Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο

Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο Facebook Twitter
Κανείς δεν ξεχνάει το μεγάλο φαβορί που είναι ο Ιάπωνας Χαρούκι Μουρακάμι-κι αν το πάρει θα είναι ο τρίτος Ιάπωνας που θα κερδίζει το Νόμπελ μετά τον Γιασουνάρι Καβαμπάτα και τον Κενζαμπούρο Όε...
2

 Τα σενάρια αμέτρητα και τα ονόματα που ακούγονται προέρχονται και πάλι έξω από το σκληρό πυρήνα των ξακουστών ποιητών και συγγραφέων. Παρότι τα προγνωστικά διαμορφώνονται με βάση τα μεγάλα γραφεία στοιχημάτων-κυρίως το Ladbrokes που είναι και το πιο έγκυρο-ωστόσο οι περισσότεροι επισημαίνουν ότι τις περισσότερες φορές τα πρακτορεία διαψεύδονται πανηγυρικά στις προβλέψεις τους. Εδώ και δυο χρόνια το όνομα που φιγουράρει στις προτιμήσεις των πρακτορείων είναι πάντως αυτό της ακτιβίστριας συγγραφέως και δημοσιογράφου Σβετλάνα Αλεξίεβιτς από τη Λευκορωσία με το περιοδικό New Yorker να της αφιερώνει από πέρυσι ειδικές σελίδες ποντάροντας δυναμικά στο όνομα της. Η Αλεξίεβιτς- βιβλία της οποίας έχουν μεταφραστεί επίσης και στα ελληνικά- με το βιβλίο της "Μολυβένιοι Στρατιώτες" είχε αποκαλύψει όλη την αλήθεια για τον άγνωστο δεκαετή πόλεμο των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν. Όχι τυχαία το βιβλίο της είχε απαγορευτεί σε πολλές χώρες και είχε προκαλέσει μεγάλο θόρυβο γύρω από το όνομα της γνωστής εκπροσώπου της αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας. Η Αλεξίεβιτς επέστρεψε στη πρώτη γραμμή των αποκαλύψεων το 1993 με το "Γοητευμένοι από τον θάνατο" εστιάζοντας στις αυτοκτονίες που σημειώθηκαν στην πρώην Σοβιετική Ένωση μετά την πτώση του κομμουνισμού. Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος το 1996 δημοσιεύει το βιβλίο της "Τσέρνομπιλ-Ένα χρονικό του μέλλοντος" με συγκλονιστικές πληροφορίες για το πυρηνικό ατύχημα που συγκλόνισε τον κόσμο και τη χώρα μας. Προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες η δημοσιογράφος τόλμησε μάλιστα να ζήσει για δυο ολόκληρα χρόνια στην Απαγορευμένη Ζώνη θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή.

Ο βραβευμένος δεν αρκεί να είναι καλός τεχνίτης, αφηγητής, λογοτέχνης ή story teller. Οφείλει να διαθέτει καθολικό όραμα.

Για όλους αυτούς τους λόγους από πέρυσι κιόλας το όνομα της Αλεξίεβιτς φιγουράρει στην κορυφή των προγνωστικών λαμβάνοντας υπόψη και την πολιτική συγκυρία που πάντα παίζει κορυφαίο ρόλο στην τελική επιλογή. Ωστόσο δεδομένου ότι το Νόμπελ σχεδόν ποτέ δεν απευθύνεται σε εκφραστές του λεγόμενου δοκιμιακού λόγου-non fiction-θεωρείται αρκετά αβέβαιο να γίνει εξαίρεση για χάρη της 68χρονης δημοσιογράφου και συγγραφέως. Αντιθέτως το Νόμπελ αγαπάει ιδιαίτερα την ποίηση και υπάρχουν βάσιμοι λόγοι-ακόμα και πολιτικοί-να προτιμηθεί ένα όνομα που θεωρείται εδώ και χρόνια σχεδόν πάντα από τα επικρατέστερα: αυτό του πιο εμβληματικού και σπουδαίου ποιητή της Συρίας, του Άδωνη. Βέβαια κανείς δεν ξεχνάει το μεγάλο φαβορί που είναι ο Ιάπωνας Χαρούκι Μουρακάμι-κι αν το πάρει θα είναι ο τρίτος Ιάπωνας που θα κερδίζει το Νόμπελ μετά τον Γιασουνάρι Καβαμπάτα και τον Κενζαμπούρο Όε. Δίπλα στον Μουρακάμι δεν σταματάει να δεσπόζει σταθερά, εδώ και δυο χρόνια, το δυσπρόφερτο όνομα του Νγκούγκι Γουά Θιόνγκο από την Κένυα. Ο λογοτεχνικός κόσμος βέβαια δεν παύει να ελπίζει ότι οι Σουηδοί διαψεύδοντας τους πάντες θα επιλέξουν τελικά, για μια ακόμα φορά, από την καθαρόαιμη ομήγυρη σπουδαίων ονομάτων όπως ο Τζον Μπάνβιλ-αυτού του εξαιρετικού στυλίστα της γραφής που είναι μεταξύ των υποψηφίων. Αλλά οι φαν του Φίλιπ Ροθ που τόσα χρόνια φωνάζουν για την ύψιστη αδικία, δεν το βάζουν κάτω και περιμένουν να δουν μήπως η Ακαδημία καταδεχθεί να ρίξει επιτέλους ένα βλέμμα προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού καθώς είναι γνωστή η απέχθεια της για την αμερικανική παράδοση και λογοτεχνία. Βέβαια κάθε φορά που τίθεται εκ νέου το ζήτημα του Ροθ οι πιο κακεντρεχείς παραπέμπουν στο αιτιολογικό που συνοδεύει το βραβείο του Νόμπελ που δεν είναι άλλο από το ότι ο λογοτέχνης που λαμβάνει την ύψιστη αυτή τιμή οφείλει να "έχει προσφέρει στο πεδίο της λογοτεχνίας το εξοχότερο έργο προς μια ιδανική κατεύθυνση". Οπότε δεν αρκεί να είναι καλός τεχνίτης, αφηγητής, λογοτέχνης ή story teller. Ο βραβευθείς οφείλει να διαθέτει καθολικό όραμα.

Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο Facebook Twitter
Η Αλεξίεβιτς- βιβλία της οποίας έχουν μεταφραστεί επίσης και στα ελληνικά- με το βιβλίο της "Μολυβένιοι Στρατιώτες" είχε αποκαλύψει όλη την αλήθεια για τον άγνωστο δεκαετή πόλεμο των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν...


Βάσει αυτού προτιμώνται στις λίστες των προγνωστικών τα ονόματα ακτιβιστών αλλά και οραματιστών συγγραφέων όπως αυτό του σπουδαίου Ούγγρου Λάζλο Κραζναχορκάι-το τελευταίο βιβλίο του "Πόλεμος και Πόλεμος" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις- ο οποίος μπορεί να έχει κερδίσει ήδη το Μπούκερ αλλά δεν παύει να θεωρείται ένα διαπρέπον όνομα στο χώρο-με υποδειγματική γραφή και ρηξικέλευθο λόγο. Παίζει και αυτός δυναμικά στις λίστες του Λάντμπροκς όπως και ο Κο Ουν, ένας ποιητής από την Κορέα που λένε ότι μπορεί να ποντάρει στο Νόμπελ με πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες από ο,τι η δική μας Κική Δημουλά στο πρόσφατο παρελθόν. Ήταν τότε που οι Έλληνες έτρεφαν υψηλές προσδοκίες επειδή κάποιος εισβολέας είχε εντοπίσει την ποιητική συλλογή της Δημουλά στο γραφείο κάποιου από τα μέλη της επιτροπής. Να θυμίσουμε ότι η αρχική λίστα του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας περιλαμβάνει περί τα 20 ονόματα από τα οποία εξάγεται μια μικρότερη με πέντε ονόματα ως καταληκτική-κι αυτό λαμβάνει χώρα στο τέλος της Άνοιξης ώστε τα μέλη να έχουν μπροστά τους όλο το καλοκαίρι για να εντρυφήσουν στους υποψηφίους. Εννοείται πως η διαδικασία επιλογής είναι δύσκολη και είναι ιδιαίτερα σπάνιο ο νικητής για να κερδίσει το βραβείο με ηχηρή πλειοψηφία-πόσο μάλλον απόλυτη. Στόχος βέβαια πάντα για την Ακαδημία είναι να τεθεί και πάλι στο επίκεντρο όχι μόνο η λογοτεχνία αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος. Όπως είχε πει ο κορυφαίος μας Νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης στην ιστορική εκείνη ομιλία του "Σ'αυτό τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται". Υπομονή μέχρι την Πέμπτη.

Λίγο πριν το Νόμπελ λογοτεχνίας: Πολλοί υποψήφιοι, ένα βραβείο Facebook Twitter
Ο Λάζλο Κραζναχορκάι μπορεί να έχει κερδίσει ήδη το Μπούκερ αλλά δεν παύει να θεωρείται ένα διαπρέπον όνομα στο χώρο-με υποδειγματική γραφή και ρηξικέλευθο λόγο...
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Πολυτεχνείο - Ένα παραμύθι που δεν λέει παραμύθια»

Βιβλίο / Το Πολυτεχνείο έγινε κόμικ: Μια νέα έκδοση για μια μονίμως επίκαιρη εξέγερση

Παραμονές της φετινής επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι εκδόσεις Red ‘n’ Noir κυκλοφόρησαν ένα έξοχο κόμικ αφιερωμένο σε αυτή, που το υπογράφουν ο συγγραφέας Γιώργος Κτενάς και ο σκιτσογράφος John Antono.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Μάλκολμ Λόουρι και το «Κάτω από το ηφαίστειο»

Βιβλίο / Το μεγαλόπνοο «Κάτω από το ηφαίστειο» του Μάλκολμ Λόουρι, μια προφητεία για την αποσύνθεση του κόσμου

Οι αναλογίες μεταξύ του μυθιστορηματικού βίου του Βρετανού συγγραφέα και του κορυφαίου έργου του είναι παραπάνω από δραματικές, όπως και αυτές μεταξύ της υπαρξιακής πτώσης του και του σημερινού, αδιέξοδου κόσμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Βιβλίο / Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Στο νέο του βιβλίο, «Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, ο Νικόλας Σμυρνάκης καταρρίπτει 23 μύθους που μας καταπιέζουν, βοηθώντας μας να ζήσουμε ουσιαστικότερα.
ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

σχόλια

2 σχόλια
Θεωρώ τον Μουρακάμι μέγα συγγραφέα, αν και έχει ένα πολύ μεγάλο ελάττωμα. Έχει έναν τρόπο γραφής πατερναλιστικό, σαν αυτοδιαφήμηση: "Εγώ γράφω για όλους που με διαβάζουν αλλά ΕΣΥ, ιδιαίτερε αναγνώστη είσαι ο μόνος που στα αλήθεια με καταλαβαίνεις. Άσε τους άλλους. Εμείς οι δύο επικοινωνούμε" Αν το πάρει πάντως, θα το πάρει άξια.