20 χρόνια Fight Club: Η εμβληματική ταινία που στην εποχή της είχε θεωρηθεί ακατανόητη και αποτυχημένη

20 χρόνια Fight Club: Η εμβληματική ταινία που στην εποχή της είχε θεωρηθεί ακατανόητη και αποτυχημένη Facebook Twitter
Ο Ντέιβιντ Φίντσερ επέλεξε ο ίδιος τον Μπραντ Πιτ με τον οποίο είχαν συνεργαστεί ήδη στο "Se7en" και τον Έντουαρντ Νόρτον, ο οποίος όμως είχε έντονες διαφωνίες με τον σκηνοθέτη όσον αφορά τον τόνο της ταινίας.
4

Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται αυτόν τον καιρό από την πρεμιέρα της κινηματογραφικής μεταφοράς του βιβλίου του Τσακ Πάλανιουκ "Fight Club" από τον Ντέιβιντ Φίντσερ. Η ταινία με πρωταγωνιστές τον Έντουαρντ Νόρτον και το σχιζοειδές alter ego του στην ταινία, τον Μπραντ Πιτ, στους ρόλους του «διχασμένου» ντουέτου που θολώνει, τα παίρνει στο κρανίο και ξεκινά εκστρατεία ενάντια στην αποχαύνωση και τον καταναλωτισμό.

Στο βιβλίο του Brian Raftery με τίτλο "How 1999 Blew Up the Screen"που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες και αποτελεί ένα υμνολόγιο σε κάποιες από τις ταινίες που κυκλοφόρησαν την τελευταία χρονιά του περασμένου αιώνα – μεταξύ αυτών και το "Fight Club" – ο σκηνοθέτης της ταινίας θυμάται τις διενέξεις του με τον Έντουαρντ Νόρτον στο πλατό αλλά και τις καθημερινές διαμάχες με τα στελέχη της 20th Century Fox που ήθελαν να θάψουν την ταινία και σχεδόν τα κατάφεραν:

«Ήμουν δυο-τρία χρόνια πριν κλείσω τα σαράντα και είχα εκλάβει το βιβλίο ως προσκλητήριο στη μάχη. Ο Τσακ Πάλανιουκ έγραφε για ένα πολύ συγκεκριμένο είδος θυμού που ήταν σύμπτωμα μιας κοινωνικής ασθένειας. Ήταν σα να λέει "έχουμε παραμείνει αδρανείς τόσο καιρό, πρέπει να σπιντάρουμε στο επόμενο εξελικτικό επίπεδο του εαυτού μας". Ήταν εύκολο να σε παρασύρει όλο αυτό το έντονο και χυμώδες πνεύμα του βιβλίου».

Το "Fight Club" βούλιαξε θεαματικά στο box office, κάνοντας ένα απογοητευτικό άνοιγμα 11 εκατομμυρίων δολαρίων για να καταλήξει σε εισπράξεις 37 εκατομμυρίων δολαρίων στις ΗΠΑ. Η Fox είχε ξοδέψει για την ταινία πάνω από 65 εκατομμύρια δολάρια.

Ο Ντέιβιντ Φίντσερ επέλεξε ο ίδιος τον Μπραντ Πιτ με τον οποίο είχαν συνεργαστεί ήδη στο "Se7en" και ακολούθως συμπλήρωσε το ιδανικό «σχιζοφρενικό» πρωταγωνιστικό ντουέτο με την προσθήκη του Έντουαρντ Νόρτον, ο οποίος όμως είχε έντονες διαφωνίες με τον σκηνοθέτη όσον αφορά τον τόνο της ταινίας, την οποία αντιλαμβανόταν όχι ακριβώς ως σκοτεινή σάτιρα, αλλά σχεδόν καθαρή κωμωδία. Οι τριβές μεταξύ τους υπήρξαν διαρκείς με αποτέλεσμα να προκύπτουν συνεχώς διακοπές στο γύρισμα, με το υπόλοιπο καστ να κάθεται και να περιμένει ασκόπως την επίλυση της διαφωνίας μεταξύ σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή.

20 χρόνια Fight Club: Η εμβληματική ταινία που στην εποχή της είχε θεωρηθεί ακατανόητη και αποτυχημένη Facebook Twitter
Μπραντ Πιτ, Έντουαρντ Νόρτον και Ντέιβιντ Φίντσερ στα γυρίσματα της ταινίας

Όπως θυμάται χαρακτηριστικά ο Φίντσερ στο βιβλίο, «ο Έντουαρντ επέμενε να διασφαλίσουμε ότι ο θεατής θα εκλάβει την ταινία ως κωμωδία. Δηλαδή κάπως σα να του κλείνουμε το μάτι και να του λέμε "έλα χαλάρωσε, πλάκα κάνουμε". Εμένα δεν μου αρέσει καθόλου το κλείσιμο του ματιού. Αντιθέτως, το νόημα είναι να φρικάρει ο θεατής και να αναρωτιέται: "Πω πω, τώρα δηλαδή τις ενστερνίζονται αυτές τις ακρότητες που παρουσιάζουν;"»

Οι συγκρούσεις του Φίντσερ με τον Έντουαρντ Νόρτον ήταν αστείες πάντως συγκριτικά με τις καθημερινές μάχες που ήταν αναγκασμένος να δίνει με τα υψηλόβαθμα στελέχη της 20th Century Fox για την προώθηση της ταινίας που είχαν αρνηθεί στον σκηνοθέτη οποιονδήποτε έλεγχο στο μάρκετινγκ του "Fight Club":

«Οι άνθρωποι που ήταν η δουλειά τους να πουλήσουν την ταινία είχαν μια συμπεριφορά τύπου "δεν ασχολούμαι μ΄ αυτό το πράγμα". Ένα διευθύνων στέλεχος της Fox μάλιστα ήρθε και μου είπε ευθέως ότι η ταινία δεν απευθύνεται σε κανένα με την εξής αιτιολογία: "Οι άντρες δεν θέλουν να δουν τον Μπραντ Πιτ ημίγυμνο γιατί τους κάνει να νιώθουν μειονεκτικά. Και οι γυναίκες δεν θέλουν να δουν τον Μπραντ Πιτ γεμάτο αίματα και παραμορφωμένο από το ξύλο. Οπότε σε ποιον απευθύνεται;" Απίστευτο».

«Όταν σκέφτομαι το 1999», συνεχίζει ο σκηνοθέτης, «σκέφτομαι κυρίως μια σειρά από ατέλειωτες συσκέψεις με τα στελέχη της Fox όπου για να μην κάνω καμιά τρέλα, χτυπιόμουν μόνος μου τόσο δυνατά, που έφευγα από τα meetings με πρησμένο μέτωπο».

20 χρόνια Fight Club: Η εμβληματική ταινία που στην εποχή της είχε θεωρηθεί ακατανόητη και αποτυχημένη Facebook Twitter
"Where is my mind?": το αποκαλυπτικό φινάλε της ταινίας υπό τους ήχους του κομματιού των Pixies.

Όποια κι αν ήταν τελικά η προώθηση της ταινίας, το βέβαιο είναι ότι δεν λειτούργησε. Το "Fight Club" βούλιαξε θεαματικά στο box office, κάνοντας ένα απογοητευτικό άνοιγμα 11 εκατομμυρίων δολαρίων για να καταλήξει σε εισπράξεις 37 εκατομμυρίων δολαρίων στις ΗΠΑ. Η Fox είχε ξοδέψει για την ταινία πάνω από 65 εκατομμύρια δολάρια. Ο Φίντσερ το περίμενε και μην θέλοντας να το διαχειριστεί άλλο πια, είχε φύγει διακοπές στο Μπαλί όταν ξεκίνησε να προβάλλεται η ταινία:

«Δύο χρόνια από τη ζωή σου καταλήγουν σ΄ ένα fax που λέει "αποτύχαμε – όλοι σπίτια σας". Τότε είναι που μπαίνεις σε σκληρή διαδικασία ενδοσκόπησης: "Τι θα κάνω τώρα γαμώτο μου; Πώς θα επιστρέψω μετά απ' αυτό;" Έβγαινα έξω για φαγητό και ερχόντουσαν άνθρωποι στο τραπέζι να με συλλυπηθούν και να μου χτυπήσουν συγκαταβατικά την πλάτη. Μου πήρε καιρό να ορθώσω ανάστημα και να πω: "Πώς τολμάτε; Για μένα η ταινία είναι απολύτως εντάξει"».

Μπορεί να του έπνιξαν τότε, εν τη γενέσει σεδόν, το δημιούργημα του και να του πήρε λίγο καιρό να ξεπεράσει την οδύνη, σίγουρα όμως ο Ντέιβιντ Φίντσερ θα πρέπει να είναι απολύτως ικανοποιημένος με την περίοπτη θέση που έχει καταλάβει η ταινία στο σύγχρονο κινηματογραφικό πάνθεον είκοσι χρόνια μετά την προβληματική πρεμιέρα της. Το "Fight Club" έχει πουλήσει ως DVD πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αποτελεί πολιτιστικό ορόσημο για δύο γενιές και πλέον κινηματογραφόφιλων.

Με στοιχεία από το IndieWire

Οθόνες
4

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

‘CHAOS: The Manson Murders’: Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Daily / «CHAOS: The Manson Murders». Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Το νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Έρολ Μόρις επιχειρεί ένα διαφορετικό προφίλ του «σατανικού μεσσία», φωτίζοντας κάποιες από τις λιγότερο ίσως προβεβλημένες εκδοχές, αιτιάσεις και εικασίες γύρω από μια υπόθεση που μοιάζει με σταυροδρόμι του Κακού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Bong Joon Ho: «Δεν με συναρπάζουν οι υπερήρωες, προτιμώ να σώσω έναν απλό άνθρωπο που παλεύει στο χάος»

Μπονγκ Τζουν-Χο / «Δεν με συναρπάζουν οι υπερήρωες, προτιμώ να σώσω έναν απλό άνθρωπο που παλεύει στο χάος»

Μετά τα πολυβραβευμένα «Παράσιτα», ο Μπονγκ Τζουν-Χο επιστρέφει με το «Mickey 17», μια σάτιρα επιστημονικής φαντασίας, και μιλά στη LiFO για τις ιστορίες που επιλέγει να αφηγείται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«To Magnolia με κάνει να νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Κατσή

Μυθολογίες / «To Magnolia με κάνει να νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Κατσή

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης μοιράζεται μια λίστα με ταινίες που έχει δει δεκάδες φορές και του έχουν προκαλέσει έντονα συναισθήματα, όπως εκείνη που κάνει τη ζωή του πιο υποφερτή και αυτή που τον έφερε αντιμέτωπο με τη φθορά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Movies

Οθόνες / Οι ταινίες της εβδομάδας: «Mickey 17» και 7 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μαζί με τον Μπονγκ Τζουν-Χο που επιστρέφει δυναμικά μετά τα «Παράσιτα», αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες προβάλλεται ένα καλοδουλεμένο θρίλερ, και ένα ντοκιμαντέρ που θα μιλήσει στην καρδιά των Αθηναίων – και δη των Εξαρχειωτών και των σκακιστών.
THE LIFO TEAM
15 επιλογές από το 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 6-16/3/25

Οθόνες / 15 πολύ καλά ντοκιμαντέρ που έρχονται στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Το φεστιβάλ-θεσμός επιστρέφει από τις 6 έως τις 16 Μαρτίου με μια ποικιλία από συναρπαστικά ντοκιμαντέρ, που καλύπτουν επίκαιρα και διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα, καθώς και προσωπικές ιστορίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Daredevil: Born again»: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Οθόνες / «Daredevil: Born again»: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Παρά τη μεταγραφή της στη Disney από το Netflix, η σειρά διατηρεί τον βλοσυρό τόνο και τα αιματοβαμμένα set-pieces, επιχειρώντας, παράλληλα, να μιλήσει για κάτι πέρα από το είδος της – σπάνιο αυτό για δημιουργία της Marvel.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Οθόνες / «Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Γοητεύτηκε ξαφνικά από το θέατρο και διάβαζε γι' αυτό ενώ εργαζόταν σε ένα περίπτερο. Όταν, δίχως να ξέρει τι τον περιμένει, ο Γιάννης Καράμπαμπας βρέθηκε μπροστά από την κάμερα της Πέννυς Παναγιωτοπούλου στο «Wishbone», διακρίθηκε με το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Oι δέκα αγαπημένες ταινίες μυστηρίου της Ευτυχίας Γιαννάκη

Οθόνες / Oι δέκα αγαπημένες ταινίες μυστηρίου της Ευτυχίας Γιαννάκη

«Αν δεν ξέρεις το όνομα Keyser Söze, τότε έχεις ένα σοβαρό κινηματογραφικό κενό» - Είναι δυνατόν μια συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων να μην ξέρει από ατμόσφαιρα που κόβει την ανάσα και σασπένς; Αποκλείεται.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
H μεγάλη βραδιά της Ανόρα

OSCARS 2025 / H μεγάλη βραδιά της Ανόρα

Ο Σον Μπέικερ έσπασε τα κοντέρ κερδίζοντας 4 προσωπικά Όσκαρ για την άγρια κωμικοτραγική κινηματογραφική του χειροτεχνία. Η Μάϊκι Μάντισον χάλασε το πάρτι της Ντέμι Μουρ. Και η ιστορία της σεξεργάτριας, έδωσε ηχηρό μήνυμα για την ανάγκη του σινεμά να φτιάχνει ταινίες θαρραλέες και αυθεντικές.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
11 ταινίες για οσκαρικό binge-watching

Οθόνες / 11 ταινίες για οσκαρικό binge-watching (και πού να τις δείτε)

Καθώς πλησιάζει η 97η απονομή των Όσκαρ, επιλέγουμε 11 νικήτριες του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας που μπορείτε να βρείτε σε streaming πλατφόρμες και στη συνδρομητική τηλεόραση, για να κάνετε προθέρμανση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
CHECK Gene Hackman 1930-2025

Απώλειες / Τζιν Χάκμαν (1930-2025): Ο πιο ευαίσθητος σκληρός του αμερικανικού σινεμά

Ήθελε να τον θυμούνται ως τίμιο ηθοποιό, που έντυσε με ειλικρίνεια τους χαρακτήρες που υποδύθηκε. Ο Τζιν Χάκμαν πέτυχε πολύ περισσότερα, αφού κατάφερε να γίνει ο σπουδαιότερος καρατερίστας του αμερικανικού σινεμά από την εποχή του Σπένσερ Τρέισι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στην καρδιά του ταύρου - στην κοιλιά του καλλιτέχνη

Οθόνες / «Η καρδιά του ταύρου»: Ένα ντοκιμαντέρ για την πίστη στην ψευδαίσθηση

Σε παραγωγή Onassis Culture, η Εύα Στεφανή επιχειρεί μια κατάδυση στον σαγηνευτικό κόσμο του Δημήτρη Παπαϊωάννου και της προετοιμασίας της παράστασής του «Εγκάρσιος Προσανατολισμός».
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Oscar stories: Οι «ξένοι» στα Όσκαρ

Pulp Fiction / Οι «ξένοι» στα Όσκαρ

Από το αριστούργημα του Ζαν Ρενουάρ μέχρι τη σαρωτική διάκριση της Εμίλια Πέρεζ με τις 13 υποψηφιότητες, η πορεία των ξενόγλωσσων ταινιών στα Όσκαρ είναι γεμάτη από σταθμούς που αμφισβητούν και αναμορφώνουν τα όρια του κινηματογράφου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μετά τα 35 κατάλαβα τον Αντονιόνι»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Βεσλεμέ

Μυθολογίες / «Μετά τα 35 κατάλαβα τον Αντονιόνι»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Βεσλεμέ

Παραγνωρισμένα διαμάντια, ένας Σουηδός ημίθεος και χαρακτήρες που ξεπερνούν τα βιβλία από τα οποία γεννήθηκαν: ο σκηνοθέτης μοιράζεται τις ταινίες που τον σημάδεψαν καθώς και την αγαπημένη του αφίσα για καθεμιά από αυτές.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
12 ταινίες κάτω των 90 λεπτών για streaming

Οθόνες / 12 ταινίες κάτω των 90 λεπτών για streaming

Για όσους δεν έχουν αρκετό χρόνο, αλλά θέλουν να τηρήσουν τη σινεφιλική τους δίαιτα, και για παραπονούμενους ότι η διάρκεια των ταινιών «έχει μεγαλώσει πολύ», ξεψαχνίσαμε τις πλατφόρμες και τους καταλόγους τους και παρουσιάζουμε 12 ταινίες που δεν υπερβαίνουν τη μιάμιση ώρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

σχόλια

3 σχόλια
Το όνομα του συγγραφέα προφέρεται "Πωλάνικ" (δεν του φαίνεται, αλλά ισχύει).Το βιβλίο του Πωλάνικ, λοιπόν, είναι, όπως και αλλά βιβλία του, γροθιά στο στομάχι του αμερικανικού ονείρου. Μια αμφισβήτηση και αποσύνθεσή του. Το αποσυνδέει από την ηθική και το μύθο που ο μέσος αμερικανός το έχει κάνει στο μυαλό του. Και μόνο η συνειδητοποίηση αυτής της πραγματικότητας τον καθιστά ελεύθερο να ζήσει τη ζωή του όπως ακριβώς του αρέσει, απαλλαγμένος από το βάρος του πώς θα φανεί επιτυχημένος στην κοινωνία.
Καλα ενταξει...Μια ταινια που ο τυπος που υποδυεται ο Μπραντ Πιτ εχει κορμι φετες που θελει τρεις ωρες γυμναστηριο τη μερα για να διατηρηθει και ηταν συνεχεια με ενα τσιγαρο στο στομα, και το αλλο, να τρωνε τις γροθιες με το τσουβαλι, γροθιες που θαχαν σπασει σαγονια και θαχαν κανει κιμα το προσωπο και αυτοι ειχανε κανα δυο μωλωπες για κανα δυο μερες, που τους βαζανε τσιροτα.Πως κατι τετοιες ταινιες γινονται καλτ και καλα, δεν μπορω να καταλαβω...
Την έχεις δει την ταινία ; Ο τύπος που υποδύεται ο Μπραντ Πιτ υπάρχει μόνο στο μυαλό του τύπου που υποδύεται ο Έντουαρτ Νόρτον. Είναι το γαμάτο alter ego του ,αυτός που θα ήθελε να είναι. Για αυτό και είναι αυτός που λες...