1953: Όταν ήταν 26 ετών, ο Κάστρο προσπάθησε, με μια ομάδα ανταρτών, να ανατρέψει τον τότε δικτάτορα Μπατίστα. Πολλοί αντάρτες σκοτώθηκαν, ο Φιντέλ και ο αδερφός του Ραούλ αιχμαλωτίστηκαν. Έχοντας αποφοιτήσει πρόσφατα απ' τη Νομική Σχολή, ο Φιντέλ Κάστρο υπερασπίστηκε μόνος του τον εαυτό του με την εμβληματική απολογία του «Η Ιστορία θα με αθωώσει».
Η λεζάντα στο παραπάνω πόστερ που έφτιαξε ο Κουβανός καλλιτέχνης Felix René Mederos Pazos το 1973, περιέχει, πάνω απ' τον νεαρό και χωρίς ακόμη γένια Κάστρο, ένα απόσπασμα από εκείνη την ομιλία.
Ο Κάστρο καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης, όμως ο Μπατίστα τον απελευθέρωσε ως ένδειξη καλής θέλησης.
Η επίθεση της 26ης Ιουλίου του 1953 έμεινε στην Ιστορία ως η ημερομηνία γέννησης του επαναστατικού κινήματος.
1959: Μετά από δύο χρόνια μαχών, στις 8 Ιανουαρίου του 1959, ο Κάστρο κατέφτασε νικητής στην Αβάνα πάνω σ' ένα τζιπ. Η υποδοχή του ήταν ενθουσιώδης και οι Κουβανοί τον αναγνώρισαν ως νέο ηγέτη τους. Ο 32χρονος Κάστρο έμοιαζε εξαντλημένος αλλά ευτυχισμένος που, μαζί με τους 5.000 επαναστάτες, υποχρέωσε τον Μπατίστα να διαφύγει στο εξωτερικό.
Το πόστερ δημιουργήθηκε κατά παραγγελία της κυβέρνησης για να τιμήσει την δέκατη επέτειο της επανάστασης.
1968: Σχεδόν δέκα χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας απ' τον Κάστρο, όλες οι ελπίδες για μετάβαση στη Δημοκρατία είχαν εξανεμιστεί. Παρ' όλα αυτά, ο Κάστρο παρέμενε δημοφιλής και όλοι τον αποκαλούσαν Φιντέλ.
Σ΄ αυτό το σπάνιο πόστερ του Κουβανού ζωγράφου Raúl Martínez αποτυπώνεται η προσωπολατρεία της εποχής, σε στυλ Ποπ Αρτ.
1961: Οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Κούβας και ΗΠΑ κατέρρευσαν το 1961 και η Κούβα συμμάχησε με τη Σοβιετική Ένωση. Οι ΗΠΑ προσπάθησαν να τον νικήσουν με αποτυχημένες εισβολές, απόπειρες δολοφονίας και οικονομικό εμπάργκο, χωρίς αποτέλεσμα. Το πόστερ προπαγάνδας που δημιουργήθηκε από συντηρητικό αμερικανικό σωματείο παρουσιάζει τον Κάστρο σαν τέρας.
1969: «Άλλα 11.5 κιλά ο καθένας καθημερινά. Κανένας και τίποτα δε θα μπορέσει να μας συγκρατήσει πια» γράφει το πόστερ που ζητά απ' τους Κουβανούς να μαζέψουν 10 τόνους ζάχαρης το επόμενο έτος ώστε να αντέξει η χώρα τις οικονομικές δυσκολίες. (Δεν τους μάζεψαν.) Μετά το εμπάργκο των ΗΠΑ, η μόνη πηγή εσόδων της Κούβας ήταν η πώληση ζάχαρης στη Σοβιετική Ένωση.
1973: «Η Ιστορία θα με δικαιώσει.» Με απόσπασμα απ' την περίφημη τετράωρη απολογία του που είχε δώσει 20 χρόνια νωρίτερα, η αφίσα που σχεδίασε ο Mederos Pazos, δείχνει τον Κάστρο όχι πια επαναστάτη, αλλά ηγέτη να μιλά σε χιλιάδες κόσμου, μπροστά σε εικόνες επαναστατών όπως είναι ο Τσε Γκεβάρα.
1979: «Γιορτάζουμε την 26η Ιουλίου - Αλληλεγγύη στον αγώνα της Νικαράγουας - Υπέρ της διακοπής του εμπάργκο στην Κούβα» γράφει το πόστερ. Δημιουργήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ, απ' τον καλλιτέχνη Malaquías Montoya, για μια εκδήλωση που γιόρταζε την επέτειο της επανάστασης και διοργανώθηκε από μια συμμαχία Λατινοαμερικανικών οργανισμών αλληλεγγύης. Ο Κάστρο στήριζε επαναστατικά κινήματα της Λατινικής Αμερικής, όπως των Σαντινίστας που πολέμησαν και ανέτρεψαν το δικτάτορα της Νικαράγουας το 1979.
1980: Η αφίσα που δημιουργήθηκε κατά παραγγελία της Κουβανέζικης κυβέρνησης δείχνει, από αριστερά, τον Ντανιέλ Ορτέγκα (ηγέτη των Σαντινίστας στη Νικαράγουα) τον Μόρις Μπίσοπ που έγινε ηγέτης της Γρενάδας με πραξικόπημα του 1979) και τον Κάστρο.
1985: Τα γένια του, το μεγάλο κουβανέζικο πούρο του και η πράσινη στολή του έγιναν σύμβολα επανάστασης παγκοσμίως. Αυτό το σκίτσο που έφτιαξε ο γραφίστας Rafael Enríquez δημοσιεύτηκε στο τριηπειρωτικό περιοδικό της Οργάνωσης για την Αλληλεγγύη των Ανθρώπων της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.
1998: Αυτό το επίσημο πόστερ της Κουβανέζικης κυβέρνησης δείχνει την παράξενη συνάντηση ενός ηλικιωμένου Κουμουνιστή ηγέτη με έναν ηλικιωμένο αντικομμουνιστή Πάπα. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β' επισκέφθηκε την Αβάνα στις αρχές του 1998 και η αφίσα επιχείρησε να αυξήσει το κύρος του Κάστρο ως ηγέτη σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο πως είναι μία απ' τις ελάχιστες φορές που ο Κάστρο έβγαλε τη στρατιωτική στολή και φόρεσε κοστούμι και γραβάτα.
σχόλια