Στο φως το δαχτυλίδι της πρώτης μεγάλης αγάπης του Ναπολέοντα Βοναπάρτη

Στο φως το δαχτυλίδι της πρώτης μεγάλης αγάπης του Ναπολέοντα Βοναπάρτη Facebook Twitter
Το δαχτυλίδι πωλήθηκε στα 36.250, όχι τόσο για την καθαρή αξία των υλικών του, αλλά για τη βαθιά συναισθηματική ιστορία που κρυβόταν πίσω του.
0

Πριν γίνει μέγας στρατηγός και αυτοκράτορας, πριν ανακηρυχθεί ήρωας της Γαλλίας και γενναίος των μαχών, πριν ακόμη κι από τη Γαλλική Επανάσταση που ανέδειξε τον άσημο τότε Κορσικανό στα κορυφαία αξιώματα που του επιφύλασσε η ζωή και οι πράξεις του, ο Ναπολέων Βοναπάρτης ήταν ένας επίμονος σπουδαστής της Γαλλικής Σχολής Πολέμου. Υπήρξε από τους λίγους που ολοκλήρωσαν τη φοίτηση σε μόλις 12 μήνες, αντί για προβλεπόμενα δύο έτη. Η πίεση που ο θάνατος του πατέρα του ανάγκασε τον νεαρό -τότε- Ναπολέοντα να πάρει δραστικές αποφάσεις για τη ζωή του, να επισπεύσει καταστάσεις, να ηγηθεί για να αντεπεξέλθει στις οικονομικές απαιτήσεις.

To 1785, υπηρετώντας σε ένα στρατόπεδο της Valance, στη νοτιοανατολική Γαλλία γνωρίζει μία παράξενη, για την εποχή και τα ήθη της, γυναίκα, την Madame Grégoire du Colombier. Πρόκειται για μία καλλιεργημένη, γοητευτική κυρία που στο πρόσωπο του νεαρού και άπειρου λοχαγού βλέπει κάτι σαν υπόσχεση για το γαλλικό έθνος. Και αποφασίζει να τον θέσει υπό την προστασία της. 

Αν ληφθούν υπ' όψιν τα όσα αναφέρει στα απομνημονεύματα του ο κόμης Εμμανουέλ του Λα Καζ, συνοδός του Βοναπάρτη στον τόπο εξορίας του, την Αγία Έλενα, ανάμεσα στον μέγα στρατάρχη, που όλοι γνωρίζουν σήμερα και σ' αυτή τη γυναίκα αναπτύχθηκε μία τέτοια άδολη μορφή αγάπης, που κανείς από τους δύο δεν συνάντησε ξανά στον μετέπειτα βίο του. "Υπήρξαμε τα πιο αθώα πλάσματα που θα μπορούσαν ποτέ να υπάρξουν", συνήθιζε να αναφέρει ο Βοναπάρτης, γράφει ο κόμης, ο οποίος παραθέτει μία από τις συναντήσεις του ζευγαριού, στα μισά κάποιου θέρους των πρώτων χρόνων της γνωριμίας τους, με τα πιο τρυφερά λόγια. Δυο ερωτευμένοι που λες και όλη τους η ευτυχία κρυβόταν στο να απολαύσουν μαζί τις πρώτες στιγμές της ανατολής, τρώγοντας κεράσια...  

Στο φως το δαχτυλίδι της πρώτης μεγάλης αγάπης του Ναπολέοντα Βοναπάρτη Facebook Twitter
Ο Ναπολέων και η Κάρολιν τρώνε κεράσια. Πίνακας του Ferdinand Wachsmuth

Λίγο αργότερα, εκείνος θα έπαιρνε μετάθεση για άλλο σημείο της Γαλλίας, ακολουθώντας το όνειρό του να γίνει αστέρας των μαχών και εκείνη θα παντρευόταν τελικά έναν ευγενή, τον κόμη Gamparet του Bressieux, έναν αρκετά μεγαλύτερο της, πρώην μεγαλόσχημο του γαλλικού στρατού. Θα συνεχίσουν να αλληλογραφούν για αρκετά χρόνια, με θερμά λόγια. Το 1804 εκείνος, Αυτοκράτορας πια, θα ενημερωθεί από ένα ευγενικό γράμμα της ότι χρειάζεται τη βοήθεια του, τόσο εκείνη, όσο και ο αδελφός της. Εκείνος θα σπεύσει αμέσως να την ενισχύσει, στέλνοντας ως εκπρόσωπό του, την ίδια του τη μητέρα, τη Λετίζια Βοναπάρτη. 

Όλα αυτά μία δεκαετία μετά την πρώτη γνωριμία τους και ενώ και οι δύο είχαν παντρευτεί άλλους ανθρώπους... Όταν πια συναντήθηκαν όλοι μαζί, εκείνος, η μητέρα του και η Caroline, ο Ναπολέων ενδιαφέρθηκε να μάθει την τύχη εκείνου του αγροκτήματος με τις κερασιές, στο οποίο είχαν περάσει κάποια από τα πιο ευτυχισμένα πρωινά της νιότης τους. Η Caroline του απάντησε ότι εκεί πλέον ζούσαν η αδελφή της με τον άντρα της. Όταν ο Αυτοκράτορας δήλωσε διατεθειμένος να ικανοποιήσει οποιαδήποτε ανάγκη τους, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για εκείνες τις ευτυχισμένες μέρες της ζωής τους, η γυναίκα αρνήθηκε ευγενικά, απαντώντας του ότι και μόνο ότι τις έζησαν ήταν ήδη ένα μεγάλο δώρο.

Δεν της απάντησε τίποτα και λίγες εβδομάδες μετά της προσέφερε ένα δαχτυλίδι. Στην πέτρα που το κοσμούσε, από φίνο ελεφαντόδοντο ήταν σκαλισμένη, με εξαιρετική λεπτομέρεια η σκηνή ανθρώπων που μαζεύουν φρούτα από δέντρα. Και φυσικά, τα δέντρα αυτά ήταν κερασιές. 

Το δαχτυλίδι έμεινε στην κατοχή της οικογένειας της Caroline για περισσότερα από 200 χρόνια. Πριν από περίπου έναν μήνα και συγκεκριμένα την Κυριακή της 26ης Μαρτίου, το κόσμημα βγήκε σε δημοπρασία, με την τιμή πώλησης του να εκτιμάται στα 15.000 - 20.000 ευρώ. Τελικώς, πωλήθηκε στα 36.250, όχι τόσο για την καθαρή αξία των υλικών του, αλλά για τη βαθιά συναισθηματική ιστορία που κρυβόταν πίσω του, την ιστορία της πραγματικής πρώτης αγάπης του Ναπολέοντα, πριν γίνει στρατηγός, πριν γίνει αυτοκράτορας, πριν καταλήξει αποδιοπομπαίος τράγος του έθνους που τον ανέδειξε κάποτε ήρωα... 

Στο φως το δαχτυλίδι της πρώτης μεγάλης αγάπης του Ναπολέοντα Βοναπάρτη Facebook Twitter
Αρχαιολογία & Ιστορία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι έτρεχε με τους λαγούς στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι έτρεχε με τους λαγούς στην αρχαία Αθήνα;

Στην αρχαία Αθήνα, ο λαγός δεν ήταν μόνο θήραμα, αλλά και σύμβολο ερωτικής επιθυμίας και γονιμότητας, ενώ χρησιμοποιούνταν επίσης ως προσφορά στους θεούς. Ο Ξενοφών έγραψε για το κυνήγι του, ενώ εμφανίζεται συχνά στην τέχνη - στα αγγεία, στις παραστάσεις συμποσίων, ακόμη και σε ταφικά μνημεία. Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με την Κάτια Μαργαρίτη ρίχνοντας φως στο παρελθόν ενός ζώου που είχε πολύ μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι ίσως φανταζόμαστε.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Μιμάρ Σινάν: Ο αρχιτέκτονας που έχτισε τα πιο σημαντικά κτίρια της οθωμανικής αυτοκρατορίας

Γεννήθηκε σαν σήμερα  / Μιμάρ Σινάν: Ο αρχιτέκτονας που έχτισε τα πιο σημαντικά κτίρια της οθωμανικής αυτοκρατορίας

Στις 15 Απριλίου 1489 γεννήθηκε ο αρχιτέκτονας που έφτιαξε από τριακόσια τριάντα έργα. Ανάμεσα σε αυτά, το Τέμενος του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς (1550 -1557) και το Κουρσούμ Τζαμί ή Τζαμί του Οσμάν Σαχ στα Τρίκαλα, το μοναδικό του έργο που σώζεται στην Ελλάδα.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ερωμένη της»: Το πιο τολμηρό αθηναϊκό ρομάντζο του Μεσοπολέμου

Ιστορία μιας πόλης / «Η ερωμένη της»: Το πιο τολμηρό αθηναϊκό ρομάντζο του Μεσοπολέμου

Πόσο μπορεί να συμβάλει ένα βιβλίο στη σεξουαλική χειραφέτηση των Ελληνίδων; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με την Παναγιώτα Βογιατζή για την Ντόρα Ρωζέττη και τη γυναικεία ομοφυλοφιλία στην Αθήνα των αρχών του 20ού αώνα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Close up: Η ψηφιακά αποκατεστημένη τοιχογραφία στον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές

Αρχαιολογία & Ιστορία / Close up: Η ψηφιακά αποκατεστημένη τοιχογραφία στον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές

Το σημαντικότερο σωζόμενο έργο της κλασικής ξαναζωντανεύει 23 αιώνες μετά με τη βοήθεια της αρχαιομετρίας, της τεχνητή νοημοσύνη και της καλλιτεχνικής δημιουργίας σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασή του που ανοίγει νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
THE LIFO TEAM
Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Η αρχαιομετρία, η τεχνητή νοημοσύνη και η καλλιτεχνική δημιουργία συνεργάστηκαν σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασης της τοιχογραφίας με το κυνήγι από τον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
M. HULOT
Δωσίλογοι: Ποιοι και γιατί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές;

Ιστορία μιας πόλης / Δωσίλογοι: Ποιοι και γιατί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές;

Πώς επιχειρήθηκε η αναθεώρηση της εικόνας των δωσιλόγων τις δεκαετίες που ακολούθησαν μετά την Κατοχή και τα Δεκεμβριανά, και ποια ήταν η επίδραση αυτής της αναθεώρησης στη δημόσια ιστορική μνήμη; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Μενέλαο Χαραλαμπίδη για ένα θέμα ταμπού που ακόμα απασχολεί τους ιστορικούς αλλά και την κοινωνία.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Από τι πέθαναν δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι το 430 π.Χ.;

Ιστορία μιας πόλης / Από τι πέθαναν δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι το 430 π.Χ.;

Ο Θουκυδίδης ισχυρίζεται ότι ήταν μια ασθένεια εισαγόμενη, η οποία ξεκίνησε από την Αιθιοπία και προτού φθάσει στην Αθήνα, εξαπλώθηκε στην Αίγυπτο και την Περσική αυτοκρατορία. H Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με τον Στέφανο Παρασκευαΐδη για τον λοιμό των Αθηνών με την πρωτοφανή θνησιμότητα, καθώς υπολογίζεται ότι χάθηκε το 1/3 του πληθυσμού της πόλης.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Επίσκεψη στον αρχέγονο κόσμο της Σαμοθράκης με σύμμαχο την τεχνολογία

Αρχαιολογία & Ιστορία / Σαμοθράκη: Βλέπουμε την ιστορία του νησιού ξανά με σύμμαχο την τεχνολογία

Η Σαμοθράκη του Νίκης, του Ομήρου, των Καβείρων, των φιλοσόφων, των χαρτογράφων της Αναγέννησης, των αρχαιολόγων, των αρχιτεκτόνων και των φωτογράφων του 20ού αιώνα αλλά και των σύγχρονων μοντελιστών σε μια εμπεριστατωμένη έκθεση της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
ΑΣΚΤ: Η σχολή που «γέννησε» τους μεγαλύτερους Έλληνες καλλιτέχνες

Ιστορία μιας πόλης / ΑΣΚΤ: Εδώ γεννήθηκαν οι μεγαλύτεροι Έλληνες καλλιτέχνες

H Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών υπήρξε θεμέλιος λίθος για την ελληνική τέχνη, με σημαντικούς δασκάλους όπως ο Παρθένης και ο Μόραλης να συμβάλλουν στην ανάπτυξή της. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την ιστορικό τέχνης Χριστίνα Δημακοπούλου για την καθοριστική τους επιρροή.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Πώς βρέθηκαν οι πρόσφυγες από τη Μ. Ασία στη Νέα Μάκρη;

Ιστορία μιας πόλης / Νέα Μάκρη: Ο προσφυγικός συνοικισμός που εξελίχθηκε σε λουτρόπολη

Από τις ιωνικές κωμοπόλεις Μάκρη και Λιβίσι, στα παράλια της Λυκίας στη νοτιοδυτική Μικρά Ασία, οι πρόσφυγες από αυτές τις περιοχές εγκαταστάθηκαν στη βορειοανατολική Αττική, ιδρύοντας τη Νέα Μάκρη, το 1924. Η Ευαγγελία Αχλάδη μιλά στην Αγιάτη Μπενάρδου για τη νεότερη και τη σύγχρονη ιστορία της περιοχής.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Στο φθισιατρείο «Σωτηρία» το 1927: Μια κάθοδος στην αληθινή κόλαση των μελλοθάνατων

Αρχαιολογία & Ιστορία / Φθισιατρείο «Σωτηρία», 1927: Μια κάθοδος στην αληθινή κόλαση των μελλοθανάτων

Έπειτα από επιστολές και καταγγελίες, τον Ιούλιο του 1927, ένας ρεπόρτερ της εφημερίδας «Εσπερινή» επισκέπτεται το φθισιατρείο για να καταγράψει τις συνθήκες ζωής των ασθενών. Η ομάδα των dirty ’30s & late ’20s «αναπαλαιώνει» και διασώζει τη μαρτυρία του για λογαριασμό της LiFO.
DIRTY ‘30S & LATE ‘20S
Γιατί ήταν γαλάζιοι οι πίθηκοι στις τοιχογραφίες της Σαντορίνης;

Ιστορία μιας πόλης / Γιατί ήταν γαλάζιοι οι πίθηκοι στις τοιχογραφίες της Σαντορίνης;

Ποια τα νοήματα πίσω από τις ζωγραφισμένες μορφές και τα ζωντανά χρώματα των θηραϊκών τοιχογραφιών; Πώς συνδέονται με τον μινωικό πολιτισμό και τι μας αποκαλύπτουν για τον αρχαίο κόσμο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Τάσος Σακελλαρόπουλος: «Ο στρατός και ο θρόνος ήταν οι ρίζες του κακού της Δικτατορίας»

Άκου την επιστήμη / Τάσος Σακελλαρόπουλος: «Ο στρατός και ο θρόνος ήταν οι ρίζες του κακού της Δικτατορίας»

Η εποχή μας και τα «φαντάσματα» του Μεσοπολέμου. Ο ιστορικός και υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη, Τάσος Σακελλαρόπουλος μιλά στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ