Αποστολή στις Κάννες: Η απογοητευτική πρεμιέρα και η κόντρα Αλμοδόβαρ - Γουίλ Σμιθ

Αποστολή στις Κάννες: Η απογοητευτική πρεμιέρα και η κόντρα Αλμοδόβαρ - Γουίλ Σμιθ Facebook Twitter
Γουίλ Σμιθ, Τζέσικα Τσάστεϊν, Πέδρο Αλμοδόβαρ
0

Το Φεστιβάλ Καννών έχει μακρά παράδοση μέτριων, ή απλά κακών (βλέπε Vatel) επιλογών για την εναρκτήρια ταινία, και φέτος, παρά τα 70 γενέθλια κεράκια, τα “Φαντάσματα του Ισμαϊλ” δεν ξεφεύγουν από τον κανόνα. Η 9η ταινία του Γάλλου Αρνό Ντεπλεσέν, ο οποίος πρωτοξεκίνησε στο διαγωνιστικό με το Sentinel πριν από 25 χρόνια ακριβώς, ακολουθεί μια από τις πιο ολοκληρωμένες, που είχε παρουσιάσει και πάλι εδώ στις Κάννες, το πολύ προσωπικό και εικαστικά δεξιοτεχνικό “Golden Years”, και μάλιστα προσπαθεί να αυτοβιογραφηθεί και να παραθέσει τις καλλιτεχνικές του εμμονές σε ένα επικό ψυχογράφημα ενός σκηνοθέτη, του Ματιέ Αμαλρίκ, που πασχίζει να τελειώσει μια ταινία, ενώ γνωρίζει μια μοναχική γυναίκα και την ερωτεύεται (Σαρλότ Γκενσμπούρ) και τον επισκέπτεται, σαν κανονικό φάντασμα, η πρώην σύζυγός του (Μαριόν Κοτιγιάρ), η οποία είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης 21 χρόνια πριν.

Όταν ο Πέδρο Αλμοδόβαρ ουσιαστικά συντάχτηκε με τις απόψεις του Τιερί Φρεμό και είπε, για το επίμαχο θέμα των δύο ταινιών, του Νόα Μπάουμπακ και του Μπον Χουνγκ Σο, πως προορισμός όλων ανεξαιρέτως των φιλμ είναι η αίθουσα, κι όχι ένας καναπές σπιτιού, όπου θα τα δούν μέσω του Netflix, ο Γουίλ Σμιθ, το πιο διάσημο εκ των μελών, αντέδρασε...

Δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι αν όλα αυτά, συν η ιστορία του εσωστρεφούς, διπλωμάτη αδελφού του (Λουί Γκαρέλ) συμβαίνει στο κεφάλι του ασταθούς κινηματογραφιστή, ή αν η πραγματικότητα απλώς συγκρίνεται αλληγορικά με τη φαντασία και τις προθέσεις της, σε μια ακόμη υπόθεση βασανισμένου καλλιτέχνη, που καταδιώκεται από το παρελθόν, τον έρωτα, και φυσικά τον θάνατο, σε ένα ανηλέες κυνήγι της ταυτότητάς του. Το καστ, σχεδόν σύσσωμη η Εθνική Γαλλίας των σταρ, ήταν σαφώς ένα πρώτης τάξης δόλωμα για “εναλλακτική” πρεμιέρα στις Κάννες, ένα είδους μήνυμα για το δυναμικό μιας χώρας που προσφέρει ρόλους ζουμερούς και ψαγμένους, στον αντίποδα του αμερικανικού θεάματος, ειδικά σε μια επέτειο σαν τη φετινή. Ωστόσο, ο Ντεπλεσέν, ο οποίος δήλωσε πως θα προσθέσει ακόμη 20 λεπτά στην εκδοχή για το DVD, οδήγησε τους ικανούς ηθοποιούς του σε μια συνεχή, υπερβολή, πάνω σε ένα ιδωμένο μοτίβο, άτεχνα υπερβολικό, που τελικά άφησε παγωμένους τους θεατές στη δημοσιογραφική προβολή στην αίθουσα Debussy. 

Αντίθετα τα αίματα άναψαν στην καθιερωμένη συνέντευξη τύπου, που συνήθως κυλάει ευχάριστα, αφού έχει ως μοναδικό σκοπό να παρουσιάσει τον Πρόεδρο και τα μέλη της κριτικής επιτροπής, σε μια εθιμοτυπική ανταλλαγή χαμογελαστών δηλώσεων, πριν το τσουνάμι των ταινιών που καλούνται να δουν- και για τις οποίες απαγορεύεται να μιλήσουν δημόσια για τις επόμενες 12 ημέρες.

 

 

 

Όταν ο Πέδρο Αλμοδόβαρ ουσιαστικά συντάχτηκε με τις απόψεις του Τιερί Φρεμό και είπε, για το επίμαχο θέμα των δύο ταινιών, του Νόα Μπάουμπακ και του Μπον Χουνγκ Σο, πως προορισμός όλων ανεξαιρέτως των φιλμ είναι η αίθουσα, κι όχι ένας καναπές σπιτιού, όπου θα τα δούν μέσω του Netflix, ο Γουίλ Σμιθ, το πιο διάσημο εκ των μελών, αντέδρασε λέγοντας πως τα παιδιά του βλέπουν μια χαρά ταινίες σε ψηφιακές πλατφόρμες στην άνεση του σπιτιού τους που δεν θα μπορούσαν να απολαύσουν αλλιώς, και πως αυτό δεν σημαίνει πως δεν πάνε και σινεμά.

 

Έχοντας, χιουμοριστικά, αφήσει να εννοηθεί πως ψάχνει αφορμή να χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι και να διαφωνήσει καλλιτεχνικά, όχι σωματικά, με τον Πρόεδρο, τη βρήκε με το καλημέρα, πριν μαζευτούν για τις τελικές διαβουλεύσεις. Το θέμα είναι πως η ψηφιακή παρέμβαση δεν είναι απλώς δημοσιογραφική κατασκευή, και το πιθανό πρόβλημα ανακύπτει από τη δήλωση του Αλμοδόβαρ, ο οποίος, σπάζοντας το πρωτόκολλο, εξέφρασε έμεσα άποψη για το ποιόν ταινιών που διαγωνίζονται: Πώς είναι δυνατόν να τις υποστηρίξει, σε περίπτωση που του αρέσουν, έχοντας προβάλλει αντεπιχείρημα για τη συμμετοχή τους;

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ