Food Daily: Πώς σκέφτονται όσοι κατορθώνουν να παραμένουν αδύνατοι...

Facebook Twitter
3

Διαβάζω όλες τις δίαιτες που πέφτουν στα χέρια μου, μερικές μάλιστα, τις ακολουθώ. Όμως μοιραία, κάθε φορά καταφέρνω να ξαναπαχύνω. Τουλάχιστον πλέον έχω βρει την Απάντηση. Ζώντας δεκατέσσερα χρόνια με έναν άντρα που δεν παίρνει ούτε ένα γραμμάριο, ό,τι και να του σερβίρω, κατάλαβα τι είναι αυτό που τον διατηρεί αδύνατο: σκέφτεται διαφορετικά. Οι διαφορές των αδύνατων ανθρώπων με τους χοντρούς είναι οι εξής:

Οι αδύνατοι-

  • Αποφεύγουν τα ποπ κορν στο σινεμά επειδή τους λαδώνει τα χέρια
  • Μοιράζονται μία πίτσα με τρεις φίλους
  • Πιστεύουν ότι τα μπισκότα είναι για παιδιά
  • Τρώνε ένα κάσιους τη φορά
  • Πιστεύουν ότι τα ντόνατ δεν χωνεύονται εύκολα
  • Διαβάζουν βιβλία που πρέπει να κρατάνε με δύο χέρια
  • Παρασύρονται τόσο από τα χόμπι τους που ξεχνάνε να τρώνε
  • Καταπολεμούν τη μεσημεριανή νύστα με ύπνο και όχι με τσουρέκι
  • Αλλάζουν την φριτέζα που έλαβαν ως δώρο τα Χριστούγεννα και παίρνουν ρολόι –ραδιόφωνο
  • Όταν είναι στενοχωρημένοι χάνουν την όρεξή τους
  • Κρατάνε τα αποφάγια για να φτιάξουν σούπες
  • Πετάνε τα μπαγιάτικα πατατάκια
  • Τρώνε συγκεκριμένη σοκολάτα που υπάρχει σε ένα μόνο μαγαζί
  • Πιστεύουν ότι είναι πολύς κόπος να πάνε σε ένα συγκεκριμένο μαγαζί για να αγοράσουν σοκολάτα
  • Δεν γιορτάζουν το γεγονός ότι έχασαν ένα κιλό τρώγοντας παγωτό
  • Ζεσταίνονται πίνοντας σκέτο καφέ αντί για σοκολάτα με σαντιγί
  • Κάνουν τόσο ενδιαφέρουσες συζητήσεις στα πάρτι που δεν προλαβαίνουν να πάνε στο μπουφέ
  • Νομίζουν ότι το μπανάνα σπλιτ είναι παιχνίδι.
Γεύση
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT

σχόλια

3 σχόλια
Φτιάχνω μαρμελάδες εσπεριδοειδών ή καλοκαιρινών φρούτων ή τριαντάφυλλων, χωρίς ζάχαρη ή μ' ελάχιστη καστανή, γλυκό σταφύλι ή σύκο χωρίς ΚΑΘΟΛΟΥ ζάχαρη, γλυκά άγλυκα, σοκολατάκια πικρά με μάρτζιπαν, τούρτες λεμόνι με ξύσμα περγαμόντο και παντελώς άγλυκη σαντιγύ, δοκιμάστε και θα δείτε. Τα γλυκά του ζαχαροπλαστείου ή των παραδοσιακών νοικοκυρών με τα καντάρια ζάχαρη είναι αηδιαστικά. Μια αηδία. Και καταστρέφουν. Υπάρχει τρόπος για υπέροχα εδέσματα, απείρως ωραιότερα από τα συνήθη, έργα τέχνης κάποιες φορές, και χωρίς τις χιλιάδες θερμίδες. Ίσως και μ' ελάχιστες. Όσο για το επιχείρημα ότι η ζάχαρη είναι απαραίτητη ως συντηρητικό, ας μη συντηρηθούν! Και τί έγινε; Υπάρχουν και τα ψυγεία άλλωστε.Πάντως η στέρηση κι η καταπίεση δεν είναι η μοναδική οδός για ν' αδυνατίσει κανείς ή να μένει λεπτός. Το ίδιο και με τη γυμναστική που οι περισσότεροι βαριόμαστε. Ο χορός όμως π.χ. είναι απόλαυση. Το γρήγορο περπάτημα επίσης. Προς τί λοιπόν η ταλαιπωρία στα γυμναστήρια;Το άρθρο κάπως σα να ήθελε να πει ότι οι αδύνατοι είναι ανώτερης μορφής άνθρωποι. Σιγά..
ακόμα καλύτερα, έχουν επίκτητη δυσανεξία στη λακτόζη: παγωτά, τούρτες, σοκολάτες, σαντιγί και φυσικά γάλα, όλα κομμένα. αλλιώς αδειάζει όλο το έντερο σε υγρή μορφή.