Νάνι Μορέτι στη LiFO: «Όσο υπάρχουν κινηματογράφοι, θα γυρίζω ταινίες αποκλειστικά γι’ αυτούς»

Νάνι Μορέτι στη LiFO: «Όσο υπάρχουν κινηματογράφοι, θα γυρίζω ταινίες αποκλειστικά γι’ αυτούς» Facebook Twitter
Στο «Ένα καινούργιο αύριο» ο Μορέτι υποδύεται τον Τζιοβάνι, έναν σκηνοθέτη που παλεύει να γυρίσει τη νέα του ταινία.
0

Υπάρχει μια αγαπητική σχέση ανάμεσα στους εγχώριους σινεφίλ και τον Νάνι Μορέτι, αυτόν τον γενειοφόρο Ιταλό δημιουργό που επιμένει να κάνει ένα σινεμά προσωπικό, ιδιοσυγκρασιακό, γεμάτο από τις εμμονές του (η αριστερά, η σινεφιλία κ.ά.), μπολιασμένο με χιούμορ αλλά και με έναν μοναδικό τρόπο να συνδυάζει τον ιταλιάνικο κινηματογραφικό συναισθηματισμό με το φεστιβαλικό ιδίωμα. Η νέα του ταινία με τίτλο «Ένα καινούργιο αύριο» («Il Sol dell’Avvenire», 2023) προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών τον περασμένο Μάιο. Πρόκειται να αποτελέσει την ταινία έναρξης του 3ου Αφιερώματος Cinema Made in Italy (20/10-25/10) στην Ταινιοθήκη και να κυκλοφορήσει στις αίθουσες στις 26 Οκτωβρίου.

Στο «Ένα καινούργιο αύριο» ο Μορέτι υποδύεται τον Τζιοβάνι, έναν σκηνοθέτη που παλεύει να γυρίσει τη νέα του ταινία, η δράση της οποίας τοποθετείται στο 1956. Αντικείμενο της ταινίας είναι η έντονη διαφωνία μελών του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος με την ηγεσία του, η οποία επέμενε να στηρίζει τις βάναυσες ενέργειες της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία, όπου η επανάσταση των φοιτητών αντιμετωπίστηκε με υπέρμετρη βία. Ταυτόχρονα, η σύζυγός του και σταθερή παραγωγός του επί χρόνια έχει αναλάβει την παραγωγή μιας περιπέτειας του Netflix και σκέφτεται να του ζητήσει διαζύγιο.

Με ρωτάτε αν προλαβαίνω να δω ταινίες; Φυσικά και προλαβαίνω! Δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς. Είμαι σκηνοθέτης, είναι μέρος της δουλειάς μου. Για μένα η ιδιότητα του σκηνοθέτη δεν μπορεί να εννοηθεί δίχως την ιδιότητα του θεατή, είναι συνδεδεμένες στενά.

Με αφορμή την επικείμενη πρεμιέρα της ταινίας, είχαμε τη χαρά και την τιμή να συζητήσουμε με τον Νάνι Μορέτι.

— Στην ταινία ο ήρωάς σας έχει όνειρο να γυρίσει μια ιστορία αγάπης χρησιμοποιώντας ιταλικά τραγούδια. Θα λέγατε ότι κατά κάποιον τρόπο γυρίσατε εσείς ο ίδιος αυτή την ταινία, αλλά με αντικείμενο της αγάπης του ήρωα το σινεμά;
Ναι, είναι ουσιαστικά ένα φιλμ που έκανα για να δείξω την αγάπη μου για τον κινηματογράφο. Ό,τι και να γίνει, ό,τι και να συμβεί, ο κινηματογράφος διατηρεί μια μαγεία, μια γοητεία και μια σαγήνη. Πράγματι, ο Τζιοβάνι γυρίζει μια ταινία, γράφει μια άλλη και φαντάζεται μια τρίτη, που είναι η ταινία στην οποία αναφέρεστε. Να προσθέσω, επίσης, ότι όταν βλέπουμε ταινίες με ήρωα έναν σκηνοθέτη, συνήθως βρίσκεται σε δημιουργική κρίση. Δεν ισχύει το ίδιο στην περίπτωση του Τζιοβάνι, αυτό ήταν ένα ακόμα στοιχείο που βρήκα ενδιαφέρον.

Νάνι Μορέτι: «Όσο υπάρχουν κινηματογραφικές αίθουσες, θα γυρίζω ταινίες αποκλειστικά γι’ αυτές» Facebook Twitter
Είναι ουσιαστικά ένα φιλμ που έκανα για να δείξω την αγάπη μου για τον κινηματογράφο.

— Το σινεμά μπορεί να αλλάξει την ιστορία μέσα στην κινηματογραφική πραγματικότητα. Μπορεί να επηρεάσει όμως και την πραγματική ιστορία, να αλλάξει τον κόσμο, όπως λέμε;
Όχι, δεν το πιστεύω αυτό. Ούτως ή άλλως πρόκειται για ένα φιλμ το οποίο αφορά μια κατάσταση που μας πάει 70 χρόνια πίσω. Αυτό που λέτε, πάντως, το κάνει και ο Ταραντίνο, σε κάποιες ταινίες του έχει αλλάξει την ιστορική πραγματικότητα. Εμένα με ενδιέφερε να γυρίσω αυτό το φιλμ κυρίως για να διηγηθώ τα γεγονότα που έγιναν στην Ουγγαρία το ’56 και να επισημάνω ότι αποτέλεσαν μια χαμένη ευκαιρία για τη δυτική αριστερά να απελευθερωθεί από τα δεσμά της Σοβιετικής Ένωσης.

— Μου έκανε και εντύπωση ότι, ενώ ο τίτλος της ταινίας σας είναι «Il Sol dell’ Avvenire» (σ.σ. η ακριβής μετάφραση στα ελληνικά είναι ο «Ήλιος του μέλλοντος»), εσείς ασχολείστε κυρίως με το παρελθόν και το παρόν, δεν υπάρχει το μέλλον στην ταινία σας.
Ξέρετε, ο ιταλικός τίτλος της ταινίας είναι σαρκαστικός, είναι ειρωνικός. Και είναι ένας στίχος από ένα τραγούδι των Παρτιζάνων της Ιταλίας, από εκεί το δανείστηκα.

— Υπάρχει μια σκηνή στο φιλμ όπου ο Τζιοβάνι είναι σπίτι και επιχειρεί να παρακολουθήσει μαζί με τη γυναίκα και την κόρη του τη «Λόλα» του Ζακ Ντεμί. Η κόρη του στέλνει μηνύματα στο messenger με τον φίλο της, η γυναίκα του σηκώνει το τηλέφωνο και πηγαίνει στο διπλανό δωμάτιο για να μιλήσει, ε, στο τέλος αγανακτεί και ο ίδιος και φεύγει. Νομίζω ότι τα smartphones έχουν δυσκολέψει την παρακολούθηση ταινιών στο σπίτι και έχουν μειώσει το attention span μας.
Αυτό το πρόβλημα που αναφέρετε δεν θα υπήρχε και δεν θα το συζητούσαμε αν βλέπαμε τις ταινίες στην κινηματογραφική αίθουσα. Η έξοδος στο σινεμά αποτελεί μια επένδυση που κάνουμε, μια επένδυση χρόνου, σκέψης και συναισθήματος. Η προσοχή μας στον κινηματογράφο είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με το σπίτι, είμαστε πιο αφοσιωμένοι στο θέαμα. Γι' αυτό κι εγώ, για όσο χρόνο ακόμα θα υπάρχουν ανοιχτοί κινηματογράφοι, θα φτιάχνω ταινίες αποκλειστικά για την κινηματογραφική αίθουσα. Τις προάλλες είδα το «El Conde» του Πάμπλο Λαραΐν στο Φεστιβάλ Βενετίας και μετά από λίγες μέρες ανέβηκε στο Netflix. Αυτό μου έκανε πάρα πολύ άσχημη εντύπωση.

Νάνι Μορέτι: «Όσο υπάρχουν κινηματογραφικές αίθουσες, θα γυρίζω ταινίες αποκλειστικά γι’ αυτές» Facebook Twitter
Από δημιουργούς που δουλεύουν σήμερα, μου αρέσουν πολύ ο Πολ Τόμας Άντερσον και η Μια Χάνσεν-Λοβ. Επίσης, να σας εξομολογηθώ ότι καμιά φορά πιάνω τον εαυτό μου να νοσταλγεί το σινεμά του Κισλόφσκι και του Κιαροστάμι.

— Ενδιαφέρον που αναφέρατε το Netflix, γιατί η πιο αστεία σκηνή της ταινίας σας είναι μάλλον η συνάντηση του Τζιοβάνι με τους παραγωγούς του Netflix, ώστε να βρει χρηματοδότηση και να μπορέσει να τελειώσει την ταινία του. Πιστεύετε ότι το Netflix είναι η πηγή του κακού στο σημερινό κινηματογραφικό τοπίο;
Παίρνω το Netflix ως παράδειγμα στην ταινία μου, αλλά το Netflix λειτουργεί ως αντιπρόσωπος και του Amazon και τoυ Disney+ και όλων των μεγάλων streaming πλατφορμών. Θα το έθετα αλλιώς, θα έλεγα ότι οι πλατφόρμες εκπροσωπούν έναν τελείως διαφορετικό τρόπο για να δουλεύεις και για να διανέμονται οι ταινίες σου. Όπως σας είπα και νωρίτερα, πιστεύω ακράδαντα ότι οι ταινίες πρέπει να προβάλλονται στις κινηματογραφικές αίθουσες. Στις πλατφόρμες ταιριάζουν περισσότερο οι σειρές και δεν είναι τυχαίο ότι εκεί είναι πιο δημοφιλείς από τις ταινίες. Για να είμαι ειλικρινής, δεν θα είχα πρόβλημα να παίζονται οι ταινίες μου σε πλατφόρμες σαν αυτές. Αν είχα, θα ήταν σαν να ακύρωνα συνολικά τη δυνατότητα οικιακής προβολής. Αλλά θα δεχόμουν να προβληθούν εκεί μόνο αφού περάσουν πρώτα από τις κινηματογραφικές αίθουσες και παραμείνουν σ’ αυτές για αρκετό καιρό.

— Στην ταινία χρησιμοποιείτε τον Τζιοβάνι, μια μυθοπλαστική εκδοχή του εαυτού σας, ένα avatar, αν θέλετε, σαν τον Μικέλε Απιτσέλα στις πρώτες σας ταινίες. Αντίθετα, στο «Αγαπημένο μου ημερολόγιο», μια ταινία σας που αγαπάμε πολύ στη χώρα μας και κλείνει φέτος 30 χρόνια, καθώς και στον «Απρίλη», χρησιμοποιήσατε ευθέως το όνομά σας.
Στο «Αγαπημένο μου ημερολόγιο» και στον «Απρίλη» χρησιμοποίησα το όνομά μου, γιατί μιλούσα για πολύ προσωπικά πράγματα και θεώρησα ότι είναι λάθος να κρυφτώ πίσω από έναν μυθοπλαστικό χαρακτήρα. Αντίθετα, στην τωρινή ταινία ο Τζιοβάνι είναι ένας μυθοπλαστικός χαρακτήρας, αν και ομολογώ ότι φέρει κάποιες ομοιότητες με εμένα. Έχει και ορισμένα κοινά με χαρακτήρες που έχω ερμηνεύσει εδώ και σαράντα χρόνια, όπως ο Μικέλε Απιτσέλα που αναφέρατε, αλλά υπάρχουν κι άλλα στοιχεία σ’ αυτόν, πολύ διαφορετικά. Και είναι διαφορετικά γιατί έχουν περάσει σαράντα χρόνια από τότε που ξεκίνησα κι έχουν μεσολαβήσει αρκετά πράγματα στο μεταξύ στη ζωή μου και στον τρόπο που βλέπω τον κόσμο, τα οποία με επηρέασαν. Το βρίσκω θετικό, γιατί σημαίνει ότι αυτά τα σαράντα χρόνια δεν πέρασαν κενά.

— Μοιράζεστε με τον Τζιοβάνι και την ενόχλησή του για την τάση της πρωταγωνίστριάς του να αυτοσχεδιάζει; Επιτρέπετε στους ηθοποιούς σας τον αυτοσχεδιασμό ή θέλετε να ακολουθούν κατά γράμμα το σενάριο;
Αν μου κάνατε αυτή την ερώτηση σαράντα χρόνια πριν, θα σας απαντούσα ότι θέλω να ερμηνεύουν τους διαλόγους όπως τους έγραψα. Ήμουν λιγότερο εύκαμπτος στο παρελθόν. Σήμερα δεν είμαι τόσο αυστηρός με τους ηθοποιούς μου.

Νάνι Μορέτι: «Όσο υπάρχουν κινηματογραφικές αίθουσες, θα γυρίζω ταινίες αποκλειστικά γι’ αυτές» Facebook Twitter
Η έξοδος στο σινεμά αποτελεί μια επένδυση που κάνουμε, μια επένδυση χρόνου, σκέψης και συναισθήματος.

— Στο φινάλε κλείνετε με μια παρέλαση όπου συμμετέχουν ηθοποιοί από το τωρινό σας φιλμ, αλλά και από παλιότερες δουλειές σας. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;
Η ιδέα μού ήρθε αργότερα, δεν υπήρχε στο σενάριο. Η ταινία μου τελείωνε με τη σκηνή που προηγήθηκε, χωρίς την παρέλαση. Την ενσωμάτωσα στη συνέχεια, ήθελα μια παρέλαση που να μοιάζει λίγο με τσίρκο και λίγο με πολιτική διαμαρτυρία. Εμφάνισα τον βοηθό σκηνοθέτη, τους τρεις σεναριογράφους, τον Κορεάτη παραγωγό και όσους συμμετείχαν στην ταινία. Κι αφού το γύρισα όπως το είχα στο μυαλό μου, είδα το υλικό και σκέφτηκα «γιατί να μη βάλω και ηθοποιούς που δούλεψαν σε προηγούμενες ταινίες μου»; Κι έτσι επέστρεψα στη σκηνή και πρόσθεσα στην παρέλαση και παλιότερους συνεργάτες μου.

— Κάποιοι συνάδελφοί σας δηλώνουν ότι δεν έχουν χρόνο να δουν νέες ταινίες. Εσείς προλαβαίνετε να δείτε κι αν ναι, μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιους σύγχρονους δημιουργούς που σας αρέσουν;
Με ρωτάτε αν προλαβαίνω να δω ταινίες; Φυσικά και προλαβαίνω! Δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς. Είμαι σκηνοθέτης, είναι μέρος της δουλειάς μου. Για μένα η ιδιότητα του σκηνοθέτη δεν μπορεί να εννοηθεί δίχως την ιδιότητα του θεατή, είναι συνδεδεμένες στενά. Για να απαντήσω στο ερώτημά σας, από δημιουργούς που δουλεύουν σήμερα, μου αρέσουν πολύ ο Πολ Τόμας Άντερσον και η Μια Χάνσεν-Λοβ. Επίσης, να σας εξομολογηθώ ότι καμιά φορά πιάνω τον εαυτό μου να νοσταλγεί το σινεμά του Κισλόφσκι και του Κιαροστάμι. Μου λείπουν πολύ.

ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΥΡΙΟ (A Brighter Tomorrow) – Official Trailer

Η ταινία «Ένα καινούργιο αύριο» κάνει την πανελλήνια πρεμιέρα της στο πλαίσιο του αφιερώματος Cinema Made in Italy της Ταινιοθήκης την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου. Κυκλοφορεί στις αίθουσες στις 26 Οκτωβρίου από τη Feelgood Entertainment.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στα εννιά μου προσπαθούσα να καταλάβω τι σχέση είχε το λεωφορείο με την Μπλανς Ντιμπουά» / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Μυθολογίες / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Η κινηματογραφική λίστα του Έλληνα συγγραφέα είναι συγκινησιακά φορτισμένη και γεμάτη παιδικές αναμνήσεις όπως και τα βιβλία του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Μυθολογίες / «Μου αρέσουν οι ιστορίες εκδίκησης στο σινεμά»: Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Από το φιλιππινέζικο σινεμά και τον Ζακ Τατί, μέχρι μια ταινία με μαχητές kung-fu που εξεγείρονται ενάντια στη γραφειοκρατία -και μία που τον ώθησε να ζητήσει από τη Marthe Keller να τον κάνει φίλο στο Facebook- η λίστα του φωτογράφου είναι γεμάτη εκπλήξεις.
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ