«Έξω φρενών από ευχαρίστηση»
Μια διοργάνωση η οποία φιλοξενείται στο ημιτελές και υπό διαμόρφωση κτίριο «Νομπέλ» στο Χαλάνδρι, σε επιμέλεια Νάντιας Αργυροπούλου. Εκκινώντας από τα παράδοξα και αντιφατικά που δηλώνει ο τίτλος σε επίπεδο ιστορικό, λογοτεχνικό, κοινωνικό και προσωπικό, ερευνά κυρίως όσα μπορεί να σημαίνει στο παρόν και στο μέλλον και σε σχέση με αισθητικά και πολιτικοκοινωνικά επείγοντα αιτήματα.
Μέσα από τις συμμετοχές εξετάζει την έννοια της «ευχαρίστησης» και τις πολλαπλές εκδοχές και μεταμορφώσεις της στα σύγχρονα «εξωφρενικά» δεδομένα σύνθετων καλλιτεχνικών πρακτικών, διεκδικήσεων για το φύλο και τον ερωτισμό, ακτιβιστικών πρωτοβουλιών, κοινοτικών (ανα)σχηματισμών, της συντηρητικοποίησης, χειμαζόμενων από διαδοχικές κρίσεις κοινωνικών ομάδων, των συνθηκών «doom and gloom» που δημιουργούν η καταστροφή του περιβάλλοντος, η ραγδαία επικράτηση του ψηφιακού, η αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει performances, αφιερώματα σε queer κοινότητες, προβολές ταινιών σε ειδικά επιμελητικά σύνολα, ομιλίες για την κοινωνική οικολογία και την ανάπτυξη, μουσικά δρώμενα κ.ά.
Κτίριο Νομπέλ, Χαλάνδρι
29 Σεπτεμβρίου - 12 Νοεμβρίου
«Ελαιώνας ’23 - Χθόνιο και Ανθρωπόκαινος»
Εικαστική έκθεση η οποία φιλοξενεί τα έργα 48 καλλιτεχνών, συνοδευόμενη από ένα πλούσιο δημόσιο πρόγραμμα, performances και άλλες δράσεις. Εστιάζει στο χθόνιο στοιχείο και στην ανθρωπόκαινο εποχή μέσα από τη σύγκρουση αλλά και τη συνομιλία τους, με την περιοχή του Ελαιώνα να αποτελεί το πεδίο μελέτης και το σημείο τέλεσης και αναφοράς. Μια έκθεση που έχει ως στόχο να αναδείξει τις κρίσιμες και σύνθετες καταστάσεις που έχει προκαλέσει η διαχρονική συνομιλία αλλά και σύγκρουση φύσης και ανθρώπου, τα δίπολα που κυριαρχούν στην περιοχή ως αποτέλεσμα του σκληρού ανθρώπινου αποτυπώματος, τη σχέση του παρελθόντος με το παρόν και αντιστρόφως.
Ο περίφημος επί Πεισίστρατου Ελαιώνας στο πέρασμα του χρόνου και λόγω των ανθρώπινων επιλογών εξελίχθηκε από γόνιμη αγροτική περιοχή σε νεκρή γη από τα απόβλητα της άναρχης εκβιομηχάνισης. Ακριβώς εκεί όπου η οδός Μαρκόνι, ως «σύνορο» μεταξύ του δήμου Αθηναίων και του δήμου Αιγάλεω, τέμνει την Ιερά Οδό, βρίσκονται ο αρχαιολογικός χώρος με τις βάσεις της αρχαίας γέφυρας του Κηφισού, ο σταθμός «Ελαιώνας» του μετρό, κοντέινερ και αποθήκες στο παρακείμενο οικόπεδο της ΣΤΑ.ΣΥ. από την περίοδο των έργων του μετρό, ο χώρος «Souzy Τros» της Μαρίας Παπαδημητρίου και η γειτονιά Μαρκόνι ως ένας μοναδικός κοινωνικός θύλακας της περιοχής, αποτελώντας τον χώρο διεξαγωγής της έκθεσης σε επιμέλεια Δημήτρη Τρίκα.
29 Σεπτεμβρίου - 3 Δεκεμβρίου
Οι ομιλίες και τα στρογγυλά τραπέζια πραγματοποιούνται στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικό Μολύβι, Ιερά Οδός 154 & Νάξου
Λουκία Αλαβάνου
«Στον δρόμο για τον Κολωνό»
Με την εγκατάστασή της στον ημιφωτισμένο εκθεσιακό χώρο της Στέγης στο -1 η Λουκία Αλαβάνου μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στον χρόνο, σε μια σύνθεση που θίγει τα θέματα των γηρατειών, του θανάτου, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της οικουμενικής ελευθερίας. Σε μια εποχή που η μετανάστευση, ο εκτοπισμός, οι μειονότητες και, πάνω απ’ όλα, τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται στο επίκεντρο της συζήτησης διεθνώς, η καλλιτέχνιδα παρουσιάζει ένα ντοκιμαντέρ με πτήσεις drone, slapstick και βιντεοκλίπ εμπνευσμένα από τη διαβαλκανική ποπ κουλτούρα σύγχρονων Ρομά τραγουδιστών και από εξεζητημένες φάρσες σε ειδικά διαμορφωμένους ημισφαιρικούς θόλους, όπου, χάρη στα υβριδικά καθίσματα, οι θεατές θα βιώσουν ελεύθερα την οπτική των 360 μοιρών της ταινίας.
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
10 Οκτωβρίου - 30 Νοεμβρίου
«ΣΤΙΓΜΑ- STIGMA»
35 εικαστικοί συνομιλούν καλλιτεχνικά με ασθενείς ψυχιατρικών ιδρυμάτων και υγειονομικούς
Με αφετηρία τη θέση ότι κανένα γνώρισμα δεν είναι εγγενώς απαξιωτικό αλλά και ότι η αρνητική του πρόσληψη είναι απόρροια κοινωνικών διεργασιών, στο φετινό συμπόσιο για την τέχνη και την υγεία η 2η Υγειονομική Περιφέρεια Πειραιώς και Αιγαίου συνεργάζεται με διακεκριμένους εικαστικούς και οργανώνει, μεταξύ άλλων, στους εμβληματικούς χώρους του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής «Δρομοκαΐτειο» ομαδική έκθεση σε επιμέλεια του Αλέξανδρου Κασσανδρινού και του Κωνσταντίνου Κανταρτζή.
Η έκθεση έχει σκοπό να διερευνήσει με ποιον τρόπο η κοινωνική τάξη, το φύλο, η εθνότητα, το χρώμα του δέρματος, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η αρτιμέλεια, η υγεία, η εξωτερική εμφάνιση και το επιβαρυμένο παρόν ή παρελθόν υφαίνουν το πλαίσιο εντός του οποίου κάποιοι άνθρωποι θεωρείται ότι δεν πληρούν τους βασικούς κανόνες της κοινωνικής ύπαρξης. Το διακριτικό τους γνώρισμα μετατρέπεται σε καθοριστικό στοιχείο για τη συγκρότηση της ταυτότητάς τους, μιας ταυτότητας «φθαρμένης», η οποία τους τοποθετεί στην κατηγορία των «κάτι λιγότερο από ανθρώπους». Παράλληλα με το εικαστικό κομμάτι διοργανώνονται ημερίδες με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών, ερευνητών, επιστημόνων.
Δρομοκαΐτειο ΨΝΑ (Κτίρια: Δάφτσειο, Άγιος Ισίδωρος), Ιερά Οδός 343, Χαϊδάρι
10-29 Οκτωβρίου (ώρες λειτουργίας 12:00- 20:00)
Αφροδίτη Λίτη
«Δύο δέντρα συγκλίνουν για μια νέα εκδοχή προσφοράς»
Πρόκειται για μια εικαστική εγκατάσταση που συνομιλεί με τον χώρο και του αποτίνει φόρο τιμής. Δύο ψηλά μεταλλικά δέντρα που κατοικούνται από πουλιά φιλοξενούνται στο εσωτερικό του Ωρολογίου του Ανδρονίκου, μνημείου που θεωρήθηκε καινοτόμο στην εποχή του, κομίζοντας ολόκληρη τη σοφία των προηγούμενων αιώνων. Για πρώτη φορά παρουσιάζεται έκθεση σύγχρονης τέχνης σε ένα σύμβολο της αρχαίας τεχνολογίας και μνημείο μοναδικής ομορφιάς. Ένα κτίσμα που ανεγέρθηκε πάνω στη ροή του ζωογόνου νερού της πηγής της Ακρόπολης ώστε να διευκολυνθεί η λειτουργία του μηχανισμού του υδραυλικού ωρολογίου –σήμερα δεν σώζονται παρά μόνο οι αυλακώσεις του πάνω στο μάρμαρο– και παρέμεινε ανέπαφο από την επέλαση και τους βανδαλισμούς των κατακτητών, εξακολουθώντας να προσφέρει στοχασμό και ψυχική εφορία. Οι τροφοδότριες αρχικές σωληνώσεις του αρχαίου ρολογιού μετατρέπονται σε ριζώματα, κορμούς και διακλαδώσεις στα οποία κατεβαίνουν και εγκαθίστανται συμβολικά σμήνη πουλιών αποτελούμενα από γλυπτές γλαύκες και πέρδικες.
Ωρολόγιο του Ανδρονίκου Κυρρήστου, Ρωμαϊκή Αγορά Αθηνών, Αιόλου
2 Οκτωβρίου - τέλη Οκτωβρίου
Αντρέα Τζούροβιτς
«Counting Rests»
Ένα καθαρά προσωπικό ταξίδι ενδοσκόπησης, με σκοπό την εξερεύνηση της περίπλοκης αλληλεπίδρασης μνήμης, ήχου και σιωπής. Όπως υποδηλώνει ο τίτλος της έκθεσης τα έργα αντανακλούν τις παύσεις (rests) στη μουσική σημειογραφία, αντικατοπτρίζοντας την πρόθεση του καλλιτέχνη να ενορχηστρώσει μια «συμφωνία της σιωπής», αντλώντας έμπνευση από τις μνήμες της παιδικής του ηλικίας προτού μεταβεί από τη Σερβία - Μαυροβούνιο (πρώην Γιουγκοσλαβία) στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης του 1999. Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της θεματικής και της εικαστικής αφήγησης της νέας σειράς έργων διαδραματίζει επίσης η εμπειρία των ξέφρενων πανηγυρισμών για τη νίκη της πρώην Γιουγκοσλαβίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της FIBA το 1998, τους οποίους διαδέχτηκαν λίγους μήνες αργότερα τα τραγικά γεγονότα των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ.
Καθώς ο «ήχος» είναι ένας ισχυρός μηχανισμός μνήμης, ο Τζούροβιτς με τα έργα του ρίχνει φως στη σωματική μνήμη μέσα από τις γνώσεις του πάνω στις παραδοσιακές τεχνικές οργανοποιίας που βασίζονται στην προφορική παράδοση που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά. Ο καλλιτέχνης μεταφράζει την εμπειρία του ως κατασκευαστή μουσικών οργάνων σε περίτεχνα και συναρπαστικά νέα έργα από ξύλο: ζωγραφικά έργα, γλυπτά και γλυπτικές εγκαταστάσεις. Επιπλέον, η έκθεση συμπληρώνεται από μια συλλογή προπολεμικών καλουπιών ιστορικής αξίας, τα οποία ανοίγουν διάλογο με ένα καλούπι που κατασκεύασε και χρησιμοποίησε ο καλλιτέχνης για τη δημιουργία μερικών από τα έργα του που εξετάζουν τη σχέση μεταξύ «παιχνιδιού» και «σύγκρουσης» και το πώς αυτές οι έννοιες μπορούν να αποτελέσουν πηγή χιούμορ αλλά και να εγείρουν αισθήματα αβεβαιότητας.
Kalfayan Galleries, Χάρητος 11, Κολωνάκι
21 Σεπτεμβρίου - 21 Οκτωβρίου
Georgia Fambris
«… And we are magic talking to itself, noisy and alone…»
Όπως εξηγεί ο επιμελητής της έκθεσης Θεόφιλος Τραμπούλης: «Η Fambris στη νέα της αυτή έκθεσή επανέρχεται στα βασικά στοιχεία της ζωγραφικής γλώσσας της, όπως η μετωπική σύνθεση, το κάθετο φως, τα πολυπρόσωπα αποσπασματικά επεισόδια που δομούνται γύρω από μια κεντρική μορφή, ανοίγοντας τη μέθοδό της και σε νέα υλικά, όπως η ύφανση. Ο τίτλος της έκθεσης προέρχεται από το ποίημα της Anne Sexton, “You Doctor Martin”, και παραπέμπει σε αυτό το διπλό βίωμα της θηλυκότητας ως μαγείας και μοναχικού θορύβου, στην απόλαυση ως υπαρξιακό βάρος. Ο ψυχίατρος Doctor Martin, στον οποίο απευθύνεται το ποίημα, γίνεται με παιγνιώδη και συχνά σαρκαστικό τρόπο το βλέμμα του θεατή που διαλύει και επανασυνθέτει τα σώματα και τις επιθυμίες τους».
Γκαλερί Ζουμπουλάκη, πλ. Κολωνακίου 20
12 Οκτωβρίου - 4 Νοεμβρίου
«Διασταυρώσεις»
Σύμφωνα με τον Άγγλο φιλόσοφο Richard Wollheim1, προκειμένου να είναι εξηγητική, μια τεχνοτροπική ανάλυση οφείλει να αναδεικνύει εκείνες τις πλευρές του έργου ενός ζωγράφου που είναι ψυχολογικά ευδιάκριτες. Η τεχνοτροπία εξισώνεται με την ψυχολογική ευδιακριτότητα, δηλαδή με την ικανότητα που έχουν οι ζωγράφοι με αναπτυγμένη προσωπική τεχνοτροπία, οι οποίοι κατορθώνουν να τραβήξουν την προσοχή του θεατή, ώστε η αντίληψή του να έλκεται πραγματικά από τις πλευρές του έργου τέχνης που είναι αισθητικά σημαντικές. Τα γνωρίσματα που ορίζουν μια διαμορφωμένη τεχνοτροπία ενδέχεται να είναι πολύ αφηρημένα και μπορεί να μην τα αντιλαμβανόμαστε αμέσως.
Η έκθεση οκτώ διαφορετικών ζωγράφων με αναπτυγμένη προσωπική τεχνοτροπία αναζητάει το προσωπικό σύμπαν του καθενός και τις ποιητικές ή ακόμα και τις πνευματικές διασταυρώσεις που δημιουργούν μέσα στον χώρο της γκαλερί. Οι συμμετέχοντες είναι οι Νίκος Μόσχος, Μίλτος Μιχαηλίδης, Κική Κολυμπάρη, Χρήστος Αθανασιάδης, Ειρήνη Καραγιαννοπούλου, Νίκος Παπαδόπουλος, Αλεξία Καραβέλα, Λέων Μιχαήλ.
a.antonopoulou.art
28 Σεπτεμβρίου - 11 Νοεμβρίου
Αλεξία Ψαραδέλη «Mīres» & Γιώργος Σταματάκης «A romantic stroll in Apnea»
Η εικαστικός Αλεξία Ψαραδέλη παρουσιάζει μια σειρά έργων αποτελούμενη από γλυπτά, σχέδια, βίντεο και μια εγκατάσταση χώρου. Τα έργα της αφορούν τη μετατροπή της γυναικείας φύσης σε δομικό υλικό και την έννοια της γυναικείας θυσίας από τη βαλκανική λαογραφία έως τη σύγχρονη κοινωνία. Οι Mīres αφηγούνται διαχρονικές ιστορίες από τις «Mοίρες των Μηρών» και αποτίνουν φόρο τιμής σε όλες τις θηλυκότητες που έχουν εντοιχιστεί διαχρονικά, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, στη Βαλκανική Χερσόνησο.
Παράλληλα, η νέα εικαστική σειρά του Γιώργου Σταματάκη συνοψίζει πλήρως σε ένα ιδιόμορφο φορμαλιστικό κρεσέντο της καλλιτεχνικής του ρέμβης όλες τις αμετάκλητες και ανεπίκλητες αγωνίες του ίδιου του δημιουργού. Εμπνέεται ξανά από τη βιωματική σχέση του με την ιαπωνική ύπαιθρο, δηλαδή από τα μελάγχολα, αλσώδη τοπία του λεγόμενου «Aokigahara» (λειμώνας γαλανών δένδρων) ή αλλιώς «Jukai» (θάλασσα δένδρων) – ενός μελανόχρωμου δάσους κάτω από τα λευκά οροπέδια του Fuji, όπου μέσα στις γλαυκές φουσκονεριές από ρητινώδη πεύκα και γκρίζους σφενδάμους, εκατοντάδες Ιάπωνες πολίτες θέτουν κάθε χρόνο εθελούσια τέλος στη ζωή τους. Ο γαλάζιος δενδρότοπος, πλέον γνωστός στη δυτική κουλτούρα ως «Suicide Forest» (δάσος αυτοχειρίας), αποτελεί ουσιωδώς ένα τραγικό σύμβολο της μοντέρνας αλλοτρίωσης του ανθρώπου έναντι της ακήρατης φύσης.
Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, Αρματολών & Κλεφτών 48
28 Σεπτεμβρίου - 18 Νοεμβρίου
Robert Wilson
«Owls and Chairs»
Γεννημένος στο Waco του Τέξας, ο Wilson συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων θεατρικών και εικαστικών στον κόσμο. Τα έργα του για τη σκηνή ενσωματώνουν μια μεγάλη ποικιλία καλλιτεχνικών μέσων, όπως ο χορός, η κίνηση, ο φωτισμός, η γλυπτική, η μουσική και το κείμενο. Οι εικόνες του είναι αισθητικά εντυπωσιακές και συναισθηματικά φορτισμένες και οι παραγωγές του έχουν κερδίσει την αναγνώριση του κοινού και των κριτικών παγκοσμίως.
Τα σχέδια, οι πίνακες ζωγραφικής και τα γλυπτά του έχουν παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο σε εκατοντάδες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, τα έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και μουσεία σε όλο τον κόσμο. Όπως και στη δουλειά του επί σκηνής, ο Wilson θα μετατρέψει την γκαλερί σε έναν χώρο για τη φαντασία, προκαλώντας τον θεατή να προσεγγίσει συνειρμικά την εμπειρία. Με την ευκαιρία αυτή θα δημιουργήσει ένα περιβάλλον, αναπαριστώντας σχέδια από την παραγωγή του 1998 «The White Raven», του 1999 «THE DAYS BEFORE: death, destruction & detroit III» και του 2006 «KOOL».
Bernier / Eliades
Επταχάλκου 11, Θησείο
12 Οκτωβρίου - 5 Δεκεμβρίου
«Παιδαγωγικές του κοινού / των κοινών»
Μια ομαδική εικαστική έκθεση και ένα δημόσιο πρόγραμμα που θα πραγματοποιηθεί την τελευταία εβδομάδα της έκθεσης (19-21 Οκτωβρίου), η οποία συγκεντρώνει καλλιτεχνικά έργα, πρακτικές και αρχεία και προτείνει μια έννοια παιδαγωγικής του κοινωνικού μέσα από στιγμές δημιουργικής συνύπαρξης, επίμονες αναζητήσεις και χειρονομίες αντίστασης, απόπειρες μελέτης του «πώς στεκόμαστε μαζί».
Συνδυάζοντας καλλιτεχνικές και κοινωνικές μεθοδολογίες, πρακτικές των κοινών αλλά και τρόπους λειτουργίας του κοινού, επιχειρούν να λειτουργήσουν ως ένα εργαστήρι για παιδαγωγικές κοινωνικές πρακτικές και εγγενείς αντιστάσεις που μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία νέων εργαλείων του κοινωνικού και του πολιτικού. Επιμέλεια: Γκίγκη Αργυροπούλου, Βασίλης Νούλας, Κώστας Τζημούλης
ΤΟ ΟΧΤΩ, Πολυτεχνείου 8
28 Σεπτεμβρίου - 21 Οκτωβρίου
Γιώργος Τσιριγωτάκης
«Επιφάνειες»
Δύο μεγάλα επεξεργασμένα (απο)τυπώματα και μια σειρά από μελάνια με πλαστικά χρώματα και ακρυλικά, όλα σε καμβά. Ο τίτλος της έκθεσης, λιτός και απέριττος, μας προϊδεάζει ότι αυτό που θα δούμε, κάθε εικόνα, είναι μια κατασκευή, μια χτισμένη επιφάνεια. Ο ζωγράφος αντιλαμβάνεται τον άδειο καμβά ως ένα λευκό πεδίο το οποίο ζωγραφίζει σαν να χτίζει ένα παραπέτασμα που του επιτρέπει να αποστασιοποιείται από το φως, από το ίδιο το πεδίο και το πίσω μέρος του.
Παραπέμποντας σε χαραμάδες, τρύπες και ίχνη βιομηχανικών ερειπίων, οι επιφάνειες αυτές λειτουργούν σαν φράχτες που προφυλάσσουν τον ζωγράφο και δημιουργούν στον ίδιο την αίσθηση του εγκλεισμού, την εντύπωση ότι βρίσκεται κλεισμένος σε έναν εσωτερικό χώρο. Αυτή η επιδιωκόμενη απόσταση (από την ίδια την εικόνα) που προκαλεί η ζωγραφική πράξη μέσα από ελεγχόμενες χειρονομίες είναι κομβικής σημασίας για την κατανόηση των προθέσεών του. Επιμέλεια: Χριστόφορος Μαρίνος
Γκαλερί Άλμα, Υψηλάντου 24, Κολωνάκι
28 Σεπτεμβρίου - 28 Οκτωβρίου
Nel Aerts
GUT FORCE EFFECT
Μπαίνοντας στην γκαλερί, ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με το έργο «MUZZLED», μια αυτοπροσωπογραφία της καλλιτέχνιδας σε ανθρώπινο μέγεθος, σκυμμένης στα γόνατα της, ενώ περιβάλλεται από χέρια που την κρίνουν. Επιπλέον, κυριαρχούν μασκοφόρα και καμουφλαρισμένα μονόφθαλμα πλάσματα, μοναχικοί χαρακτήρες που επιδιώκουν την οπτική επαφή. Το βλέμμα ως μορφή έκφρασης, παρατήρησης, επικοινωνίας, μεταφοράς σεξουαλικών ενεργειών και αντιπαράθεσης γίνεται εδώ φορέας διαφορετικών διαθέσεων, οι οποίες αντικατοπτρίζονται στα έργα της έκθεσης.
Μια εξερεύνηση των δυαδικοτήτων που ορίζουν την καλλιτεχνική ύπαρξη, τη συνεχή ένταση μεταξύ του αυθεντικού εαυτού και της περσόνας που δημιουργείται μέσω της τέχνης. Αυτές οι δυαδικότητες είναι πιο εμφανείς στα έργα «Amalgamation» και «SWOP» (BG NL vs LTTL NL), όπου ο εαυτός και η περσόνα διαχωρίζονται σε μικρό και ο μεγάλο εαυτό, το παιδί και η μητέρα, το εγώ και το υπερεγώ.
Γκαλερί Ελένη Κορωναίου
Δημοφώντος 30 & Θορικίων 7
28 Σεπτεμβρίου - 25 Νοεμβρίου
Κυριακή Μαυρογεώργη
«The secret room»
«Το επίτευγμα της Μαυρογεώργη συνοψίζεται στη δημιουργία ενός αντιληπτικού και αισθητηριακού συστήματος που τροφοδοτείται από το παιχνίδι των αναλογιών, των ασυνήθιστων συνδέσεων, της μικρο-παραλλαγής τυπικών αντικειμένων, σωμάτων στην απλούστερη εκδοχή τους, συμπλεγμάτων στην πιο συνθετική τους έκφραση […]
Κινούμενοι μέσα στο σύμπαν της Μαυρογεώργη, παραμένουμε σιωπηλοί για να ακούσουμε τον λόγο της παιδικής φαντασίας, γινόμαστε μικροί, αποκτούμε στιγμιαία όλοι τις ίδιες διαστάσεις, εξερχόμαστε όλοι από το ίδιο μυστικό δωμάτιο, για λίγο μοιάζουμε μεταξύ μας, αισθανόμαστε ισότητα, επικοινωνούμε στην ίδια γλώσσα». Από κείμενο του Θωμά Συμεωνίδη, συγγραφέα, καθηγητή αισθητικής και φιλοσοφίας στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών
Genesis gallery
Χάρητος 35, Κολωνάκι
21 Σεπτεμβρίου - 14 Οκτωβρίου
SOME SHREDS: HAPPENING AT THE EDGE
Μια ομάδα από τους πιο πρωτοπόρους δημιουργούς του Χονγκ Κονγκ παρουσιάζει μια πολυαισθητική ομαδική έκθεση που συνδυάζει αρμονικά τις εικαστικές τέχνες, τα video installations, τη χορογραφία και τη μουσική με την πλούσια ιστορία της Αθήνας. Αντικείμενο εξερεύνησης αποτελεί η ιδέα ότι οι συλλογικές μνήμες μπορεί να είναι εξίσου αναξιόπιστες όσο και η συλλογική ενοχή. Επισημαίνεται επίσης η σημασία των σωζόμενων κομματιών στη διαμόρφωση της αφήγησης μιας κοινωνίας για το παρελθόν και το μέλλον της. Το ενθουσιώδες ενδιαφέρον των δημιουργών για τα άκρα παρουσιάζει μια πολυποίκιλη συλλογή από στοιχεία του περιθωρίου. Ως εκ τούτου, η έκθεση συνολικά αποτελεί μια συναρπαστική προσπάθεια όπου οι καλλιτέχνες εμπλέκονται βαθιά με τις αστικές εμπειρίες, εμβαθύνουν στην ιστορία και εξερευνούν τη σημασία των πολιτιστικών τεχνουργημάτων. Ένα καινοτόμο εγχείρημα με τη στήριξη του Συμβουλίου Ανάπτυξης των Τεχνών του Χονγκ Κονγκ (HKADC).
Phoenix Athens Gallery and Residency
Ασκληπιού 87, Νεάπολη
13 Οκτωβρίου - 3 Νοεμβρίου
Veronika Trubnikova
«Contour of Love»
Δυο σειρές φωτογραφιών της φωτογράφου Veronika Trubnikova. Το «Future Perspectives» αναδεικνύει την εδαφική σύγκρουση μεταξύ της αστικής ανάπτυξης και των αναγκών ενός μεγάλου δημοτικού καταφυγίου που φιλοξενεί αρκετές χιλιάδες ζώα. Σε μια σειρά φωτογραφιών η Veronika θέτει αρκετές ερωτήσεις σχετικά με τα οικόσιτα ζώα και την ευημερία τους. Πολλές εικόνες ελήφθησαν από την οπτική γωνία των ζώων, μεταφέροντας την κατάστασή τους. Στο έργο «Insula» εξερευνά τα «αόρατα σύνορα» μεταξύ της ίδιας και των παιδιών της.
Blank Wall Gallery
Φωκίωνος Νέγρη 55, Κυψέλη
6 Οκτωβρίου - 11 Οκτωβρίου
Phil Goss
«Island come true»
Στη δεύτερη ατομική του έκθεση στην Αθήνα ο Phil Goss παρουσιάζει ένα σύνολο έργων που ήταν απόρροια δύο εβδομαδιαίων διαμονών του στη Σίκινο, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν σε διάστημα ενάμιση χρόνου. Η έκθεση περιλαμβάνει σχέδια σε χαρτί, έργα ζωγραφικής και εκτυπώσεις σε χαρτί και καμβά. Μερικά από αυτά τα έφτιαξε στο νησί, ενώ άλλα ήταν αποτέλεσμα περαιτέρω επεξεργασίας του υλικού του στο ατελιέ του στο Λονδίνο. Με μια παιχνιδιάρικη πειραματική διάθεση στην επιλογή, στη σύνθεση και στην ενοποίηση των εικόνων καταλήγει σε μια φρέσκια, νέου τύπου αναπαράσταση. Όπως διηγείται ο ίδιος, εκτός από την καθημερινή παρατήρηση, κοινώνησε ελεύθερα τις εικόνες του με αναφορές από τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο, ταινίες όπως «Η τρικυμία» του Derek Jarman ή «Το λιβάδι που δακρύζει» του Θ. Αγγελόπουλου.
Alibi Gallery, Σαρρή 12, Ψυρρή
5 Οκτωβρίου - 20 Νοεμβρίου
Christoph & Sebastian Mügge
«Tony Aristotle’s tavern of wisdom and wit»
Η εγκατάσταση των Christoph & Sebastian Mügge μας προσκαλεί να εξερευνήσουμε μια ιδιόμορφη ταβέρνα που συνδυάζει το αρχαίο και το σύγχρονο, το ιερό και το βέβηλο, το αληθινό και το ψεύτικο, να γνωρίσουμε τις συναρπαστικές συλλογές του Tony Aristotle, ενός εκκεντρικού Αθηναίου, του οποίου η εμμονή με την αριστεία και τη βελτιστοποίηση τον ώθησε να συλλέξει τα πάντα, από αρχαία αντικείμενα μέχρι σύγχρονη τεχνολογία, από γνήσια σοφία μέχρι τεχνητούς μύθους και σκουπίδια στο διαδίκτυο. Ανάμεσα στις προθήκες κρύβονται οι ξεκαρδιστικές και ανησυχητικές απάτες ψεύτικων γκουρού που χρησιμοποιούν την ελληνική φιλοσοφία για να παρασύρουν τους ανθρώπους στις παγίδες τους.
Space52
Λάρνακος 28 (6977 041634 για ραντεβού επίσκεψης)
30 Σεπτεμβρίου - 21 Οκτωβρίου
Clément Chapillon
«Οι καστανοκόκκινοι βράχοι (Les rochers fauves)»
Το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, με την υποστήριξη του Institut Français του Παρισιού, παρουσιάζει έκθεση φωτογραφίας του Clément Chapillon. Ένα ξεχωριστό ταξίδι στην καρδιά της Αμοργού, μια πρόσκληση στην ανακάλυψη ενός τόπου ακατέργαστου και ταυτόχρονα ποιητικού, όπου η ιστορία, η γεωγραφία και η φαντασία διαπλέκονται, συνθέτοντας ένα μαγευτικό οπτικό σύνολο.
Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος
Σίνα 31
10 Οκτωβρίου - 2 Νοεμβρίου
Sung Tieu
«Unbroken»
Η έκθεση περιλαμβάνει δέκα αναλογικές φωτογραφικές εκτυπώσεις και μια σειρά νέων γλυπτών που κατασκευάστηκαν in situ από τούβλα και υφάσματα. Στον πυρήνα της έκθεσης βρίσκεται η σειρά φωτογραφιών με τίτλο «(Un)kraut» (2023), μια στοχαστική μελέτη που αντικατοπτρίζει την επιμονή της φαινομενικά ανεπιθύμητης χλωρίδας του κήπου να ανθίζει με ανθεκτικότητα μέσα στο αστικό περιβάλλον. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στο Alt-Hohenschönhausen του Βερολίνου, στο συγκρότημα κατοικιών Gehrenseestrasse 1. Η τοποθεσία αυτή είναι υψίστης σημασίας για την Tieu, καθώς ήταν το σπίτι όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια. Ένα συγκρότημα κατοικιών-προσωρινή κατοικία για χιλιάδες Βιετναμέζους συμβασιούχους εργάτες κατά τη δεκαετία του 1980, που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του χαμηλόμισθου εργατικού δυναμικού της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Πρόκειται για τόπο μιας ζωντανής βιετναμέζικης κοινότητας, κοινωνικά και γραφειοκρατικά διαχωρισμένης από τον ανατολικογερμανικό πληθυσμό, που πια έχει εγκαταλειφθεί από το 2003.
The Intermission
Πολυδεύκους 37Α, Πειραιάς
4 Οκτωβρίου - 2 Δεκεμβρίου
