομαχτικές αυτοτελείς ιστορίες.Πολύ κρίμα που δεν έχω κρατήσει ούτε ένα τεύχος.