To 1987, στις μουσικές εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης, αλλά και λίγα χρόνια μετά, με την έλευση των ιδιωτικών καναλιών, σημείωνε μεγάλη επιτυχία το ασπρόμαυρο κλιπ ενός αισθαντικού γαλλικού τραγουδιού με τον παιγνιώδη τίτλο «Ella, elle l' a».
Η τραγουδίστρια ήταν η France Gall, που έφερε το όνομα της χώρας της και που ομολογουμένως η φωνή της ταίριαζε με το φιζίκ της. Μια όμορφη, νέα γυναίκα ‒40 ετών ήταν τότε η France Gall‒ που ελάχιστοι βέβαια καταλάβαιναν πως οι στίχοι απ' το συγκεκριμένο ευχάριστο τραγουδάκι της ουσιαστικά ήταν μια διαμαρτυρία κατά του ρατσισμού, εν είδει tribute στην Ella Fitzgerald.
Ένα κομμάτι όλο σεξουαλικά υπονοούμενα, απ' αυτά που συνήθιζε ο Gainsbourg, ήταν η αφορμή για τη λήξη της συνεργασίας του με τη France Gall. Επρόκειτο για το «Sucettes» (Τα γλειφιτζούρια), που έγινε επίσης μεγάλη επιτυχία και που μιλούσε για την απέραντη χαρά μιας κοπέλας «κάθε φορά που ένα ξυλάκι είναι στη γλώσσα της»...
Το «Ella, elle l' a» σάρωσε τα charts σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία, ενώ έναν χρόνο μετά μεταφράστηκε και στα ελληνικά από τον Φίλιππο Νικολάου με την Μπέσσυ Αργυράκη ως «Έλα ξανά» (αφού δεν το 'καναν «Έλα, ελά», πάλι καλά). Σαφώς και το «Ella, elle l' a» ήταν το κομμάτι που έκανε παγκοσμίως γνωστή τη Γαλλίδα τραγουδίστρια σε ώριμη σχετικά ηλικία, η ίδια όμως είχε ξεκινήσει στα μέσα των sixties και είχε καθιερωθεί ως pop icon του μοντέρνου γαλλικού τραγουδιού.
France Gall - Ella, elle l'a
Η France Gall γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1947 στο Παρίσι μέσα σε μια μουσική οικογένεια, εφόσον η μητέρα της, Cécile Berthier, ήταν τραγουδίστρια, ενώ ο πατέρας της, ο τραγουδιστής και στιχουργός Robert Gall, είχε γράψει τραγούδια για την Edith Piaf και τον Charles Aznavour. Εκείνος ήταν που παρότρυνε την κόρη του να ηχογραφήσει κομμάτια με τη φωνή της σε εφηβική ηλικία.
Το πανέμορφο κορίτσι με το παιδικό χαμόγελο και την αιθέρια φωνή υπογράφει αμέσως συμβόλαιο με τη Philips και γνωρίζει την επιτυχία με το «καλημέρα». Το πρώτο single της με τίτλο «Don't be so stupid» πουλάει 200.000 αντίτυπα και προξενεί το ενδιαφέρον του Serge Gainsbourg, ο οποίος της χαρίζει ένα δεύτερο, εξίσου επιτυχημένο single, το «Don't listen to the idols».
Η συνεργασία Gall - Gainsbourg επισφραγίζεται με τη συμμετοχή της τραγουδίστριας στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision του 1965 ως εκπροσώπου του Λουξεμβούργου. Ο Gainsbourg είναι ο δημιουργός του τραγουδιού «Poupée de cire, poupée de son», που μολονότι δεν ανήκε αντικειμενικά στις καλύτερες ερμηνείες της Gall στη ζωντανή απόδοσή του, τελικά ενθουσίασε την επιτροπή, που της έδωσε το Μεγάλο Βραβείο (Grand Prix) της Eurovision. Το ίδιο διάστημα, η Gall ηχογράφησε το κομμάτι στα γερμανικά, στα ιταλικά και στα γιαπωνέζικα, αλλά παραδόξως όχι στα αγγλικά.
France Gall - Poupée de cire, poupée de son (1965)
Ένα κομμάτι όλο σεξουαλικά υπονοούμενα, απ' αυτά που συνήθιζε ο Gainsbourg, ήταν η αφορμή για τη λήξη της συνεργασίας του με τη France Gall. Επρόκειτο για το «Sucettes» (Τα γλειφιτζούρια), που έγινε επίσης μεγάλη επιτυχία και που μιλούσε για την απέραντη χαρά μιας κοπέλας «κάθε φορά που ένα ξυλάκι είναι στη γλώσσα της»... Όταν η Gall κατάλαβε το πραγματικό νόημα του τραγουδιού, το αφαίρεσε από τα προγράμματά της και αρνήθηκε να ξανατραγουδήσει κομμάτια του Gainsbourg! Βέβαια, χρόνια μετά θα δήλωνε πως απλώς, ούσα μικρή, αδυνατούσε να συλλάβει τη διττή σημασία των τραγουδιών του.
Αυτή της η οριστική απομάκρυνση από τον Serge Gainsbourg εν έτει 1972, καθώς ο ίδιος ασχολούνταν με την προσωπική του δισκογραφία αλλά και μ' αυτήν της συζύγου του, της Jane Birkin, προκάλεσε την πρώτη κάμψη στην καριέρα της. Η Gall δεν ήταν πια το κοριτσάκι που τραγουδούσε αγγελικά ούτε είχε να επιδείξει μια νέα ερμηνευτική περσόνα.
Συνέχισε να ηχογραφεί χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ενώ μέχρι και το '72 κυκλοφόρησε πολλά τραγούδια στη Γερμανία, συνεργαζόμενη με τον ενορχηστρωτή Werner Müller. Μεταξύ αυτών, το «Love, l' amour und Liebe» και το «Hippie, hippie», κομμάτια που διατήρησαν το γιεγιέδικο προφίλ που της είχε χτίσει ο Gainsbourg.
Ούτε η αλλαγή δισκογραφικής στέγης ούτε και το ότι υπήρξε η πρώτη που φωνογράφησε για την Atlantic το '71 κατάφεραν να την ξαναφέρουν στην πρώτη γραμμή.
Αυτό θα συνέβαινε λίγα χρόνια μετά, το 1973, όταν θα γνώριζε τον συνθέτη, σύζυγο και πατέρα των δύο παιδιών της Michel Berger. Από τον γάμο τους το '76 μέχρι και τον θάνατό του το '92, η France Gall τραγούδησε αποκλειστικά κομμάτια του Berger, ενώ από τη δεκαετία του 1980 ήδη είχαν ξεκινήσει την από κοινού έντονη ακτιβιστική τους δραστηριότητα για τα παιδιά της Αφρικής, συνεργαζόμενοι με τις γαλλικές ομάδες «Τραγουδιστές χωρίς σύνορα», «SOS Αιθιοπία» και «Action Écoles».
Το άλμπουμ «Babacar» που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1987, πάντα σε στίχους και μουσική του Michel Berger, έμελλε να είναι και το πιο επιτυχημένο στη μετά Gainsbourg περίοδο της France Gall, με το «Ella, elle l' a», που λέγαμε στην αρχή, να γίνεται παγκόσμια επιτυχία.
Η προσωπική ζωή της τραγουδίστριας όμως αρχίζει να δέχεται σοβαρά πλήγματα. Το 1992 χάνει τον σύζυγό της από καρδιακή ανακοπή στα 44 του, το '93 αρρωσταίνει η ίδια από καρκίνο στο στήθος, τον οποίο καταφέρνει να ξεπεράσει, ενώ λίγα χρόνια μετά, το 1997, η μεγάλη της κόρη Pauline πεθαίνει από επιπλοκές κυστικής ίνωσης.
Έκτοτε η France Gall είχε αποσυρθεί από τα μουσικά πράγματα, περιοριζόμενη σε σποραδικές εμφανίσεις στη γαλλική τηλεόραση. Το ντοκιμαντέρ «France Gall par France Gall» (2001), την προβολή του οποίου παρακολούθησαν εκατομμύρια Γάλλοι από την τηλεόραση, ήταν στην πραγματικότητα ένας αποχαιρετισμός σε μια καριέρα σχεδόν σαράντα χρόνων. Υπήρξε παίκτρια του πόκερ και εξακολούθησε ταυτόχρονα να ασχολείται με τον ακτιβισμό ως το τέλος.
Η France Gall απεβίωσε πριν από δύο 24ωρα σε νοσοκομείο του Παρισιού και η αιτία ήταν οι επιπλοκές από τον καρκίνο, ο οποίος είχε επιστρέψει από το 2015. Ακολούθησε τον άλλο θρύλο της γαλλικής μουσικής, τον Johnny Hallyday, έναν μήνα μετά τη δική του αναχώρηση.
Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Mακρόν έγραψε στο Τwitter του για τον θάνατο της France Gall: «Αφήνει πίσω της τραγούδια που όλοι ξέρουν στη Γαλλία κι ένα παράδειγμα ζωής αφιερωμένης στους άλλους».
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 9.1.2018
σχόλια