Αγάπη μόνο: Ας μιλήσουμε για το περιβόητο τρίτο επεισόδιο του «The last of us»

Αγάπη μόνο: Ας μιλήσουμε για το περιβόητο τρίτο επεισόδιο του «The last of us» Facebook Twitter
Το 3ο επεισόδιο της σειράς «The Last of us», μίας από τις πλέον προβεβλημένες σειρές των τελευταίων μηνών, είναι εξαιρετικό και εξαιρετικά «επίμαχο».
0

ΑΝ ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΕ κανείς μέχρι και σχετικά πρόσφατα αν προτιμώ το σερβίρισμα ενός κύκλου τηλεοπτικής σειράς στην αχόρταγη, «βουλιμική» ολότητά του ή σε πειθαρχημένες εβδομαδιαίες δόσεις, όπως τον παλιό καιρό, πριν από τις πλατφόρμες streaming, θα επέλεγα χωρίς πολλές δεύτερες σκέψεις το δεύτερο.

Τώρα δεν είμαι και τόσο σίγουρος πλέον, καθότι ναι μεν πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχεις τον χρόνο να αφομοιώσεις και να αναλογιστείς ένα ωριαίο (και βάλε, πολλές φορές) επεισόδιο μιας εκλεκτής και υψηλών προδιαγραφών σειράς πριν ριχτείς με τα μούτρα στη συνέχεια, από την άλλη όμως γίνεται συχνά κουραστική και φλύαρη (και γεμάτη spoiler, αν δεν το έχεις προλάβει ακριβώς στην ώρα του) η «δημόσια συζήτηση» που μεσολαβεί μέχρι το επόμενο.

Αυτό συμβαίνει τούτη τη βδομάδα μετά την κυκλοφορία ενός εξαιρετικού και εξαιρετικά «επίμαχου» επεισοδίου μίας από τις πλέον προβεβλημένες σειρές των τελευταίων μηνών.  

Έχουμε 2023, χρονολογία που μοιάζει φουτουριστική σε όσους μεγαλώσαμε πριν από την αλλαγή της χιλιετίας, κι όμως κάποια πράγματα που θα έπρεπε να έχουν γίνει καθεστώς και ρουτίνα φέρουν ακόμα την υφή του αμφιλεγόμενου. Όπως μια μεγάλη ιστορία αγάπης ανάμεσα σε χαρακτήρες του ίδιου φύλου σαν αυτή του περιβόητου πλέον τρίτου επεισοδίου του «The last of us» που προκάλεσε τόσο υπερθετικές αλλά και τόσο αρνητικές και ξινές αντιδράσεις ανάμεσα στους πολυπληθείς θεατές της σειράς του ΗΒΟ που, ως γνωστόν, έχει βασιστεί στο ομώνυμο video game.

Όπως μια μεγάλη ιστορία αγάπης ανάμεσα σε χαρακτήρες του ίδιου φύλου σαν αυτή του περιβόητου πλέον τρίτου επεισοδίου του «The last of us» που προκάλεσε τόσο υπερθετικές αλλά και τόσο αρνητικές και ξινές αντιδράσεις ανάμεσα στους πολυπληθείς θεατές της σειράς του ΗΒΟ που, ως γνωστόν, έχει βασιστεί στο ομώνυμο video game.

Προσωπικά, με συγκίνησε το συγκεκριμένο επεισόδιο που είχε διάρκεια ταινίας μεγάλου μήκους και εστίασε με τρυφερότητα και διαύγεια στη ρομαντική σχέση δύο ανδρών με διαφορετικές κοσμοθεωρίες που γνωρίζονται αργά σχετικά στη ζωή και μάλιστα εν μέσω «Αποκάλυψης των ζόμπι» σε πλήρη εξέλιξη, τίποτα όμως δεν μπορεί να εμποδίσει τον έρωτά τους να αναπτυχθεί και να ανθήσει μέσα στις δεκαετίες, μέχρι το συγκινητικό τέλος που επίσης τους βρίσκει μαζί ως την αιωνιότητα.

Αγάπη μόνο: Ας μιλήσουμε για το περιβόητο τρίτο επεισόδιο του «The last of us» Facebook Twitter
Το επεισόδιο εστίασε με τρυφερότητα και διαύγεια στη ρομαντική σχέση δύο ανδρών με διαφορετικές κοσμοθεωρίες που γνωρίζονται αργά σχετικά στη ζωή και μάλιστα εν μέσω «Αποκάλυψης των ζόμπι».

Αν η σειρά προσφερόταν ολόκληρη (κάτι που αντιτίθεται στην πάγια πολιτική του HBO να μην παρέχει τη δυνατότητα binge κατανάλωσης), δεν θα είχε ξεχειλίσει όλη αυτή η γνήσια συγκίνηση που κατέκλεισε το διαδίκτυο μετά την κυκλοφορία του επεισοδίου.

Δεν θα υπήρχε όμως και όλη αυτή η γκρίνια εκ μέρους όχι μόνο των αθεράπευτα ομοφοβικών και όσων βλέπουν παντού μπροστά τους «woke» μπαμπούλες και δεν μπορούν να ανεχτούν τόση «ορατότητα», αλλά και κάποιων πολύ ψαγμένων που βρήκαν το ρομαντικό στόρι πολύ «βασικό», προφανές και ανέμπνευστο. Όπως ο κριτικός του «New York», Jackson McHenry, που σ’ ένα κείμενο με τίτλο «Το κενό συναίσθημα του “The last of us”» έγραψε ότι το συγκεκριμένο επεισόδιο «προσπαθεί τόσο σκληρά να μιμηθεί την ιδέα που έχουμε για μια τηλεόραση υψηλού πρεστίζ, ώστε ξεχνά να πει οτιδήποτε καινούργιο»:  

«Το ρομάντζο τους είναι είτε γλυκό είτε εξαιρετικά προφανές, αναλόγως των αντοχών του θεατή στον συναισθηματισμό. Έχουν ένα υπέροχο δείπνο, ο Φρανκ βγάζει τον Μπιλ από το καβούκι του, επαινώντας τον συνδυασμό κουνελιού με ένα μπουκάλι Beaujolais, φλερτάρουν πάνω από το πιάνο, κάνουν έρωτα και γερνάνε μαζί, πραγματοποιώντας μια ιδανική ρομαντική συνύπαρξη σ’ έναν νεκροζώντανο κόσμο όπου βασιλεύουν οι μύκητες και τα ζόμπι. Και στο τέλος του επεισοδίου φεύγουν μαζί από τη ζωή, ενώ ακούγεται το “On the nature of daylight” του Max Richter, ένα κομμάτι που επιστρατεύεται τακτικά στη μυθοπλασία της οθόνης (από το “Arrival” μέχρι το “The Handmaid’s Tale”) για να σηματοδοτήσει μια έντονη συναισθηματική κάθαρση.

Αργότερα, όταν οι δυο κεντρικοί χαρακτήρες της σειράς, ο Τζόελ και η Έλι, ανακαλύπτουν το αποχαιρετιστήριο σημείωμα του Μπιλ, ακούγεται ξανά το τραγούδι που τους συνέδεσε για πάντα εκείνη την πρώτη φορά στο πιάνο, το “Long long time” με τη φωνή της Λίντα Ρόνσταντ.

Το επεισόδιο έχει την ευκαιρία και τον χρόνο να υπονομεύσει τα αναμενόμενα κλισέ, δεν δείχνει όμως καμιά προθυμία να προσφέρει οτιδήποτε μη αναμενόμενο, με τους δύο ηθοποιούς να παραμένουν παγιδευμένοι στη μεμψίμοιρη δυναμική των ξύλινων ρόλων τους». 

The Last of Us - Επεισόδιο 3, Long, Long Time - Trailer

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Από πού έρχεται και πού πάει η κριτική κινηματογράφου;

Daily / Από πού έρχεται και πού πάει η κριτική κινηματογράφου;

Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται το πρώτο μεγάλο συνέδριο για την κινηματογραφική κριτική στην Ελλάδα, που θα διεξαχθεί από την Πέμπτη ως και το Σάββατο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Παραπονεμένα λόγια: Είναι σκληρό να ζεις καθημερινά στο πετσί σου την «τυραννία της μειοψηφίας» 

Daily / Παραπονεμένα λόγια: Είναι σκληρό να ζεις καθημερινά στο πετσί σου την «τυραννία της μειοψηφίας» 

Η επανεκλογή του Τραμπ έχει αλλάξει ξαφνικά τον τόνο της δημόσιας συζήτησης, κάνοντάς την πολύ πιο φιλική ως προς τις θέσεις της «λαϊκίστικης δεξιάς».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έκανε τελικά κακό στην Κάμαλα Χάρις η κουστωδία των διάσημων που την στήριξαν;

Daily / Έκανε τελικά κακό στην Κάμαλα Χάρις η κουστωδία των διάσημων που τη στήριξαν;

Στην Ελλάδα, πάντως, οι διασημότητες συχνά δεν κάνουν τον κόπο καν να δηλώσουν επίσημα την εκλογική στήριξή τους. Απλά, βάζουν υποψηφιότητα οι ίδιοι και οι ίδιες και εκλέγουν απευθείας τους εαυτούς τους σε θέσεις βουλευτών και ευρωβουλευτών.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το «πογκρόμ» στο Άμστερνταμ και οι λέξεις που χάνουν το νόημά τους

Daily / Το «πογκρόμ» στο Άμστερνταμ και οι λέξεις που χάνουν το νόημά τους

Μια συντονισμένη απόπειρα να παρουσιαστούν οι φανατικοί οπαδοί της Μακάμπι ως αθώα θύματα ή και ήρωες ακόμα, παρά τις επιθέσεις και τις προκλήσεις στις οποίες προέβησαν πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα της ομάδας τους εναντίον του Άγιαξ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ελληνικές σειρές των 90s: comfort zone ή ζώνη του λυκόφωτος;

Daily / Ελληνικές σειρές των '90s: Comfort zone ή ζώνη του λυκόφωτος;

Οι τηλεοπτικές σειρές της πρώτης δεκαετίας των ιδιωτικών καναλιών φαίνονται να έχουν υποκαταστήσει σ’ ένα μεγάλο κοινό τον ρόλο που έπαιζαν για μισό αιώνα σχεδόν οι ελληνικές ταινίες της ακμής του βιομηχανικού σινεμά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Στο μεταξύ, η Γάζα πεθαίνει 

Daily / Στο μεταξύ, η Γάζα πεθαίνει 

«Το Ισραήλ πάνω απ' όλα», έγραψε με εθνικοσοσιαλιστικό ρίγος, αν και ιστορικός του Ολοκαυτώματος, ο Αριέλ Λεκαδίτης αμέσως μετά (και παρά) την ανακοίνωση του εκδοτικού του οίκου ότι διακόπτει τη συνεργασία τους εξαιτίας «των χυδαίων αναρτήσεών του».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η παλιά παραλιακή και η σύγχρονη «Αθηναϊκή Ριβιέρα»

Daily / Η παλιά παραλιακή και η σύγχρονη «Αθηναϊκή Ριβιέρα»

Μια ονομασία που μοιάζει συγχρόνως νεοπλουτίστικη και φτωχομπινέδικη, ειδικά σε όσους από εμάς μεγαλώσαμε στα Νότια και δεν νιώσαμε ποτέ ότι υπήρχε ανάγκη ούτε για τόσο ισοπεδωτική «ανάπλαση» ούτε και για τέτοιους τουριστικούς ευφημισμούς.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ