LIFOLAND
Αγαπητή Α, μπα; /

Στο σημερινό «Α μπα»: πρόταση για διάβασμα

Επίσης: πρόσεχε τους φίλους σου

Στο σημερινό «Α μπα»: πρόταση για διάβασμα Facebook Twitter
Α,μπα
Α,μπα
116

__________________
1.

 

Χαιρετώ όλους όσους θα διαβάσουν το παρακάτω ποστ και ιδιαίτερα εσένα Α, μπα που σε διαβάζω όχι και τόσο συχνά , αλλά κάθε φορά μένω το ίδιο ικανοποιημένη. Σου γράφω κυρίως για να απευθυνθώ και σ'ένα άγνωστο πρόσωπο, γιατί ο κύκλος μου βαρέθηκε να ακούει τα ίδια εδώ και μήνες. Εγώ που λες καλή μου, είχα μια σχέση που έληξε σχετικά πρόσφατα. Μια σχέση γεμάτη απόλυτης ταύτισης, κατανόησης, έρωτα, πάθους, γέλιου και ψυχικής ηρεμίας. Έληξε λόγω συνθηκών και όχι ασυμφωνίας χαρακτήρων ή κέρατου. Το παλικάρι για επαγγελματικούς λόγους έχει φύγει απ'τη χώρα. Στο διάστημα αυτό του χωρισμού έχουμε επαφές , κυρίως όμως με δική του πρωτοβουλία. Εγώ από την άλλη, έχω περάσει σε μια φάση που και συνειδητοποιώ τι έγινε αλλά και μου λείπει όλο αυτό που είχαμε. Δε ξέρω αν πρέπει να κάνω κάτι για το γεγονός που ακόμα μιλάμε ή απλά να το αφήσω να πάρει τον δρόμο του σύμφωνα με το ρητό " 'Ο,τι είναι να γίνει, θα γίνει". Υπάρχουν στιγμές της μέρας που βυθίζομαι στη μελαγχολία , αλλά συνέρχομαι επί τόπου. Δε ξέρω αν με νοιάζει πλέον όλο αυτό, αλλά σίγουρα ξέρω ότι δε ξέρω τι θέλω.
Σ'ευχαριστώ για τον χρόνο και την υπομονή σου.
- Νικόλ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Θα σου πω κάτι που μάλλον δεν περίμενες. Όταν δεν ξέρεις τι θέλεις, πρέπει να είσαι προσεκτική με το πόσο επιβαρύνεις τους φίλους σου με την αβεβαιότητα σου. Αν δεν ξέρεις εσύ, πόσο μάλλον οι άλλοι, και μέσα στους άλλους, είμαι και εγώ. Ούτε εγώ ξέρω αν πρέπει να κάνεις κάτι ή να το αφήσεις να πάρει το δρόμο του. Έχεις ακούσει να λέει κάποιος με μεγάλη απόγνωση ή μάλλον μπούχτισμα για κάποιον άλλον που «δεν ξέρει τι θέλει;» Μπορεί τώρα αυτό να λένε οι φίλοι σου για σένα.


Ναι, είναι επιβάρυνση. Η αβεβαιότητα είναι το πιο αγχωτικό πράγμα που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος. Οι άνθρωποι κάνουν πάρα πολλά για να την αποφύγουν, και μερικές φορές κάνουν και πολλές βλακείες. Υπομένουν τα χειρότερα, ακριβώς για να αποφύγουν την αβεβαιότητα. Οπότε η δική σου, ακόμα και αν δεν είναι δική τους, αν σε νοιάζονται, τους επιβαρύνει. Δεν ξέρουν τι να σου πουν και νιώθουν μόνο το βάρος, εδώ και μήνες.


Δεν ξέρω πώς θα καταλάβεις τι θέλεις. Εσύ ξέρεις. Εσύ ξέρεις και αν είσαι από αυτούς που τελικά καταλαβαίνουν ή όχι, γιατί υπάρχουν και τέτοιοι.


__________________
2.

 

Καθε φορα προσπαθω να απαντησω στις ερωτησεις σαν να ειμαι καλεσμενος σου και οι απαντησεις που θα δινα ειναι του τυπου work gurl
Bitches get stiches aaawww whateva itll be fine nananana
- Ζεντ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Βρε Ζεντ, μήπως θέλεις να γίνεις καλεσμένος μια μέρα; Και αυτή η αντιμετώπιση βοηθάει μερικές φορές.


__________________
3.

Αμπούλα μου απάντα σε ικετεύω!! Το πρωί ήμουν με την 1.5 έτους κορούλα μου στον παιδίατρο. Εκεί περίμενε με τη μαμά του και τη γιαγιά του ένα δίχρονο κ@λόπαιδο που επί μία ώρα ούρλιαζε και κλώτσαγε τις καρέκλες! Η μαμά του έπαιζε με το κινητό και η γιαγιά του του έλεγε πως αν ησυχάσει θα του δώσει σοκολάτες, αυτό γκάριζε «δώστες μου δώστες μου» και του τις έδινε. Η ώρα πέρναγε βασανιστικά ώσπου σε κάποια στιγμή το μ@λακισμένο χαστούκισε την κόρη μου!!!! Εγώ, τρελά μπριζωμένα αλλά ευγενικά του είπα «Αυτό δε θα το ξανακάνεις, ήταν πολύ πολύ κακό!!» Η μαμά και η γιαγιά αμέτοχες!!! Δεν του είπαν τίποτα!! Και Α μπα μου μετά από 2 λεπτά την ξαναχαστουκίζει!!!! Ε... εκεί άρχισα να φωνάζω σοβαρά « ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΧΑΜΟΣ ΑΚΟΥΣ? ΧΑΜΟΣ!!!!» Ο ταλιμπάν άρχισε να κλαίει και... φτάνουμε στο καλύτερο : Η μαμά-σε-νιρβάνα ξύπνησε και μου την είπε!! Απάντησα κι εγώ αναλόγως και έγινε ένα σόου επιπέδου Αννίτας Πάνια. Και η ερώτηση: Δηλαδή ποια είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση σε κάτι τέτοιο δεδομένου ότι γονείς και κηδεμόνες είναι κοσμάρα? Πώς θα πρέπει να αντιδράσω ώστε να καταλάβει κυρίως το παιδί μου ότι κάποιες συμπεριφορές είναι απαράδεκτες και έχουν κυρώσεις αλλά και ότι η μαμά της μπορεί να της «κάνει πλάτες» και δεν την αφήνει έρμαιο σε κάθε μικρό ταλιμπαν? Εσύ τι θα έκανες στη θέση μου?
- Γαϊδουρα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έλα ντε, δεν ξέρω, αλλά μάλλον μια μέρα θα το ανακαλύψω. Όμως δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο από αυτό που έκανες, και πάλι καλά που δεν απασφάλισες με την πρώτη. Η μαμά του Ταλιμπάν είναι σε νιρβάνα γιατί αυτά τα έχει δει πολλές φορές και μάλλον πολύ χειρότερα και μπορεί να κρατάει δυνάμεις για ακόμη μεγαλύτερες μάχες που ξέρει ότι θα έρθουν στο μέλλον. Οι ανοχές αυξάνονται ανάλογα με τον πόνο. Όλα τα δίκια μαζί σου, αλλά έχω αρχίσει να δείχνω περισσότερη κατανόηση στους γονείς που τους έτυχε λαχνός με παιδί - Ταλιμπάν. Πολλές φορές φταίνε οι γονείς, αλλά τα παιδιά έρχονται με φορτωμένο λογισμικό. Μερικές φορές δεν μπορείς να κάνεις τίποτα (δεν μιλάω για τον εαυτό μου, είναι παρατήρηση που έχω κάνει γενικώς).

__________________
4.

Χαίρεται Ά μπα και αναγνώστες!
Πήγα σούπερ μάρκετ σήμερα και γέμισα το ψυγείο. Πήρα και τις αγαπημένες μου πιπεριές Φλωρίνης σε βάζο. Και γύρισα σπίτι και είχα τόσα ωραία πράγματα να φτιάξω να φάω! Να φτιάξω το ένα? Να φτιάξω το άλλο? Τελικά αποφασίζω! Αυγά με λουκάνικο και πιπεριές Φλωρίνης και ελιές από το χωριό και φέτα!! Τέλεια!!! Όλα έτοιμα! Πάω να ανοίξω το βάζο με τις πιπεριές... τίποτα! Δεν ανοίγει!! Ξανά... τίποτα... ξανα να με πονάει το χέρι, τίποτα... αρχίζω την κλασσική σκέψη "δεν έχω άντρα μέσα στο σπίτι " κτλ... προσπαθώ με πετσέτα... τίποτα! Η σκέψη περνάει στο "τι να κάνω?? Να χτυπήσω στο γείτονα?? Ααα!! Το βρήκα γιατί είμαι έξυπνη μόνη γυναίκα!! Θα διαβάσω στο ίντερνετ!! " πράγματι έχει οδηγίες. Τι ακολουθώ πιστά! Τα αυγά και το λουκάνικο ωστόσο παγώνουν... κάνω ξανα προσπάθεια γεμάτη προσδοκία! Δυνατά!! Τίποτα..... απογοήτευση... "να το πετάξω το βάζο όπως είναι?? Να το πάρω μαζί μου στη δουλειά να μου το ανοίξει ο συνάδελφος?? Γιατί αγόρασα βάζο αφού μερικές φορές δυσκολεύομαι? ΓΙΑΤΊ ΝΑ ΧΡΕΙΆΖΟΜΑΙ ΈΝΑΝ ΆΝΤΡΑ???" ....... ψυχραιμία... κάθομαι να φάω χωρίς τις πολυποθητες πιπεριές... δεν πειράζει, θα βρω λύση άλλη στιγμή με ηρεμία... περνάει η ώρα, το μυαλό δεν ηρεμεί. Τρωω και σκέφτομαι το βάζο το σφραγισμένο ερμητικά! Σήμερα παρέα στο φαγητό μου κάνει το "A Handmaid's Tale" επεισόδιο 6, η σκηνή με τη γυναικα του διοικητή που δείχνει πρωτη φορα στοιχεια για την προηγούμενη ζωη της. Αυτό ήταν!! Πετάγομαι πάνω ξαφνικά, αρπάζω το μεγάλο μαχαίρι της κουζίνας και το καρφωνω με δύναμη πάνω στο καπάκι!! Χα!! "Δεν έχεις πια αντιστάσεις ε??" Κάνω μια ωραιότατη τρύπα από πάνω με το μαχαίρι και οι πιπεριές στο πιάτο!! Έχω ένα χαμόγελο θριάμβου που προσπαθεί να καταπιαστεί! "Σιγά μη χρειάζομαι έναν άντρα!"

Και η ερώτηση: έχει κανείς τρόπο να ανοίγει σφραγισμένα βαζάκια? Το μαχαίρι βουτύρου που κάνει ποπ κάτω από το καπάκι και το ζεστό νερό τα δοκίμασα...


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν χρειάζεσαι άντρα (για αυτά τα θέματα) γιατί δεν ζούμε στην εποχή των σπηλαίων. Υπάρχουν εργαλεία. 

__________________
5.

Αγαπημενη λενα
Ειχα και εγω μια κολλητη απο το γυμνασιο που ξεκοψαμε καποια στιγμη ξαναρχισαμε 3η λυκειου και μετα ξανα ξεκοψαμε..εχει περασει κανα χρονος και συναντιουνται η μητερα της με τον πατερα μου..του ειπε λοιπον οτι δεν ειναι καλα ολη η οικογενεια το τελευταιο διαστημα γιατι ο πατριος της ειναι σοβαρα αρρωστος. Και ειπε εμμεσα να προσπαθησω εγω να ειμαι κοντα της κλπ..και ρωταω εγω τωρα: ειναι δυνατον να ξανα προσεγγισω ενα ατομο με το οποιο διαακοψαμε 2 φορες για πολλους λογους (καποιους σοβαρους) και γενικα δεν ταιριαζουμε καθολου απο οικτο?λυπη?δε νιωθω μονο αυτα αλλα αν δε συνεβαινε αυτο δε θα σκεφτομουν να την ξαναπλησιασω..εμενα προσωπικα δε μ αρεσει να με λυπουνται αλλα ειναι δυσκολη η κατασταση..τι να κανω??help θελω τα φωτα σου


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το ότι το είπε η μητέρα της στον πατέρα σου δεν σημαίνει ότι το θέλει το κορίτσι. Δεν είναι καθόλου σπάνιο να κάνουν 100% λάθος υποθέσεις οι γονείς για το τι θέλουν ή τι χρειάζονται τα παιδιά τους. Η μητέρα μπορεί να σκέφτεται τον εαυτό της ψάχνοντας στήριγμα για το παιδί της. Να μην το κάνεις αν δεν σου βγαίνει, τον οίκτο δεν τον χρειάζεται κανένας, πόσο μάλλον κάποιος που μπορεί να μην έχει και ιδέα για την συζήτηση που κάνουμε τώρα. Αν βέβαια με αυτή την ευκαιρία τελικά σου προκύψει ανάγκη ή θέληση για την επικοινωνία – δεν ξέρεις ποτέ – είναι απλό, στείλε ένα μήνυμα με κάποιο τρόπο ώστε να μην εκβιάζεις απάντηση. Και θα δεις.

__________________
6.


Αγαπητή Α μπα,
η ιστορία έχει ως εξής: ο φίλος μου έχει γενέθλια μία μέρα πριν την επέτειό μας και προσπαθούσα να σκεφτώ ένα όμορφο δώρο. Καιρό τώρα ήθελε μια κιθάρα, οπότε έβαλα τον κολλητό του να τον ψαρέψει για ποια ακριβώς (ένα μεταχειρισμένο μοντέλο που έβγαινε 80 ευρώ). Σκέφτηκα ότι αν βρεθούν 8-10 άτομα που πιστεύουν ότι έχουν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν (όσο αντέχει ο καθένας) μπορούμε να του κάνουμε ένα πολύ ωραίο ομαδικό δώρο γενεθλίων.
Είχα το ναι από τον εν λόγω κολλητό, είχα το ναι από έναν άλλον κοινό φίλο και ο πρώτος είπε ότι σίγουρα θα συμφωνούσαν ακόμα τέσσερα συγκεκριμένα άτομα. Το θεώρησα λοιπόν καλή στιγμή να συνεννοηθώ με τον πωλητή που μου ζήτησε τον λόγο μου ότι όντως θα έπαιρνα την κιθάρα (είπε είχε πολλές ακόμα προτάσεις), τον οποίο κι εγώ έδωσα.
Νομίζω καταλαβαίνεις πού το πάω, με κρέμασαν χειρότερα κι από φρεσκοπλυμένη μπουγάδα, έφαγα κι ένα ωραίο βρίσιμο από τον πωλητή δε. Η ερώτησή μου είναι αυτή: να πω την ιστορία στον σύντροφό μου κι αν ναι πώς; Φαντάζομαι ήδη γνωρίζει πως οι φίλοι του είναι αναξιόπιστοι κι εγώ ευκολόπιστη, οπότε δε θα εκπλαγεί και ιδιαίτερα. Πάνω απ' όλα δε θέλω να δει ότι υπάρχει πικρία από μέρους μου προς τους φίλους του (που υπάρχει) και στεναχωρηθεί, αλλά νιώθω ότι τον αφορά και δε θέλω να τη μάθει μισή κι από αλλού.
Τέλος, πιστεύεις βγήκα έξω από τα "χωράφια" μου και πώς μπορώ να αποφύγω να εκτεθώ ξανά έτσι σε διαφορετικές περιστάσεις;
- Ελισάβετ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση.


Αμφιταλαντεύτηκα πολύ για την απάντηση και ακόμα δεν ξέρω τι είναι το σωστό. Νομίζω ότι είναι να το πεις, αν και το μόνο αποτέλεσμα είναι να τον στενοχωρήσεις, για να προλάβεις το ενδεχόμενο της παραπληροφόρησης και να φανείς και φταίχτρα από πάνω. Όταν έχεις να κάνεις με αναξιόπιστα άτομα είναι πιθανό το μπούμερανγκ, γιατί το ξέρουν ότι είναι αναξιόπιστα, και ο τρόπος τους να συνεχίσουν να είναι χωρίς να απομακρύνονται οι άλλοι είναι να βγάζουν άλλους για φταίχτες.


Είναι πολύ εύκολο να μην το ξαναπάθεις όμως. Απλώς μην περιμένεις τίποτα από αυτούς, ποτέ, οπότε μην τους ξαναζητήσεις κάτι, ποτέ.

_________________
7.


Αμπούλα,

πιστεύεις ότι η αρχή πίσω από τις λεγόμενες 5 languages of love είναι legit ή η ιδέα ότι ο καθένας μας μπορεί να εκφραστεί σε συγκεκριμένες μόνο είναι καραmarketing;
- Γαλή


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν ήξερα τι είναι και το γκούκλαρα, αλλά κατάλαβα περί τίνος πρόκειται όταν είδα ότι κάνει 2 δολάρια.


Οποιαδήποτε θεωρία βάζει τους ανθρώπους σε πέντε κατηγορίες δεν μπορεί να είναι σωστή. Η λατρεία στις λίστες δικαιολογείται μόνο στον Άρη Δημοκίδη. Ποτέ μην τις παίρνεις στα σοβαρά. Όσο πιο απλό ακούγεται κάτι για την ανθρώπινη φύση, τόσο πιθανότερο είναι να μην ισχύει. Οι σχέσεις μας είναι πολύπλοκες.


Αλλά μια πραγματικά καλή ανάλυση του βιβλίου και του φαινομένου βρίσκεται εδώ.
 

116

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
18 σχόλια
Προσωρινώς ο Ποκοπίκος
Αγαπητο 4, δεν ξερω αν χρειαζεσαι αντρα ή όχι αλλα αμα αποκτησεις πρεπει να σε αποκλεισει απο τον χωρο της κουζίνας, δεν μπορεσες κατι; αρπαξες μαχαίρι και κατεληξες "σιγα που χρειάζομαι" αντρα"......δεν είναι καλη η αλληλουχία των γεγονότων ;PΥ.Γ. Βαζεις σε ενα κατσαρολακι νερο, το σιγοβραζεις για πολυ λιγο (πολυ λιγο ομως) και βαζεις το βαζο αναποδα μεσα, η θερμοκρασία του νερου θα κανει την διαστολη που χρειαζεται για να χαλαρώσει το πωμα (μεταλλικο προφανως)....αυτα παρατηρησα απο την μανα μου που ΔΕΝ αρπαζε μαχαιρια! Ακους πηγες full Leeeeeroy στο πωμα του βαζου https://www.youtube.com/watch?v=mLyOj_QD4a4
caravan
caravan
#4Ήμαρτον βρε καλή μου. Το μαχαίρι του βουτύρου που κάνει ποπ κάτω από το καπάκι ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι είναι το ενδεδειγμένο κόλπο επειδή έχει βάση στην Φυσική κι ακολουθεί τις επιστημονικές αρχές του σύμπαντος περί διαφοράς πίεσης. Σίγουρα όμως το έβαλες στο σημείο που ενώνεται η εγκοπή με το καπάκι κι όχι ανώφελα παραδίπλα; Θέλει και λίγο τρόπο. Καθόλου δύναμη. Καθόλου άντρα. Πιπεριές Φλωρίνης btw rule!!
πόντια international
πόντια international
Μια απορία κατ'αρχήν: Το μαχαίρι βουτύρου είναι η μιλόνγκα της ημέρας. Έχει τόσος κόσμος μαχαίρι βουτύρου; Και αν ναι, τι έφταιξε κι εγώ το αγόρασα πριν λίγους μήνες;Δεύτερον: Από μικρή στην κονσερβοποίηση, είναι ευκολότερο θα χωρέσει το μαχαίρι (το όποιο τέλος παντων) στα κενά μεταξύ καπακίου και βάζου και έχει όσο χώρο χρειάζεται ώστε να τσακίσει λίγο το καπάκι και να μπει ο αέρας. Επιπλέον, αν τραβήξεις προς τα έξω ένα από τα σημεία του καπακίου που ακουμπούν το βάζο, καταστρέφεις το καπάκι και του χρόνου πρέπει να πάρεις άλλο. Ε, όχι. Οικονομία.Τέλος, συνταγούλα, αν δεν την έχεις δοκιμάσει:Αλέθεις ψημένες Φλωρίνης και προσθέτεις ντομάτα, ξεφλουδισμένη (4-5 προς 1 η αναλογία) και μπούκοβο. Και λαδάκι λίγο.Ψήνεις ψωμάκι στη φρυγανιέρα (ε όχι να έχεις μαχαίρι βουτύρου και όχι φρυγανιέρα. Ή είσαι μερακλής ή δεν είσαι.) αλείφεις πιπεριά, τρίβεις από πάνω φέτα με ρίγανη ή δυσόμο, κλειδώνεις πόρτες και τρως.
mitsi
mitsi
Με οικονομία στα καπάκια όμως εγώ την πάτησα και κάποια βάζα με σάλτσα ντομάτα μου μούχλιασαν,καθώς τα καπάκια ενίοτε χαλάνε και από μόνα τους και δεν κλείνουν μετά καλά. Άλλωστε είναι τοσο φθηνά που καλύτερα να παίρνεις κανούρια παρά να κλαις τον κόπο σου. Στο θέμα μας τώρα,αυτό το μαχαίρι βουτυρου να υποθέσω ότι είναι αυτό που δεν έχει οδοντωτή άκρη ε; Εγώ πάντως ούτε έχω ούτε βρίσκω λόγο να αποκτήσω.Ποτέ δε φαντάστηκα ότι θα ήταν τόσο διαδεδομένο εκτός των ξενοδοχείων που το έχουν για πρωινό πάντως!
caravan
caravan
Καλή μου Πόντια "μαχαίρι βουτύρου" εγώ λέω όλα τα μαχαίρια φαγητού που δεν κόβουν επειδή από την πολλή χρήση έχει στομώσει η κόψη τους!!! Αυτά χρησιμοποιώ για ανάλογες καταστάσεις στομωβαζακίασης και για να δίνω στα παιδιά για να κόψουν τα μακαρόνια. Δεν έχω σκεφτεί αν καταστρέφω το καπάκι αλλά θα το παρατηρήσω την επόμενη φορά. Νομίζω ότι δεν τους κάνω κάποια ζημιά. Τέλος πάντων θα το τσεκάρω για να είμαι σίγουρη.Σε ευχαριστώ πολύ για την συνταγή την οποία θα δοκιμάσω πάραυτα στην φρυγανιέρα που ήδη έχω (απόκτημα του ανδρός μιας και οι άντρες τρελλαίνονται για ηλεκτρικές συσκευές). Πάω να πάρω πιπεριές και μπούκοβο (όντως καλή φάση το μπούκοβο)
Parisios
Parisios
Πόντια εγώ έχω πιο πολλά μαχαίρια βουτύρου από κανονικά, όλα τα σερβίτσια που έχω δει έχουν κουτάλι, πηρούνι, μαχαίρι βουτύρου πάντα (+κουταλάκι πηρουνάκι συνήθως). Τη συνταγή σου την κάνω αλλά βάζω και τη φέτα στο μπλέντερ. Απλωμένη από πάνω με ρίγανη είναι καλύτερα;
Haifischnet
Haifischnet
Πόντια, σχετικά με την αχρήστευση του καπακιού του βάζου: νομίζω ότι μιλάει για τα βάζα των τυποποιημένων προϊόντων τα οποία έτσι κι αλλιώς καταλήγουν στην ανακύκλωση (αν μάζευα όλα τα βάζα από τις μαρμελάδες, τις μαγιονέζες και τα μέλια που έχω αγοράσει θα έπρεπε να νοικιάσω αποθήκη-σιλό).
πόντια international
πόντια international
Μετά από μεγάλη εσωτερική πάλη σχετικά με την αποκάλυψη και αποδοχή του ποιο τελικά είναι το μαχαίρι βουτύρου, απευθύνθηκα σε ειδικό:https://www.wmf.com/en/cutlery-set-30-pcs-stamp.htmlΠΑΛΙ ΚΑΛΑ που δεν πήρα τις αδερφές μου να τους πω ότι τα 2 "μαχαίρια για το βούτυρο" που είχε η μαμά στο συρτάρι, ήταν όντως για βούτυρο, δεν τα είχε βαφτίσει εκείνη, όπως πχ τις λεκάνες "για τα τσουρέκια/κέικ/μπακαλιάρο/χόρτα". Haifischnet, έχεις δίκιο, εγώ δεν πολυαγοράζω τέτοια, αν και μόνο μαρμελάδες τρώμε που τις φτιάχνω όμως (είναι πανεύκολο, μια το πολύ δυο φορές θα τις κάνεις πέτρα και μετά μια χαρά). Γενικά, έχω έλλειψη βάζων. mitsi κι εμείς το παθαίνουμε αυτό αλλά πολύ σπάνια ομολογώ. Το *αληθινό* μαχαίρι βουτύρου θα σε κάνει να δεις την επάλειψη με άλλα μάτια. Το έχω λατρέψει.Parisie για μένα έχει μεγάλη διαφορά, όχι ότι δεν είναι νόστιμο και ανακατεμένο, αλλά νομίζω χάνεται η ένταση της φέτας και τη θέλουμε αυτή την ένταση στη ζωή μας, τι μας έμεινε πια, μια πιπεριά, μια φέτα, κι ένα ψωμάκι. :PΣυμβουλεύω πάντως να το φτιάχνετε Σεπτέμβρη-Οκτώβρη αυτό, γιατί τότε είναι η εποχή της πιπεριάς αυτής, με ντομάτες αληθινές και μυρωδάτες, όχι χειμωνιάτικες άχυρα. Το βράζεις λίγο και το σφραγίζεις σ'ένα βάζο που έχεις από καμιά μαρμελάδα, που πας κι αγοράζεις αντί να φτιάξεις τσάκα τσάκα, τέλος πάντων.Σε κάθε περίπτωση, καλή μας όρεξη!
πόντια international
πόντια international
#4Ο λόγος που άνοιξε το βάζο καρφώνοντας το μαχαίρι είναι ότι πήρε αέρα το καπάκι, ξεβεντούζιασε, πώς το λέτε εσείς εδώ. Στο ίδιο αποσκοπεί και το κόλπο με το μαχαίρι βουτύρου που λες, μόνο που δεν θέλει μαχαίρι βουτύρου αλλά ένα κοινό, όχι όμως με μυτερή μύτη. Να δες: https://youtu.be/BQcaOpHy08o
Marcia
Marcia
Για το #6 :Εγω θεωρω λαθος να πεις στο φιλο σου κατι. Καταρχας εμενα προσωπικα θα με πειραζε να μου ελεγε καποιος ηθελα να σ παρω αυτο που ηθελες αλλα δεν τσονταραν οι φιλοι και οι γνωστοι σου. Φαουλ κατα τη γνωμη μου, ακομη κ αν ο αλλος γνωριζει πολυ καλα τα οικονομικα σου (που φανταζομαι δε σ επετρεπαν να παρεις εξ ολοκληρου εσυ την κιθαρα). Σορι αλλα το βρισκω προσβλητικο για καποιον ´που ηθελε κατι συγκεκριμενο και συ του λες ημουν στο τσακ να στο παρω αλλα τελικα δεν εγινε εξαιτιας αλλων. Μερικα πραγματα απλως δεν ειναι ευγενικο μα λεγονται δε σημαινει οτι δεν ειχες δικιο η whatever. Για μενα βεβαια πιο σημαντικο ειναι γιατι θες να το πεις σ εκεινον. Για να φανεις ανωτερη εσυ οτι δλδ ηθελες να τ παρεις αυτο π ηθελε αλλα δυστυχως δεν εκατσε παρα την καλη σ προαιρεση; η για να του πεις ποσο αδιαφοροι ειναι οι φιλοι του κ αρα εσυ να εξυψωθεις στα ματια του; εμενα μια τετοια προθεση μ φανηκε οτι εχεις απο τον τρόο που γραφεις φυσικα μπορει να κανω λαθοε γιατι δε σ ξερω. Στην τελικη οι φιλοι δεν ηταν κ υποχρεωμενοι να δωσουν κατι ακομη και αν σ εδωσαν την υποσχεση τους, μπορει να αλλαξαν γνωμη κ να θελησαν να του παρουν κατιι αλλο. Εισαι λιγο αφελης αν πιστευεις τοσο ευκολα αλλους και φαινεται κ απο το οτι θελεις να πεις σ καποιον κατι τοσο ακυρουλι (αποψαρα μου). Μου κανει εντυπωση που η αμπα απαντησε ετσι που καποιους κοινωνικους τυπους τους ξερει απο οσο καταλαβαινω.
Alice
Ο λόγος που ηθελε να το πει ειναι επειδη κατοπιν συννενοησης αποφασιστηκε κατι με τους φιλους του κι αυτοι (χωρις συννενοηση μαζι της) την πουλησαν στεγνα. Και θυμωσε. Και δικσιως. Γιατι ηθελε το καλυτερο για το αγορι της, και δεν τα καταφερε εξαιτιας της γαϊδουριας καποιων.Θα μπορουσαν να ειχαν πει εξαρχης οτι δεν ηθελαν/δεν ειχαν τα χρηματα/κτλ και να δει απο κει και περα μονη της τι μπορει να κανει.Εγω προσωπικα δεν ξερω αν θα το ελεγα
πόντια international
πόντια international
Κι εμένα με παραξένεψε η απάντηση της Α,μπά, δεν την περίμενα, όπως δεν περίμενα να σε μαυρίσουν έτσι κι εσένα Marcia.Και ειλικρινά θέλω να καταλάβω τη λογική. Φυσικά θεωρώ γαϊδουριά να κρεμάς *στο τέλος* οποιαδήποτε δέσμευση. Αλλά να του πει, έλα να βρίσουμε μαζί τους φίλους σου που δεν ήθελαν τελικά να σου πάρουν δώρο; Γιατί;Από την εμπειρία μου στις αντροπαρέες, δε θα έλεγα πως παίρνουν δώρα γενεθλίων ο ένας στον άλλον. Βαριά βαριά, όσο πηγαίνουν σχολείο και τους δίνει έτοιμο το δώρο η μαμά για να πάνε στο πάρτι. Η κοπέλα τα κανόνισε όλα μούρλια στο μυαλό της, και με 2 πραγματικά και 4 φανταστικά ναι, πήγε και έκλεισε την κιθάρα, από τη χαρά της που ο φίλος της θ'αποκτούσε κάτι που εκείνη ήξερε ότι θέλει. Σημειωτέον ότι δεν διευκρινίζει αν την κρέμασαν και οι 6 ή οι 4 που η φωνή τους δεν ακούστηκε. Εμένα εξίσου γαϊδουριά μου φαίνεται να θέλεις να κάνεις ένα γαμάτο δώρο, να ψάχνεις σπόνσορες, να τους φέρνεις κατά πάσα πιθανότητα σε δύσκολη θέση με τον ενθουσιασμό σου, και όταν εκείνοι ξανασκεφτούν ότι δεν θέλουν να σπονσοράρουν, να το ρουφιανέψεις στον αποδέκτη του δώρου. Οπότε να το κάνουν γαργάρα και οι τρεις τους προτείνω, η κοπέλα και οι δυο φίλοι γιατί βλέπω τον φίλο τους να παίρνει την κιθάρα και να φεύγει.
bittergirl
Συμφωνώ απολύτως με την Πόντια. Δηλαδή αντί για δώρο θα καταλήξει να τον πικράνει; Και γενικά, αυτό το ρεφενέ για κάτι που εγώ διάλεξα μου φάνηκε κακή ιδέα από την αρχή.
πόντια international
πόντια international
Τώρα πρόσεξα ότι η φίλη Ελισάβετ σκέφτηκε να συνδυάσει επέτειο και γενέθλια με την κιθάρα. Και για να μην αποκαλυφθεί η δική της, ας το πω κομψά, ευρυματικότητα, σκέφτηκε να προλάβει εκείνη να ενημερώσει τον φίλο της ότι ξέρεις, ήσουν ένα τσακ πριν αποκτήσει κιθάρα, αλλά ορίστε, επιβεβαιώνεται η αναξιοπιστία των φίλων σου. Για να μην πω ότι ζήλεψαν που θα είχες κιθάρα. Ευκαιρία να τους κάνεις λίγο πέρα τέτοιοι που είναι. Εντάξει, εγώ στεναχωρήθηκα, αλλά για σένα.Διχόνοια. Έχει βγει και σε Αστερίξ.(Βετούλα κερνάω τσάι, τώρα έμαθα και τι κάνει το κάθε κουταλομαχαιροπίρουνο!)
endofdays
#4. Τώρα, σαν άντρας ίσως δε θα έπρεπε να αποκαλύψω ένα από τα τρομερά και άφταστα μυστικά ατού μας, αλλά να που διαβάζοντας την μικρούλα σου περιπέτεια δε μπόρεσα να μη θαυμάσω τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται το γυναικείο μυαλό σε αντιδιαστολή με το δικό μας (για να πας στην άλλη άκρη της πλατείας, κάνεις το γύρο αντί να "κόψεις" από τη μέση). Η πιο απλή λύση: Με την πίσω άκρη ενός μαχαιριού/κουταλιού/πιρουνιού ή έστω κάποιου με λεπτή άκρη, πχ από ένα ανοιχτήρι μπουκαλιών ή ακόμη κι ενός κουταλιού παγωτού το οποίο έχει γυριστή άκρη, απλά ανοίγεις μια ακρούλα από το καπάκι για να μπει αέρας μέσα στο βάζο. Ούτε νερά, ούτε τα ανοιχτήρια που προτείνει και η α-μπα θα σε βοηθήσουν, άσε που με μεγάλη πίεση με τα ανοιχτήρια θα έχεις άσχημες συνέπειες στην κουζίνα σου.
Προσωρινώς ο Ποκοπίκος
Αγαπητο 3, απειλησες το παιδι και δεν πηγες κατέυθειαν στη μανα του παιδιου, what a noob ya be ;) Ποτε μα ποτε δεν μαλώνεις ξενο παιδι ποσο μαλιστα μπροστα στους γονεις....ΠΑΝΤΑ απευθυνεσε εξ αρχης στον/ην κηδεμονα!"Σας παρακαλω μαζεψτε το παιδι σας" ή κατι παρεμφερες ανεξαρτητα τι παναγιες αξιζει η περισταση (υποψιν και το τι εικονα προς μιμηση θελεις να δωσεις και στο δικο σου το παιδι που ....παρακολουθει και διδασκεται).Είσουν λαθος για τον σωστο σκοπο. Και μιας και η Αμπα δεν ξερει αλλα στα επομενα χρονια θα κληθει να διαχειρηστει παρόμοιες καταστάσεις....οριστε...συμβουλεψαμε με εναν σμπαρο δυο τριγονια.
TGProject
TGProject
#1 Μιλάτε και τι λέτε; Υπάρχει η θέληση να είστε στο ίδιο μέρος; Υπάρχει η δυνατότητα να γίνει; Πού έχει μετακομίσει; Στη Γερμανία ή στην Κουάλα Λουμπούρ; Είναι αρνητικός ή θετικός σε επανένωση; Εσύ; Εν τέλει ποια είναι η ερώτηση; Αν ότι είναι να γίνει θα γίνει; Ναι προφανώς αλλά εσύ θα είσαι απλός παρατηρητής ή σκοπεύεις να κινηθείς προς μια κατεύθυνση;
BlondieClo
Η καλύτερη λύση να ανοίγεις βαζακι είναι η εξής: παίρνεις ένα μαχαιράκι κ το βάζεις μεταξύ καπακιού κ βάζου δηλαδή στο σημείο που βιδωνει το καπάκι ,πιέζεις ελαφρά για να μπεις αέρας μέσα στο καπάκι κ ακουγεται ένα κλικ, μετά απλά το ανοίγεις .... Δεν μπορούμε να ανοίξουμε βάζα συχνά λόγω της διαφοράς πίεσης μεταξυ του εσωτερικού του βάζου κ του περιβάλλοντος
bittergirl
Επίσης, με τον ίδιο σκοπό (να μπει αέρας), μπορείς να χτυπήσεις με ένα μαχαίρι το καπάκι γύρω γύρω αρκετές φορές. Από τα χτυπήματα αυτό θα ξεμαγκώσει και μετά θα ανοίξει πολύ εύκολα. Μου το είχε δείξει μια Ισπανίδα πριν χρόνια στο εράσμους, την ώρα που από το σφίξιμο πρέπει να φαινόμουν άνθρωπος του νεάντερταλ!
Where the wild roses grow
Where the wild roses grow
#1 Αγαπητή φίλη, πρέπει να τα βάλεις κάτω και δεις τί πραγματικά θες από τον άνθρωπο αυτό. Δυστυχώς αυτό δεν είναι κάτι που μπορείς να αναλύσεις με τους φίλους σου ή με τον οποιονδήποτε. Ελπίζω να υπάρξει θετική έκβαση, είτε τον ξεπεράσεις και μείνετε φίλοι, είτε αποφασίσεις ότι τον θες και τον διεκδικήσεις. Είναι τόσο άδικο όταν καλές (ή με πολύ καλές προοπτικές) σχέσεις διακόπτονται για τέτοιους λόγους. Καλή τύχη από ομοιοπαθούσα!#4 Μου άρεσε πολύ η περιγραφή σου!
Souzy Tros
Souzy Tros
#3# Μα καλή μου, γιατί απευθύνθηκες μόνο στο μικρό κακομαθημένο την πρώτη φορά? Με το πρώτο χαστούκι έπρεπε να απευθυνθείς αμέσως και άμεσα στη μουλάρα τη μάνα του! Και όχι με πολλές ευγένειες, κάπως του στυλ "συγγνώμη κυρία μου, το τέκνο σας χτυπάει το παιδί μου κι εσείς δεν του λέτε τίποτα ούτε το μαζεύετε?"! Και να επιμένεις σταθερά και με ένταση αν εξακολουθεί να είναι σε νιρβάνα, μέχρι να το μαζέψει!
Madeline Ashton
Madeline Ashton
Ακριβώς αυτό. Πέρα από το λάθος παράδειγμα που δίνει στο δικό της παιδί, ποτέ δεν φωνάζουμε σε ξένα παιδιά. Έπρεπε να απευθυνθείς από το πρώτο χαστούκι στη μαμά του. Αν δεν αντιδρούσε, που είναι το πιθανότερο, τη δεύτερη φορά μπορούσες και να τη βρίσεις. Δεν φωνάζεις όμως ποτέ σε ξένα παιδιά (το ξαναλέω).
Ατέρμονη Ανία
Ατέρμονη Ανία
Το να υψώνεις την φωνή όταν πραγματικά είναι αναγκαίο, είναι μια χαρά τρόπος για να έχει νόημα και η ανασηκωμένη φωνή και το παιδί( όπως κι οι ενήλικες) θα καταλαβαίνει ότι είναι έκτακτη ανάγκη. ;)
TGProject
TGProject
#4Το μυστικό είναι να πάρει αέρα το βαζάκι. Εγώ βάζω ένα κουταλάκι στο σφράγισμα, ανασηκώνω ελάχιστα το καπάκι και τσουπ ανοίγει αμέσως. Άσε που μπορεί κ ένας αντρας να μην μπορεί να το ανοίξει. Τι θα τον κάνεις μετά; Αμανάτι θα σου μείνει
πόντια international
πόντια international
Πόσο γέλασα ρε συ!Λοιπόν μια μέρα, ήταν ένα διάστημα που φοβόμουν άπειρα και τρόμαζα επίσης, και νόμιζα ότι όλοι όσοι αγαπάω επίσης φοβούνται και τρομάζουν όπως εγώ, άναψα το γκαζάκι και όταν πήγα να το σβήσω μάλλον επειδή το είχα παραβάλει στο τέρμα είχε σφηνώσει. Χέστηκα πάνω μου, ξέχασα από μια μεριά κλείνει, δεξιά-αριστερά, χαμός στο μυαλό μου ΑΛΛΑ σκέφτηκα ποιον να πάρω που δε θα τον αναστατώσω και πήρα την πυροσβεστική. Ωραία φωνή ο κύριος, χαμογελαστή, του λέω τι με βρήκε και επίσης χαμογελαστά με ρωτάει: "Δεν υπάρχει κάποιος άντρας εκεί;"Έστω ότι υπήρχε.
Il fungo
Il fungo
Το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ, αλλά μετά λέω μπορεί να μην ξέρει να ανοίγει τα βαζάκια, αλλά να είναι καλός σε άλλες δουλειές π.χ. να βάζει τις κάλτσες στο συρτάρι ή να μελώνει το κανταΐφι, 2 εντελώς τυχαία παραδείγματα σας φέρνω, κρίμα δεν είναι να τον διώξουμε; Κρίμα είναι.
TGProject
TGProject
#3Καμία δικαιολογία για τους αδιάφορους γονείς σε βάρος του υπόλοιπου κόσμου. ΚΑΜΙΑ. Μπορεί να μην μπορείς να κάνεις κάτι, οφείλεις να προσπαθήσεις όμως. Μπορεί το παιδί σου να είναι η κούκλα του σατανα και ποτέ να μην γίνει ήσυχο. Οφείλεις όμως να προσπαθήσεις τουλάχιστον και ας μην πετύχεις. Η αδιαφορία γιγαντώνει την κακή συμπεριφορά. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ανέχεται τέτοια συμπεριφορά επειδή είναι "δύσκολο παιδί" το παιδί σου. Πάτε ένα στοίχημα ότι αυτή η μάνα θα παινεύεται για το πόσο ώριμο είναι το παιδί της; Ίσως θα έπρεπε να της πεις να το μαζέψει πιο νωρίς, πριν γίνουν όλα αυτά και αναγκαστείς να μιλήσεις με το παιδί. Αν και δεν νομίζω να ίδρωνε το αυτί της.
mumu
mumu
και που να είσαι στην παραλία (με βότσαλα) και αφού το 4χρονο ταλιμπάν δεν σταματάει να πετάει πέτρες και παραλίγο να πετύχει στο δόξα-πατρί διάφορους λουόμενους, αναγκάζεσαι να κάνεις παρατήρηση για να ακούσεις τη μαμά του πιτσιρικά να λέει "τάδε, μην πετάς πέτρες, θα σε μαλώσουν". Τέλειο?
Souzy Tros
Souzy Tros
Φίλη του #4#. Θα πάρεις ένα μαχαίρι από αυτά με την στρογγυλεμένη άκρη που αλείφουμε το βούτυρο στο ψωμί. Θα το βάλεις προσεχτικά κάτω από το καπάκι και θα το τραβάς απαλά προς τα έξω. Θα το κάνεις σε όλο το μήκος του καπακιού μέχρι να βρεις ένα μικρό κενό. Θα ακούσεις ένα μικρό "παφ"! Το καπάκι θα ανοίγει με τα ακροδάκτυλα πλέον! Χρόνια στο κουρμπέτι κι εγώ...
Parisios
Parisios
Λέει ότι δοκίμασε το μαχαίρι βουτύρου "που κάνει ποπ κάτω από το καπάκι", αλλά επειδή όντως δουλεύει 100%, μάλλον δεν το έκανε σωστά. Χρειάζεται κάποιον (όχι απαραίτητα άντρα) να της το δείξει μία φορά.
Souzy Tros
Souzy Tros
Θέλει υπομονή, να εφαρμόζεις το μαχαίρι σε όλο το καπάκι, σιγά σιγά, μέχρι να βρεθεί το μικρό κενό που θα επιτρέψει το παφ!! Αν το κανεις μια φορά μετά είναι πανεύκολο!
Designer
Όντως το κόλπο με το μαχαίρι δουλεύει 100%. Απλώς καμιά φορά πρέπει να είναι μυτερό γιατί αυτά με τις στρογγυλεμένες άκρες δεν χωράνε σε όλα τα καπάκια. Δοκιμάζεις με τη μύτη σε διάφορα σημεία μέχρι να ακουστεί "κλαπ!". Πάντως την απόγνωση του "που είναι ένας άντρας τώρα!" την είχα νιώσει κι εγώ άπειρες φορές προσπαθώντας να ανοίξω καπάκια.
mitsi
mitsi
Επίσης έχω να προτείνω το κλασικό ανοιχτήρι για κονσέρβες,αυτό που ανοίγει τρύπες στο νουνου δηλαδή, όπου βάζεις το γαντζάκι κάτω από το καπάκι και πιέζεις προς τα έξω. Λειτουργεί πάντα.
Loysi
Υπάρχει πολύ πιο απλός σίγουρος τρόπος για να ανοίξει το κολλημένο καπάκι.Παίρνεις ένα κουτάλι,και με την πίσω του πλευρά,χτυπάς το καπάκι γύρω γύρω στο σημείο που βιδώνει.Περνά από κάτω αέρας και ω του θαύματος....κάνει παφ και ανοίγει.Πάντα και χωρίς εξαιρέσεις
granita lemoni
granita lemoni
#3 Πολλές φορές φταίνε οι γονείς, αλλά τα παιδιά έρχονται με φορτωμένο λογισμικό. Μερικές φορές δεν μπορείς να κάνεις τίποτα Πηγή: www.lifo.grΑμπά, εδώ θα διαφωνήσω. Έχοντας δουλέψει με παιδιά, και μάλιστα με παιδιά που λόγω δυσκολιών θεωρούνται πιο "δύσκολα" (από παιδιά με απλές μαθησιακές δυσκολιές ή μικρές δυσκολίες έκφρασης, μέχρι παιδιά με ΔΑΦ, με χαμηλή νοητική ικανότητα ή με συναισθηματικές διαταραχές) , έχω παρατηρήσει ότι οι εξαιρέσεις που το παιδί γεννήθηκε Chucky είναι όχι απλά λίγες, αλλά ελάχιστες.Οι γονείς παιδιών-ταλιμπάν είναι όχι μόνο αδιάφοροι για τις απαράδεκτες συμπεριφορές των παιδιών τους, αλλά πολλές φορές τα προμοτάρουν κιόλας. Δεν μιλάω για παιδιά με σοβαρές δυσκολίες (που κι εκεί τα παιδιά που οι γονείς ασχολούνται μαζί τους και έχουν θέσει όρια ξεχωρίζουν).Πέρνα από ένα σχολείο και ρώτα κάποιον δάσκαλο πόσες φορές τον έχει απειλήσει γονιός για να ανεβάσει το βαθμό στο βλαστάρι του, ή να του δώσει μεγαλύτερο ποίημα στη γιορτή, ή να τον βάλει στο μπροστινό θρανίο για να φαίνεται πρώτος κ.τ.λ.;#3 Πολύ καλά αντέδρασες. Δέχομαι η μάνα να μην μπορεί να μαζέψει το βλαστάρι της. Δεν δέχομαι όμως, αντί να ζητήσει συγνώμη, να στη λέει. Εκεί φαίνεται αν ο μικρός ταλιμπάν της κληρώθηκε από τη μοίρα ή αν τον δημιούργησε η ίδια.
ioannag
Συμφωνώ απόλυτα με τη συγκεκριμένη απάντηση. Θεωρώ ότι, πλην λίγων εξαιρέσεων, η κύρια αιτία των δύσκολων παιδιών είναι η απροθυμία των γονιών τους να τους θέσουν όρια. Δεν είναι κακό να λέμε που και που όχι τσα βλαστάρια μας. Να τους εξηγούμε ότι κάποιες συμπεριφορές είναι ανεπίτρεπτες και ότι θα έχουν συνέπειες αν τις συνεχίζουν. Αλλά αυτό απαιτεί χρόνο, υπομονή και ίσως πολλές επαναλήψεις και έτσι κάποιοι γονείς το αποφεύγουν.Η μόνη μου διαφοροποίηση είναι ότι εγώ θα απευθυνόμουν στη μάνα τη δεύτερη φορά που χτύπησε το παιδί μου και όχι στο παιδί. Και μετά φυσικά θα γινόμασταν "Παρατράγουδα".
Neverlander
Θα συμφωνήσω, γρανίτα, και ξέρεις αυτή τη συζήτηση είχα με φίλη ψυχολόγο που δουλεύει με παιδιά με προβληματικές συμπεριφορές. Μου έλεγε λοιπόν ότι σχεδόν όλοι οι γονείς τα πάνε στο κέντρο που δουλεύει με ένα αφοριστικό στυλ ''δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, κάντο καλά'' και μετά, όταν η ίδια τους δίνει κατευθύνσεις για το πώς να διαχειρίζονται καταστάσεις στο σπίτι, πολύ απλά δεν τις ακολουθούν! Μου λέει, δεν ξέρω τι να κάνω, τα παιδιά θέλουν να έχουν καλύτερες σχέσεις με τους γονείς τους και με τους άλλους, οι γονείς όμως αδιαφορούν, απλά ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να ασχοληθούν με το παιδί, θέλουν να έρθει έτοιμο καλόβολο, πρόθυμο κι ευγενικό χωρίς αυτοί να κάνουν τίποτα. Εμ, δεν γίνεται δουλίτσα έτσι.
mitsi
mitsi
Να πω κι εγώ που εδώ και δεκαπέντε χρόνια δουλεύωμε παιδιά ότι σίγουρα υπάρχουν έυκολα και δύσκολα παιδιά από γεννησιμιού τους,όμως η αντιμετώπιση από τους γονείς παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Σε ένα δύσκολομ παιδί αν ο γονιός έχει τη θέληση να ασχοληθεί η κατάσταση μπορεί και να βελτιωθεί και να ελεγχεί. Οι περιπτώσεις παιδιών που ό,τι και να κάνουν οι γονείς δεν έχει αποτέλεσμα είναι ελάχιστες. Ακόμα και σε παιδία με σοβαρές δυσκολίες αν ο γονιός είναι συνεργασιμος και δεκτικός σε συμβουλές και θέλει να ασχοληθεί αυτό φαίνεται. Συνήθως τα παιδιά ταλιμπάν που λέμε προέρχονται απο οικογένειες τελείως ζαμαν φου, που ό,τι και να τους πεις αυτοί θα συνεχίσουν να κάνουν το δικό τους.
Mia Idea
Σοκάρομαι λίγο από τις τοποθετήσεις και το χαρακτηρισμό "παιδί ταλιμπάν", πολλοί σχολιάσατε πως φταίει ο γονιός αλλά επειδή "δεν βάζει όρια" στη συμπεριφορά του παιδιού?? Πρώτον να σας θυμίσω πως η ερώτηση αναφέρεται σε μωρά ενάμισι έτους.Απορώ πραγματικά, όταν σας περιγραφουν μια σκηνή μ'ένα μωρό επιθετικό, νευρικό κ ρστω ταλιμπάν, μια μάνα απαθή που δεν σηκώνει τα μάτια από το κινητό της....που εντοπιζετε το πρόβλημα? Στο ότι δεν αφήνει το κινητό για να πειθαρχήσει το παιδί? Δεν σκέφτεται κανείς σας (απορώ κ με τις μητέρες) πως η μάνα αυτή έχει δημιουργήσει τα προβλήματα συμπεριφοράς λόγω της αδιαφορίας της? Λόγω της έλλειψης προσοχής κ σημασίας στο ίδιο της το παιδί που πασχίζει να διαχειριστεί τα αρνητικά συναισθήματα απόρριψης και γιατί όχι, εγκατάλειψης από τη μάνα; Γιατί λέμε πως μια τοξικομανής πχ είναι ακατάλληλη μητέρα; ακριβώς γιατί είναι "αλλού" κ δεν μπορεί να δώσει σημασία στο παιδί της. Λίγο ευαισθησία για τα παιδάκια, παρακαλώ πολύ. Άκου όρια. Αγάπη χρειάζονται τα παιδιά κ αφοσίωση, τίποτε άλλο.
granita lemoni
granita lemoni
Mia idea, τη φράση παιδί-ταλιμπάν τη δανείστηκα από την ερώτηση.Τα παιδιά δεν είναι εξωγήινες οντότητες. Είναι μικροί άνθρωποι και ως τέτοιους πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε. Ναι, μεν στοργή φροντίδα και προδέρμ, αλλά όχι μόνο.Επίσης δεν νομίζω κανείς να έδωσε δίκιο στη μάνα και να κατηγόρησε το παιδί. Φταίει η μάνα πρωτίστως. Κανείς δεν είπε το αντίθετο.Διάβασε, αν σε ενδιαφέρει για τη θεωρία του δεσμού (attachment theory-bowlby) που εξηγεί τι μπορεί να προκαλέσει στο παιδί τόσο ο τιμωρητικός όσο και ο αδιάφορος γονέας.Για το ότι το παιδί είναι 2 χρονών μόνο, η αλήθεια είναι πως βιάστηκα και δεν το παρατήρησα. Αν απαντούσα με αυτό το δεδομένο η ουσία της απάντησής μου θα ήταν η ίδια: είναι ευθύνη της μάνας να θέσει όρια στο παιδί της, πρώτα-πρώτα για να προστατεύσει αυτό το ίδιο. Αν δηλαδή άρχισε να τρέχει πέρα δώθε στο δρόμο, η μάνα δεν θα το καλούσε να έρθει κοντά της; Τι αλλάζει τώρα που ο μικρός προβαίνει σε μία ανάρμοστη και επικίνδυνη συμπεριφορά;
TGProject
TGProject
Για να ελαφρύνω λίγο το κλίμα, όπως έχω ξαναπεί δουλεύω με πρόσφυγες. Μια μέρα που μιλούσα με δάσκαλο -προσφυγα και είπα "καταλαβαίνω τη δυσκολία σου αυτά τα παιδιά είναι ταλιμπαν" κατατρομαξε ο άνθρωπος. Το πήρε κυριολεκτικά και δεν ήξερε τι να κάνει.
granita lemoni
granita lemoni
Neverlander, το ζω καθημερινά αυτό που ζει η φίλη σου. Δεν λέω ότι όλοι οι γονείς είναι έτσι. Ούτε ότι όλοι οι ειδικοί είναι παντογνώστες (το αντίθετο, υπάρχουν και παντελώς άσχετοι και επικίνδυνοι-σε όλα τα επαγγέλματα). Κι επειδή αναφέρθηκε σε κάποιο πιο κάτω σχόλιο ότι άλλο να έχεις το παιδί 1 ώρα και άλλο 24/7: δεν διαφωνώ. Αυτό που ξεχνάνε οι γονείς όμως είναι ότι πιθανόν ο κάθε ειδικός να έρχεται σε επαφή με παιδιά πολύ περισσότερες ώρες μέσα στη βδομάδα απ' ότι ο γονιός με το παιδί του. Έχει, λοιπόν, μια διαφορετική αλλά εξίσου εξουθενωτική εμπειρία. Δεν συγκρίνω τα άγχη ή τα συναισθήματα, απλά αναφέρω ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Όταν ο ειδικός πάει σπίτι, δεν αφήνει τη δουλειά του πίσω στο γραφείο-σχολείο. Ανησυχεί για τα παιδιά του, ξοδεύει χρόνο και χρήμα σε εποπτείες, ενδεχομένως προσωπική θεραπεία (δεν μιλώ καν για εκπαιδεύσεις και υλικό). Οπότε ναι, δεν είναι ο γονιός τους, αλλά αγχώνεται και αυτός.Και κάτι τελευταίο που είναι κοινό μυστικό ανάμεσα στους παιδαγωγούς και τους θεραπευτές: το παιδί παρουσιάζει μια τελείως διαφορετική εικόνα σε αυτούς και στους γονείς.Έχει τύχει παιδιά να ρχονται με τον γονέα, να κλαίνε και να κοπανιούνται και με το που θα φύγει να ναι μες στην τρελή χαρά. Έρχεται ο γονιός (χωρίς να τον καταλάβουν τα παιδιά) και μένει με το στόμα ανοιχτό από τη διαφορά στη συμπεριφορά του παιδιού του.Επίσης, παιδιά (ακόμη και μικρά σε ηλικία) εκτοξεύουν απειλές όταν οι γονείς δεν είναι μπροστά τύπου: "θα παίξουμε το τάδε παιχνίδι, αλλιώς θα πω στη μαμά μου ότι με χτύπησες".Mitsi και ioannag, πιστεύω έχετε ζήσει ανάλογα παραδείγματα.Ξαναλέω, δεν είναι όλα τα παιδιά έτσι, ούτε όλοι οι γονείς.Συγνώμη για το σεντόνι, αλλά έχω παρατηρήσει πως ενώ π.χ. θα πάμε στο γιατρό και θα κάνουμε ό,τι μας πει, τον παιδαγωγό τον γράφουμε κανονικότατα γιατί "εγώ είμαι μάνα και ξέρω καλύτερα".
mitsi
mitsi
granita lemoni μακαρι όλοι οι γονείς να καταλάβαιναν αυτό που λες ειδικά για τους παιδαγωγούς. Έχουμε σπουδάσει,έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας και βλέπουμε από κάποιους γονείς να ακυρώνουν όλο μας το έργο επειδή η μανούλα ξέρει καλύτερα. Όσο για το ποιος είναι περισσότερες ώρες με το παιδί σκεφτείτε λίγο πόσες ώρες είναι στο σχολείο,πόσες σε εξοσχωλικές δραστηριότητες και δείτε τι μένει! Πόσες φορές όταν πίνω καφέ με συναδέλφους αντί να συζητάμε άλλα πράγματα συζητάμε για κάποιο μαθητή μας και ζητάμε μια άλλη γνώμη και συμβουλή,πόσα απογεύματα αντί να ασχολούμαι με τον εαυτό μου διαβάζω και ψα΄χνω κάποιον καινούριο τρόπο να βοηθήσω έναν μαθητή. Και τι ματαίωση νιώθω όταν η προσπάθεια μου πάει στο βρόντο. Στα παιδιά δεν αφιερώνουμε μόνο το χρόνο μας,αλλά και την ψυχή μας και όταν λέμε κάτι σε κάποιον γονιό το κάνουμε για να βοηθήσουμε. δυστυχως όμως υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία γονιών που προτιμά να σκεπάσει το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι παρά να δεχτεί ότι το παιδί τους δεν είναι ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ,γιατί δυστυχώς οποιοδήποτε πρόβλημα το αντιλαμβάνονται σαν ελάττωμα και όχι όπως θα έπρεπε,σαν μια δυσκολία δηλαδή.
acantholimon
#6.Ο λόγος,που θέλεις να το πεις,είναι,γιατί δεν έχεις χωνέψει το κρέμασμα.Θέλεις να το πεις σε κάποιον,που τους ξέρει,για να σου πει,ναι,δίκιο έχεις.Και να θυμώσει μαζί τους.Προφανώς ο κάποιος δεν μπορεί να είναι ένας άσχετος,γιατί δεν τον ενδιαφέρει.Ούτε θα σε πάρει αγκαλίτσα,που εσύ ήθελες το καλύτερο δώρο για εκείνον και αυτοί οι βλάκες τα έκαναν θάλασσα.Αυτό δε θέλεις και σκέφτεσαι,μήπως ο φίλος σου στραβώσει;Εσύ που τον ξέρεις καλύτερα,ξέρεις και τι πιθανότητες υπάρχουν,να αντιδράσει με τον τρόπο,που επιθυμείς,αν μιλήσεις.Γενικά,αν δεν έχεις χρήματα πάντως μην ανοίγεσαι και μη στηρίζεσαι στους άλλους.
aten
#4 Για να ανοίξει ένα κολλημένο καπάκι εφάρμοσε την άκρη ενός κουταλιού κάτω από το στόμιο, εκεί που γυρνάει το μέταλλο προς τα μέσα, και σπρώξε τη λαβή του κουταλιού προς τα κάτω, θα ανοίξει σίγουρα :)