Στο σημερινό «Α μπα»: για το καλό σου

Στο σημερινό «Α μπα»: για το καλό σου Facebook Twitter
67


__________________
1.

Ο προϊστάμενός μου είναι συγκεντρωτικός και δρα για το προσωπικό του συμφέρον. Τίποτε από αυτά που κάνει δεν είναι κρυφό, όλα τα κάνει στα φανερά. Για παράδειγμα ζητάνε από ένα τμήμα να κάνουμε κάποια αλλαγή (είμαστε το ΙΤ της εταιρείας, το εμαιλ το στέλνουν και σε μένα), στέλνω απάντηση με διευκρινιστικές ερωτήσεις (γιατί τις αλλαγές τις κάνω εγώ) και αντί να απαντήσει το τμήμα που ξέρει την δουλειά απαντάει ο προϊστάμενός μου στις ερωτήσεις μου στέλνοντας το εμαιλ του και στο τμήμα και σε μένα. Όταν ξαναστέλνω ερώτηση ζητώντας να απαντήσει το τμήμα ξαναπαντάει ο προϊστάμενος λέγοντας στο τέλος ότι αυτά που ρωτάω δεν αφορούν τις παρούσες αλλαγές. Παρότι τις αφορούν. Με υποκαθιστά φανερά. Τα παίρνω και ξαναστέλνω εμαιλ λέγοντας ότι τις αφορούν γιατί αλλάζουν αυτό και εκείνο και πρέπει να ξέρω ώστε να δω τι άλλες διορθώσεις πρέπει να κάνω. Και τότε επιτέλους βγάζει τον σκασμό. Αν και δεν ξέρω τι μου ξημερώνει γιατί ο ανώτερος προϊστάμενος τον έχει μη στάξει και μη βρέξει και με βλέπω με κανέναν μώλωπα στο μάτι καμιά μέρα ή με καμιά χοντρή προσβολή παρουσία όσων γίνεται περισσότερων. Ώστε να συνετιστώ. Η προσβολή μπροστά σε όλους είναι αγαπημένη τακτική του ανώτερου προϊσταμένου (τον έχω δει να το ευχαριστιέται), πάντα με το γάντι καθώς η politically correct άρθρωση του λόγου είναι δεύτερη φύση του (η πονηριά του είναι ελεεινή, το politically correct του δίνει βήμα).
Ξέρω από άλλα τμήματα ότι υπάρχει θέμα με το τμήμα μου, είτε με τον ανώτερο προϊστάμενο είτε με τον προϊστάμενό μου. Έλα όμως που κανείς δεν κάνει κάτι. Κι έλα κιόλας που κάποιοι τους γλείφουν και τους καρφώνουν διάφορα από τα δικά τους τμήματα. Κι έλα που οι δικοί μου προϊστάμενοι άλλο που δεν θέλουν και έχουν αναπτύξει φιλικές σχέσεις με αυτούς που καρφώνουν τους δικούς τους στα άλλα τμήματα.
Στο δικό μου τμήμα όλοι χειροκροτούν τους δύο προϊσταμένους. Μου έρχεται εμετός κάθε μέρα από το γλείψιμο. Τι κάνετε κύριε τάδε, πώς περάσατε κύριε τέτοιε, τι καιρό έκανε στις διακοπές σας κύριε αποτέτοιε, τα παιδιά σας πώς είναι. Γελάνε με πράγματα που λένε οι δύο αποτέτοιοι αλλά δεν είναι αστεία, είναι κανονικά. Οι συνάδερφοι όμως με μεγάλη προθυμία σκάνε στα γέλια και στα χαμόγελα προς αυτούς (θέλουν να δείξουν στους 2 αποτέτοιους την καλή τους της ψυχή). Και να τα ααααααααααα! , να τα 'αλήθεια; - γλυκά μάτια – μα αλήθεια; - γλυκιά μάτια & τρυφερή φωνή' ή τα 'χαχαχαχαχα - με ωραία γυναικεία φωνή τύπου θα σου κάτσω άμα θες'. Όλα με politically correct στυλ, για να μην μπορεί να μας κατηγορήσει κανένας. Ωραίο βήμα δίνει το politically correct στην κάθε καρακαηδόνα που δουλειά της θέλει να είναι το γλείψιμο και στον κάθε σάπιο προϊστάμενο.
Και όλα κυλάνε ήσυχα σ'αυτό το κωλοχώρι.
-μυρίζει μπόχα"


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αχ.


Πολιτική ορθότητα είναι η χρήση συγκεκριμένων λέξεων και η αποφυγή άλλων που έχουν συνδεθεί με υποτίμηση ομάδων ανθρώπων που έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό ή άλλο χρώμα δέρματος ή κάποια αναπηρία.


Πολιτική ορθότητα είναι να μη λες nigger γιατί αυτή η λέξη είναι συνδεδεμένη με την εποχή της δουλείας και μέσα στην λέξη υπάρχει η πεποίθηση ότι οι μαύροι είναι κατώτεροι άνθρωποι. Πολιτική ορθότητα είναι να μη λες «σακάτης». Πολιτική ορθότητα να κρίνεσαι ως δημόσιο πρόσωπο ή πρόσωπο που εκπροσωπεί έναν οργανισμό ή ένα ίδρυμα ή τέλος πάντων άλλους, όταν κοροϊδεύεις ή υποτιμάς ομάδες που έχουν δεχτεί και δέχονται χλεύη και υποτίμηση, όπως είναι οι ομοφυλόφιλοι.


Λυπάμαι που χρειάζεται να γράφω αυτές τις λέξεις, αλλά έχουν περάσει διακόσια χρόνια από τότε που εμφανίστηκε ο όρος "πολιτική ορθότητα και κάποιοι ακόμα νομίζουν ότι η πολιτική ορθότητα φταίει που οι άλλοι δεν γελάνε με τα αστεία τους. Ή ότι φταίει η πολιτική ορθότητα που οι άλλοι τους κρίνουν γι'αυτά που λένε. Όχι, είναι η ελευθερία που τους φταίει, και η ισότητα που πλησιάζει. Κανείς δεν απαγορεύει τίποτα. Ούτε την κριτική όμως. Όποιος «δεν καταλαβαίνει» και «φιμώνεται», απλώς θέλει να συνεχίζει να προσβάλλει μειονότητες, γκέι και γυναίκες, χωρίς να δέχεται κριτική.
Οι καλυμμένες προσβολές δεν είναι πολιτική ορθότητα. Είναι καλυμμένες προσβολές. Οι παρεμβάσεις, η επίδειξη ισχύος, το γλείψιμο, η υποκρισία, είναι παρεμβάσεις, επίδειξη ισχύος, γλείψιμο, και υποκρισία. Υπάρχουν λέξεις για αυτές τις συμπεριφορές. Η πολιτική ορθότητα είναι κάτι άλλο.


Οι χώροι που πλήττονται από την υπερβολική εφαρμογή της πολιτικής ορθότητας υπάρχουν, και είναι κάτι ακραία φιλελεύθερα (με την αμερικανική έννοια) πανάκριβα ιδιωτικά κολέγια στα οποία κυκλοφορούν οι απόγονοι του 1%, ή η βουλή της Σουηδίας ας πούμε. Μη φοβάστε, ούτε απ'έξω δεν θα περάσουμε εμείς.


__________________
2.

Αμπα καλησπέρα. Ολα καλά, θα προσπαθήσω να γίνω όσο περιεκτική μπορώ. Δουλευω σε μια μεγάλη εταιρεία σε μια καλή θέση. Με προσέλαβαν το 2012 με χαμηλότερο μισθό απο αυτόν που είχα συνηθίσει έως τότε αλλα και για το αντικείμενό μου, αλλά η γενική κρίση το δικαιολογούσε αυτό μέσα μου, όλα καλά. Εδώ και δύο χρόνια περνούσα μια κρισάρα στην οικογένειά μου. Είμαι 37, έχω δύο παιδιά και σύζυγο αλκοολικό. Το πρόβλημα ήρθε στο pick όταν έφυγα απο το σπίτι με τα παιδιά, αλλά επανενωθήκαμε αφού αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια και η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό βιώνω μια πολύ όμορφη οικογενειακή και προσωπική ζωή-δεν το πιστευω ακόμη αυτό!-Ολο αυτό όμως το διάστημα που τράβαγα τα ζόρια, η δουλειά μου μπήκε σε διαδικασία συντήρησης. Εκανα μόνο τα απολύτως αναγκαία και χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είχα θεωρήσει λοιπόν σωστό να ενημερώσω πολύ γενικά χωρίς λεπτομέρειες τον διευθυντή μου μόνο και μόνο γιατί άρχισα να φοβάμαι για την θέση μου. Η ανταπόκριση που βρήκα απο αυτόν ήταν όπως θα έπρεπε να είναι. "Μια χαρά τα πάς, άλα καλά, δεν έχω αντιληφθεί κάτι στην δουλειά σου, αν μπορεί η εταιρεία να βοηθήσει ή και εγώ να με ενημερώσεις και να μου λές πότε ζορίζεσαι" Ποιό το θεματάκι μου τώρα (θεμάτάκι αν το συγκρίνω με το προηγούμενο, να χαμε να λέγαμε μου φαίνεται η φάση τώρα): Ηρθαν λοιπόν δύο νέοι συνάδερφοι όσο εγώ ήμουν στα πατώματα - καλά παιδιά και καλοί στην δουλειά τους, αλλά με μισθό κατα πολύ ανεβασμένο απο τον δικό μου. Και ρωτάω τώρα εγώ που προσπαθώ πάλι να αποδείξω την αξία μου, αν και πότε με παίρνει να ζητήσω παραπάνω χρήματα; Να σημειώσω πως οικονομικά υπάρχει ένα ζόρι στην οικογένεια, τα χρειάζομαι, δεν τα ζητώ μόνο και μόνο επειδή κάποιος στην ίδια θέση με μένα παίρνει περισσότερα και θεωρώ πως γενικά τα αξίζω, αλλά υπάρχει αυτή η μαυρη περίοδος για την οποία αισθάνομαι λίγο εκτεθειμένη και υποχρεωμένη απέναντι στην εταιρεία για την κατανόηση για την κοιλιά που έκανα. Επίσης να πω πως το πεδίο που βρίσκομαι είναι ανδροκρατούμενο-δεν υπάρχει άλλη γυναίκα συνάδερφος στον τομέα μου και έχω έναν διαβολάκο στο κεφάλι μου που μου λέει "ε, είσαι γυναίκα γι' αυτό σου δίνουν λιγότερα". Η γνώμη σου;
-ναχαμεναλεγαμε


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν πιστεύεις ότι αξίζεις αύξηση, να ζητήσεις αύξηση. Μην αναφέρεις τους μισθούς των άλλων, σε καμία περίπτωση, και μην αναλύσεις τα προσωπικά σου στην συζήτηση. Ζήτα την με ευθύ τρόπο και χωρίς να υποτιμάς τον εαυτό σου, θα την ζητήσεις επειδή την αξίζεις. Μην το κάνεις τόσο θέμα και μην έχεις τόσες ενοχές επειδή ζητάς αύξηση, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο και αναμενόμενο, όλα τα αφεντικά έχουν υπόψη τους ότι οι υπάλληλοι θα τους ζητήσουν αύξηση. Είναι δικαίωμα σου να ζητήσεις αύξηση. Αν σου πει όχι, περίμενε έξι μήνες – ένα χρόνο, και όταν νιώθεις ότι έχεις κάνει άλλο ένα βήμα εξέλιξης στη δουλειά, ζήτα ξανά.

__________________
3.

Α,μπα
Συνέβη και σ' εμένα, αυτό για το οποίο έκραζα τους φίλους μου. Μου γυάλισε μια άλλη, μου παραγυάλισε δηλαδή. Θα σου πω ότι την ερωτεύτηκα γιατί αυτό νιώθω, αλλά θα το καταλάβω αν μου το αρνηθείς, επειδή, όπως θα σου πω, τελικά γύρισα στην κοπέλα μου με την ουρά στα σκέλια. Γύρισα γιατί κώλωσα, γιατί τρελάθηκα με την καινούρια, αλλά έκρινα ότι δεν μπορώ να ζω χωρίς την παλιά. Όταν αποφάσισα το φλερτ να γίνει πραγματικότητα με την τύπισσα που με είχε συνεπάρει, ζήτησα από την κοπέλα μου ένα διάλειμμα. Ναι, να σκεφτώ, να σκεφτούμε και άλλα εικονογραφημένα, κράξτε σύσσωμοι, μου αξίζει. Σ' αυτό το διάστημα, υποτίθεται πως ο καθένας μας ήταν ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, αφού δεν ήμασταν μαζί(ούτε και χώρια). Βασικά δεν ξέρω καν αν υποτίθεται, αλλά εγώ προσποιούμουν ότι αυτό εφαρμόζω και για μένα και απέναντι της, ότι μπορεί κι εκείνη δηλ να κάνει ό,τι θέλει. Αλλά ξέρω ότι εκείνη με ήθελε να γυρίσω πίσω, δεν έτρεξε να βρει άλλον και προφανώς ήλπιζε ότι δεν θα τρέξω να ζήσω τον έρωτα, για τον οποίο η μαύρη αλήθεια είναι ότι ανυπομονούσα... Όταν γύρισα, η κοπέλα μου είχε καταλάβει ότι μου άρεσε η άλλη, με πίεσε να το παραδεχτώ και παραδέχτηκα μέχρι ότι βγήκαμε μια φορά και δεν παίχτηκε τίποτα. Θα είμαι ειλικρινής, έστω εδώ: ναι, γύρισα χωρίς να σκοπεύω να είμαι ειλικρινής. Δεν θα της έλεγα και τίποτα απολύτως για την άλλη κοπέλα, αν δεν είχε καταλάβει. Πιστεύω πως, στις σχέσεις, υπάρχουν πράγματα που τελικά κάνουν μεγαλύτερο κακό αν τα πεις, παρά όχι. Τι να λεγα δηλ; Καψουρεύτηκα, πηδήχτηκα, πέρασα γαμάτα, αλλά τελικά εσένα θέλω; Το μόνο που θα κατάφερνα θα ήταν να κάνω την κοπέλα μου κουρέλι, και ήδη την είχα κάνει αρκετά. Πιστεύω ότι είναι καλύτερα έτσι. Ναι, οκ, προφανώς και το έκανα ΚΑΙ επειδή φοβήθηκα, όχι μόνο ότι αλλιώς δεν θα με συγχωρήσει και δεν θα είμαστε ξανά μαζί, αλλά και ότι αν θα με συγχωρήσει , θα 'χει σπάσει κάτι. Ότι θα χαθεί τελείως κάτι καλό μεταξύ μας , το οποίο μετά βίας επιζούσε σ' εκείνη τη στιγμή, αφού ήδη κατάλαβε ότι μου άρεσε η άλλη. Την τελευταία φορά που χρειάστηκε να δω την τύπισσα που είχα καψουρευτεί, μου την είπε, ότι εξασφάλισα τη σχέση πάνω σε ψέματα κι ότι θα το βρω μπροστά μου. Δεν το πε απειλητικά, ότι θα μου κάψει το σπίτι, αλλά κάπως σαν να εννοούσε ότι θα με γαμήσει το κάρμα, το σύμπαν ή κάτι τέτοιο. Κατανοώ τον εκνευρισμό της. Θα κάνω μια οικτρή παραδοχή από μέρους μου, μύχια και βρώμικη όσο δεν πάει. Μακάρι να μπορούσα να τις είχα και τις δύο. Δεν εννοώ μόνο να μου το επέτρεπε η ηθική τους και γενικά του κόσμου, αλλά εννοώ να το μπορούσα και εγώ, να μπορούσα να κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Πιέστηκα και διάλεξα, μόνο για να μην τα κάνω εντελώς χειρότερα. Ξέρω, ακούγεται θρασύτατο, αλλά ναι, όταν έφυγα απ' την ''τύπισσα'' την ήθελα σαν τρελός και ζορίστηκα πάρα πολύ να υποστηρίξω την απόφασή μου μετά. Ακόμα, όταν χρειάζεται να τη ξανα-συναναστρέφομαι, νιώθω καψούρης ακόμα. Βασικά αποφεύγω να τη δω, γιατί αν αναγκαζόμουν να τη συναναστρέφομαι τακτικά, το πιστεύω ότι θα το 'χα διαλύσει το σπίτι μου. Έρχεται λοιπόν εδώ ο κολλητός, ο οποίος εκτός από το να υπογραμμίσει ότι τα 'χω κάνει σκατά, συμφώνησε μαζί της και μου είπε: Αν ήσασταν όντως on a break δεν θα έπρεπε να κωλώνεις να πεις ότι προχώρησες σε επαφές με την τύπισσα σ' αυτό το διάστημα. Αν δεν ήσασταν, κεράτωσες, άρα χωρίς να το πεις, εξαπάτησες και ξαναμπήκες στη σχέση εκ του ασφαλούς. Οκ, παραδέχομαι το πόσο μαλάκας υπήρξα και διάλειμμα ξεδιάλειμμα, στην ουσία ήταν κέρατο. Αλλά, αφού ποτέ άλλοτε δεν έχω απατήσει, οι συνθήκες εδώ ήταν συγκεκριμένες και επίσης αφού η κοπέλα μου είναι αυτή που θέλω να 'ναι ο άνθρωπος της ζωής μου, πειράζει τόσο πολύ που δεν της είπα κάτι που μόνο κακό θα έκανε σε όλους; Πιστεύεις ότι το να μην πει κανείς την αλήθεια, είναι ίδιο με το ψέμα; Εμένα τώρα γιατί μου 'χει κολλήσει στο μυαλό αυτό που είπε ο φίλος;
-Άρτσι Μπούρτζι και Βερόνικα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση σου.


Όχι επειδή δεν θα ήθελα να αναρωτιέμαι αν είναι σωστό να λέω ψέματα στη φίλη μου για να μην τη χάσω, αλλά επειδή θα με τρόμαζε η δειλία μου.


Για κάποιο λόγο δεν θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου στο φουλ, και δε νομίζω ότι το έχεις καταλάβει. Λειτουργείς πάρα πολύ συντηρητικά και καταπιέζεσαι μόνος σου – κανείς δεν σε έβαλε να καταπιέζεσαι. Ούτε παντρεμένος είσαι, ούτε έχεις υποσχεθεί σε κάποιον να γεράσετε μαζί, ούτε παιδιά και σκυλιά έχεις. Βούτηξες το ποδαράκι στην καψούρα για να φύγεις τρέχοντας να κάνεις αυτό που έχεις συνηθίσει λέγοντας στον εαυτό σου «είναι αυτή που θέλω να είναι ο άνθρωπος της ζωής μου», διάβασες αυτό που έγραψες; Αυτή που θέλω να είναι; Όχι αυτή που είναι; Και η καψούρα παραμένει. Δεν είναι φανερό ότι άρα, δεν είναι;


Αυτό που σου συμβαίνει δεν είναι ότι θέλεις και τις δύο, αλλά ότι δεν θέλεις καμία από τις δύο. Πιθανόν να θέλεις να είσαι μόνος σου και να εξερευνάς τις δυνατότητες σου, την σεξουαλικότητα σου και τον εαυτό σου γενικότερα. Αλλά δεν το τολμάς. Αντί να ελευθερωθείς, χρησιμοποιείς άλλους μεταμορφώνοντας τους στα δεσμά σου, και είναι κρίμα γιατί φαίνεσαι έξυπνο παιδί.

__________________
4.

Αγαπητη Α μπα.
Περναω αμεσως στη ερωτηση. Εγω και η "κολλητη" μου ειμασταν σε μια ωραια παρεα στην οποια συμπεριλαμβανοταν και ο πιο παλιος και καλυτερος της φιλος με την κοπελα του. Περνουσαμε πολυ ωραια μεχρι που ο φιλος χωρισε και μετα απο λιγο καιρο ανακαλυψαμε οτι περναμε πολυ ωραια οι δυο μας και ισως να προεκυπτε και κατι παραπανω. Εκει η "κολλητη" οταν της το εκμυστηρευτηκα αντι να χαρει οπως περιμενα που οι δυο πιο αγαπημενοι της ανθρωποι θα ειναι μαζι αφρισε και σταματησε να μου μιλαει. Με τα πολλα και λιγο καιρο μετα μου παραδεχτηκε οτι ηταν χρονια ερωτευμενη μαζι του αλλα δεν ηθελε να το πει σε κανενα. Επισης μου ασκησε βετο λεγοντας μου οτι αν γινομασταν ζευγαρι θα εκοβε καθε επαφη γιατι θα της ηταν πολυ δυσκολο. Εγω εκει εμεινα παγωτο ξενερωσα μαζι της και μαζι μου και με ολους, με τον φιλο τελικα δεν εγινε τιποτα παραπανω λογω αυτης της τεταμενης καταστασης γιατι ειχε παρει κι αυτον η μπαλα φυσικα .Το υπεροχο ομως ειναι οτι προχθες την ειδα εξω στην καφετερια που συχναζουμε μαζι με τον φιλο και την καινουρια του κοπελα ολοι μια χαρα και αγαπημενοι. Πανω που ειχα πει οκ, οτι δεν εφταιγε τοσο για αυτη της την αντιδραση, παρολο που σαν "κολλητη" θα επρεπε να μου ειχε πει κατι τωρα αφηνιασα. Πως πρεπει να το αντιμετωπισω ολο αυτο? Συνεχιζω την παρεα? Φευγω απο την Αθηνα και τους ξεγραφω ολους? (Υπερβολες αλλα καταλαβαινεις...)
-Μπου


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Χωρίς να δίνω δίκιο στην «κολλητή», άλλο είναι να τα φτιάχνει το αντικείμενο του πόθου σου με την «κολλητή» σου και άλλο με μια άγνωστη, που υποθέτω ότι είναι η νέα κοπέλα. Με σένα έβλεπε μια σύγκριση και έναν ανταγωνισμό, τύπου «αφού όλοι είμαστε φίλοι, γιατί αυτή και όχι εμένα», με την καινούρια μπορεί να κάνει μια νέα αρχή, καταπατώντας μέσα της κάθε κοινή λογική.


Βέβαια, δεν είναι ότι είναι χρόνια ερωτευμένη και δεν το έχει πει σε κανέναν, αλλά ότι είναι χρόνια ερωτευμένη και αυτός το ξέρει και το αγνοεί, ενίοτε το συντηρεί και το εκμεταλλεύεται. Έχουν μεταξύ τους μια πολύ βλαβερή σχέση που τους κρατάει σε μια συγκεκριμένη απόσταση ώστε να χωράει άλλη μια με συγκεκριμένους όρους, και για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, ποτέ δεν ήσασταν ακριβώς φίλοι, και αυτή η σχέση θα καταλήξει σε συντρίμμια και μεγάλη απαξίωση. Δεν είσαι μέρος της ιστορίας αυτής, και να χαίρεσαι ιδιαίτερα γι' αυτό. Συνεχίζεις την παρέα αν παρόλη την ψυχοπαθολογία της σχέσης τους ο καθένας ξεχωριστά σου φαίνεται ωραίος τύπος για να έχεις εσύ φιλική σχέση μαζί του.

__________________
5.


Είμαι στο τελευταίο στάδιο της διατριβής μου και όλα τα προβλήματα γιγαντώνονται. Δεν ξέρω τι θα κάνω μετά, δεν ξέρω πού θα είμαι μετά, δεν ξέρω ποια θα είμαι μετά την κατάθεση της διατριβής. Νιώθω σαν να έχω ζήσει πέντε χρόνια μέσα σε μια φούσκα (υπέρ-ελίτ, υπερ-προστατευτικό ακαδημαϊκό περιβάλλον) και δεν ξέρω τι με περιμένει εκεί έξω. Δε μου αρέσει να ζω μέσα στη φούσκα, αλλά κωλώνω και να βγω (αλλά θα πρέπει, αναγκαστικά). Τι να κάνω, να αρχίσω να παίζω γκολφ μέσα στη βιβλιοθήκη (με έχει προλάβει άλλος);


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

(Να ένα παράδειγμα ανθρώπου που ίσως βρίσκεται σε περιβάλλον που η πολιτική ορθότητα είναι υπερβολική. Ούτε παραγγελία να το είχα κάνει.)


Νιώθεις άνετα στην φούσκα σου; Δεν μας το λες αυτό. Άλλο «δεν μου αρέσει» και άλλο «νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να μου αρέσει». Δεν είναι αναγκαστικό να βγεις. Γιατί είναι αναγκαστικό; Μπορείς να συνεχίσεις να δουλεύεις σε ακαδημαϊκό περιβάλλον, ή να βρεις δουλειά που μοιάζει πολύ σε ακαδημαϊκό περιβάλλον.


Η άποψη ότι η πραγματική ζωή είναι στα χαρακώματα είναι ελληνική ταινία του πενήντα. Η ζωή είναι μία. Είσαι τυχερή αν μπορείς να ζήσεις σε μια προστατευμένη φούσκα. Ο κόσμος χάνει τη ζωή του για να ζήσει κάπου προστατευμένα. Εκεί έξω τα πράγματα είναι δύσκολα, και το ξέρεις. Γιατί να πας; Γιατί έκανες το διδακτορικό;

__________________
6.

Εκανα παρεα με καποιον τεσσερα χρονια. Οταν τον γνωρισα ειχε σχεση ηδη ενα χρονο. Περνουσαμε πολυ ομορφα, γελουσαμε, ειχαμε πολυ καλη επικοινωνια, μου μιλουσε για προβληματα στη σχεση του και για αλλα θεματα που τα συζητας μονο με εναν εμπιστο φιλο. Η κοπελα του δεν του επετρεπε να εχει φιλες, οποτε η επικοινωνια μας ηταν μυστικη. Καποια στιγμη απομακρυνθηκε. Μου ειπε οτι θα παντρευτει. Καμια επικοινωνια. Δεν ηθελε. Δεκα μηνες μετα, τον συναντησα τυχαια. Τον ρωτησα για ποιο λογο ξεκοψε μαζι μου, αφου δεν μαλωσαμε για κατι. Μου ειπε: τωρα, παντρευτηκα. Εχω στενοχωρηθει πολυ. Πως κοβεις επαφη με εναν ανθρωπο που δεν εχεις μαλωσει, με εναν ανθρωπο που εχεις μοιραστει τοσα μυστικα; Και επειδη παντρευτηκε, τι εγινε; Φιλοι ημασταν, δεν υπηρχε κατι ερωτικο μεταξυ μας. Με απογοητευσε. Δηλαδη, δεν ημουν τιποτα για αυτον; Και πως λες ολα αυτα τα τοσο προσωπικα σου θεματα σε εναν ανθρωπο που δεν υπολογιζεις; Τον θεωρουσα φιλο μου. Νομιζα οτι ηταν αμοιβαιο.
-Λυδια


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έκανες παρέα με κάποιον στα κρυφά επειδή η δικιά του απαγόρευε φιλίες με γυναίκες, και αυτό σου φαινόταν φυσιολογικό. Αυτό που σου φαίνεται ανεξήγητο είναι ότι η απαγόρευση εφαρμόστηκε με τον γάμο. Αχ, σε παρακαλώ, κάνε μια προσπάθεια να συντονιστείς με το σύμπαν.

_________________
7.

Αγαπητή Α, μπα... Έχω δυο ερωτήσεις. 1) Χώρισα άλλα νομίζω ότι αυτός ήταν ο έρωτας της ζωής μου. Ήταν σχεδόν όλα όσα ήθελα. Είναι φυσιολογικό να το πιστεύω αυτό; 2) Αυτός θέλει να κρατήσουμε συχνή επαφή τουλάχιστον μέσω τηλεφώνου και μηνυμάτων. Εγώ όμως νιώθω ότι ίσως δεν μπορώ να τον ξεπεράσω αν έχουμε επικοινωνία αλλά δεν μπορώ και να σταματήσω να του μιλάω. Τι με συμβουλεύεις;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είναι φυσιολογικό να το πιστεύεις αυτό, αλλά είναι βέβαιο ότι κάνεις λάθος. Ο έρωτας της ζωής σου είναι αυτός που θα αποδειχτεί έρωτας της ζωής σου, δηλαδή αυτός που δεν θα σε χωρίσει για να βρει άλλη.


Για να τον ξεπεράσεις είναι πάρα πολύ βασικό να κόψεις επαφές. Καταλαβαίνω ότι δεν μπορείς να αντισταθείς, αλλά είναι σημαντικό να ξέρεις ότι είναι λάθος όταν το κάνεις, για να μην μετατρέψεις τις συναντήσεις σε ελπίδα για επανασύνδεση. Επίσης αν του το ξεκόψεις θα καταλάβει τι έκανε. Αν συνεχίσεις να είσαι υποχωρητική και να τον διευκολύνεις να έχει την παρέα σου, τον θαυμασμό σου και την υποστήριξη σου, δεν θα νιώσει στο πετσί του τι σημαίνει η απόφαση που πήρε.


Μίλα του, αλλά σταμάτα να είσαι συναισθηματικά διαθέσιμη. Για το καλό σου.

67

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

11 σχόλια
#7.Θα διαφωνήσω με τη Λένα.Ο έρωτας της ζωής μας δεν είναι αυτός,που δε θα μας αφήσει για άλλο πρόσωπο.Αυτός είναι ο έρωτας της δικής του ζωής.Ή μπορεί και να μην είναι,γιατί δε μένουμε απαραίτητα με κάποιον,επειδή είμαστε ερωτευμένοι μαζί του.Ως "έρωτα της ζωής μου" ορίζω (εγώ,δεν είναι η μόνη καθολική αλήθεια) το συναίσθημα εκείνο,που για όσο το αισθανόμαστε,δεν μπορούμε ή τουλάχιστον δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε να ερωτευτούμε κάποιον άλλο.Διαρκεί μέχρι να ξαναερωτευτούμε.Ίσως και για πάντα δηλαδή.Ωστόσο,όταν δεν υπάρχει ανταπόκριση,πονάει πολύ αυτό.Γι'αυτό προσπαθούμε και να το ξεπεράσουμε.Για να μπορέσουμε να ερωτευτούμε πάλι,να το ζήσουμε και να το χαρούμε.Σ'αυτό βοηθάει πολύ να μην έχουμε ιδιαίτερες επαφές με τον "έρωτα της ζωής μας".Η συναναστροφή μαζί του συνήθως τροφοδοτεί το αίσθημα μας και δε μας αφήνει να πάμε παρακάτω.Ελλοχεύει κι ο κίνδυνος να γίνουμε και καβάντζα.Μπορείς να διατηρήσεις μια τυπική σχέση τύπου ευχές στις γιορτές.Καλά είναι.Όταν το ξεπεράσεις,βλέποντας και κάνοντας.
Σε γενικές γραμμές έχω την ίδια άποψη ωστόσο, αν μπορώ να προσθέσω τη γνώμη μου, η Α μπα "κατά κανόνα" θεωρεί ότι απευθύνεται σε ανυπεράσπιστους, συναισθηματικά ευάλωτους ανθρώπους τους οποίους προτρέπει να πάψουν να είναι θύματα και να κοιτάξουν το "συναισθηματικό" συμφέρον τους.Δεν είναι βέβαια πρωτάκουστο να δίνονται τέτοιες συμβουλές σε ατομικό/προσωπικό επίπεδο, αλλά όταν κάποιος φτιάχνει μια ολόκληρη θεωρία ή ορισμό τύπου "Ο έρωτας της ζωής σου είναι αυτός που θα αποδειχτεί έρωτας της ζωής σου, δηλαδή αυτός που δεν θα σε χωρίσει για να βρει άλλη.", τότε πραγματικά φαίνεται πόσο ανεπαρκής και "λίγος" είναι αυτός ο τρόπος σκέψης.Κατ' αρχήν μπορεί να τον άφησε εκείνη και όχι εκείνος, στην ερώτηση δε το διευκρινίζει ή να χώρισαν για τον όποιο λόγο.Επίσης είναι απίστευτη η προκατειλημμένη σιγουριά στη αρχή της απάντησης, "Είναι φυσιολογικό να το πιστεύεις αυτό, αλλά είναι βέβαιο ότι κάνεις λάθος", όπου δεν απαντά μόνο στην ερώτηση "είναι φυσιολογικό να το πιστεύω αυτό", αλλά παίρνει το θάρρος να πάει ένα βήμα παραπέρα γράφοντας ότι σίγουρα κάνει λάθος!Τουλάχιστον η προτροπή προς τις γυναίκες, οι οποίες απ' ότι βλέπω είναι πιθανότερο να γράψουν για κάποια ερώτηση, να είναι περισσότερο bitch και να "αγαπάνε λιγότερο ή εξυπνότερα" είναι λιγότερο προβληματική.Η αναφερόμενη όμως self-serving θεωρία περί έρωτος, ο οποίος φαίνεται/αποδεικνύεται "εκ των υστέρων" αγγίζει την αστειότητα.Δηλαδή αν σε κάποιο ζευγάρι οι άνθρωποι είναι παντρεμένοι (και ερωτευμένοι!) για κάποιες δεκαετίες και μετά χωρίσουν, δεδομένου ότι τα γκρίζα διαζύγια ανθρώπων σχετικά μεγάλης ηλικίας, αυξάνονται, αυτοί που κατατάσσονται; Προσωπικά δε ξέρω..μπερδεύτηκα!
Μια εκδοχή του έρωτα της ζωής μας, εκτός από αυτόν που θα περάσουμε τη ζωή μας μαζί, είναι και αυτός που ερωτευτήκαμε γιατί ήταν ακριβώς αυτό που ονειρευόμασταν στη συγκεκριμένη φάση της ζωής μας. Αυτός που ήταν ο τέλειος για μας με τα δικά μας δεδομένα. Και σίγουρα πονάει πολύ όταν δεν υπάρχει η ανάλογη ανταπόκριση. Ειδικά σε μικρότερες ηλικίες. Όλοι βρεθήκαμε εκεί σε κάποια φάση και ας γελάμε σήμερα με τα καμωματά μας
O "έρωτας της ζωής σου" δεν μπορεί είναι ένα πλατωνικό infatuation. Είναι κάποιος με σαρκα και οστά που είναι εκεί, ανταποκρίνεται στα συναισθήματά σου, βαδίζεις μαζί του, μοιράζεσαι πράγματα της ζωής μαζί του. Στιγμές, ώρες, εμπειρίες, συναισθήματα (πιθανώς σπίτι, παιδιά οικογένεια). Αυτό που περιγράφεις είναι άλλο πράγμα, που χαρακτηρίζεται από το αίσθημα της ανεκπλήρωτης επιθυμίας. Μισό και οδυνηρό πράγμα.Ο έρωτας της ζωή σου είναι αυτός που σε κάνει να αισθάνεσαι πλήρης, ασφαλής και ευτυχής. Και για να καταλάβεις ότι είναι αυτός, πρέπει να έχεις περάσει τη μισή σου ζωή μαζί του!
@ΑΙΤrop,Συννεφιά.Σ'αυτά θεωρώ ότι δεν υπάρχει λάθος και σωστό.Ο έρωτας είναι κάτι πολύ προσωπικό και το κρίνουμε με τα δικά μας βιώματα.Το δικό μου "διαφωνώ με τη Λένα" σημαίνει ότι το αντιλαμβάνομαι διαφορετικά.Και βρίσκω ενδιαφέρουσες όλες τις απόψεις για το ποιος είναι τελικά αυτός ο περιβόητος έρωτας της ζωής μας,έτσι όπως το βλέπει ο καθένας.
Ο έρωτας της ζωής σου είναι αυτός που θα αποφασίσεις να είναι.Μπορεί να θες να ζεις σε λούπα τις Μεγάλες Πρισδοκίες και να θυμάσαι και να χτυπιέσαι μια ζωή για κάποιον ανεκπλήρωτο έρωτα.Μπορείς να πρωταγωνιστείς στην Καζαμπλάνκα και να έχεις εξιδανικέυσει τόσο έναν έρωτα που έζησες που να τον έχεις βάλει στο απειρόβλητο και να ζεις με τα ψίχουλα.Μπορείς να αποφασίσεις για τους ορισμούς που θα δίνεις στο κάθετι στη ζωή σου κι αυτό είναι τρομακτικό όσο και απελευθερωτικό.Συμφωνώ φουλ με τη Λένα-θεωρώ ότι ηταν ενδεικτικό το "που δεν θα σε αφήσει γα άλλη",γιατί προφανώς παίζουν κι άλλες προυποθέσεις-γιατί επιλέγει την πιο αισιόδοξη λογική: μάθε να "ορίζεις" έρωτα της ζωής σου αυτόν που θα ρθει για να μείνει και που θα είσαι ευτυχισμένος δίπλα του. Η ζωή είναι απελπιστικά μικρή για να μας ποτίζουμε τέτοιο φαρμάκι ότι ο μεγάλος μας έρωτας ήταν κάποιος που είτε δεν πέρασε είτε προσπέρασε.Κανείς δεν ακυρώνει τις ωραίες σχέσεις που είχαμε και έχουν τελειώσει αλλά προτιμώ να πιστεύω στο επόμενο ιδανικό παρά στο εξιδανικευμένο προηγούμενο.
#5Εντάξει αλλά όχι κι ότι η ζωή σε ακαδημαϊκό περιβάλλον είναι περίπατος στο πάρκο. Έχει πολλή διάψευση κι ανταγωνισμό μέσα της κι ας είναι για ευγενή σκοπό.
#1. δεν ξέρω πως είναι γενικά οι ισορροπίες στην ετερεία που δουλεύεις, αλλά μου φαίνεται τουλάχιστον ανορθόδοξο να "τσακώνεστε" με τον προϊστάμενό σου μέσω emails, "παρουσία" τρίτων. Ότι θέματα έχετε θα πρέπει να τα λύνετε μεταξύ σας γιατό αυτό που περιγράφεις ότι κάνετε δίνει μια πολύ κακή εικόνα αποσυντονισμού που ultimately δεν κάνει καλό σε κανέναν σας. Ναι. Διστυχώς στις εταιρείες υπάρχουν οι γλύφτες, τα βύσματα, τα θύματα και οι κακοί προϊστάμενοι. Δεν ξέρω αν υπάρχει οδηγός επιβίωσης για το δικό σου τοξικό περιβάλλον. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ένα: μη σκας. Κάνε τη δουλειά σου όσο καλά θέλεις και μπορείς και μην καταναλώνεις περισσότερη ενέργεια από όση είναι απαραίτητη. Δουλεύεις για να ζεις. Δε ζεις για να δουλεύεις.Αυτό που σου λέω μπορεί να είναι κάπως κοινότυπο, αλλά είναι ένα πικρό μάθημα που έμαθα βασανίζοντας χρόνια τον εαυτό μου με σκέψεις σαν αυτές που διατυπώνεις. Όσο νωρίτερα το καταλάβεις, τόσο καλύτερα για σένα.
Συννεφιά ακριβώς αυτό. Κι εγώ βασανιζόμουν, άλλαζα δουλειές, έβγαζα ψυχοσωματικά και τελικά τι κατάλαβα...Μόλις όμως συνειδητοποίησα πρώτον ότι έτσι είναι οι περισσότερες δουλειές όπου εμπλέκεται ο ανθρώπινος παράγοντας (άρα και όλα τα πιθανά ελαττώματα του αθρώπινου είδους) και ότι δεύτερον δεν πρόκειται να τους παντρευτώ όλους αυτούς, άρα δεν τους έχω φορτωθεί, απλώς υπάρχουν στο χώρο εργασίας και μετά τσουπ εξαφανίζονται, ηρέμησα και όταν συμβαίνει κάτι που παλιά θα με έκανε έξαλλη, απλώς κάνω delete κατευθείαν τύπου remove from computer (και να σημειώσω εδώ ότι είμαι άνθρωπος που κρατάει πάπυρο με τι έχει κάνει και πει ο καθένας, άρα το προσπάθησα με λύσσα να μην επηρεάζομαι).
#3Tα πράγματα είναι απλά. Είναι όπως το τσιγάρο. Ή είσαι καπνιστής ή δεν είσαι. Και πρέπει να το καταλάβεις για να μην βασανίζεσαι αδίκως. Η μονογαμία δεν είναι για όλους. Το έχω πει πολλές φορές εδώ. Είναι για όσους την επιλέγουμε συνειδητά κι επειδή αυτή είναι η βαθύτερη ανάγκη μας. Δεν είναι θέμα ηθικής (δική μας ή της κοινωνίας). Είναι ΑΝΑΓΚΗ. Αφού η καψούρα παραμένει κι αφού "πέρασες γαμάτα" κι αφού ιδανικά θα ήθελες και τις δύο τότε οι απόπειρες διακοπής του καπνίσματος μοιραία θα πέσουν στο κενό. Δεν κάνεις γι΄αυτό το άθλημα.
Μπορεί πάντα να τις ρωτήσει, αν θέλουν κι αυτές. Μπορεί και να μην του πουν όχι. Η "σχέση" του είναι πολύ δεκτική και την κόβω πιο πιθανή να πει ναι. Για την άλλη δε μας λεει πολλά. Πάντως, μπορεί και να τις ρωτήσει. Τι έχει να χάσει?
Oι άνθρωποι αυτού του τύπου δεν θα μπορούσαν να ζητήσουν να είναι σε πολυερωτικό σχήμα γιατί έχουν εγκολπώσει τις κυρίαρχες αξίες της μονογαμίας ως τις μόνες "σωστές". (Το κείμενο αυτό βγάζει ως μήνυμα). Πρέπει πρώτα να κάνουν μια τεράστια αυτοξιολόγηση (και επανατοποθέτηση που προυποθέτει μια τεράστια κριτική εαυτού και κυρίως διάθεση ειλικρίνειας αντί για "τύψεις" που δεν είναι τύψεις) για να μπορέσουν κατόπιν ξεκάθαρα να τολμήσουν να ρωτήσουν με ειλικρίνεια και τους υπόλοιπους.
Καραβάν: Η μονογαμία δεν είναι για όλους-Εγώ πάλι θα έλεγα ότι το συμπέρασμα από αυτά που γράφει ο τύπος είναι πως είναι η πολυγαμία που δεν είναι για όλους.
ClanΧαχα σωστό κι αυτό!Απλώς επειδή η μονογαμία είναι το κυρίαρχο σχήμα και με αυτήν επομένως ζορίζονται περισσότεροι γι'αυτό και αυτήν εξετάζουμε.
#1. Έτσι ακριβώς αγαπητοί η πολιτική ορθρότητα, η επιτομή της υποκρισίας η τυπολατρία για όσους αρνούνται να δούν την βαθύτερη εικόνα και για όσους θέλουν περιορισμούς αντί να κάνουν πιο έξυπνους ανθρώπους. Και να μην ξεχνάμε τα double standards γιατί όταν δεν μας αρέσει η εφαρμογή την βαπτίζουμε λογοκρισία, φασισμό και άλλα ωραία.
Νομίζω δεν έχετε καταλάβει τι είναι η πολιτική ορθότητα. Η π.ο έχει να κάνει με το βάρος που φέρει μια λέξη κι όχι την ίδια τη λέξη. Πχ η λέξη γύφτος ορίζει μια κοινωνική ομάδα, η λέξη αυτή καθ αυτή δεν είναι βρισιά άλλά την έχουμε μετατρέψει σε βρισιά, σε κάτι με αρνητική χροιά. Επομένως η πολιτικά ορθή λέξη είναι ρομά γιατί δεν έχει αρνητική χροιά. Στην αμερική τους λένε gypsies και θεωρείτε π.ο. γιατί δεν υπάρχει αρνητική χροιά. Η λέξη nigger που ουσιαστικά σημαίνει μαύρος και υποδηλώνει το χρώμα του δέρματος έχει αρνητική χροιά στην Αμερική γιατί έχει συνδεθεί με την σκλαβιά μιας φυλής. Οπότε το π.ο. εκεί ειναι το coloured ή african american. Στην Ελλάδα το να πεις κάποιον μαύρο δεν είναι προσβολή γιατί δεν είχαμε σκλαβιά. Στα ισπανικά αποκαλούν του μαύρους negro χωρίς να θεωρείται προσβλητικό γιατί δεν είχαν την ίδια ιστορία.Το αν θα αποκαλέσεις κάποιον ανίκανο αντί για μ@λ...@ δεν έχει σχέση με την π.ο. ούτε το αν θα πεις τα γυναικία γεννητικά όργανα με το όνομά τους, αυτό έχει να κάνει με τα ταμπού που έχουμε σαν κοινωνία. Κι ο σκοπός της π.ο. είναι να μην προσβάλει και να προστατεύσει τις μειονόητες, δεν καταλαβαίνω που ακριβώς υπάρχει χειραγώγηση. Τώρα αν κάποια υπαρβάλλουν λίγο με τις π.ο. φράσεις είναι άλλη συζήτηση
Ποκοπικο μακρυγορείς και υπεραναλύεις μια έννοια. Η π.ο. είναι απλά μια έννοια, ένα εργαλείο και τα αποτελέσματα που έχει εξαρτόνται απ τη χρήση του.Η ραδιενέργεια πχ έχει χρησιμοποιηθεί για να σώσει κόσμο όμως στα λάθος χέρια έχει σκοτώσει πολλούς. Ετσι κ η π.ο. προστατεύει κάποιες κοινωνικές ομάδες όμως στα λάθος χέρια μπορεί να λογοκρίθούν βιβλία στο ονομά της. Αυτό όμως δε σημαίνει οτι σαν έννοια ή σαν "εφεύρεση" είναι κακή
#3.Εγώ αυτό με τα διαλείμματα,συγχωράτε με,αλλά δεν το καταλαβαίνω.Τι θα πει αυτό;Κρατάω κάβα έναν άνθρωπο,κάνω τις γύρες μου κι αν δε μου κάτσει,μπορώ να επιστρέψω σαν να μη συμβαίνει τίποτα;Δεν ξέρω πώς είναι δυνατό να παγώνει ο χρόνος.Είναι κάτι σαν να πατάμε pause σε μια ταινία;Μέχρι να ξαναπατήσουμε το play,ο άλλος δε ζει,δε νιώθει;Μα κι εμείς οι ίδιοι μπορούμε να αγνοήσουμε ό,τι συμβαίνει σ'αυτό το ακαθόριστο χρονικά διάστημα;Νομίζω,ότι δεν έχουμε δικαίωμα να κρατάμε κάποιον στον πάγο,μέχρι να αποφασίσουμε τι θέλουμε.Όταν χωρίζουμε,χωρίζουμε και παίρνουμε και το ρίσκο,ότι αυτό ίσως να είναι λάθος απόφαση.Δεν ήθελες να το πάρεις.Προσπάθησες να εξασφαλίσεις μια win-win κατάσταση για σένα.Τώρα δυστυχώς θα πιεις άσπρο πάτο το πικρό ποτήρι.Και δεν κατάλαβες τι θέλεις τελικά και παλεύεις με ενοχές και κατά πάσα πιθανότητα η σχέση σου δε θα είναι,όπως την άφησες.Ώρα να συνειδητοποιήσεις ότι για να κερδίσουμε κάτι,πρέπει να θυσιάσουμε κάτι άλλο.Στην προκειμένη περίπτωση μάλλον πρέπει να θυσιάσεις τη βολή σου,για να βρεις τον εαυτό σου.
Είναι άλλο ένα "κάψιμο" από τις rom com και την "γυναικεία" λογοτεχνία αν ρωτάς την γνώμη μου (που δεν την ρωτάς αλλά πετιέμαι). Ότι πρέπει το συντακτικό της σχέσης να είναι μπερδεμένο για να αξίζει να ασχοληθείς με την σχέση. Παλιότερα οι άντρες δεν είχαν την ανάγκη να βαπτίσουν την κουτσουκέλα "διάλειμμα" επειδής πατριαρχία κλπ κλπ. Τώρα είμεθα πιο πολιτισμένοι. We were on a break. Υπάρχει κι η ατάκα από τα Φιλαράκια για να πορευθούμε βρε αδερφέ!!
Δεν ξέρω για τον υπόλοιπο κόσμο,αλλά για μένα σε νεότερη ηλικία ίσχυε αυτό.Ζούσα τον κινηματογραφικό μου έρωτα σε όλο του το δράμα.Και μετά μεγάλωσα.Δεν ήθελα να είμαι η ψυχολόγος,η μαμά,η Πηνελόπη κανενός.Έπαψαν να με γοητεύουν οι ρευστές καταστάσεις.Αντίθετα,άρχισα να θυμώνω με τον εαυτό μου,όταν ένιωθα να υποκύπτω σε τέτοια.Στο δικό μου σχόλιο μάλλον έπρεπε να γράψω ότι τώρα πια είναι έξω από τη λογική μου αυτά.Δεν ήταν πάντα έτσι.Έχω βρεθεί να αβαντάρω την ανωριμότητα και την ανευθυνότητα κάποιου.Πρώτος έρωτας,ο "έρωτας της ζωής μου"...Να,σκατά στα μάτια μου...(το "να" περιλαμβάνει φάσκελο).
Ας μη τον δεχόταν κι αυτή και κάθε κοπελα/αγόρι σε αντίστοιχη θεση. Δεν πίεσε κανέναν ο φίλος μας. Εγώ δε θα το ανεχομουν. Κάποιοι βρίσκουν και τα κάνουν. Αυτός τα ήθελε όλα δικά του. Αυτή γιατί το δέχτηκε? Δεν κράτησε κανέναν κάβα από μόνος του...
1Κοίτα να δεις τί είχα πάθει με την πολιτική ορθότητα. Σε παρόμοια περίπτωση, όχι προισταμένου, αλλά υπαλλήλου πελάτη που έπρεπε να συνεργαστούμε για να γίνουν κάποια project είχα πάθει ισοπέδωση. Δηλαδή τα σουβλερά του politically correct του άσχημα λόγια με πρόσβαλλαν αλλά επειδή δεν είχα άλλη επιλογή σχεδόν τα είχα συνηθίσει. Πιεζόμουν, στεναχωριόμουν αλλά δεν έβρισκα πάτημα. Μέχρι που ένας άλλος συνάδελφός του, έτυχε να διαβάσει από κοινοποιηση τα mail του προς εμένα και έντρομος με πήρε και μου ζήτησε συγνώμη για την συμπεριφορά του μ@λ@κ@. Τοτε, βλέποντάς το με τα μάτια ενός τρίτου κατάλαβα ότι δεν ήταν φαντασία μου και συνειδητοποίησα πόσο βαρύ και αποπροσανατολιστικό πέπλο είναι η γελοία πολιτική ορθότητα. Τοτε και μόνο τότε πήρα το θάρρος να μιλήσω στον πελάτη μου και αφεντικό του για την κακή συμπεριφορά του και λύθηκε το θέμα (κάπως). Σίγουρα λοιπόν δεν το βλέπει έτσι και κάποιος άλλος για να συσπειρωθείτε;
Maggie δεν είμαι σίγουρη τι ακριβώς εννοείς με τα πολιτικώς ορθά άσχημα λόγια. Εμπλέκονταν ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες κάπου σε όλο αυτό; Εννοείς ότι σου έκανε πλάγιες, ύπουλες επιθέσεις με φαινομενικά ευγενικό τρόπο;
Περίπου το δεύτερο, όμως δεν μπορώ να περιγράψω εκτενέστερα. Ήταν πάντα μέσα σε πλαίσια που δεν μπορούσες να αντιδράσεις χωρίς να βγεις τρελός. Θέλει ταλέντο σου λέω. Μόνο όταν και άλλος το επιβεβαίωσε κι αλλος με έκπληξη που το ανεχόμουν είδα το big picture.
#3 το οτι σου γυάλισε μια άλλη δεν είναι έγκλημα. Είναι όμως ένδειξη ότι η σχέση σου δεν είναι οκ. Το ότι δεν θέλεις να μπεις σε σχέση με αυτήν που σου γυάλισε σημαίνει ότι δεν ερωτεύτηκες (όπως νομίζεις) και δεν είσαι σε φάση να μπεις σε σχέση. Η κοπέλα σου δε φταίει σε τίποτα. Ούτε η "καψούρα" σου επίσης. Προφανώς και θα μπορούσες να τις έχεις και τις δύο. Γιατί όχι? Αλλά θα έπρεπε να θέλουν κι αυτές. Αν συνενούσατε και οι τρείς σε αυτό, όλα ΟΚ. Σούπερ. Όμως δεν ξέρω, αν συνενούσαν εκείνες, αν θα ήθελες να είσαι ΚΑΙ με τις δύο ταυτόχρονα τελικά.Πάντως ότι και να κάνεις, να είσαι true. Μην λες μπαρούφες γιατί κανείς δεν θα τις πιστέψει και θα γίνεις ρεζίλι. Αυτό που και καλά πήρατε απόσταση για να σκεφτείς τι θέλεις, ήταν μια τρελλή μπαρούφα. Απομακρύνθηκες για να πηδηχτείς με την άλλη δίνοντας στον εαυτό σου άλοθι ότι είσαι σε break. Όχι. Κέρατο έριξες. Άδικο. Θα ήθελες να είσαι στη θέση της κοπέλας σου? Αν ήσουν πως θα αισθανόσουν? Πες της την αλήθεια. Αντιμετώπισε τις συνέπειες. Μην είσαι κοτα.Ανακεφαλαίωση: δεν είσαι σε φάση για σχέση. Μην ταλαιπωρείς τους γύρω σου. Μείνε μόνος και ψάξου. Θα περάσετε όλοι καλύτερα!
Κατά λάθος η απάντησή μου καταχωρήθηκε νωρίτερα.Οι αποτρεπτικοί λόγοι που δεν δημιούργησε σχέση με τον νέο έρωτα,αφορούν στον ίδιο.Είναι κλειδί για τον ίδιο για να κατανοήσει τον τρόπο που λειτουργεί.Ο τρόπος αποτυπώθηκε στην συγκεκριμένη περίπτωση.Βλάκας δεν είναι και δεν ξέρω αν οι χαρακτηρισμοί έχουν νόημα.Νομίζω ότι απο φεύγει να σκεφτεί το ενδεχόμενο ότι,παρ όλο που θεωρεί ότι κινήθηκε με μαεστρία,θα είναι ίσως,ποιος ξέρει,ο χαμένος της ιστορίας μακροπρόθεσμα.Και οι δύο κατάλαβαν πώς έδρασε και οι δύο,θα ανταποδώσουν σε ανύποπτο χρόνο.Είναι εμφανές ότι κινήθηκε εκ του ασφαλούς.Η μόνιμη σχέση ήταν δεδομένη και η νέα κατάκτηση επίσης. Αμφισβητώ την συνέχεια και των δύο, δοθέντος ότι τα κίνητρα αποκαλύφθηκαν: ήθελε απλά να περάσει καλά, αγνοώντας ,προσωρινά έστω,όλα τα υπόλοιπα.Ιδού το ξεκάθαρο σφάλμα.Ο καθένας ξέρει τι λογαριασμούς κάνει και πώς τους πληρώνει κάποια στιγμή.Θα χρειαστεί πολύ περισσότερη ενέργεια και εξυπνάδα για να διατηρήσει,αν την διατηρήσει την πρότερη θέση ισχύος.Αυτό δεν είμαι σίγουρη ότι είναι η βέλτιστη επιλογή.Ορισμένες φορές για να κερδίσει κανείς,πρέπει να χάσει.
#3 Ήταν πολύ κατατοπιστική η inside ανάλυση από την αντρική πλευρά σε ''we were on a break'' φάση! Τελικά, φίλε μου, ήθελες και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο και τα κατάφερες. Δε νομίζω ότι η κοπέλα σου θέλει να μάθει για την άλλη, εξάλλου τα έχει καταλάβει όλα και φαίνεται ότι δεν έχει αυτοσεβασμό (δηλ ακούς ότι ο άλλος θέλει άλλη και αντί να τον στείλεις πακέτο, προσπαθείς να τον πείσεις να ''διαλέξει'' εσένα; ότι τόσο κελεπούρι δηλαδή; κρίμα), εσύ τη σέβεσαι ακόμα που τα έκανε όλα γαργάρα; πραγματικά την έχω την απορία.
Είναι εξαιρετικά διδακτική προς όλους και όλες που όταν ακούν "θέλω να σκεφτώ" και "χρειάζομαι λίγο χρόνο μόνος/η" τα καταπίνουν at face value και μάλιστα παροτρύνουν και τους άλλους σε αντίστοιχες περιπτώσεις "να δώσουν χώρο και χρόνο". Είναι επιθανάτιες καμπάνες αυτές οι ατάκες όταν λέγονται σε μια σχέση. Κρίμα να το "γλυκαίνουμε". Πιο πολύ κακό κάνουμε.
Έχω κι εγώ μια φίλη neverlander που ο δικός της επί 6 συναπτά έτη τη χώριζε κάθε Ιούνιο και τα ξαναβρίσκε μαζί της κάθε Σεπτέμβριο. Το θεωρούσε τυχαίο η κοπέλα, απλή σύμπτωση. Εννοείται πως εθελοτυφλούσε γιατί το είχε βάλει αμέτι μουχαμέτι να τον παντρευτεί. Κι εγώ απορούσα, τόσο κελεπούρι, δηλαδή; Μάλλον δεν παραδεχόμαστε με τίποτα την ήττα μας. Λέει στον εαυτό μας 'σιγά μην αφήσω να μου τον φάει καμιά άλλη'. Να τον αφήσεις κυρία μου αφού προσφέρεται για φάγωμα, και να βρεις κάποιον άλλο που να θέλει να τον απολαμβάνεις μόνο εσύ. Λες και είναι ο άντρας οικόπεδο και η άλλη οικοπεδοφάγος.
Εγώ δεν κατάλαβα, αφού ήτανε τόσο καψούρης με την άλλη κοπέλα και αυτή όπωε φαίνεται ανταποκρίθηκε, γιατί δεν έμεινε μαζί της; Γιατί τόσος καημός να την ξεπεράσει με το ζόρι;
@Nayia Μπορεί η άλλη κοπέλα να ήταν πιο δυναμική και να μη σήκωνε το κέρατο, ή να είχε στο παρελθόν πολλούς ερωτικούς συντρόφους, και να μην τη θεωρούσε "κοπέλα για σπίτι", όπως την "παλιά".
Συμφωνώ με neverlander ότι το wewereonabreak δεν γινεται χωρις συναινεση,σιωπηρη εστω.Αν δεν ταιριάζανε με την καλή του δεν θα συμπεθεριάζανε.Αυτή του συγχώρεσε το κέρατο,αυτός την έλλειψη αυτοσεβασμού της.Είναι ακριβώς αυτό που έχει πει η Λένα ότι για να κρατήσει μια σχέση ,φτάνει να μη θέλει κανείς απ'τους δυό να χωρίσει!Αν είσαι ερωτευμένος βέβαια σε δέρνει μαύρη (εθελο)τυφλα, οπότε η κοπέλα κάπως δικαολογείται.Αυτός είναι βολεψάκιας και το ξέρει,εξού και οι τύψεις.Εξού και το ότι δεν τόλμησε να φύγει με το καινούριο-πράγμα- είναι-άλλο-πράγμα.Θέλει αρετή και τόλμη η καψούρα!
#4 Καλά, ας αφήσουμε πάντως και μια πισινή να μην έχει όντως καταλάβει κάτι και η πέτρα του σκανδάλου. Πέρα από την κοινή παραδοχή ότι "ο έρωτας δεν κρύβεται", που πιστεύω δεν ισχύει πάντα, δεν έχουμε κάποια ένδειξη ότι αυτός γνωρίζει όλο το παρασκήνιο.
Κι εγώ το σκέφτηκα αυτό αλλά μετά είδα αυτό που λέει ότι 'τον πήρε κι εκείνον η μπάλα' και γι αυτό δεν έγινε κάτι μεταξύ τους. Πέραν του ότι δεν πιστεύω ότι αυτός θα κώλωνε αν του άρεσε τόσο η φίλη της φίλης, ο έρωτας πες ότι μπορεί να κρύβεται, τα μούτρα,το μανούριασμα και η ζήλια όμως οχι.
#1 Δε νομίζω (από αυτά που αναφέρει στο γράμμα τουλάχιστον) ότι ο/η #1 έχει όντως πρόβλημα με την πολιτική ορθότητα. Νομίζω ότι έχει αποκλειστικά παρανοήσει τον όρο, και τον χρησιμοποιεί αντί να πει "προσποιητή ευγένεια", "υποκριτικό ύφος", "προσβολές με το γάντι" κλπ.Η χρήση Π.Ο. μπορεί να ενέχει υποκρισία, όταν δεν πιστεύεις σε αυτήν αλλά τη χρησιμοποιείς επειδή υποχρεούσαι. Ακόμη και τότε, έχει πετύχει το 50% του σκοπού της, τουλάχιστον. (Γενικώς οποιαδήποτε συμπεριφορά μπορεί να ενέχει υποκρισία, όταν δεν οφείλεται σε ειλικρινή πρόθεση). Πέραν τούτου, υποκρισία και πολτική ορθότητα είναι δυο άσχετες έννοιες.
Καλά τα λες Iris. Ελάτε βρε παιδιά και Λένα όμως που κολλήσαμε στο δέντρο και δε βλέπουμε το δάσος. Αφού όλοι καταλάβαμε τι εννοεί η κοπέλα.Επί της ουσίας τι έχουμε να πούμε είναι το θέμα