Το νέο τρέιλερ του "Νymph()maniac: Director's Cut" είναι όντως hardcore

Το νέο τρέιλερ του "Νymph()maniac: Director's Cut" είναι όντως hardcore Facebook Twitter
23

Το «Nymph()maniac: Director's Cut» είναι αυτό ακριβώς που ήθελε να δείξει στο κοινό ο Lars von Trier.

Απαλλαγμένο από κάθε είδους σεμνοπρέπεια, ωμό, χωρίς καθόλου λογοκρισία και με όλες τις σκηνές που οι προηγούμενες κυκλοφορίες δεν μπορούσαν να συμπεριλάβουν.

Η νέα αυτή, αυστηρώς ακατάλληλη version, προβλήθηκε σε δύο μέρη στο 71ο Φεστιβάλ Βενετίας και αναμένεται να κυκλοφορήσει αυτό το μήνα σε αίθουσες, DVD και Blu Ray.

Προς το παρόν η επίσημη σελίδα της ταινίας στο Facebook δημοσίευσε το τρέιλερ αναφέροντας:

"Ίσως χρειαστεί να το δείτε αρκετές φορές για να προσέξετε όλες τις λεπτομέρειες. Αν αντέχετε..."

Ακολουθούν τα 23 αυστηρώς ακατάλληλα δευτερόλεπτα:

23

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Οθόνες / Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Ξεκίνησε ως εφηβικό είδωλο στα ’80s, πρωταγωνίστησε σε δύο εμβληματικές ταινίες του Κόπολα και έχτισε την καριέρα του επιλέγοντας ταινίες με γνώμονα τα ενδιαφέροντά του. Στα 60 του έχει συνδεθεί με μερικές από τις πιο αγαπημένες καλτ ταινίες διεθνώς, δηλώνει ζωγράφος και διατηρεί σημαντική συλλογή τέχνης. Έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να παραλάβει έναν τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οθόνες / Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οι κατηγορίες εναντίον του Φράνκο για σεξουαλική κακοποίηση έβαλαν στον γύψο όχι μόνο την καριέρα του στο Χόλιγουντ αλλά και τη στενή φιλία του με τον επί εικοσαετίας κολλητό και συνεργάτη του.
THE LIFO TEAM
15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Οθόνες / 15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Πάμελα Άντερσον, Αριάν Λαμπέντ, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, σινεφίλ τέρατα και όλη η νέα ελληνική κινηματογραφική παραγωγή της χρονιάς στην 65η διοργάνωση που για δέκα μέρες (31/10-10/11) θα μεταμορφώσει τη Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Απώλειες / Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Αστεία και ανθρώπινη, η αξιαγάπητη, υπερταλαντούχα Τέρι Γκαρ, που απολαύσαμε στο «Young Frankenstein» και το «Τούτσι» και αγαπήσαμε από τις εμφανίσεις της στο βραδινό talk show του Ντέιβιντ Λέτερμαν, ήταν μια από τις πιο λαμπερές σουμπρέτες του αμερικανικού σινεμά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Paul Morrissey (1938-2024)

Απώλειες / Ο Paul Morrissey (1938-2024) έδωσε φωνή στα «ανθρώπινα σκουπίδια»

Ο εμβληματικός σκηνοθέτης της cult τριλογίας «Flesh» - «Trash» - «Heat» ταυτίστηκε με τον Άντι Γουόρχολ και το νεοϋορκέζικο αβανγκάρντ των ’60s, ως ο πιο ανεξάρτητος από τους ανεξάρτητους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικά διαμάντια που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Οθόνες / 10 κινηματογραφικά διαμάντια που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Δέκα ταινίες που εξασφαλίζουν δέκα ξεχωριστές προβολές, απαραίτητες για κάθε σινεφίλ, από συγκινητικά δράματα και γαλλικά policier μέχρι καλαίσθητα ντοκιμαντέρ και ατμοσφαιρικά θρίλερ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Παντελής Βούλγαρης: «Δεν έγινα ποτέ κατεστημένο ούτε κατά παραγγελία σκηνοθέτης»

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Παντελής Βούλγαρης: «Δεν έγινα ποτέ κατεστημένο ούτε κατά παραγγελία σκηνοθέτης»

Ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή σκηνοθέτες μας σε μια χορταστική συνέντευξη για τη ζωή, το έργο και τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει εδώ και έξι δεκαετίες πίσω από την κάμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Τζον Λένον πίστεψε ότι είναι ο Τσε Γκεβάρα

Οθόνες / Όταν ο Τζον Λένον πίστεψε ότι είναι ο Τσε Γκεβάρα

Ένα νέο ντοκιμαντέρ ρίχνει για πρώτη φορά φως στους 18 μήνες που ο πρώην Beatle και η Γιόκο Όνο εγκαταστάθηκαν σ΄ ένα ταπεινό διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη, στο οποίο συνέβαιναν καθημερινά έντονες ριζοσπαστικές ζυμώσεις.
THE LIFO TEAM
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM

σχόλια

19 σχόλια
ακόμα και οι τσόντες πιο ιδιαίτερο σενάριο έχουν...επίσης με τις τσοντες συνήθως φτιάχνεσαι και λίγο...όχι πως είχα την απαίτηση να "φτιαχτώ" βλέποντας το nymphomaniac...αλλά πραγματικά είναι η ταινία που μ εκανε να σιχαθώ για όσο κράτησε το σώμα μου και να κάνει μια τόσο ωραία πράξη σαν το σεξ να μοιάζει βρώμικη και σιχαμερή.
με εκνευρισε η ταινια σε φασεις(ειδικα οταν αφησε το παιδακι μονο του και εφυγε μεσα στην νυχτα)ηθελα να σταματησω να την βλεπω σαν ταινια αλλα ειχα περιεργεια να δω και το τελος!!!τι κουλο τελος!!!
Επειδή το είδα πρόσφατα δεν είναι τόσο τσόντα όσο θέλει να το προάγει ο ίδιος ο σκηνοθέτης για διαφημιστικούς λόγους φαντάζομαι. Εμένα πάντως με προβλημάτισε και το σκεφτόμουν αρκετές μέρες. Αυτο δεν το κάνει μια τσόντα.
Η μουσικη του trailer πρεπει να ειναι απο τον artemyev καθως παρομοιο soundtrack ειχε και το film Solaris(1972) του Tarkovsky.https://www.youtube.com/watch?v=V9-pkMOWtd4 Βεβαιως οι ομοιοτητες σταματουν εδω, και μαλλον ο Trier θα πρεπει να ξαναδει το Solaris καμια εκατοστη φορες ακομα οχι τοσο για να μαθει να γυριζει ταινιες(8α χε μαθει τοσα χρονια αλλα που) αλλα για να αντιληφθει καποια στιγμη που δεν θα φτασει ποτε και ποσο απεχουν οι ταινίες του απο την τεχνη του κινηματογραφου.
Πλέον ο Τρίερ δεν μπορεί να σοκάρει με την τσόντα - αυτός ή ο οποιοσδήποτε, βασικά. Κάποτε, όταν λίγοι σκηνοθέτες τολμούσαν, ο Τρίερ ανάμεσα σε άλλους έκανε κάτι το "μοντέρνο" θίγοντας ένα θέμα ταμπού, απαντώντας στις προκλήσεις και το καθεστημένο του πουριτανισμού.Τώρα όμως που η τσόντα βρίσκεται παντού -παντού όμως!-, το "μοντέρνο" ίσως θα ήταν μια πιο μινιμαλιστική και σεμνή προσέγγιση των σεξουαλικών σχέσεων. Τα μάτια μας έχουν κουραστεί και το μυαλό έχει... κορεστεί.Εξακολουθώ να ακούω από άτομα του χώρου ότι το Nymphomaniac είναι ένα αριστούργημα... δεν τους αδικώ όμως γιατί μέσα στο χώρο, επιβιώνεις αποθεώνοντας την εκάστοτε καθιερωμένη "αυθεντία".
Επειδη καποιος ανεφερε και το "50αποχρωσεις", η σκεψη μου ειναι οτι ο κοσμος εχει τοσο αποξενωθει, κι αποτραβηχτει πισω απο τον υπολογιστη του στην εποχη μας που εχει αναγκη να το βλεπει, επειδη δεν το κανει- και να το βαφτιζει και τεχνη(βιβλιο, σινεμα κοκ) ωστε να απενοχοποιειται.Αυτο αποτελει σημειο των καιρων μας και συμβαδιζει με τις νεες ερευνες σε χωρες του Δυτικου κοσμου οπου η πλειοψηφια των εφηβων προτιμα να παιξει καποιο βιντεοπαιχνιδι παρα να κανει σεξ.Οι πραγματικες σχεσεις εχουν γινει δυσκολοτερες, κι εχουν αντικατασταθει με τις εικονικες-μιλαμε στο φβ, στο τουιτερ και στο σκαιπ, νιωθουμε κοινωνικοποιημενοι, ομως στην τελικη ειμαστε μονοι μας σ ενα αδειο και νεκρικα ησυχο δωματιο.
Παίδες εγώ όταν είχα πάει να δω την ταινία δεν περίμενα και πολλά πράματα.Γενικά δεν θεωρούσα ότι ο (τεχνικά άριστος σκηνοθέτης) Τρίερ έχει καταντήσει ο μεγαλύτερος τρόλερ του κινηματογράφου,απλώς κάνει ταινίες για να προκαλεί και γενικότερα ποτέ δεν με ενθουσίασε ούτε σαν σκηνοθέτης ,ούτε σαν άνθρωπος.Πήγα να το δω μόνο από περιέργεια με τις χαμηλότερες προσδοκίες κάνοντας τα ίδια σχόλια περί τσόντας που έκαναν και οι υπόλοιποι εδώ. Ε λοιπόν αφού είδα απανωτά και τα δύο μέρη(4 ώρες),έφυγα μαλάκας από τον κινηματογράφο με το σαγώνι στο πάτωμα.Δεν ξέρω αν μου άρεσε αλλά έκανε αυτό που υποτίθεται ότι κάνουν τα έργα τέχνης.Μου έβγαλε στην επιφάνεια συναισθήματα,φόβους,ανησυχίες και με έβαλε σε σκέψεις για αρκετές μέρες.Στο τεχνικό μέρος,οι ερμηνείες είναι άψογες και ειδικά της Gainsbourg και του Dafoe.Προκαλώ όποιον μιλάει για τσόντα να δει και τα δύο μέρη σερί(άντε με ένα διάλειμμα ενδιάμεσα για ένα κρύο ντουζ) και αν ειλικρινά μου πει ότι το μόνο που αισθάνθηκε ήταν καυλωμένος τότε θα δεχθώ την άποψη του.ΥΠΟΓΡΑΦΗ:Ένας wannabe σκηνοθέτης
Από τα σχόλια βλέπω ότι οι περισσότεροι θεωρούν πως όταν υπάρχει σε μια ταινία ένα πέος σε στύση, τότε έχουμε τσόντα.Κάποτε έλεγαν αυτό ακριβώς και στην θέα του τριχωτού του αιδοίου. Ευτυχώς, πλέον, για τους περισσότερους το τελευταίο ξεπεράστηκε.Ο Φον Τρίερ είναι ένας σπουδαίος σκηνοθέτης, που σίγουρα του αρέσει να προκαλεί, αλλά η φιλοσοφία του είναι να μην διστάζει να δείχνει αυτά που συμβαίνουν στην πραγματικότητα.Το ότι βλέπουμε σκηνές που συνήθως υπάρχουν στις τσόντες δεν σημαίνει ότι είναι τσόντα αυτό που βλέπουμε.
Στα αρχαία ελληνικά αγγεία ανάλογες σκηνές θεωρούνταν τέχνη. Και αγάλματα σαν την Αφροδίτη της Μήλου τον Μεσαίωνα θεωρούνταν τσόντα.Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η τέχνη είναι διαχρονική ενώ το τι είναι τσόντα είναι σχετικό ανάλογα με τη κοινωνία ή την ιστορική περίοδο.Για το συγκεκριμένο δεν είμαι αρμόδιος αλλά δεν θα το χαρακτήριζα ούτε τέχνη ούτε τσόντα, τουλάχιστον μέχρι να το δω :^)
η αρχαια ελληνικη κοινωνια ειχε καπως διαφορετικη αντιληψη σχετικα με το σεξ, διαφορετικο σκοπο ειχαν οι σεξουαλικες παραστασεις στα αγγεια, διαφορετικο σκοπο τα γυμνα αγαλματα και διαφορετικο οι φαλλοι που χρησημοποιουσαν ως διακοσμηση ή πολεμικο συμβολο. Δεν νομιζω οτι η Αφροδιτη της Μήλου ήταν το αντιστοιχο "η αποκαλυπτικη φωτογραφιση της Αφροδίτης στη Μυλο. Δειτε την οπως δεν την εχετε ξαναδει. Μονο στο PLAYBOY που κυκλοφορει!"Ειναι μεγαλο λαθος να κρινουμε με συγχρονα κριτήρια κατι που φτιαχτηκε σε ενα εντελώς διαφορετικο κοινωνικο και πολιτισμικο πλαισιο.
ακουω γενικα αρνητικα σχολια για αυτην την ταινια. προσωπικα δεν την εχω δει αλλα εχω δει αλλες 2 ταινιες του τριερ και μου αρεσαν. το ντογκβιλ και τον αντιχριστο. ηταν καλες αν και το ντογκβιλ ηταν λιγο κουραστικο στην αρχη.
Για τα λεφτά τα κάνεις όλα... για τα λεφτά δε μ'αγαπάς.Σαν infelix έχω να πω ότι η πρώτη ταινία δε μου άρεσε, την είχα δει μέχρι τη μέση και μετά το προχωρούσα να δω τους διαλόγους μπας και βρω κάτι το ενδιαφέρον, πείτε με ρηχό, πείτε με ακαλλιέργητο, πείτε με χρυσαυγίτη... αν ήθελα τσόντα έβρισκα και αλλού.