Μεγαλώνοντας στα ’80s: Οι αγαπημένες ταινίες του The Boy

Μεγαλώνοντας στα ’80s: Οι αγαπημένες ταινίες του The Boy Facebook Twitter
Ο Κιάνου Ριβς στο «River’s Edge».
0

Αχ, τα '80s. Pac-man, new wave, glam metal, Σταλόνε, Σβαρτζενέγκερ, Μαντόνα, περμανάντ, MTV, Air Jordan. Αν μεγάλωνες σ' αυτά, αναφώνησες ήδη από μέσα σου αυτό το «αχ», σκεπτόμενος πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα τότε. Διαχρονική ανθρώπινη συνήθεια η εξιδανίκευση του παρελθόντος, τα έχει πει ωραία ο Γούντι στο Midnight in Paris του.

Η νοσταλγία μιας άλλης εποχής, στην οποία το άτομο μπορεί και να μην έζησε ποτέ του, λειτουργεί συχνά ως φάρμακο απέναντι στις δυστυχίες του παρόντος. Άλλο ζήτημα αν είναι το ενδεδειγμένο φάρμακο – ο Γούντι λέει «όχι». Σ' αυτήν ακριβώς τη νοσταλγία μιας άλλης εποχής ποντάρει η αναβίωση της αισθητικής των '80s που συναντούμε ολοένα και συχνότερα στο σινεμά, στη μουσική και γενικότερα στην καθημερινότητά μας τα τελευταία χρόνια.


Στο πλαίσιο αυτού του αναβιωτικού ρεύματος, το φεστιβάλ έδωσε λευκή επιταγή στον The Boy για να επιλέξει μερικές αγαπημένες του ταινίες από τη δεκαετία. Το κοινό στοιχείο ανάμεσα στις επιλογές, πλην της δεκαετίας παραγωγής, εντοπίζεται στο μοτίβο της ενηλικίωσης, που συχνά συνεπάγεται μια βίαιη αφύπνιση, μια αναπότρεπτη, άνευ επιστροφής ακύρωση της αθωότητας. Ένα ξύπνημα στον εφιάλτη, αν θέλεις, όπως είναι ο ελληνικός τίτλος του Jacob's Ladder του Έιντριαν Λάιν.

Συμπτωματικά(;) η πρώτη ταινία της λίστας ανήκει στον Έιντριαν Λάιν. Προτού καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το εμπορικό σινεμά της δεκαετίας με ταινίες όπως το Flashdance, το 9½ Weeks και το Fatal Attraction, ο Λάιν έκανε το Foxes (1980), με τις περιπέτειες τεσσάρων κοριτσιών που μεγαλώνουν πάνω στην αλλαγή της δεκαετίας και πειραματίζονται. Σάουντρακ που αντανακλά τη μετάβαση σε έναν διαφορετικό ήχο, πρώιμο φλερτ με τον σοφτ ερωτισμό που κατέστη σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη και μια γλυκόπικρη αίσθηση – ταιριαστά στο φινάλε της ταινίας έχουμε μια κηδεία κι έναν γάμο.


Το Christmas Evil (1980), κάτι ανάμεσα σε camp ψυχογράφημα και στα slasher που κατέκλυζαν τις αίθουσες εκείνη την περίοδο, έχει χαμηλό επίπεδο παραγωγής, δεν θα 'λεγες ότι αποτελεί αποθέωση του γούστου, δεν μπορείς, όμως, ποτέ να το πάρεις στα σοβαρά, ούτε το ίδιο παίρνει τον εαυτό του εντελώς στα σοβαρά κι αυτό το καθιστά ιδανικό για προβολές μεταμεσονύκτιων διαθέσεων.

Μεγαλώνοντας στα ’80s: Οι αγαπημένες ταινίες του The Boy Facebook Twitter
H Τζόντι Φόστερ στο «Foxes».


Στο δυσεύρετο Out of the Blue (1980) του Ντένις Χόπερ θα βρεις τη γνώριμη, αγαπητική του διάθεση απέναντι σε κατεστραμμένους χαρακτήρες, θα βρεις μελαγχολία εφάμιλλη εκείνης των προηγούμενων ταινιών του, θα βρεις και την αίσθηση ενός κατεπείγοντος αλλά και μιας επικείμενης καταστροφής που θα πληρωθεί σε ένα (πολύ) μαύρο φινάλε.


Στον πυρήνα του Vigil (1984), του ντεμπούτου του Βίνσεντ Γουόρντ, βρίσκεται μια ιστορία ενηλικίωσης, στη θεματική του παλέτα, όμως, υπάρχουν και το πατρικό μοντέλο, ο Ξένος, η απομόνωση, η πνευματικότητα, η αντιπαραβολή φαντασίας και πραγματικότητας, όλα τους ενταγμένα σε ένα μυσταγωγικό πακέτο. Πολύ ιδιαίτερη περίπτωση δημιουργού ο Γουόρντ, διαθλά τα σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση υπό το πρίσμα της ποιητικής φαντασίας, τον σταύρωσε άδικα η κριτική για το What dreams may come και ουσιαστικά από τότε χάσαμε τα ίχνη του.

Διαχρονική ανθρώπινη συνήθεια η εξιδανίκευση του παρελθόντος, τα έχει πει ωραία ο Γούντι στο Midnight in Paris του. Η νοσταλγία μιας άλλης εποχής, στην οποία το άτομο μπορεί και να μην έζησε ποτέ του, λειτουργεί συχνά ως φάρμακο απέναντι στις δυστυχίες του παρόντος.


Το Goonies (1985) συστάσεις δεν χρειάζεται. Αν αναφερόμαστε σήμερα στο σινεμά της Amblin και θέλουμε να δείξουμε σε κάποιον μια ταινία για να του εξηγήσουμε τι εννοούμε, θα του δείξουμε αυτήν εδώ. Stranger Things, It και κάμποσες ακόμα δημοφιλείς στιγμές της σύγχρονης ποπ κουλτούρας χρωστούν πολλά σε ταινίες σαν το Goonies.
Το Return to Oz (1985), μοναδική σκηνοθεσία του Γουόλτερ Μερτς, υπεύθυνου μεταξύ άλλων για το ηχητικό θαύμα του Αποκάλυψη Τώρα, είναι σίκουελ στον Μάγο του Οζ∙ είναι επίσης από τις φημισμένες εισπρακτικές αποτυχίες της εποχής. Η ευφορική διάθεση και τα χαρωπά τραγουδιστικά ιντερλούδια του αγαπημένου πρωτότυπου πάνε περίπατο, προκρίνονται ο σκοτεινός εφηβισμός και οι μακάβριες εκπλήξεις. Κάνει εξαιρετικό double bill με τον Λαβύρινθο του Τζιμ Χένσον.

Μεγαλώνοντας στα ’80s: Οι αγαπημένες ταινίες του The Boy Facebook Twitter
Ο Ρίβερ Φίνιξ ήταν το μεγάλο ατού της ταινίας «Running on empty».


Το River's Edge (1986), με έναν νεαρό Κιάνου Ριβς στο καστ, σχολιάζει την κλιμακούμενη απάθεια της αμερικανικής νεολαίας απέναντι στη βία, στα χαρτιά φαντάζει γροθιά στα παρατράγουδα του ριγκανισμού, στην πράξη φλερτάρει με την υστερία. Έχει τους οπαδούς του, πάντως, και είναι αναμφίβολα από τις πιο παράξενες ταινίες της δεκαετίας.


Το Running on empty (1988), ελάσσων Λιούμετ, πλην ιδιαίτερα συγκινητικός Λιούμετ, είναι μια (σαφέστατα) αμερικανική μπαλάντα για την ανάγκη του ανθρώπινου πνεύματος να σπάσει τα δεσμά του, χωρίς απαραίτητα να αποστρέφεται και τις ρίζες του. Μεγάλο ατού της ταινίας ένας Ρίβερ Φίνιξ σκέτο αγρίμι, πιθανότατα στην καλύτερη ερμηνεία του.


Τέλος, το πρόγραμμα συμπληρώνουν και δύο animation. Για να βρεις κάτι που να συναγωνίζεται σε παλαβομάρα το καμωμένο από πλαστελίνη The adventures of Mark Twain (1985) του Γουίλ Βίντον θα πρέπει να ανατρέξεις στο Time Bandits του Τέρι Γκίλιαμ, ενώ αξίζει να δοκιμάσεις την τύχη σου στο The plague dogs (1982) του Μάρτιν Ρόζεν, ένα φιλμ ακόμα καλύτερο κι ακόμα πιο μαυρόψυχο από το Watership Down, την προηγούμενη και γνωστότερη δουλειά του σκηνοθέτη.


Αυτές, λοιπόν, είναι οι δέκα ταινίες που συνθέτουν το αφιέρωμα του φεστιβάλ στα κινηματογραφικά '80s. Κάποιες ξεχασμένες, κάποιες αγνοημένες όταν κυκλοφόρησαν, όλες μαζί συνθέτουν το πορτρέτο μιας εποχής με αντιφάσεις, υπερβολή, αισθητικές προκλήσεις αλλά και αδιαμφισβήτητη μαγεία.

Info

Μεγαλώνοντας στα '80s

Ο The Boy επιλέγει τις αγαπημένες του ταινίες από τη δεκαετία του '80 και το γιορτάζει με ένα πάρτι στο Ύψιλον (Εδέσσης 5), τη Δευτέρα 4 Νοεμβρίου.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στα εννιά μου προσπαθούσα να καταλάβω τι σχέση είχε το λεωφορείο με την Μπλανς Ντιμπουά» / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Μυθολογίες / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Η κινηματογραφική λίστα του Έλληνα συγγραφέα είναι συγκινησιακά φορτισμένη και γεμάτη παιδικές αναμνήσεις όπως και τα βιβλία του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Μυθολογίες / «Μου αρέσουν οι ιστορίες εκδίκησης στο σινεμά»: Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Από το φιλιππινέζικο σινεμά και τον Ζακ Τατί, μέχρι μια ταινία με μαχητές kung-fu που εξεγείρονται ενάντια στη γραφειοκρατία -και μία που τον ώθησε να ζητήσει από τη Marthe Keller να τον κάνει φίλο στο Facebook- η λίστα του φωτογράφου είναι γεμάτη εκπλήξεις.
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ