__________________
1.
Ο προϊστάμενός μου είναι συγκεντρωτικός και δρα για το προσωπικό του συμφέρον. Τίποτε από αυτά που κάνει δεν είναι κρυφό, όλα τα κάνει στα φανερά. Για παράδειγμα ζητάνε από ένα τμήμα να κάνουμε κάποια αλλαγή (είμαστε το ΙΤ της εταιρείας, το εμαιλ το στέλνουν και σε μένα), στέλνω απάντηση με διευκρινιστικές ερωτήσεις (γιατί τις αλλαγές τις κάνω εγώ) και αντί να απαντήσει το τμήμα που ξέρει την δουλειά απαντάει ο προϊστάμενός μου στις ερωτήσεις μου στέλνοντας το εμαιλ του και στο τμήμα και σε μένα. Όταν ξαναστέλνω ερώτηση ζητώντας να απαντήσει το τμήμα ξαναπαντάει ο προϊστάμενος λέγοντας στο τέλος ότι αυτά που ρωτάω δεν αφορούν τις παρούσες αλλαγές. Παρότι τις αφορούν. Με υποκαθιστά φανερά. Τα παίρνω και ξαναστέλνω εμαιλ λέγοντας ότι τις αφορούν γιατί αλλάζουν αυτό και εκείνο και πρέπει να ξέρω ώστε να δω τι άλλες διορθώσεις πρέπει να κάνω. Και τότε επιτέλους βγάζει τον σκασμό. Αν και δεν ξέρω τι μου ξημερώνει γιατί ο ανώτερος προϊστάμενος τον έχει μη στάξει και μη βρέξει και με βλέπω με κανέναν μώλωπα στο μάτι καμιά μέρα ή με καμιά χοντρή προσβολή παρουσία όσων γίνεται περισσότερων. Ώστε να συνετιστώ. Η προσβολή μπροστά σε όλους είναι αγαπημένη τακτική του ανώτερου προϊσταμένου (τον έχω δει να το ευχαριστιέται), πάντα με το γάντι καθώς η politically correct άρθρωση του λόγου είναι δεύτερη φύση του (η πονηριά του είναι ελεεινή, το politically correct του δίνει βήμα).
Ξέρω από άλλα τμήματα ότι υπάρχει θέμα με το τμήμα μου, είτε με τον ανώτερο προϊστάμενο είτε με τον προϊστάμενό μου. Έλα όμως που κανείς δεν κάνει κάτι. Κι έλα κιόλας που κάποιοι τους γλείφουν και τους καρφώνουν διάφορα από τα δικά τους τμήματα. Κι έλα που οι δικοί μου προϊστάμενοι άλλο που δεν θέλουν και έχουν αναπτύξει φιλικές σχέσεις με αυτούς που καρφώνουν τους δικούς τους στα άλλα τμήματα.
Στο δικό μου τμήμα όλοι χειροκροτούν τους δύο προϊσταμένους. Μου έρχεται εμετός κάθε μέρα από το γλείψιμο. Τι κάνετε κύριε τάδε, πώς περάσατε κύριε τέτοιε, τι καιρό έκανε στις διακοπές σας κύριε αποτέτοιε, τα παιδιά σας πώς είναι. Γελάνε με πράγματα που λένε οι δύο αποτέτοιοι αλλά δεν είναι αστεία, είναι κανονικά. Οι συνάδερφοι όμως με μεγάλη προθυμία σκάνε στα γέλια και στα χαμόγελα προς αυτούς (θέλουν να δείξουν στους 2 αποτέτοιους την καλή τους της ψυχή). Και να τα ααααααααααα! , να τα 'αλήθεια; - γλυκά μάτια – μα αλήθεια; - γλυκιά μάτια & τρυφερή φωνή' ή τα 'χαχαχαχαχα - με ωραία γυναικεία φωνή τύπου θα σου κάτσω άμα θες'. Όλα με politically correct στυλ, για να μην μπορεί να μας κατηγορήσει κανένας. Ωραίο βήμα δίνει το politically correct στην κάθε καρακαηδόνα που δουλειά της θέλει να είναι το γλείψιμο και στον κάθε σάπιο προϊστάμενο.
Και όλα κυλάνε ήσυχα σ'αυτό το κωλοχώρι.
-μυρίζει μπόχα"
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αχ.
Πολιτική ορθότητα είναι η χρήση συγκεκριμένων λέξεων και η αποφυγή άλλων που έχουν συνδεθεί με υποτίμηση ομάδων ανθρώπων που έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό ή άλλο χρώμα δέρματος ή κάποια αναπηρία.
Πολιτική ορθότητα είναι να μη λες nigger γιατί αυτή η λέξη είναι συνδεδεμένη με την εποχή της δουλείας και μέσα στην λέξη υπάρχει η πεποίθηση ότι οι μαύροι είναι κατώτεροι άνθρωποι. Πολιτική ορθότητα είναι να μη λες «σακάτης». Πολιτική ορθότητα να κρίνεσαι ως δημόσιο πρόσωπο ή πρόσωπο που εκπροσωπεί έναν οργανισμό ή ένα ίδρυμα ή τέλος πάντων άλλους, όταν κοροϊδεύεις ή υποτιμάς ομάδες που έχουν δεχτεί και δέχονται χλεύη και υποτίμηση, όπως είναι οι ομοφυλόφιλοι.
Λυπάμαι που χρειάζεται να γράφω αυτές τις λέξεις, αλλά έχουν περάσει διακόσια χρόνια από τότε που εμφανίστηκε ο όρος "πολιτική ορθότητα και κάποιοι ακόμα νομίζουν ότι η πολιτική ορθότητα φταίει που οι άλλοι δεν γελάνε με τα αστεία τους. Ή ότι φταίει η πολιτική ορθότητα που οι άλλοι τους κρίνουν γι'αυτά που λένε. Όχι, είναι η ελευθερία που τους φταίει, και η ισότητα που πλησιάζει. Κανείς δεν απαγορεύει τίποτα. Ούτε την κριτική όμως. Όποιος «δεν καταλαβαίνει» και «φιμώνεται», απλώς θέλει να συνεχίζει να προσβάλλει μειονότητες, γκέι και γυναίκες, χωρίς να δέχεται κριτική.
Οι καλυμμένες προσβολές δεν είναι πολιτική ορθότητα. Είναι καλυμμένες προσβολές. Οι παρεμβάσεις, η επίδειξη ισχύος, το γλείψιμο, η υποκρισία, είναι παρεμβάσεις, επίδειξη ισχύος, γλείψιμο, και υποκρισία. Υπάρχουν λέξεις για αυτές τις συμπεριφορές. Η πολιτική ορθότητα είναι κάτι άλλο.
Οι χώροι που πλήττονται από την υπερβολική εφαρμογή της πολιτικής ορθότητας υπάρχουν, και είναι κάτι ακραία φιλελεύθερα (με την αμερικανική έννοια) πανάκριβα ιδιωτικά κολέγια στα οποία κυκλοφορούν οι απόγονοι του 1%, ή η βουλή της Σουηδίας ας πούμε. Μη φοβάστε, ούτε απ'έξω δεν θα περάσουμε εμείς.
__________________
2.
Αμπα καλησπέρα. Ολα καλά, θα προσπαθήσω να γίνω όσο περιεκτική μπορώ. Δουλευω σε μια μεγάλη εταιρεία σε μια καλή θέση. Με προσέλαβαν το 2012 με χαμηλότερο μισθό απο αυτόν που είχα συνηθίσει έως τότε αλλα και για το αντικείμενό μου, αλλά η γενική κρίση το δικαιολογούσε αυτό μέσα μου, όλα καλά. Εδώ και δύο χρόνια περνούσα μια κρισάρα στην οικογένειά μου. Είμαι 37, έχω δύο παιδιά και σύζυγο αλκοολικό. Το πρόβλημα ήρθε στο pick όταν έφυγα απο το σπίτι με τα παιδιά, αλλά επανενωθήκαμε αφού αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια και η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό βιώνω μια πολύ όμορφη οικογενειακή και προσωπική ζωή-δεν το πιστευω ακόμη αυτό!-Ολο αυτό όμως το διάστημα που τράβαγα τα ζόρια, η δουλειά μου μπήκε σε διαδικασία συντήρησης. Εκανα μόνο τα απολύτως αναγκαία και χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είχα θεωρήσει λοιπόν σωστό να ενημερώσω πολύ γενικά χωρίς λεπτομέρειες τον διευθυντή μου μόνο και μόνο γιατί άρχισα να φοβάμαι για την θέση μου. Η ανταπόκριση που βρήκα απο αυτόν ήταν όπως θα έπρεπε να είναι. "Μια χαρά τα πάς, άλα καλά, δεν έχω αντιληφθεί κάτι στην δουλειά σου, αν μπορεί η εταιρεία να βοηθήσει ή και εγώ να με ενημερώσεις και να μου λές πότε ζορίζεσαι" Ποιό το θεματάκι μου τώρα (θεμάτάκι αν το συγκρίνω με το προηγούμενο, να χαμε να λέγαμε μου φαίνεται η φάση τώρα): Ηρθαν λοιπόν δύο νέοι συνάδερφοι όσο εγώ ήμουν στα πατώματα - καλά παιδιά και καλοί στην δουλειά τους, αλλά με μισθό κατα πολύ ανεβασμένο απο τον δικό μου. Και ρωτάω τώρα εγώ που προσπαθώ πάλι να αποδείξω την αξία μου, αν και πότε με παίρνει να ζητήσω παραπάνω χρήματα; Να σημειώσω πως οικονομικά υπάρχει ένα ζόρι στην οικογένεια, τα χρειάζομαι, δεν τα ζητώ μόνο και μόνο επειδή κάποιος στην ίδια θέση με μένα παίρνει περισσότερα και θεωρώ πως γενικά τα αξίζω, αλλά υπάρχει αυτή η μαυρη περίοδος για την οποία αισθάνομαι λίγο εκτεθειμένη και υποχρεωμένη απέναντι στην εταιρεία για την κατανόηση για την κοιλιά που έκανα. Επίσης να πω πως το πεδίο που βρίσκομαι είναι ανδροκρατούμενο-δεν υπάρχει άλλη γυναίκα συνάδερφος στον τομέα μου και έχω έναν διαβολάκο στο κεφάλι μου που μου λέει "ε, είσαι γυναίκα γι' αυτό σου δίνουν λιγότερα". Η γνώμη σου;
-ναχαμεναλεγαμε
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν πιστεύεις ότι αξίζεις αύξηση, να ζητήσεις αύξηση. Μην αναφέρεις τους μισθούς των άλλων, σε καμία περίπτωση, και μην αναλύσεις τα προσωπικά σου στην συζήτηση. Ζήτα την με ευθύ τρόπο και χωρίς να υποτιμάς τον εαυτό σου, θα την ζητήσεις επειδή την αξίζεις. Μην το κάνεις τόσο θέμα και μην έχεις τόσες ενοχές επειδή ζητάς αύξηση, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο και αναμενόμενο, όλα τα αφεντικά έχουν υπόψη τους ότι οι υπάλληλοι θα τους ζητήσουν αύξηση. Είναι δικαίωμα σου να ζητήσεις αύξηση. Αν σου πει όχι, περίμενε έξι μήνες – ένα χρόνο, και όταν νιώθεις ότι έχεις κάνει άλλο ένα βήμα εξέλιξης στη δουλειά, ζήτα ξανά.
__________________
3.
Α,μπα
Συνέβη και σ' εμένα, αυτό για το οποίο έκραζα τους φίλους μου. Μου γυάλισε μια άλλη, μου παραγυάλισε δηλαδή. Θα σου πω ότι την ερωτεύτηκα γιατί αυτό νιώθω, αλλά θα το καταλάβω αν μου το αρνηθείς, επειδή, όπως θα σου πω, τελικά γύρισα στην κοπέλα μου με την ουρά στα σκέλια. Γύρισα γιατί κώλωσα, γιατί τρελάθηκα με την καινούρια, αλλά έκρινα ότι δεν μπορώ να ζω χωρίς την παλιά. Όταν αποφάσισα το φλερτ να γίνει πραγματικότητα με την τύπισσα που με είχε συνεπάρει, ζήτησα από την κοπέλα μου ένα διάλειμμα. Ναι, να σκεφτώ, να σκεφτούμε και άλλα εικονογραφημένα, κράξτε σύσσωμοι, μου αξίζει. Σ' αυτό το διάστημα, υποτίθεται πως ο καθένας μας ήταν ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, αφού δεν ήμασταν μαζί(ούτε και χώρια). Βασικά δεν ξέρω καν αν υποτίθεται, αλλά εγώ προσποιούμουν ότι αυτό εφαρμόζω και για μένα και απέναντι της, ότι μπορεί κι εκείνη δηλ να κάνει ό,τι θέλει. Αλλά ξέρω ότι εκείνη με ήθελε να γυρίσω πίσω, δεν έτρεξε να βρει άλλον και προφανώς ήλπιζε ότι δεν θα τρέξω να ζήσω τον έρωτα, για τον οποίο η μαύρη αλήθεια είναι ότι ανυπομονούσα... Όταν γύρισα, η κοπέλα μου είχε καταλάβει ότι μου άρεσε η άλλη, με πίεσε να το παραδεχτώ και παραδέχτηκα μέχρι ότι βγήκαμε μια φορά και δεν παίχτηκε τίποτα. Θα είμαι ειλικρινής, έστω εδώ: ναι, γύρισα χωρίς να σκοπεύω να είμαι ειλικρινής. Δεν θα της έλεγα και τίποτα απολύτως για την άλλη κοπέλα, αν δεν είχε καταλάβει. Πιστεύω πως, στις σχέσεις, υπάρχουν πράγματα που τελικά κάνουν μεγαλύτερο κακό αν τα πεις, παρά όχι. Τι να λεγα δηλ; Καψουρεύτηκα, πηδήχτηκα, πέρασα γαμάτα, αλλά τελικά εσένα θέλω; Το μόνο που θα κατάφερνα θα ήταν να κάνω την κοπέλα μου κουρέλι, και ήδη την είχα κάνει αρκετά. Πιστεύω ότι είναι καλύτερα έτσι. Ναι, οκ, προφανώς και το έκανα ΚΑΙ επειδή φοβήθηκα, όχι μόνο ότι αλλιώς δεν θα με συγχωρήσει και δεν θα είμαστε ξανά μαζί, αλλά και ότι αν θα με συγχωρήσει , θα 'χει σπάσει κάτι. Ότι θα χαθεί τελείως κάτι καλό μεταξύ μας , το οποίο μετά βίας επιζούσε σ' εκείνη τη στιγμή, αφού ήδη κατάλαβε ότι μου άρεσε η άλλη. Την τελευταία φορά που χρειάστηκε να δω την τύπισσα που είχα καψουρευτεί, μου την είπε, ότι εξασφάλισα τη σχέση πάνω σε ψέματα κι ότι θα το βρω μπροστά μου. Δεν το πε απειλητικά, ότι θα μου κάψει το σπίτι, αλλά κάπως σαν να εννοούσε ότι θα με γαμήσει το κάρμα, το σύμπαν ή κάτι τέτοιο. Κατανοώ τον εκνευρισμό της. Θα κάνω μια οικτρή παραδοχή από μέρους μου, μύχια και βρώμικη όσο δεν πάει. Μακάρι να μπορούσα να τις είχα και τις δύο. Δεν εννοώ μόνο να μου το επέτρεπε η ηθική τους και γενικά του κόσμου, αλλά εννοώ να το μπορούσα και εγώ, να μπορούσα να κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Πιέστηκα και διάλεξα, μόνο για να μην τα κάνω εντελώς χειρότερα. Ξέρω, ακούγεται θρασύτατο, αλλά ναι, όταν έφυγα απ' την ''τύπισσα'' την ήθελα σαν τρελός και ζορίστηκα πάρα πολύ να υποστηρίξω την απόφασή μου μετά. Ακόμα, όταν χρειάζεται να τη ξανα-συναναστρέφομαι, νιώθω καψούρης ακόμα. Βασικά αποφεύγω να τη δω, γιατί αν αναγκαζόμουν να τη συναναστρέφομαι τακτικά, το πιστεύω ότι θα το 'χα διαλύσει το σπίτι μου. Έρχεται λοιπόν εδώ ο κολλητός, ο οποίος εκτός από το να υπογραμμίσει ότι τα 'χω κάνει σκατά, συμφώνησε μαζί της και μου είπε: Αν ήσασταν όντως on a break δεν θα έπρεπε να κωλώνεις να πεις ότι προχώρησες σε επαφές με την τύπισσα σ' αυτό το διάστημα. Αν δεν ήσασταν, κεράτωσες, άρα χωρίς να το πεις, εξαπάτησες και ξαναμπήκες στη σχέση εκ του ασφαλούς. Οκ, παραδέχομαι το πόσο μαλάκας υπήρξα και διάλειμμα ξεδιάλειμμα, στην ουσία ήταν κέρατο. Αλλά, αφού ποτέ άλλοτε δεν έχω απατήσει, οι συνθήκες εδώ ήταν συγκεκριμένες και επίσης αφού η κοπέλα μου είναι αυτή που θέλω να 'ναι ο άνθρωπος της ζωής μου, πειράζει τόσο πολύ που δεν της είπα κάτι που μόνο κακό θα έκανε σε όλους; Πιστεύεις ότι το να μην πει κανείς την αλήθεια, είναι ίδιο με το ψέμα; Εμένα τώρα γιατί μου 'χει κολλήσει στο μυαλό αυτό που είπε ο φίλος;
-Άρτσι Μπούρτζι και Βερόνικα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση σου.
Όχι επειδή δεν θα ήθελα να αναρωτιέμαι αν είναι σωστό να λέω ψέματα στη φίλη μου για να μην τη χάσω, αλλά επειδή θα με τρόμαζε η δειλία μου.
Για κάποιο λόγο δεν θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου στο φουλ, και δε νομίζω ότι το έχεις καταλάβει. Λειτουργείς πάρα πολύ συντηρητικά και καταπιέζεσαι μόνος σου – κανείς δεν σε έβαλε να καταπιέζεσαι. Ούτε παντρεμένος είσαι, ούτε έχεις υποσχεθεί σε κάποιον να γεράσετε μαζί, ούτε παιδιά και σκυλιά έχεις. Βούτηξες το ποδαράκι στην καψούρα για να φύγεις τρέχοντας να κάνεις αυτό που έχεις συνηθίσει λέγοντας στον εαυτό σου «είναι αυτή που θέλω να είναι ο άνθρωπος της ζωής μου», διάβασες αυτό που έγραψες; Αυτή που θέλω να είναι; Όχι αυτή που είναι; Και η καψούρα παραμένει. Δεν είναι φανερό ότι άρα, δεν είναι;
Αυτό που σου συμβαίνει δεν είναι ότι θέλεις και τις δύο, αλλά ότι δεν θέλεις καμία από τις δύο. Πιθανόν να θέλεις να είσαι μόνος σου και να εξερευνάς τις δυνατότητες σου, την σεξουαλικότητα σου και τον εαυτό σου γενικότερα. Αλλά δεν το τολμάς. Αντί να ελευθερωθείς, χρησιμοποιείς άλλους μεταμορφώνοντας τους στα δεσμά σου, και είναι κρίμα γιατί φαίνεσαι έξυπνο παιδί.
__________________
4.
Αγαπητη Α μπα.
Περναω αμεσως στη ερωτηση. Εγω και η "κολλητη" μου ειμασταν σε μια ωραια παρεα στην οποια συμπεριλαμβανοταν και ο πιο παλιος και καλυτερος της φιλος με την κοπελα του. Περνουσαμε πολυ ωραια μεχρι που ο φιλος χωρισε και μετα απο λιγο καιρο ανακαλυψαμε οτι περναμε πολυ ωραια οι δυο μας και ισως να προεκυπτε και κατι παραπανω. Εκει η "κολλητη" οταν της το εκμυστηρευτηκα αντι να χαρει οπως περιμενα που οι δυο πιο αγαπημενοι της ανθρωποι θα ειναι μαζι αφρισε και σταματησε να μου μιλαει. Με τα πολλα και λιγο καιρο μετα μου παραδεχτηκε οτι ηταν χρονια ερωτευμενη μαζι του αλλα δεν ηθελε να το πει σε κανενα. Επισης μου ασκησε βετο λεγοντας μου οτι αν γινομασταν ζευγαρι θα εκοβε καθε επαφη γιατι θα της ηταν πολυ δυσκολο. Εγω εκει εμεινα παγωτο ξενερωσα μαζι της και μαζι μου και με ολους, με τον φιλο τελικα δεν εγινε τιποτα παραπανω λογω αυτης της τεταμενης καταστασης γιατι ειχε παρει κι αυτον η μπαλα φυσικα .Το υπεροχο ομως ειναι οτι προχθες την ειδα εξω στην καφετερια που συχναζουμε μαζι με τον φιλο και την καινουρια του κοπελα ολοι μια χαρα και αγαπημενοι. Πανω που ειχα πει οκ, οτι δεν εφταιγε τοσο για αυτη της την αντιδραση, παρολο που σαν "κολλητη" θα επρεπε να μου ειχε πει κατι τωρα αφηνιασα. Πως πρεπει να το αντιμετωπισω ολο αυτο? Συνεχιζω την παρεα? Φευγω απο την Αθηνα και τους ξεγραφω ολους? (Υπερβολες αλλα καταλαβαινεις...)
-Μπου
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Χωρίς να δίνω δίκιο στην «κολλητή», άλλο είναι να τα φτιάχνει το αντικείμενο του πόθου σου με την «κολλητή» σου και άλλο με μια άγνωστη, που υποθέτω ότι είναι η νέα κοπέλα. Με σένα έβλεπε μια σύγκριση και έναν ανταγωνισμό, τύπου «αφού όλοι είμαστε φίλοι, γιατί αυτή και όχι εμένα», με την καινούρια μπορεί να κάνει μια νέα αρχή, καταπατώντας μέσα της κάθε κοινή λογική.
Βέβαια, δεν είναι ότι είναι χρόνια ερωτευμένη και δεν το έχει πει σε κανέναν, αλλά ότι είναι χρόνια ερωτευμένη και αυτός το ξέρει και το αγνοεί, ενίοτε το συντηρεί και το εκμεταλλεύεται. Έχουν μεταξύ τους μια πολύ βλαβερή σχέση που τους κρατάει σε μια συγκεκριμένη απόσταση ώστε να χωράει άλλη μια με συγκεκριμένους όρους, και για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, ποτέ δεν ήσασταν ακριβώς φίλοι, και αυτή η σχέση θα καταλήξει σε συντρίμμια και μεγάλη απαξίωση. Δεν είσαι μέρος της ιστορίας αυτής, και να χαίρεσαι ιδιαίτερα γι' αυτό. Συνεχίζεις την παρέα αν παρόλη την ψυχοπαθολογία της σχέσης τους ο καθένας ξεχωριστά σου φαίνεται ωραίος τύπος για να έχεις εσύ φιλική σχέση μαζί του.
__________________
5.
Είμαι στο τελευταίο στάδιο της διατριβής μου και όλα τα προβλήματα γιγαντώνονται. Δεν ξέρω τι θα κάνω μετά, δεν ξέρω πού θα είμαι μετά, δεν ξέρω ποια θα είμαι μετά την κατάθεση της διατριβής. Νιώθω σαν να έχω ζήσει πέντε χρόνια μέσα σε μια φούσκα (υπέρ-ελίτ, υπερ-προστατευτικό ακαδημαϊκό περιβάλλον) και δεν ξέρω τι με περιμένει εκεί έξω. Δε μου αρέσει να ζω μέσα στη φούσκα, αλλά κωλώνω και να βγω (αλλά θα πρέπει, αναγκαστικά). Τι να κάνω, να αρχίσω να παίζω γκολφ μέσα στη βιβλιοθήκη (με έχει προλάβει άλλος);
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
(Να ένα παράδειγμα ανθρώπου που ίσως βρίσκεται σε περιβάλλον που η πολιτική ορθότητα είναι υπερβολική. Ούτε παραγγελία να το είχα κάνει.)
Νιώθεις άνετα στην φούσκα σου; Δεν μας το λες αυτό. Άλλο «δεν μου αρέσει» και άλλο «νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να μου αρέσει». Δεν είναι αναγκαστικό να βγεις. Γιατί είναι αναγκαστικό; Μπορείς να συνεχίσεις να δουλεύεις σε ακαδημαϊκό περιβάλλον, ή να βρεις δουλειά που μοιάζει πολύ σε ακαδημαϊκό περιβάλλον.
Η άποψη ότι η πραγματική ζωή είναι στα χαρακώματα είναι ελληνική ταινία του πενήντα. Η ζωή είναι μία. Είσαι τυχερή αν μπορείς να ζήσεις σε μια προστατευμένη φούσκα. Ο κόσμος χάνει τη ζωή του για να ζήσει κάπου προστατευμένα. Εκεί έξω τα πράγματα είναι δύσκολα, και το ξέρεις. Γιατί να πας; Γιατί έκανες το διδακτορικό;
__________________
6.
Εκανα παρεα με καποιον τεσσερα χρονια. Οταν τον γνωρισα ειχε σχεση ηδη ενα χρονο. Περνουσαμε πολυ ομορφα, γελουσαμε, ειχαμε πολυ καλη επικοινωνια, μου μιλουσε για προβληματα στη σχεση του και για αλλα θεματα που τα συζητας μονο με εναν εμπιστο φιλο. Η κοπελα του δεν του επετρεπε να εχει φιλες, οποτε η επικοινωνια μας ηταν μυστικη. Καποια στιγμη απομακρυνθηκε. Μου ειπε οτι θα παντρευτει. Καμια επικοινωνια. Δεν ηθελε. Δεκα μηνες μετα, τον συναντησα τυχαια. Τον ρωτησα για ποιο λογο ξεκοψε μαζι μου, αφου δεν μαλωσαμε για κατι. Μου ειπε: τωρα, παντρευτηκα. Εχω στενοχωρηθει πολυ. Πως κοβεις επαφη με εναν ανθρωπο που δεν εχεις μαλωσει, με εναν ανθρωπο που εχεις μοιραστει τοσα μυστικα; Και επειδη παντρευτηκε, τι εγινε; Φιλοι ημασταν, δεν υπηρχε κατι ερωτικο μεταξυ μας. Με απογοητευσε. Δηλαδη, δεν ημουν τιποτα για αυτον; Και πως λες ολα αυτα τα τοσο προσωπικα σου θεματα σε εναν ανθρωπο που δεν υπολογιζεις; Τον θεωρουσα φιλο μου. Νομιζα οτι ηταν αμοιβαιο.
-Λυδια
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Έκανες παρέα με κάποιον στα κρυφά επειδή η δικιά του απαγόρευε φιλίες με γυναίκες, και αυτό σου φαινόταν φυσιολογικό. Αυτό που σου φαίνεται ανεξήγητο είναι ότι η απαγόρευση εφαρμόστηκε με τον γάμο. Αχ, σε παρακαλώ, κάνε μια προσπάθεια να συντονιστείς με το σύμπαν.
_________________
7.
Αγαπητή Α, μπα... Έχω δυο ερωτήσεις. 1) Χώρισα άλλα νομίζω ότι αυτός ήταν ο έρωτας της ζωής μου. Ήταν σχεδόν όλα όσα ήθελα. Είναι φυσιολογικό να το πιστεύω αυτό; 2) Αυτός θέλει να κρατήσουμε συχνή επαφή τουλάχιστον μέσω τηλεφώνου και μηνυμάτων. Εγώ όμως νιώθω ότι ίσως δεν μπορώ να τον ξεπεράσω αν έχουμε επικοινωνία αλλά δεν μπορώ και να σταματήσω να του μιλάω. Τι με συμβουλεύεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είναι φυσιολογικό να το πιστεύεις αυτό, αλλά είναι βέβαιο ότι κάνεις λάθος. Ο έρωτας της ζωής σου είναι αυτός που θα αποδειχτεί έρωτας της ζωής σου, δηλαδή αυτός που δεν θα σε χωρίσει για να βρει άλλη.
Για να τον ξεπεράσεις είναι πάρα πολύ βασικό να κόψεις επαφές. Καταλαβαίνω ότι δεν μπορείς να αντισταθείς, αλλά είναι σημαντικό να ξέρεις ότι είναι λάθος όταν το κάνεις, για να μην μετατρέψεις τις συναντήσεις σε ελπίδα για επανασύνδεση. Επίσης αν του το ξεκόψεις θα καταλάβει τι έκανε. Αν συνεχίσεις να είσαι υποχωρητική και να τον διευκολύνεις να έχει την παρέα σου, τον θαυμασμό σου και την υποστήριξη σου, δεν θα νιώσει στο πετσί του τι σημαίνει η απόφαση που πήρε.
Μίλα του, αλλά σταμάτα να είσαι συναισθηματικά διαθέσιμη. Για το καλό σου.
σχόλια