Μεγαλώνοντας στα ’80s: Οι αγαπημένες ταινίες του The Boy

Μεγαλώνοντας στα ’80s: Οι αγαπημένες ταινίες του The Boy Facebook Twitter
Ο Κιάνου Ριβς στο «River’s Edge».
0

Αχ, τα '80s. Pac-man, new wave, glam metal, Σταλόνε, Σβαρτζενέγκερ, Μαντόνα, περμανάντ, MTV, Air Jordan. Αν μεγάλωνες σ' αυτά, αναφώνησες ήδη από μέσα σου αυτό το «αχ», σκεπτόμενος πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα τότε. Διαχρονική ανθρώπινη συνήθεια η εξιδανίκευση του παρελθόντος, τα έχει πει ωραία ο Γούντι στο Midnight in Paris του.

Η νοσταλγία μιας άλλης εποχής, στην οποία το άτομο μπορεί και να μην έζησε ποτέ του, λειτουργεί συχνά ως φάρμακο απέναντι στις δυστυχίες του παρόντος. Άλλο ζήτημα αν είναι το ενδεδειγμένο φάρμακο – ο Γούντι λέει «όχι». Σ' αυτήν ακριβώς τη νοσταλγία μιας άλλης εποχής ποντάρει η αναβίωση της αισθητικής των '80s που συναντούμε ολοένα και συχνότερα στο σινεμά, στη μουσική και γενικότερα στην καθημερινότητά μας τα τελευταία χρόνια.


Στο πλαίσιο αυτού του αναβιωτικού ρεύματος, το φεστιβάλ έδωσε λευκή επιταγή στον The Boy για να επιλέξει μερικές αγαπημένες του ταινίες από τη δεκαετία. Το κοινό στοιχείο ανάμεσα στις επιλογές, πλην της δεκαετίας παραγωγής, εντοπίζεται στο μοτίβο της ενηλικίωσης, που συχνά συνεπάγεται μια βίαιη αφύπνιση, μια αναπότρεπτη, άνευ επιστροφής ακύρωση της αθωότητας. Ένα ξύπνημα στον εφιάλτη, αν θέλεις, όπως είναι ο ελληνικός τίτλος του Jacob's Ladder του Έιντριαν Λάιν.

Συμπτωματικά(;) η πρώτη ταινία της λίστας ανήκει στον Έιντριαν Λάιν. Προτού καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το εμπορικό σινεμά της δεκαετίας με ταινίες όπως το Flashdance, το 9½ Weeks και το Fatal Attraction, ο Λάιν έκανε το Foxes (1980), με τις περιπέτειες τεσσάρων κοριτσιών που μεγαλώνουν πάνω στην αλλαγή της δεκαετίας και πειραματίζονται. Σάουντρακ που αντανακλά τη μετάβαση σε έναν διαφορετικό ήχο, πρώιμο φλερτ με τον σοφτ ερωτισμό που κατέστη σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη και μια γλυκόπικρη αίσθηση – ταιριαστά στο φινάλε της ταινίας έχουμε μια κηδεία κι έναν γάμο.


Το Christmas Evil (1980), κάτι ανάμεσα σε camp ψυχογράφημα και στα slasher που κατέκλυζαν τις αίθουσες εκείνη την περίοδο, έχει χαμηλό επίπεδο παραγωγής, δεν θα 'λεγες ότι αποτελεί αποθέωση του γούστου, δεν μπορείς, όμως, ποτέ να το πάρεις στα σοβαρά, ούτε το ίδιο παίρνει τον εαυτό του εντελώς στα σοβαρά κι αυτό το καθιστά ιδανικό για προβολές μεταμεσονύκτιων διαθέσεων.

Μεγαλώνοντας στα ’80s: Οι αγαπημένες ταινίες του The Boy Facebook Twitter
H Τζόντι Φόστερ στο «Foxes».


Στο δυσεύρετο Out of the Blue (1980) του Ντένις Χόπερ θα βρεις τη γνώριμη, αγαπητική του διάθεση απέναντι σε κατεστραμμένους χαρακτήρες, θα βρεις μελαγχολία εφάμιλλη εκείνης των προηγούμενων ταινιών του, θα βρεις και την αίσθηση ενός κατεπείγοντος αλλά και μιας επικείμενης καταστροφής που θα πληρωθεί σε ένα (πολύ) μαύρο φινάλε.


Στον πυρήνα του Vigil (1984), του ντεμπούτου του Βίνσεντ Γουόρντ, βρίσκεται μια ιστορία ενηλικίωσης, στη θεματική του παλέτα, όμως, υπάρχουν και το πατρικό μοντέλο, ο Ξένος, η απομόνωση, η πνευματικότητα, η αντιπαραβολή φαντασίας και πραγματικότητας, όλα τους ενταγμένα σε ένα μυσταγωγικό πακέτο. Πολύ ιδιαίτερη περίπτωση δημιουργού ο Γουόρντ, διαθλά τα σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση υπό το πρίσμα της ποιητικής φαντασίας, τον σταύρωσε άδικα η κριτική για το What dreams may come και ουσιαστικά από τότε χάσαμε τα ίχνη του.

Διαχρονική ανθρώπινη συνήθεια η εξιδανίκευση του παρελθόντος, τα έχει πει ωραία ο Γούντι στο Midnight in Paris του. Η νοσταλγία μιας άλλης εποχής, στην οποία το άτομο μπορεί και να μην έζησε ποτέ του, λειτουργεί συχνά ως φάρμακο απέναντι στις δυστυχίες του παρόντος.


Το Goonies (1985) συστάσεις δεν χρειάζεται. Αν αναφερόμαστε σήμερα στο σινεμά της Amblin και θέλουμε να δείξουμε σε κάποιον μια ταινία για να του εξηγήσουμε τι εννοούμε, θα του δείξουμε αυτήν εδώ. Stranger Things, It και κάμποσες ακόμα δημοφιλείς στιγμές της σύγχρονης ποπ κουλτούρας χρωστούν πολλά σε ταινίες σαν το Goonies.
Το Return to Oz (1985), μοναδική σκηνοθεσία του Γουόλτερ Μερτς, υπεύθυνου μεταξύ άλλων για το ηχητικό θαύμα του Αποκάλυψη Τώρα, είναι σίκουελ στον Μάγο του Οζ∙ είναι επίσης από τις φημισμένες εισπρακτικές αποτυχίες της εποχής. Η ευφορική διάθεση και τα χαρωπά τραγουδιστικά ιντερλούδια του αγαπημένου πρωτότυπου πάνε περίπατο, προκρίνονται ο σκοτεινός εφηβισμός και οι μακάβριες εκπλήξεις. Κάνει εξαιρετικό double bill με τον Λαβύρινθο του Τζιμ Χένσον.

Μεγαλώνοντας στα ’80s: Οι αγαπημένες ταινίες του The Boy Facebook Twitter
Ο Ρίβερ Φίνιξ ήταν το μεγάλο ατού της ταινίας «Running on empty».


Το River's Edge (1986), με έναν νεαρό Κιάνου Ριβς στο καστ, σχολιάζει την κλιμακούμενη απάθεια της αμερικανικής νεολαίας απέναντι στη βία, στα χαρτιά φαντάζει γροθιά στα παρατράγουδα του ριγκανισμού, στην πράξη φλερτάρει με την υστερία. Έχει τους οπαδούς του, πάντως, και είναι αναμφίβολα από τις πιο παράξενες ταινίες της δεκαετίας.


Το Running on empty (1988), ελάσσων Λιούμετ, πλην ιδιαίτερα συγκινητικός Λιούμετ, είναι μια (σαφέστατα) αμερικανική μπαλάντα για την ανάγκη του ανθρώπινου πνεύματος να σπάσει τα δεσμά του, χωρίς απαραίτητα να αποστρέφεται και τις ρίζες του. Μεγάλο ατού της ταινίας ένας Ρίβερ Φίνιξ σκέτο αγρίμι, πιθανότατα στην καλύτερη ερμηνεία του.


Τέλος, το πρόγραμμα συμπληρώνουν και δύο animation. Για να βρεις κάτι που να συναγωνίζεται σε παλαβομάρα το καμωμένο από πλαστελίνη The adventures of Mark Twain (1985) του Γουίλ Βίντον θα πρέπει να ανατρέξεις στο Time Bandits του Τέρι Γκίλιαμ, ενώ αξίζει να δοκιμάσεις την τύχη σου στο The plague dogs (1982) του Μάρτιν Ρόζεν, ένα φιλμ ακόμα καλύτερο κι ακόμα πιο μαυρόψυχο από το Watership Down, την προηγούμενη και γνωστότερη δουλειά του σκηνοθέτη.


Αυτές, λοιπόν, είναι οι δέκα ταινίες που συνθέτουν το αφιέρωμα του φεστιβάλ στα κινηματογραφικά '80s. Κάποιες ξεχασμένες, κάποιες αγνοημένες όταν κυκλοφόρησαν, όλες μαζί συνθέτουν το πορτρέτο μιας εποχής με αντιφάσεις, υπερβολή, αισθητικές προκλήσεις αλλά και αδιαμφισβήτητη μαγεία.

Info

Μεγαλώνοντας στα '80s

Ο The Boy επιλέγει τις αγαπημένες του ταινίες από τη δεκαετία του '80 και το γιορτάζει με ένα πάρτι στο Ύψιλον (Εδέσσης 5), τη Δευτέρα 4 Νοεμβρίου.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ