Ακούγοντας ξανά το "V.O.L 3" των 2002 GR: Γιατί θα πρέπει να ντρεπόμαστε για ’κείνα που μας άρεσαν μικροί;

Ακούγοντας ξανά το "V.O.L 3" των 2002 GR: Γιατί θα πρέπει να ντρεπόμαστε για ’κείνα που μας άρεσαν μικροί; Facebook Twitter
Πρώτη φορά που άκουσα 2002 GR ήταν στο ραδιόφωνο, σε πειρατικό σταθμό. Ήταν ένα track που με είχε κάνει να τα χάσω. Τόσο πολύ μου άρεσε!
3

Αν το 1981 ήταν η χρονιά των Sharp Ties και των Scraptown, δύο συγκροτημάτων δηλαδή που αφουγκράζονταν τον βρετανικό ήχο της εποχής, τον ήχο των UB40 και βεβαίως εκείνον της 2 Tone (Madness, Specials, Bad Manners κ.λπ.), το 1982 ήταν η χρονιά των 2002 GR. Εννοώ πως δεν ήταν η χρονιά ούτε του Σιδηρόπουλου, ούτε της Σπυριδούλας, που τους ακούγανε τα περιθώρια. Το γκρουπ που άκουγες παντού, στα μπαρ, στις παμπ, στις καφετέριες, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση, ακόμη και στα διαλείμματα των θερινών κινηματογράφων ήταν οι 2002 GR. Αυτό το γκρουπ είχε επιτυχία και αυτό επιδοκίμαζε ο λαός. Καλώς ή κακώς (εγώ θα πω «καλώς») αυτό ήταν.

Πρώτη φορά που άκουσα 2002 GR ήταν στο ραδιόφωνο, σε πειρατικό σταθμό. Ήταν ένα track που με είχε κάνει να τα χάσω. Τόσο πολύ μου άρεσε! Ήταν το ροκ-αμανετζίδικο «Θυμάμαι», το οποίο ο πειρατής το έβαζε και το ξανάβαζε συνεχώς, αλλά δίχως να μιλάει. Δίχως να λέει περί τίνος επρόκειτο δηλαδή. Θυμάμαι, επίσης, πως εκείνη την εποχή, σε προσωπικό επίπεδο που λέμε, άκουγα συνεχώς τον «Ξαναπέ» του Νικόλα Άσιμου, και παρότι γούσταρα (ανάμεσα σε άλλα) κι εκείνη την ανάμειξη ροκ και λαϊκού που επιχειρούσε ο μακαρίτης, το «Θυμάμαι» ήταν κάτι άλλο. Ερχόταν από αλλού. Δεν είμαι σίγουρος πότε ανακάλυψα πως το κομμάτι αυτό το έλεγαν οι 2002 GR τελικά. Μάλλον πρέπει να συνέβη λίγο αργότερα, όταν αγόρασα το "V.O.L 3", καθώς από παντού ακούγονταν πλέον το «Αύριο», η «Μαγική Αυλή» και όλα τα υπόλοιπα.

2002GR ΘΥΜΑΜΑΙ

Εντάξει, μπορεί ως ιντελέκτουελ ν' ακούγαμε τότε και τα πρώτα δισκάκια της Creep (μιλάω πάντα για τα ελληνικά ακούσματα), αλλά το fun δεν το έβρισκες σ' αυτά. Το έβρισκες σε τούτο τον παλιό Έλληνα ροκά που άκουγε (και ακούει) στο όνομα Ηλίας Ασβεστόπουλος. Γιατί ο Ασβεστόπουλος είναι πολύ μάγκας – κάτι που το δείχνει εξάλλου από το 1966, καθώς τότε γράφει το "Drive my Mustang" των Persons (ως γνωστόν θα πω), ένα από τα top-5 greek garage-punk των sixties.

Το 1982 δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν γνώριζα τους 2002 GR ή σκέτο 2002 από τα προηγούμενα LP τους (το «Πόλα» του '74 και τον «Σιδερένιο Άνθρωπο» του '75), θυμόμουν όμως τον Ασβεστόπουλο από ένα τραγούδι του από το «Γαλάζιο Όνειρο» (1977), που το άκουγα στις διαφημιστικές εκπομπές της Columbia, στο ραδιόφωνο, και μου άρεσε πολύ. Το τραγούδι λεγόταν «Μια μέρα θα ξανάρθω» και ήταν γραμμένο (μουσική-στίχοι) από τον Άκη Σκαμάγκα (άλλη μια αγνοημένη μορφή του ελληνικού ροκ). Ρίχνω λοιπόν στο πλατώ το "V.O.L 3" και παθαίνω πλάκα. Το ένα τραγούδι καλύτερο από το άλλο!

Ακούγοντας ξανά το "V.O.L 3" των 2002 GR: Γιατί θα πρέπει να ντρεπόμαστε για ’κείνα που μας άρεσαν μικροί; Facebook Twitter
Το "V.O.L 3" είχε πατώσει στις κριτικές της εποχής, καθότι οι προχωρημένοι και-καλά κριτικοί των περιοδικών, αδυνατούσαν να αντιληφθούν το απλό και το ουσιαστικό, που κόμιζαν αυτά τα πανέμορφα τραγούδια.

Το άλμπουμ άνοιγε με τη «Μαγική αυλή», συνέχιζε με το «Είπες πως», το hit «Αύριο» του Χρήστου Κυριαζή, το έξοχο «Άννα» του Στέλιου Καραΐνδρου, για να κλείσει η πλευρά με το ανατολίτικο «Θυμάμαι» (Ασβεστόπουλος - Χατζησόγλου) κομμάτι που αν το άκουγαν, τότε, οι ανάλογοι Εγγλέζοι θα λιποθυμούσαν.


Για μένα, για να το πω έτσι απλά και ελαφρώς προβακατόρικα, κόλλαγε στον τοίχο ακόμη και το "Regiment" των Brian Eno & David Byrne.

Και η δεύτερη πλευρά, όμως, άνοιγε απολαυστικά. «Μονάχα εσύ» (Ασβεστόπουλος) και καπάκι το «Αχ καημένη» του Γιάννη Κιουρκτσόγλου – ίσως το ωραιότερο track του δίσκου. Ο Κιουρκτσόγλου περιέγραφε την ιστορία μιας γκόμενας που πουλήθηκε για τα φράγκα, με τη μαμά της να κάνει πλάτες, και με τον Ασβεστόπουλο να δίνει, εδώ, την ερμηνεία της ζωής του.

2002 GR - ΑΧ ΚΑΗΜΕΝΗ

Ακολουθούσαν τρία τραγούδια με αγγλικό στίχο ("Love rhyme", "Your love's a", "Best of times"), που δεν ήταν άσχημα (ιδίως το "Best of times"), δείχνοντας ακόμη περισσότερο τις reggae-ska αναφορές των 2002 GR, που τότε τους αποτελούσαν οι: Ηλίας Ασβεστόπουλος τραγούδι, Γιάννης Χατζησόγλου κιθάρα, Στέλιος Καραΐνδρος ντραμς και Σωτήρης Καραούλιας μπάσο, ενώ ως guest βοηθούσε, κάνοντας πολύ καλή δουλειά στα keyboards, ο Κώστας Γανωσέλης.

Μπροστά στις «Ηρωίνες» (Σιδηρόπουλος) που γουστάρανε κάτι συμμαθητές μου, «βαριά πεπόνια» και καλά, και τους «Χουλιγκάνους» των Σπυριδούλα, που δεν τους ένιωθε κανείς (γι' αυτό τα σπάγανε τα... καημένα τα παιδιά) τα τραγούδια των 2002 GR ήταν σκέτο βάλσαμο. Ωραίες μουσικές, γερά, απλά και καθημερινά λόγια, παιξίματα, όπως πάντα πολύ πρώτα, ωραίες ερμηνείες από τον Ασβεστόπουλο και μια απλώς ανεκτή παραγωγή, ήταν εκείνα που χαρακτήριζαν έναν από τους καλύτερους ελληνικούς ροκ δίσκους που κυκλοφόρησαν εκεί στις αρχές των eighties.

Φυσικά το "V.O.L 3" είχε πατώσει στις κριτικές της εποχής, καθότι οι προχωρημένοι και-καλά κριτικοί των περιοδικών, αδυνατούσαν να αντιληφθούν το απλό και το ουσιαστικό, που κόμιζαν αυτά τα πανέμορφα τραγούδια.

2002 GR - ΕΙΠΕΣ ΠΩΣ

Να, τι έλεγε ο Χ.Χ. (μάλλον ο Χρήστος Χατζής) στη Μουσική (τεύχος 54, Μάης 82). Μεταφέρω την κριτική:

«Ο Ασβεστόπουλος μάζεψε μερικούς μουσικούς που δεν τα πάνε καθόλου άσχημα (αλήθεια το λέω ΔΕΝ κάνω πλάκα) (σ.σ. σιγά ρε μεγάλε μας έσκισες). Εδώ η παραγωγή και η ηχοληψία βοηθάνε με διάφορα εφφέ να καλύπτουν λάθη (σ.σ.: ;!) και να βγαίνει ένα μερικές φορές εντυπωσιακό αποτέλεσμα (σ.σ.: μπαα;). Εκεί που χωλαίνουν οι 2002 είναι πρώτο (και λιγότερο) η σύνθεση που τις περισσότερες φορές είναι υποτυπώδης και χωρίς έμπνευση (σ.σ.: τι λέει ο άνθρωπος!), ύστερα οι αδιάφοροι έως κακοί στίχοι (σ.σ.: είπαμε, όλοι αυτοί με τι θα ικανοποιούνταν) και τέλος η ερμηνεία του Ηλία Ασβεστόπουλου, που ανέκαθεν ήταν κακός τραγουδιστής (σ.σ.: ό,τι να 'ναι). Τα τρία αγγλόφωνα κομμάτια του δίσκου είναι καλύτερα (σ.σ.: αντιλαμβάνεστε σκεπτικό) ίσως επειδή δεν καταλαβαίνουμε τι λένε. Ξεχάσαμε να σας πούμε ότι ο δίσκος κινείται σε New Wave πλαίσια! Έτσι όπως πάμε σε λίγο το "ελληνικό ροκ" θα είναι υπόθεση του Χριστοδουλόπουλου...».

Μεγάλες οι ευθύνες, τότε, των γραφιάδων στα περιοδικά. Σήμερα μπορεί ο καθείς να σχηματίσει μόνος του μια γνώμη, χωρίς ν' ακούει σώνει και καλά τι του πασάρει για σπουδαίο, δήθεν-τάχα, ο κάθε άσχετος, κολλημένος ή τσάτσος, αλλά εκείνη την εποχή με κάτι τέτοιες δισκοκριτικές διαμορφώνονταν κατευθύνσεις και απόψεις, που πήγαιναν πίσω το ελληνικό τραγούδι, αφήνοντας τους δρόμους ανοιχτούς σε διάφορα εκτρώματα – ροκ ή λιγότερο ροκ.

Έτσι, όσοι αναπολούν τα eighties ελπίζω να ξέρουν, έστω και σήμερα, τι ακριβώς αναπολούν...

2002GR - ΑΥΡΙΟ

2002GR - ANNA

Μουσική
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού ‘666’, του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Μουσική / «Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού «666», του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Οι εξωφρενικές ιδέες του Νταλί, τα λάγνα φωνητικά της Ειρήνης Παπά και οι διαμάχες του Βαγγέλη Παπαθανασίου με τη δισκογραφική εταιρεία ήταν μόνο μερικά από τα επεισόδια της δημιουργίας ενός μνημειώδους άλμπουμ που επανακυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε deluxe έκδοση.
THE LIFO TEAM
«Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Μουσική / «Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Aφήνοντας πίσω της την προηγούμενη ζωή της ως νοσοκόμα, μετά από παρότρυνση των ασθενών της να κυνηγήσει τα όνειρά της, η παραγωγός και καλλιτέχνιδα Kelly Lee Owens μιλά για την τελευταία της δουλειά, τις σημαντικές συνεργασίες της και τη μουσική που διαμορφώνει συνειδήσεις και επηρεάζει συναισθήματα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η σπουδαία επανεκκίνηση της Καμεράτα ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Μουσική / Η συγκινητική επανεκκίνηση της Καμεράτας

Τέσσερα χρόνια, δύο νομοθετικές παρεμβάσεις, τρεις υπουργικές αποφάσεις και μία εκκαθάριση χρειάστηκαν ώστε να μπορέσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής να κάνει restart και να επανέλθει ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Μουσική / Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Η υποψηφιότητα ενός ξεχασμένου και μάλλον αδιάφορου κομματιού του Τζον Λένον για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τον κουρασμένο μηχανισμό κύρους των Grammy.
THE LIFO TEAM
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Μουσική / Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Ο Στίλπων Νέστωρ μαζί με εκλεκτούς καλεσμένους παρουσιάζουν αυτή την Πέμπτη στην Αθήνα τη νέα του δουλειά που έχει τίτλο «The Second Cloud Commission» και αποτελεί το απόγειο μιας δημιουργικής πορείας στο σύγχρονο ροκ που διανύει τέσσερις δεκαετίες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Η Ματούλα Κουστένη βουτά στα άδυτα μιας βαθιάς φιλίας, αυτής των Γιόζεφ Γιόακιμ και Γιοχάνες Μπραμς, που στηρίχτηκε στην καλλιτεχνική ιδιοφυΐα και τη χημεία αυτών των δύο μουσικών, αφήνοντας ένα μοναδικό ενθύμιο, το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα που υπογράφει -ποιος άλλος;- o Γιοχάνες Μπραμς.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Συναυλία Μαλερ

Μουσική / Ένας έξοχος Μάλερ του Κουρεντζή στο Μέγαρο

Ο Κουρεντζής βημάτισε αργά πάνω στο λεπτό σκοινί που συνδέει το υπαρκτό και του μαγικό, του εδώ και του επέκεινα, και με αδρές κινήσεις δεν παρουσίασε απλώς το Adagietto αλλά εξήγησε στον ακροατή κάθε του συλλαβή
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΜΠΙΔΗΣ
Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμένομενη συνεργασία τους

Πολιτισμός / Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμενόμενη συνεργασία τους

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές θα συναντηθούν επί σκηνής από τις 5 Δεκεμβρίου στο Vox σε μια θεατροποιημένη παράσταση με κείμενα του Οδυσσέα Ιωάννου τα οποία θα παρουσιάζει o ίδιος έχοντας τον ρόλο του αφηγητή
LIFO NEWSROOM

σχόλια

3 σχόλια
Άλλη μια απόδειξη του γιατί τα σουξέ/charts κτλ δεν έχουν καμία σημασία από μόνα τους. Κοιτώντας πίσω σήμερα πόσοι θεωρούν ότι οι Sharp Тies και οι 2002GR ήταν αυτοί που καθορίσαν τα GR early 80s και πόσοι τον Σιδηρόπουλο και τις Τρύπες?Την ιστορία της μουσικής την γραφούν τα «περιθώρια»