Η αφορμή για να συναντηθούμε με τον Κωνσταντίνο Βήτα ήταν η κυκλοφορία του νέου EP του «Περίεργη Ώρα» και η εμφάνισή του στις 30 του μήνα στην Piraeus Academy.
Η πρώιμη άνοιξη κάνει την Πλάκα ακόμα πιο όμορφη, προσέχω ότι οι τουρίστες γύρω μας κυκλοφορούν με κοντομάνικα κι εμείς μιλάμε για ώρα για το Βόρειο Σέλας και την αλματώδη ανάπτυξη της Ισλανδίας, που είναι ίσως η μόνη χώρα της Ευρώπης όπου η έντυπη δημοσιογραφία παρουσιάζει άνοδο και η μουσική κυκλοφορεί ακόμα σε αναλογική μορφή.
Η «Περίεργη Ώρα» περιέχει τρία νέα τραγούδια και δύο ορχηστρικά που δίνουν μια πρώτη γεύση από το επερχόμενο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο.
«Πάντα κάτι φτιάχνω» λέει. «Το EP περιέχει κάποια τραγούδια που τα έγραφα παράλληλα την περίοδο που κάναμε το πρότζεκτ των Στέρεο Νόβα. Το "Κόκκινο Φως" και την "Περίεργη Ώρα" τα έφτιαξα το καλοκαίρι που μας πέρασε. Είναι τραγούδια μιας άβολης θέσης. Προφανώς, έχουν σχέση με την εποχή μας, μια εποχή που δεν προλαβαίνουμε να αφομοιώσουμε.
Επειδή τα τελευταία χρόνια ζωγραφίζω πολύ, θα έλεγα πως είναι τραγούδια που φτιάχνει ένας εικαστικός. Το "Κόκκινο Φως" γράφτηκε για έναν δικό μου άνθρωπο που ήταν σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο. Δεν με ενδιαφέρει να έχουν απήχηση τα τραγούδια μου, δεν ξέρω αν καταλαβαίνει ο κόσμος τη μουσική μου, αλλά μετά λέω "ό,τι καταλάβει ο καθένας"».
Η δημιουργία δεν έχει σχέση με το να αποτυπώσεις ένα κομμάτι του κόσμου αλλά με το να βρεις μέσα σου σε ποιον βαθμό συνδέεσαι με τον κόσμο, με τον εαυτό σου. Ο εαυτός μας είναι σαν συστοιχίες εικόνων, συναισθημάτων και σκέψεων.
— Ακούς καινούργια πράγματα;
Ακούω αρκετά ηλεκτρονικά, εναλλακτικά, ακούω κι ελληνικά, κάποιες παραγωγές μου φαίνονται ενδιαφέρουσες. Υπάρχει κίνηση και δημιουργικότητα.
— Έχει αρχίσει να μεγαλώνει το ενδιαφέρον του κόσμου για τη μουσική, ίσως επειδή ήρθε η καινούργια φουρνιά που ανακαλύπτει ξανά τα πράγματα. Το ενδιαφέρον είναι ότι υπάρχει μεγάλη ζήτηση για τον ελληνικό στίχο.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο αγγλικός στίχος διευκολύνει πολύ κάποιον που θέλει να γράψει τραγούδια, κάθεται πολύ εύκολα με τα ακόρντα. Αν έγραφα στα αγγλικά, θα είχα κάνει τελείως διαφορετική μουσική, θα είχα οδηγηθεί σε άλλα πράγματα, αλλά με τα ελληνικά γίνεσαι «λουρί», θες δεν θες. Είναι μια γλώσσα αρκετά δύσκολη για ποπ μουσική.
— Γράφεις πιο δύσκολα τώρα απ' ό,τι παλιότερα;
Όταν ξεκίνησα, σε πιο μικρή ηλικία, έγραφα πιο εύκολα, μετά όμως άρχισε να μου φαίνεται πολύ δύσκολο και όσο περνάει ο χρόνος μου φαίνεται ακόμα πιο δύσκολο.
Γράφω με δυσκολία. Προσπαθώ να συνειδητοποιώ αυτά που συμβαίνουν γύρω μου, είναι σκληρή η εποχή αυτή, ειδικά στον χώρο της εργασίας, έχουν χαθεί αρκετά επαγγέλματα, η μουσική ήδη έχει χάσει την βαρύτητα της.
Πιο παλιά αγόραζες ένα βινύλιο και περνούσες αρκετό χρόνο μαζί του. Τώρα δεν υπάρχει αυτό και η δουλειά του μουσικού είναι δύσκολη διότι ο προϋπολογισμός για μια παραγωγή έχει περικοπεί.
Σχεδόν όλες οι τέχνες περνούν βαθιά κρίση, η ζωγραφική, η συγγραφή βιβλίων, η φωτογραφία.
— Κάποτε αγόραζες μουσική και βιβλία με κλειστά μάτια σχεδόν, λόγω εταιρείας και εκδοτικού, υπήρχε μια εμπιστοσύνη, σήμερα είναι όλα εύκολα πια. Μπορείς να κυκλοφορήσεις μόνος σου μουσική και βιβλία πανεύκολα, αν αντέχει η τσέπη σου. Γι' αυτό και είναι πολύ δύσκολο να επιλέξεις.
Δεν κατέχω πολλά από την πολύ καινούργια λογοτεχνία, δηλαδή των τελευταίων δεκαετιών, θα έλεγα πως προτιμώ τη μοντέρνα και κλασική, την ποίηση και την ιστορία.
— Έλεγες πιο πριν ότι για να φτιάξεις ένα κομμάτι τώρα το περνάς από 300 φίλτρα, που σημαίνει ότι σε παιδεύει πιο πολύ και είναι καλύτερο από αυτό που θα έφτιαχνες πιο παλιά.
Το βέβαιο είναι πως ένας μουσικός γίνεται καλύτερος στη δουλειά του μετά από χρόνια. Επίσης, στη δική μου περίπτωση, γίνεται καλύτερος παραγωγός ήχου. Εργάζομαι πολλές ώρες για να φέρω ένα κομμάτι μουσικής στο επίπεδο που θα ήθελα.
Με το πέρασμα του χρόνου αντιλαμβάνεσαι περισσότερο τα στάδια επεξεργασίας του ήχου, όπως και τις συχνότητες που είναι το πιο δύσκολο και βασικό κομμάτι στην παραγωγή. Τα επόμενα χρόνια θα ήθελα να φτάσω σε ένα σημείο που να μη χρειάζεται να κάνω συναυλίες και να κάνω μόνο παραγωγές.
Ίσως να κάνω συναυλίες για 4-5 χρόνια ακόμα, μετά θα δω. Έχω σκεφτεί, επίσης, να ασχοληθώ περισσότερο με τη ζωγραφική ‒ ήδη τα τελευταία χρόνια ζωγραφίζω, παράλληλα με τη μουσική.
Όταν κάναμε το άλμπουμ των Στέρεο Νόβα «Ουρανός» ζωγράφιζα ακατάπαυστα και παντού, δεν σταμάταγε το χέρι μου.
Από μικρός είχα την αίσθηση ότι δεν θα μπορέσω να έχω αρκετά υλικά αγαθά σε αυτήν τη ζωή, οπότε προσπαθούσα να ανακαλύψω και να συνειδητοποιήσω την ουσία της, ίσως μια πιο εσωτερική διάσταση των πραγμάτων. Τώρα που μεγάλωσα κατάλαβα ότι αυτά που νόμιζα πως είχα ανάγκη δεν ήταν τόσο σημαντικά.
Γενικά, έχω μάθει να ζω με αυτά που μου αναλογούν, με αυτά που μπορώ να προσεγγίσω υλικά. Το πνευματικό κομμάτι είναι διαφορετικό.
— Όσο μεγαλώνεις, πετάς πράγματα;
Πετάω. Μόνο πετάω. Ζω με λίγα πράγματα, το σπίτι μου είναι σαν δωμάτιο ξενοδοχείου, έχει μόνο τα βασικά. Δεν κυκλοφορώ πολύ, βγαίνω πιο αραιά τα βράδια, προτιμώ να διαβάζω, να τρέχω και να ζωγραφίζω. Έχω λίγο ελεύθερο χρόνο λόγω της δουλειάς.
Πολλές φορές με ρωτάνε τι με εμπνέει για να γράψω μουσική. Παλιά έλεγα διάφορα, δεν θυμάμαι... Σίγουρα θα με εμπνεύσει η φύση γύρω μου, η κατάσταση του κόσμου, η ίδια η ζωή, ένα δέντρο, η πόλη, αλλά, όταν γράφω μουσική, μεταφέρω πράγματα από μέσα μου που τα έχω αφομοιώσει, που τα έχω καταλάβει.
Η δημιουργία δεν έχει σχέση με το να αποτυπώσεις ένα κομμάτι του κόσμου αλλά με το να βρεις μέσα σου σε ποιον βαθμό συνδέεσαι με τον κόσμο, με τον εαυτό σου. Ο εαυτός μας είναι σαν συστοιχίες εικόνων, συναισθημάτων και σκέψεων.
— Τι σου δίνει χαρά;
Όταν καταλαβαίνω ότι κάνω λιγότερα λάθη στη ζωή μου, όταν ο λόγος μου βρίσκει εφαρμογή στην πράξη, μόνο αυτό μου δίνει χαρά.
Όταν έχω περισσότερη συνείδηση του τι κάνω, του τι λέω, του πώς φέρομαι, τι αντίκτυπο έχει η συμπεριφορά μου στον άνθρωπο δίπλα μου.
Όταν είμαι πιο μαλακός με τον εαυτό μου καταρχάς, είμαι μαλακός και με τους ανθρώπους γύρω μου, οι οποίοι δεν μου φταίνε σε τίποτα.
— Σε τρομάζει ο χρόνος που περνάει;
Όχι, έχω συμβιβαστεί με τον χρόνο και από πολύ μικρός γιατί είχα την ευθύνη του εαυτού μου, από 18 χρονών, όταν έφυγα από το σπίτι μου. Είμαι αυτοδημιούργητος, ο πατέρας μου δεν μου άφησε τίποτα. Μου αρέσει να συνειδητοποιώ πως, όσο περνάει ο καιρός, κάποια μέρα θα φύγω από τη ζωή.
— Δεν σε φοβίζει αυτό;
Αυτό με γαληνεύει, να σου πω την αλήθεια. Είναι το μόνο πράγμα που με γαληνεύει.
— Άρα, πιστεύεις ότι συνεχίζουμε να υπάρχουμε με κάποιον τρόπο.
Πιστεύω, κατά κάποιον τρόπο, πως αυτή η ζωή δεν είναι η αληθινή, ότι είναι μια δοκιμασία για να πάμε κάπου αλλού. Δεν πιστεύω στο τυχαίο, πιστεύω ότι η φύση περιέχει νόμους και οι άνθρωποι τους κινούμε.
Συνεπώς, έχουμε και τα άσχημα και τα καλά από τις επιλογές μας, οπότε είμαστε οι επιλογές μας.
Ο άνθρωπος που είναι ταπεινός είναι αυτός που μπορεί να συλλάβει, να αντιληφθεί τη φύση και να νιώσει ευγνωμοσύνη για τη ζωή, την ύπαρξη, πολύ πιο εύκολα από έναν άνθρωπο που παιδεύεται προσπαθώντας να καταπιεί όλες τις βιβλιοθήκες για να δικαιωθεί απέναντι στο εγώ του.
Οι ταπεινοί άνθρωποι καταλαβαίνουν τη ζωή. Το πρόβλημα σε όλες τις εποχές και σε κάθε γενιά στην ανθρώπινη ιστορία δημιουργήθηκε από την εγωπάθεια και την ισχυρή προσωπικότητα των ανθρώπων, από ήρωες που ήταν κάθετοι και απόλυτοι. Πρέπει να βάζουμε και λίγο νερό στο κρασί μας.
— Τι είναι για σένα ο Θεός;
Νομίζω πως είναι όλα αυτά που συνειδητοποιεί κάποιος όταν φεύγει από την εγωπάθεια, το εγώ μας είναι αυτό που μας κάνει να είμαστε απόλυτοι. Όταν βρίσκεσαι μέσα σε αυτόν τον γυάλινο κώδωνα απλώς δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις τίποτα, ούτε για τον εαυτό σου, ούτε για τη φύση, ούτε για κανέναν.
Γι' αυτό βλέπουμε έναν απλό άνθρωπο και λέμε «είναι σαν βασιλιάς», κάθεται στην άκρη ενός βράχου και είναι ευτυχισμένος. Νομίζω ότι ο Θεός υπάρχει όπου δεν υπάρχει το εγώ.
— Ένας καλλιτέχνης πώς μπορεί να συνεισφέρει σε αυτό;
Υπάρχει μεγάλη γκάμα στην τέχνη και καθένας συνεισφέρει μέσα από αυτό που αντιλαμβάνεται. Όλα είναι μια ποικιλία χρωμάτων, γεύσης, γούστου. Κάθε καλλιτέχνης προσκαλεί κάποιον στον κόσμο του.
Μετά, λέμε, υπάρχουν πολλοί κόσμοι, πολλές αλήθειες, ασχέτως του ότι ο κόσμος είναι ένας και η αλήθεια μία. Η τέχνη ξεγελά, όμως μπορεί να εκφράσει και την αλήθεια. Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί «γιατί κάνω μουσική, είναι κάτι που με βοηθάει;».
Επίσης, πολύ θα ήθελα να μην έχω εκτεθεί, πιστεύω πως έκανα αυτό το επάγγελμα για να μάθω να μη φοβάμαι. Ο καλλιτέχνης είναι ένας άνθρωπος που λειτουργεί μέσα από ένα κόμπλεξ, μέσα από ένα πλέγμα.
Όταν είσαι νέος και μπαίνεις στον χώρο της μουσικής, αισθάνεσαι ότι μπορείς να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, κάνεις πλάκα, σε θαυμάζουν, κάνεις ό,τι μπορείς για να μην καταλάβει ο άλλος ότι είσαι κανονικός. Κάποια στιγμή έρχεται η αλήθεια και τα αλλάζει όλα.
Η τέχνη μπορεί να στηρίξει τον άνθρωπο και να δημιουργήσει στόχους και όνειρα, άλλα πραγματοποιούνται, άλλα όχι. Η τέχνη μάς βοήθησε να κατανοήσουμε τη διαφορετικότητα, έφερε αλλαγές στον πολιτισμό, στην ανθρώπινη κουλτούρα.
Μέσα στα χρόνια δημιουργήθηκαν κινήματα. Ακόμα και οι μεγάλοι σταρ στο επίπεδο που είναι, φαντάζομαι, θα έχουν κι αυτοί αντίστοιχες δυσκολίες, δεν θα είναι ιδανικά ούτε γι' αυτούς. Βρίσκονται εκεί για να παραδειγματιστούμε κι εμείς τελικά, να αναρωτηθούμε μέσα στον χρόνο ποιο είναι το μέτρο. Σίγουρα υπάρχει ένα μέτρο...
Κ. ΒΗΤΑ - Περίεργη 'Ωρα (Lyric Video)
Info
To EP «Περίεργη Ώρα» κυκλοφορεί από την Puzzlemusik (download & streaming) σε i-Tunes, Spotify, Google Play, Amazon, Deezer, Tidal και πολλές άλλες ψηφιακές πλατφόρμες.
Ο Κωνσταντίνος Βήτα εμφανίζεται στις 30/3 στην Piraeus Academy, Πειραιώς 117, Γκάζι, στις 22:00, προπώληση: €12, ταμείο: €14.
σχόλια