Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά

Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
9

 

Επισκέφτηκα το Ταρλάμπασι, την τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά, που πλέον λόγω οικονομικής -φούσκας- ανάπτυξης της Τουρκίας, κατεδαφίζεται, ώστε να χτιστούν νεόδμητα κτίρια που θα φιλοξενήσουν εταιρείες και νεόπλουτους.

Οι κάτοικοί έχουν διωχθεί ήδη από το Ταρλάμπασι και πλέον -απ'όσο μαθαίνω- έχει κατεδαφιστεί το μεγαλύτερο μέρος του.

Τα σπίτια ήταν μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας, κτισμένα στα τέλη του 18ου/αρχές του 19ου αιώνα.

Οι φωτογραφίες τα διασώζουν, έστω και με τον τρόπο τους...

Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Ταρλάμπασι, η τελευταία πρώην ελληνική γειτονιά Facebook Twitter
Φωτογραφία
9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Φωτογραφία / 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Κατέγραψε την πραγματική Αμερική, έβρισκε τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους, κατάφερε να αλλάξει για πάντα την πορεία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μάρτιν Παρ επιστρέφει για να φωτογραφίσει το ελληνικό καλοκαίρι

Φωτογραφία / Ο Μάρτιν Παρ ετοιμάζεται να φωτογραφίσει ξανά το ελληνικό καλοκαίρι

Ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς φωτογράφους θα εκθέσει έργα του στο Hyper Hypo και θα υπογράψει βιβλία και αναμνηστικά που θα είναι διαθέσιμα για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
M. HULOT

σχόλια

5 σχόλια
Ναι, η γλώσσα αλλά και ο χρόνος βοηθάνε πάντα για να έχεις καλύτερη σχέση με το "θέμα " σου. Στηριζόμενοι στον ίδιο νόμο εξάλλου έκλεισαν τον ζαχαροπλαστείο Inci και τον κινηματογράφο ΕΜΕΚ. Καλή επιτυχία στις υπόλοιπες δουλειές.
Πολύ ενδιαφέρουσα η φωτογράφιση, συγχαρητήρια. Αξίζει να δείτε και τη δουλειά του συναδέλφου σας τούρκου φωτογράφου Ali Öz. Θα τη βρείτε και στο διαδύκτιο, έχει δουλέψει στην περιοχή (εννοώ τραβώντας φωτογραφίες) περίπου δύο χρόνια, και συνεχίζει να την επισκέπτεται. Αυτή η περιοχή όπως και το Σουλούκουλε αλλάζουν γιατί έχουν υπαχθεί στο νόμο 5366, που δυστυχώς τους δίνει το δικαίωμα για αυτού του είδους τις επεμβάσεις που "εξαφανίζουν" την ιστορία.
Σε ευχαριστώ πολύ.Εχω δεί εικόνες του φωτογράφου,όπου κάποιες είναι φανταστικές.Όπως εδω,έτσι κι εκεί,η γλώσσα και η καταγωγή,ανοίγουν δρόμους για πιο καλές φωτογραφίες.π.χ Όταν μπείς με μεγαλύτερη ευκολία σ'ενα σπίτι,όταν μιλάς την γλώσσα και αναλώνεσαι στην καθημερινότητα των ανθρώπων.Δυστυχώς για τις δύο περιοχές,θα έχουν το μέλλον του νόμος όπως λές.Το Σουλούκουλε δεν υπήρχε ούτως ή άλλως όταν πήγα εγώ(Ιαν 2012).Είχαν διώξει όλους τους Ρωμά και τα είχαν κατεδαφίσει όλα.Αυτό,θα ήταν η δεύτερη γειτονιά της Πόλης που θα επισκεπτόμουν,αλλα δεν..
Τρομερές φωτογραφίες. Είχα γράψει κι εγώ ένα κείμενο για το Ταρλάμπασι και είχα τραβήξει κάποιες φωτογραφίες το 2010 όταν έμενα εκεί στο μπλογκ μου.Για όποιον ενδιαφέρεται το λινκ είναι :http://neopolitis.blogspot.gr/2010/05/blog-post_12.html
Φέτος το Σεπτέμβρη πήγα εκεί, εγώ και η μητέρα μου μόνο.Το σπίτι που μεγάλωσε εκείνη ήταν εκεί σε αυτά τα στενά. Και ψάξαμε τον δρόμο, τον βρήκαμε αλλά όχι όμως και το σπίτι!Κάτι δεν πήγαινε καλά με τα νούμερα στον δρόμο και για πολλή ώρα άκρη δεν βγάζαμε. Καταλάβαμε ότι μάλλον έλειπε το τελευταίο ενάμισι οικοδομικό τετράγωνο στον δρόμο (εξαιτίας μάλλον τις διαπλάτυνσης της Ταρλάμπασι που έχει γίνει).Η πιο συγκινητική στιγμή στο ταξίδι αυτό ήταν όταν ήμασταν μέσα στο μεγάλο το παζάρι το καπαλιτσαρσί και αποφασίσαμε να ψάξουμε να βρούμε το μαγαζί του παππού. Είχαμε μαζί μας την την κάρτα με τον αριθμό, που κάπου την είχε βρει η μάνα μου, και το μόνο που μας έμενε ήταν να βρούμε το μαγαζί ανάμεσα στα 3000 άλλα... Ακριβώς όμως εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιούμε ότι είχαμε σταματήσει ακριβώς έξω από το μαγαζί! Στο μαγαζί του παππού... Όλη η πρόσοψη είχε μείνει ίδια. Η επωνυμία, ο αριθμός...αυτά...
Πέτρο γειά σου.Συγκινητική η ιστορία σου,όσο συγκινητικές και οι στιγμές που πέρασα αυτές τις μέρες που επισκέφτηκα το Ταρλάμπασι.Γνώρισα τον κύριο Γιώργο,3η γενιά ελλήνων και ίσως να ήταν και η τελευταία ελληνική οικογένεια που κατοικεί εκεί.Δεν μπορώ να καταλάβω πως αντιλήφθηκε πως ήμουν έλληνας και με πλησίασε.Είχαμε μια ολιγόλεπτη κουβέντα με τις θύμησες απο τα παλιά.Παρακαλώ πολύ αν θές επικοινώνησε μαζί μου στο [email protected] και ίσως βρούμε στα φιλμάκια μου και το μαγαζί του παππού σου.Να'σαι καλά :)Μαθιουδάκης Χρήστος.