Αποστολή στις Κάννες: Η απογοητευτική πρεμιέρα και η κόντρα Αλμοδόβαρ - Γουίλ Σμιθ

Αποστολή στις Κάννες: Η απογοητευτική πρεμιέρα και η κόντρα Αλμοδόβαρ - Γουίλ Σμιθ Facebook Twitter
Γουίλ Σμιθ, Τζέσικα Τσάστεϊν, Πέδρο Αλμοδόβαρ
0

Το Φεστιβάλ Καννών έχει μακρά παράδοση μέτριων, ή απλά κακών (βλέπε Vatel) επιλογών για την εναρκτήρια ταινία, και φέτος, παρά τα 70 γενέθλια κεράκια, τα “Φαντάσματα του Ισμαϊλ” δεν ξεφεύγουν από τον κανόνα. Η 9η ταινία του Γάλλου Αρνό Ντεπλεσέν, ο οποίος πρωτοξεκίνησε στο διαγωνιστικό με το Sentinel πριν από 25 χρόνια ακριβώς, ακολουθεί μια από τις πιο ολοκληρωμένες, που είχε παρουσιάσει και πάλι εδώ στις Κάννες, το πολύ προσωπικό και εικαστικά δεξιοτεχνικό “Golden Years”, και μάλιστα προσπαθεί να αυτοβιογραφηθεί και να παραθέσει τις καλλιτεχνικές του εμμονές σε ένα επικό ψυχογράφημα ενός σκηνοθέτη, του Ματιέ Αμαλρίκ, που πασχίζει να τελειώσει μια ταινία, ενώ γνωρίζει μια μοναχική γυναίκα και την ερωτεύεται (Σαρλότ Γκενσμπούρ) και τον επισκέπτεται, σαν κανονικό φάντασμα, η πρώην σύζυγός του (Μαριόν Κοτιγιάρ), η οποία είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης 21 χρόνια πριν.

Όταν ο Πέδρο Αλμοδόβαρ ουσιαστικά συντάχτηκε με τις απόψεις του Τιερί Φρεμό και είπε, για το επίμαχο θέμα των δύο ταινιών, του Νόα Μπάουμπακ και του Μπον Χουνγκ Σο, πως προορισμός όλων ανεξαιρέτως των φιλμ είναι η αίθουσα, κι όχι ένας καναπές σπιτιού, όπου θα τα δούν μέσω του Netflix, ο Γουίλ Σμιθ, το πιο διάσημο εκ των μελών, αντέδρασε...

Δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι αν όλα αυτά, συν η ιστορία του εσωστρεφούς, διπλωμάτη αδελφού του (Λουί Γκαρέλ) συμβαίνει στο κεφάλι του ασταθούς κινηματογραφιστή, ή αν η πραγματικότητα απλώς συγκρίνεται αλληγορικά με τη φαντασία και τις προθέσεις της, σε μια ακόμη υπόθεση βασανισμένου καλλιτέχνη, που καταδιώκεται από το παρελθόν, τον έρωτα, και φυσικά τον θάνατο, σε ένα ανηλέες κυνήγι της ταυτότητάς του. Το καστ, σχεδόν σύσσωμη η Εθνική Γαλλίας των σταρ, ήταν σαφώς ένα πρώτης τάξης δόλωμα για “εναλλακτική” πρεμιέρα στις Κάννες, ένα είδους μήνυμα για το δυναμικό μιας χώρας που προσφέρει ρόλους ζουμερούς και ψαγμένους, στον αντίποδα του αμερικανικού θεάματος, ειδικά σε μια επέτειο σαν τη φετινή. Ωστόσο, ο Ντεπλεσέν, ο οποίος δήλωσε πως θα προσθέσει ακόμη 20 λεπτά στην εκδοχή για το DVD, οδήγησε τους ικανούς ηθοποιούς του σε μια συνεχή, υπερβολή, πάνω σε ένα ιδωμένο μοτίβο, άτεχνα υπερβολικό, που τελικά άφησε παγωμένους τους θεατές στη δημοσιογραφική προβολή στην αίθουσα Debussy. 

Αντίθετα τα αίματα άναψαν στην καθιερωμένη συνέντευξη τύπου, που συνήθως κυλάει ευχάριστα, αφού έχει ως μοναδικό σκοπό να παρουσιάσει τον Πρόεδρο και τα μέλη της κριτικής επιτροπής, σε μια εθιμοτυπική ανταλλαγή χαμογελαστών δηλώσεων, πριν το τσουνάμι των ταινιών που καλούνται να δουν- και για τις οποίες απαγορεύεται να μιλήσουν δημόσια για τις επόμενες 12 ημέρες.

 

 

 

Όταν ο Πέδρο Αλμοδόβαρ ουσιαστικά συντάχτηκε με τις απόψεις του Τιερί Φρεμό και είπε, για το επίμαχο θέμα των δύο ταινιών, του Νόα Μπάουμπακ και του Μπον Χουνγκ Σο, πως προορισμός όλων ανεξαιρέτως των φιλμ είναι η αίθουσα, κι όχι ένας καναπές σπιτιού, όπου θα τα δούν μέσω του Netflix, ο Γουίλ Σμιθ, το πιο διάσημο εκ των μελών, αντέδρασε λέγοντας πως τα παιδιά του βλέπουν μια χαρά ταινίες σε ψηφιακές πλατφόρμες στην άνεση του σπιτιού τους που δεν θα μπορούσαν να απολαύσουν αλλιώς, και πως αυτό δεν σημαίνει πως δεν πάνε και σινεμά.

 

Έχοντας, χιουμοριστικά, αφήσει να εννοηθεί πως ψάχνει αφορμή να χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι και να διαφωνήσει καλλιτεχνικά, όχι σωματικά, με τον Πρόεδρο, τη βρήκε με το καλημέρα, πριν μαζευτούν για τις τελικές διαβουλεύσεις. Το θέμα είναι πως η ψηφιακή παρέμβαση δεν είναι απλώς δημοσιογραφική κατασκευή, και το πιθανό πρόβλημα ανακύπτει από τη δήλωση του Αλμοδόβαρ, ο οποίος, σπάζοντας το πρωτόκολλο, εξέφρασε έμεσα άποψη για το ποιόν ταινιών που διαγωνίζονται: Πώς είναι δυνατόν να τις υποστηρίξει, σε περίπτωση που του αρέσουν, έχοντας προβάλλει αντεπιχείρημα για τη συμμετοχή τους;

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στα εννιά μου προσπαθούσα να καταλάβω τι σχέση είχε το λεωφορείο με την Μπλανς Ντιμπουά» / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Μυθολογίες / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Η κινηματογραφική λίστα του Έλληνα συγγραφέα είναι συγκινησιακά φορτισμένη και γεμάτη παιδικές αναμνήσεις όπως και τα βιβλία του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Μυθολογίες / «Μου αρέσουν οι ιστορίες εκδίκησης στο σινεμά»: Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Από το φιλιππινέζικο σινεμά και τον Ζακ Τατί, μέχρι μια ταινία με μαχητές kung-fu που εξεγείρονται ενάντια στη γραφειοκρατία -και μία που τον ώθησε να ζητήσει από τη Marthe Keller να τον κάνει φίλο στο Facebook- η λίστα του φωτογράφου είναι γεμάτη εκπλήξεις.
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ