Πέντε ταινίες που θα δούμε στους κινηματογράφους μέσα στις γιορτές

Πέντε ταινίες που θα δούμε στους κινηματογράφους μέσα στις γιορτές Facebook Twitter
0

Whitney Houston: I wanna dance with somebody

Ως τίτλος μπορεί να μη φιγουράρει ψηλά στις προβλέψεις για τις φετινές οσκαρικές υποψηφιότητες, αλλά η δραματοποιημένη εκδοχή της ζωής της Γουίτνεϊ Χιούστον έρχεται για να προστεθεί σε μια σειρά από υψηλού προφίλ μουσικές βιογραφίες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια και ίσως αποτελέσει ένα αναπάντεχο(;) sleeper hit στο παγκόσμιο box-office. Οι πρώτες εντυπώσεις κάνουν λόγο για μια tour de force εμφάνιση της Ναόμι Άκι στον ρόλο μιας γυναίκας που έβαλε λίγο σόουλ σκέρτσο στην ποπ σκηνή των καιρών της, έσπαγε ταμεία στις αίθουσες δίπλα στον «σωματοφύλακά» της, τον Κέβιν Κόστνερ, και παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα ονόματα που πέφτουν συχνά στο τραπέζι, όποτε μουσικόφιλοι ανοίγουν συζήτηση για μεγάλες φωνές. (Από 29/12)

Αισθάνομαι Ζωντανός

Living

Όποιον προβληματισμό σας δημιουργηθεί στο άκουσμα ενός ριμέικ του Ikiru του Ακίρα Κουροσάβα, παραμερίστε τον. Ο νομπελίστας Καζούο Ισιγκούρο μεταφέρει υποδειγματικά τη δράση στη μεταπολεμική Αγγλία και αντικαθιστά τη γιαπωνέζικη πειθαρχία με την (επιβεβλημένη στην εποχή της) βρετανική εγκράτεια – ίσως η καλύτερη ταινία που έχουμε δει πάνω στο ζήτημα από την εποχή του Remains of the day. Ο Όλιβερ Ερμάνους με τη σειρά του αποδίδει το σενάριο του Ισιγκούρο καλλιγραφημένα και φορτισμένα, αλλά ποτέ υπερφορτωμένα, και αποσπά από τον Μπιλ Νάι μια ερμηνεία την οποία θα μνημονεύουμε για καιρό. Ο Βρετανός ηθοποιός ξεκινά σε τόσο συγκρατημένους και συνεσταλμένους τόνους, που στη συνέχεια ακόμα και η ανεπαίσθητη διακύμανση στην ομιλία του φαντάζει, πέρα από δύσκολα κερδισμένη, συναισθηματικά χειμαρρώδης. Ειλικρινά, αν πρέπει να δείτε μια ταινία φέτος τις γιορτές στο σινεμά, φροντίστε να είναι αυτή. Μας ευχαριστείτε μετά. (Από 26/12)

H Φάλαινα

The Whale

Με τη δράση της περιορισμένη σε τέσσερις τοίχους, η Φάλαινα συγγενεύει με το Ρέκβιεμ για ένα όνειρο, τόσο στον τρόπο που χειραγωγεί το συναίσθημά σου όσο και στον τρόπο που επιχειρεί να αφουγκραστεί τους διχασμένους καιρούς της – στο αγαπητικό χτύπημα στην πλάτη της νεολαίας της αμοραλιστικής σοσιαλμιντιακής «λογοδιάρροιας» κάποιοι θα χειροκροτήσουν, άλλοι θα αναθεματίσουν. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα αποτελεσματικό μελόδραμα που πετυχαίνει να αποσπάσει το δάκρυ, σε μεγάλο βαθμό χάρη στην (έτσι κι αλλιώς) ευγενέστατη φυσιογνωμία του Μπρένταν Φρέιζερ. Ο τελευταίος δίνει την ψυχή του κάτω από τόνους μακιγιάζ σε μια πιο εξωστρεφή ερμηνεία από εξίσου θαυμαστές, μα πιο μετρημένες, όπως εκείνες στο Gods and Monsters και στο Quiet American. Η εμφάνισή του εδώ, όπως όλα δείχνουν, θα τον οδηγήσει στην κατάκτηση του φετινού Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. (Από 05/01)

Ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Όττο

A man called Otto

To σουηδικό A man called Ove, με ήρωα έναν ηλικιωμένο μισάνθρωπο που οι γείτονές του σιχαίνονται, είχε φτάσει μέχρι τα Όσκαρ πριν από μερικά χρόνια στην κατηγορία της Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και του Καλύτερου Μακιγιάζ. Το αμερικανικό ριμέικ έμοιαζε αναπόφευκτο για όσους έχουν δει την ταινία και αναγνωρίζουν τις crowdpleasing αρετές της και επιστρατεύει τον άλλοτε «καλό μας άνθρωπο», τον Τομ Χανκς, που τόσο με το Elvis όσο και με αυτό εδώ δοκιμάζεται σε λιγότερο καλοσυνάτους ρόλους, συνεχίζοντας όμως αυτή την ύστερη φάση της καριέρας του, όπου από πρωταγωνιστής μεταμορφώνεται σε καρατερίστα. Είμαστε αισιόδοξοι για το αποτέλεσμα, καθώς ο σκηνοθέτης Μαρκ Φόρστερ τα πηγαίνει μια χαρά σε εγχειρήματα ανάλογου προσανατολισμού – θυμηθείτε τα Finding Neverland, Stranger than fiction και Christopher Robin. (Από 05/01)

Μέγκαν

M3GAN

Η Μέγκαν, μια κούκλα με τεχνητή νοημοσύνη, είναι σχεδιασμένη για να γίνει η καλύτερη φίλη κάθε παιδιού και να το προστατεύει με κάθε τρόπο από οποιονδήποτε μπορεί να το απειλήσει – ακόμα και τον ίδιο του τον κηδεμόνα. Παραλλαγή της Κούκλας του Σατανά με τη σκηνοθετική υπογραφή του Τζέραρντ Τζόνστοουν, υπεύθυνου για ένα απολαυστικό μεταμεσονύκτιο θέαμα, το Housebound, που συνδύαζε τον φαντασματικό τρόμο με το μαύρο χιούμορ. Οι πληροφορίες από τις δοκιμαστικές προβολές κάνουν λόγο για θέαμα ανάλογης… ευαισθησίας, ικανό να προκαλέσει κύματα ενθουσιασμού στη γαλαρία των multiplex, όπου η ταινία αναμένεται να εκτιμηθεί δεόντως. (Από 05/01)

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

 
Οθόνες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ