Οι Δερβίσηδες

Οι Δερβίσηδες στην Αθήνα Facebook Twitter
Ο εκστατικός στροβιλισμός των δερβίσηδων, ακόμα και ως θέαμα προς κατανάλωση, εξακολουθεί να συνεπαίρνει το διεθνές κοινό. Με τις υπέροχες λευκές τους ενδυμασίες, να μετεωρίζονται με τα χέρια ανοιχτά.
12

Το μυστικιστικό ισλαμικό τάγμα των Μεβλεβήδων, που στροβιλίζονται σε μια δίνη αναζήτησης της πνευματικής ένωσης με το θείο πνεύμα, ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα και είχε ως βάση του τη Μονή του Αγίου Χαρίτωνα έξω από το Ικόνιο. Ιδρυτής του τάγματος θεωρείται ο μεγάλος Πέρσης ποιητής Τζελαλαντίν Ρουμί Μεβλανά (το όνομά του σημαίνει «Ρωμιός», καθώς έζησε στο Ικόνιο, όπου ζούσαν κάποτε οι Ρωμαίοι, δηλαδή οι Βυζαντινοί). Οκτώ αιώνες οι Μεβλεβήδες δερβίσηδες εκτελούν το τελετουργικό Σεμά, φορώντας τα παραδοσιακά λευκά άμφια, τις μακριές φουστανέλες και τα μαύρα εξωτερικά ράσα που υπενθυμίζουν τον θάνατο και τα οποία βγάζουν όταν αρχίζουν να στροβιλίζονται. Το κωνικό καπέλο που επίσης φοράνε συμβολίζει την ταφόπετρα. Στριφογυρίζουν γύρω από το σώμα τους, αρχικά σε αργούς ρυθμούς, με ανοιχτά τα χέρια. Τείνουν τη δεξιά παλάμη τους προς τον ουρανό, γέρνουν λίγο το κεφάλι τους δεξιά με κλειστά τα μάτια και χαμηλώνουν την αριστερή παλάμη προς τη γη. Με αυτό τον τρόπο παίρνουν ευλογία από τον Θεό και τη διοχετεύουν στους ανθρώπους. Ο ασκητής ενώνεται με το πνεύμα. Καθώς περιδινίζονται σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω από έναν εξ αυτών, τον σεΐχη, ο οποίος παίρνει τη θέση του κέντρου σε έναν κύκλο, μιμούμενος τη θέση του ήλιου, με τους πλανήτες να εκτελούν την τροχιά τους γύρω του. Η γαλήνια έκστασή τους παραμένει ίδια όση ώρα κρατάει αυτή η διαδικασία. Σαν ένα πνευματικό ταξίδι προς την τελειότητα.


Η ιστορία των δερβίσηδων Μεβλεβί είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη ζωή του Τζελαλαντίν Ρουμί. Γεννημένος το 1207 στο Μπαλκ του Χορασάν στο Αφγανιστάν, σπουδαίο θρησκευτικό κέντρο των Σούφι της εποχής, ήταν γιος του Μπάχα Βαλάντ, ηγέτη των ορθόδοξων θεολόγων, δάσκαλος του Ιερού Νόμου και ιδιοκτήτης ιερατικής σχολής «μεντρεσέ». Το έτος 1219 η οικογένεια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Μπαλκ για να σωθεί από τις επιδρομές των Μογγόλων του Τζένγκις Χαν. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στο Καραμάν, αλλά οριστική κατοικία της οικογένειας, μετά από πρόσκληση του σουλτάνου των Σελτζούκων Αλαντίν Καϊκουμπάτ, έγινε το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Εκεί προσφέρθηκαν στον πατέρα μεγάλες τιμές και όταν το 1231 απεβίωσε, οι μαθητές του μεντρεσέ που διηύθυνε ζήτησαν από τον Ρουμί να πάρει τη θέση του και να συνεχίσει τη διδασκαλία του. Οι χιλιάδες οπαδοί που τον ακολουθούσαν τον αποκαλούσαν «Μεβλανά», που σημαίνει «ο δάσκαλός μας».


Το 1244, περιφερόμενος στα σουκ των εμπόρων, έπεσε πάνω σε έναν ρακένδυτο δερβίση, τον Σαμς-ι-Ταμπρίζ, από την Ταυρίδα της Περσίας. Τους δύο άντρες τους ένωσε μεγάλη αγάπη. Συνδέθηκαν, δε, τόσο βαθιά, που ο Ρουμί έλεγε ότι έκτοτε η ζωή του άλλαξε ριζικά. Μαζί του έζησε την απόλυτη ολοκλήρωση, ο Σαμς έγινε η απάντηση στην αναζήτηση του «αγαπημένου», του ζητούμενου των Σούφι, ο μοναδικός δρόμος που τον οδηγούσε στην ένωσή του με το Θεό. Εγκατέλειψε τους μαθητές του και αφοσιώθηκε σ' εκείνον. Εκείνοι εξοργίστηκαν από αυτή την εξωφρενική υποταγή του δασκάλου τους κι ανάγκασαν τον Σαμς να φύγει από την πόλη. Η απελπισία του Ρουμί τον οδήγησε στην ποίηση κι έτσι άρχισε να γράφει τους πρώτους στίχους του αφιερωμένους στον «Ήλιο της Ταυρίδας». Κάλεσε και μουσικούς, που με τους αυλούς τους, τα «νέι», έπαιζαν καθώς απήγγελλε στίχους σε κατάσταση έκστασης, στροβιλιζόμενος γύρω από τον εαυτό του με τα χέρια ψηλά.


Τελικά, οι μαθητές δολοφόνησαν τον Σαμς με τη σιωπηρή συγκατάθεση του ενός από τους δύο γιους του Ρουμί. Η σορός του τοποθετήθηκε στην αυλή του μεντρεσέ, όπου ο ερωτευμένος και συντετριμμένος μύστης άρχισε να στροβιλίζεται και να απαγγέλλει στίχους αφιερωμένους στον νεκρό «αγαπημένο». Έτσι έγινε και στη μνήμη εκείνου ίδρυσε το τάγμα των περιστρεφόμενων δερβίσηδων «Μεβλεβί», που στροβιλίζονται έκτοτε στον τελετουργικό χορό «Σεμά».


Στους αιώνες που ακολούθησαν, το τάγμα των δερβίσηδων Μεβλεβί εκπροσωπούσε τους ορθόδοξους Μουσουλμάνους, ένα από τα δύο επικρατέστερα τάγματα και περισσότερο αποδεκτό απ' ό,τι εκείνο των Μπεκτασήδων, που αποτέλεσε μια αίρεση η οποία διώχτηκε ανελέητα. Οι Μεβλεβί κυριάρχησαν στην κοινωνικο-θρησκευτική ζωή της αυτοκρατορίας και διαδόθηκαν από την Ανατολή μέχρι την Αίγυπτο και την Παλαιστίνη, αλλά και από τα Βαλκάνια μέχρι το Σεράγιεβο. Πάντως, κατά τον οθωμανικό μεσαίωνα, δηλαδή τον 15ο, 16ο και 17ο αιώνα, άκμασαν χιλιάδες αιρέσεις και υποδιαιρέσεις τους. Οι μοναχοί δερβίσηδες ζούσαν στους «τεκέδες», δηλαδή στα ισλαμικά αποκρυφιστικά μοναστήρια, έναν παράλληλο μυστικό κόσμο που τον αποκαλούσαν «Ταρικάτ». Όποιος ακολουθούσε αυτή την οδό, παρέμενε άγαμος και εντασσόταν σε ασκητική πειθαρχία με απαράβατους κανόνες. Οι δερβίσηδες πολλές φορές χρησιμοποιήθηκαν από Σουλτάνους σε πολιτικές εξεγέρσεις και κάθε είδους χειραγώγηση, ενώ κατά την Άλωση της Πόλης εμψύχωναν τους πολεμιστές.


Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, ένα τάγμα 800 Μεβλεβί δερβίσηδων στάλθηκε στην Παλαιστίνη να πολεμήσει και το 1923 εκπρόσωποί τους συναντήθηκαν με τον Κεμάλ. Παρ' όλα αυτά, δύο χρόνια μετά, με την επικράτηση των Νεότουρκων, ο ίδιος έθεσε εκτός νόμου οτιδήποτε θεωρούνταν οπισθοδρομικό, όπως τους Μεβλεβί. Δεν ήταν πριν από το 1954 που τελικά τους παραχωρήθηκε μερική νομιμότητα, καθαρά για τουριστικούς λόγους. Ποτέ δεν έπαψαν να λειτουργούν ανά την τουρκική επικράτεια παράνομα και κρυφά τάγματα. Ο εκστατικός στροβιλισμός των δερβίσηδων, ακόμα και ως θέαμα προς κατανάλωση, εξακολουθεί να συνεπαίρνει το διεθνές κοινό. Με τις υπέροχες λευκές τους ενδυμασίες, να μετεωρίζονται με τα χέρια ανοιχτά.

Αρχαιολογία & Ιστορία
12

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Η αρχαιομετρία, η τεχνητή νοημοσύνη και η καλλιτεχνική δημιουργία συνεργάστηκαν σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασης της τοιχογραφίας με το κυνήγι από τον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
M. HULOT
Δωσίλογοι: Ποιοι και γιατί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές;

Ιστορία μιας πόλης / Δωσίλογοι: Ποιοι και γιατί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές;

Πώς επιχειρήθηκε η αναθεώρηση της εικόνας των δωσιλόγων τις δεκαετίες που ακολούθησαν μετά την Κατοχή και τα Δεκεμβριανά, και ποια ήταν η επίδραση αυτής της αναθεώρησης στη δημόσια ιστορική μνήμη; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Μενέλαο Χαραλαμπίδη για ένα θέμα ταμπού που ακόμα απασχολεί τους ιστορικούς αλλά και την κοινωνία.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Από τι πέθαναν δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι το 430 π.Χ.;

Ιστορία μιας πόλης / Από τι πέθαναν δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι το 430 π.Χ.;

Ο Θουκυδίδης ισχυρίζεται ότι ήταν μια ασθένεια εισαγόμενη, η οποία ξεκίνησε από την Αιθιοπία και προτού φθάσει στην Αθήνα, εξαπλώθηκε στην Αίγυπτο και την Περσική αυτοκρατορία. H Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με τον Στέφανο Παρασκευαΐδη για τον λοιμό των Αθηνών με την πρωτοφανή θνησιμότητα, καθώς υπολογίζεται ότι χάθηκε το 1/3 του πληθυσμού της πόλης.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Επίσκεψη στον αρχέγονο κόσμο της Σαμοθράκης με σύμμαχο την τεχνολογία

Αρχαιολογία & Ιστορία / Σαμοθράκη: Βλέπουμε την ιστορία του νησιού ξανά με σύμμαχο την τεχνολογία

Η Σαμοθράκη του Νίκης, του Ομήρου, των Καβείρων, των φιλοσόφων, των χαρτογράφων της Αναγέννησης, των αρχαιολόγων, των αρχιτεκτόνων και των φωτογράφων του 20ού αιώνα αλλά και των σύγχρονων μοντελιστών σε μια εμπεριστατωμένη έκθεση της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
ΑΣΚΤ: Η σχολή που «γέννησε» τους μεγαλύτερους Έλληνες καλλιτέχνες

Ιστορία μιας πόλης / ΑΣΚΤ: Εδώ γεννήθηκαν οι μεγαλύτεροι Έλληνες καλλιτέχνες

H Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών υπήρξε θεμέλιος λίθος για την ελληνική τέχνη, με σημαντικούς δασκάλους όπως ο Παρθένης και ο Μόραλης να συμβάλλουν στην ανάπτυξή της. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την ιστορικό τέχνης Χριστίνα Δημακοπούλου για την καθοριστική τους επιρροή.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Πώς βρέθηκαν οι πρόσφυγες από τη Μ. Ασία στη Νέα Μάκρη;

Ιστορία μιας πόλης / Νέα Μάκρη: Ο προσφυγικός συνοικισμός που εξελίχθηκε σε λουτρόπολη

Από τις ιωνικές κωμοπόλεις Μάκρη και Λιβίσι, στα παράλια της Λυκίας στη νοτιοδυτική Μικρά Ασία, οι πρόσφυγες από αυτές τις περιοχές εγκαταστάθηκαν στη βορειοανατολική Αττική, ιδρύοντας τη Νέα Μάκρη, το 1924. Η Ευαγγελία Αχλάδη μιλά στην Αγιάτη Μπενάρδου για τη νεότερη και τη σύγχρονη ιστορία της περιοχής.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Στο φθισιατρείο «Σωτηρία» το 1927: Μια κάθοδος στην αληθινή κόλαση των μελλοθάνατων

Αρχαιολογία & Ιστορία / Φθισιατρείο «Σωτηρία», 1927: Μια κάθοδος στην αληθινή κόλαση των μελλοθανάτων

Έπειτα από επιστολές και καταγγελίες, τον Ιούλιο του 1927, ένας ρεπόρτερ της εφημερίδας «Εσπερινή» επισκέπτεται το φθισιατρείο για να καταγράψει τις συνθήκες ζωής των ασθενών. Η ομάδα των dirty ’30s & late ’20s «αναπαλαιώνει» και διασώζει τη μαρτυρία του για λογαριασμό της LiFO.
DIRTY ‘30S & LATE ‘20S
Γιατί ήταν γαλάζιοι οι πίθηκοι στις τοιχογραφίες της Σαντορίνης;

Ιστορία μιας πόλης / Γιατί ήταν γαλάζιοι οι πίθηκοι στις τοιχογραφίες της Σαντορίνης;

Ποια τα νοήματα πίσω από τις ζωγραφισμένες μορφές και τα ζωντανά χρώματα των θηραϊκών τοιχογραφιών; Πώς συνδέονται με τον μινωικό πολιτισμό και τι μας αποκαλύπτουν για τον αρχαίο κόσμο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Τάσος Σακελλαρόπουλος: «Ο στρατός και ο θρόνος ήταν οι ρίζες του κακού της Δικτατορίας»

Άκου την επιστήμη / Τάσος Σακελλαρόπουλος: «Ο στρατός και ο θρόνος ήταν οι ρίζες του κακού της Δικτατορίας»

Η εποχή μας και τα «φαντάσματα» του Μεσοπολέμου. Ο ιστορικός και υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη, Τάσος Σακελλαρόπουλος μιλά στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια έκρηξη στο ηφαίστειο της Σαντορίνης πριν από έναν αιώνα

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Εγώ κουνιέμαι από τη θέση μου, η Σαντορίνη μόνον να μην κουνηθεί!»

Τον Αύγουστο του 1925 στα γραφεία των αθηναϊκών εφημερίδων καταφθάνουν τηλεγραφήματα που ανακοινώνουν έκρηξη στο ηφαίστειο της Σαντορίνης και περιγράφουν την αναστάτωση των κατοίκων του νησιού. Η ομάδα των dirty ’30s & late ’20s φέρνει στο σήμερα κάποια από τα ρεπορτάζ της εποχής.
DIRTY ‘30S & LATE ‘20S
Κωστής Τσικλητήρας

Σαν σήμερα / Κωστής Τσικλητήρας: Αυτή είναι η ζωή του κορυφαίου Ολυμπιονίκη

Σαν σήμερα, στις 10 Φεβρουαρίου 1913, πεθαίνει στην Αθήνα από «κεραυνοβόλο μηνιγγίτιδα» ο κορυφαίος, μαζί με τον Πύρρο Δήμα, Έλληνας Ολυμπιονίκης Κωστής Τσικλητήρας, κάτοχος τεσσάρων ολυμπιακών μεταλλίων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Ακρωτήρι: Μια κοσμοπολίτικη, προϊστορική πόλη στην Σαντορίνη

Ιστορία μιας πόλης / Ακρωτήρι: Η πόλη που θάφτηκε κάτω από τις στάχτες του ηφαιστείου

Οι θηραϊκές τοιχογραφίες που ανακαλύφθηκαν στον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου στη Σαντορίνη αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς θησαυρούς του Αιγαίου. Τι μαρτυρούν για την κοινωνία, τον πολιτισμό, την καθημερινή ζωή στην περιοχή; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Το «φαρμακείο» της οικογένειας Χωματιανού και η ιατρική στην Αθήνα του 19ου αι

Ιστορία μιας πόλης / Το «φαρμακείο» της οικογένειας Χωματιανού και η ιατρική στην Αθήνα του 19ου αιώνα

Μια αθηναϊκή οικογένεια με ρίζες στο Βυζάντιο, η οποία άφησε το αποτύπωμά της στην υλική και άυλη κληρονομιά της πόλης μας κι ένα αντικείμενο του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, το οποίο μας «μιλά» για την οικογένεια αλλά και την ιατρική κατά το 19ο αιώνα. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Γιώργο Νικολάου για το φαρμακείο της οικογένειας Χωματιανού.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
10 άγνωστες αθηναϊκές ιστορίες

Αρχαιολογία & Ιστορία / 10 άγνωστες αθηναϊκές ιστορίες

Tι γινόταν τον Μεσαίωνα στην Αθήνα; Υπήρχε ζωή στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας; Ποια είναι η σκληρή αλήθεια για αυτό που αποκαλούμε «Αθηναϊκή Δημοκρατία» και τι ήταν τελικά οι Δεσμώτες του Φαλήρου; Ακούμε σήμερα 10 άγνωστες ή παραγνωρισμένες πτυχές από το μακροχρόνιο παρελθόν της πόλης μας που συνέλεξε η Αγιάτη Μπενάρδου για τη σειρά podcast της LiFO «Ιστορία μιας πόλης».
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«Αισθάνομαι όπως την πρώτη φορά που θα έβγαινα ραντεβού»: Η Τασούλα Βερβενιώτη για την 4η Γιορτή Προφορικής Ιστορίας 

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Οι κοινωνικές ομάδες παίζουν καθοριστικό ρόλο στη γραφή της Ιστορίας»

Η ιστορικός και συγγραφέας Τασούλα Βερβενιώτη μοιράζεται τη γνώση της με ανθρώπους που θέλουν να συλλέξουν τις άγραφες ή αποσιωπημένες πτυχές της ιστορίας και για τρεις ημέρες θα κατευθύνει τη μεγάλη συνάντηση των Ομάδων Προφορικής Ιστορίας στην Τεχνόπολη.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ

σχόλια

3 σχόλια
Ο οποιοσδηποτε μπορει να γινει μετοχος πολιτισμου και να παραγει/συνθεσει δικου του πολιτσμο στη συνεχεια- ειναι οπεν αξεςς. Αυτο εγινε με τους Ρωμιο-Περσο-Σελτζουκους, κατι παρομοιο εγινε στη συνεχεια και με τους Οθωμανους (από τον Ορχαν στον Βαγιαζητ περασαν 50 χρονια) στη συνεχεια αν και η Ρωμαιικη αυτοκρατορια ηταν σαφως εξασθενημενη και με μικροτερη επιρροη στη δευτερη περιπτωση. Χρησιμο ειναι να αναφερουμε πως και ο Πληθωνας Γεμιστος 'σπουδασε' (ερασμους) και στην Αδριανουπολη.Το οτι ο εκλεπτυσμενος Ρουμι 'ξενερρωνε' με τους αξεστους πλην όμως εξαιρετους και απειλητικους πολεμιστες νομαδες-τσομπανους-τουρκομανους ειναι απολυτως φυσιολογικο. Χρησιμες αναφορες σχετικα με την συνθετότατη (για τα σημερινα 'καθαρα' κ ευκολα κριτιρια) ταυτοτητα της ελιτ των Σελτζουκων του Ρουμ στα παρακατω λινκζRefs:http://www.academia.edu/2581242/Harem_Christianity_The_Byzantine_Identity_of_Seljuk_Princes_in_The_Seljuks_of_Anatolia_Court_and_Society_in_the_Medieval_Middle_East_Ed._A.C.S._Peacock_S.N._Yildiz._London_2012Manuel Komnenos Mavrozomes and His Descendants at the Seljuk Court: The Formation of a Christian Seljuk-Komnenian Elite Sara Nur Yildiz
«Οι Τούρκοι είναι πλασμένοι από το Θεό μόνο για να καταστρέφουν…μέχρι το τέλος του κόσμου αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν» (Μεβλανά, Τζελαλετίν Ελ-Ρουμί) Τουρκική κουλτούρα... η κουλτούρα του Κούκου. Οι περιστρεφώμενοι Δερβίσιδες δεν έχουν πάνω τους ΤΙΠΟΤΑ Τουρκικό, ούτε προέλευση, ούτε διατήρηση, ούτε καν ανοχή. Το μόνο που συνδέει τους Δερβίσιδες με την τουρκική κουλτούρα είναι πως αυτή τους εκδίωξε, τούς έκαψε τους τεκέδες και οι Σούφι πλέον είναι μόνο τουριστικό αξιοθέατο. Παρόλα αυτά η Τουριστική ατραξιόν των περιστρεφόμενων καραγκιόζιδων ονομάζεται Τουρκική και χρηματοδοτείται από το Τουρκικό Υπουργείο Πολιτισμού σαν Τουρκική πολιτιστική κληρονομιά. Βέβαια πρέπει να γνωρίζουμε πως το ίδιο Υπουργείο παρουσιάζει Τούρκικους χορούς από την Μαύρη Θάλασσα (σε άλλες βέβαια χώρες) με ονομασίες όπως Sera Horon, tromakton και Tik. Τούρκικη πολιτιστική κληρονομιά.
> «Οι Τούρκοι είναι πλασμένοι από το Θεό μόνο για να καταστρέφουν…μέχρι το τέλος του κόσμου αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν» (Μεβλανά, Τζελαλετίν Ελ-Ρουμί)Διαβάζω ότι ο Celaleddin εννοούσε όχι τους Τούρκους, αλλά τους Τουρκμένους και μάλιστα ο γιος του, ο Veled Çelebi, είχε προτείνει στον σουλτάνο τη σφαγή των Τουρκμένων.
Ωραία, για κάνε τώρα τον κόπο και πές μας τις ουσιώδεις πολιτιστικές διαφορές των Τουρκμένων από τους Τούρκους.Δεν υπάρχουν.- πέρα όμως απ αυτές τις ανθυπολεπτομέρειες ο Ρούμι είχε καταλάβει τι σημαίνει για τον πολιτισμένο -τότε- κόσμο η κάθοδος των ορδών από την Μογγολία των Τούρκων,Τουρκένων, Οσμανλίδων, Ουιγούζων, Μογγόλων, Τουρκομάνων κλπ κλπ, σήμαινε πολύ πολύ πρωτόγονο αίμα και καταστροφή. Και βέβαια ο μεγάλος ήταν μέσα σε ότι είπε.-
Πρώτον: είπε κάτι τέτοιο ο Celaleddin; Στο Διαδίκτυο βρίσκω παντού μία και μόνη πηγή, το βιβλίο «Türkler'in Tarihi» του Avcıoğlu. Καλό θα ήταν να διασταυρωθεί, αλλά για την ώρα ας το δεχτούμε.Δεύτερον: ο Celaleddin προφανώς διέκρινε μεταξύ Σελτζούκων και Τουρκμένων. Άρα κάποια διαφορά θα είχαν.
Χρησιμες δημοσιευσεις που μπορει να βοηθησουν την συζητηση 1) Harem Christianity: The Byzantine Identity of Seljuk PrincesRustam Shukurov2) Manuel Komnenos Mavrozomes and His Descendants at the Seljuk Court: The Formation of a Christian Seljuk- Komnenian Elite Sara Nur Yildiz
@γουατιζλοβ 1.3.2013 | 20:46Τα άρθρα online:[Harem Christianity στο Academia.edu](http://bit.ly/YG3hjv)[Harem Christianity στο Google Books](http://bit.ly/XJKvM3)["Manuel Komnenos Mavrozomes στο Academia.edu](http://bit.ly/15pnYq0)Στο Academia.edu κάνεις μια εγγραφή (δωρεάν) και μετά κατεβάζεις ό,τι θέλεις (επίσης δωρεάν).
> Τζελαλαντίν Ρουμί Μεβλανά (το όνομά του σημαίνει «Ρωμιός», καθώς έζησε στο Ικόνιο, όπου ζούσαν κάποτε οι Ρωμαίοι, δηλαδή οι Βυζαντινοί) Οι Άραβες ονόμαζαν το Βυζάντιο «Rûm», δηλαδή «Ρωμανία», διότι ήταν η (Ανατολική) Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Όταν οι Σελτζούκοι Τούρκοι εγκαταστάθηκαν στη Μικρά Ασία και ίδρυσαν εκεί το σουλτανάτο τους, το κράτος αυτό ονομάστηκε ομοίως «Rûm». (Στη συνέχεια Rûm ονομάστηκε και η Οθωμανική Αυτοκρατορία). Ο Celaleddin Rûmî υπηρέτησε στην αυλή των Σελτζούκων, άρα ήταν κι αυτός «Ρωμαίος» (Rûmî).
Το 'Βυζαντιο' και οι ιδιοι οι 'Βυζαντινοι' Ρωμανια το ονομαζαν μεχρι το τελος (1453)και οι ιδιοι ονομαζονταν Ρωμαιοι. Ο 'Βυζαντινος' αυτοκρατορας τιτλοφορουνταν «εν Χριστώ τω θεώ πιστός βασιλεύς και αυτοκράτωρ Ρωμαίων» επισης μεχρι το τελος. Ο ορος Βυζαντιο ειναι μεταγενεστερος και κατα καποιο τροπο τεχνητος με αλλα λογια δε θα ηταν κατανοητος απο τους ανθρωπους εκεινης της εποχης με το νοημα που εχει πλεον ο όρος. Ο 'Βυζαντινος' της εποχης θα καταλαβαινε τον ορο Βυζαντιο ως την αρχαιζουσα ονομασια της Κων/πολης. Ενδιαφερον ειναι πως το Ναυπλιο ως κτηση της Γαληνοτατης Δημοκρατιας της Βενετιας ονομαζοταν επισημως 'Napoli di Romania'. Οι τσιγγανοι αυτοαποκαλουνται Ρομά και οι Βλαχοι (του Μετσοβου ας πουμε) αυτοαποκαλουνται 'Αρμανοι'. κτλ κτλ κτλ