Μια μεγάλη εικαστική έκθεση αφιερωμένη στο γυναικείο στήθος

Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους Facebook Twitter
Anna Weyant, "Chest," 2020 Courtesy private collection, Europe
0

Στη Βενετία, παράλληλα με την 60ή Μπιενάλε, όχι μακριά από την Ponte dell'Accademia, στο Μεγάλο Κανάλι, στο μυθικό Palazzo Franchetti με το βενετσιάνικο γοτθικό στυλ, παρουσιάζεται η έκθεση «Breasts».

Τα έργα τριάντα ανερχόμενων και καταξιωμένων καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο, που καλύπτουν τη σφαίρα της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της φωτογραφίας και του κινηματογράφου από το 1500 έως τις μέρες μας, απεικονίζουν το στήθος και διερευνούν τον τρόπο με τον οποίο έχει κατανοηθεί και αναπαρασταθεί στην τέχνη, σε όλους τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις.

Η μητρότητα, η ενδυνάμωση, η σεξουαλικότητα, η εικόνα του σώματος, η ασθένεια βρίσκουν έδαφος στη μελέτη του στήθους προκειμένου να γίνει κατανοητό πως το στήθος λειτουργεί ως καταλύτης για να συζητηθούν κοινωνικοπολιτικές πραγματικότητες, να αμφισβητηθούν οι ιστορικές παραδόσεις και να εκφραστούν προσωπικές και συλλογικές ταυτότητες. Η έκθεση έχει ως αποστολή, παράλληλα, να προωθήσει μέσω της τέχνης την ευαισθητοποίηση για τον καρκίνο του μαστού σε ένα ευρύτερο κοινό.

Τα στήθη μερικές φορές απεικονίζονταν ως μυστηριώδη τοπία ή αφηρημένες μορφές, αποκομμένες από το συνηθισμένο τους πλαίσιο. Η πρόθεση είναι να προκαλέσουν μια αίσθηση απορίας, επιθυμίας ή δυσφορίας, ωθώντας τους θεατές να αμφισβητήσουν τις συμβατικές αντιλήψεις για το ανθρώπινο σώμα και τη σεξουαλικότητα.

Στην πρώτη αίθουσα εξετάζεται η ιστορική αναπαράσταση των μαστών και η κατασκευή αφηγήσεων που σχετίζονται με το γυναικείο σώμα, δείχνοντας πώς οι σύγχρονοι καλλιτέχνες έχουν παρέμβει σε αυτά τα καθιερωμένα προηγούμενα της τέχνης. Στο επίκεντρο αυτής της εξερεύνησης είναι οι Παλαιοί Δάσκαλοι της Αναγέννησης, με τη «Madonna del Latte» («Η Παναγία που θηλάζει το θείο Βρέφος»).

Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους Facebook Twitter
Allen Jones, "Cover Story," 2015 Courtesy the artist/Galleria d'Arte Maggiore

Η εμβληματική αυτή απεικόνιση επηρέασε όχι μόνο τα «Ιστορικά Πορτρέτα» της Σίντι Σέρμαν, αλλά και νεότερους καλλιτέχνες όπως ο Richard Dupont, η Teniqua Clementine Crawford και η Sherrie Levine, που ενσωματώνουν στοιχεία της Αναγέννησης στους εικονιστικούς πίνακές τους.

Στη δεύτερη αίθουσα εξερευνάται το στήθος ως έμπνευση για γλυπτικές πρακτικές. Ο χώρος διαθέτει ένα έργο τέχνης μεικτών μέσων του Marcel Duchamp, με τίτλο «Prière de toucher» («Παρακαλώ αγγίξτε»), το οποίο παρουσιάζει ένα στήθος από αφρώδες ελαστικό επικολλημένο στο εξώφυλλο του βιβλίου «Le Surréalisme en 1947». Υπάρχει ο θώρακας του Claude Lalanne, ένα αντικείμενο μόδας, μαζί με το μανεκέν του Allen Jones που παραπέμπει σε ιστορικά προηγούμενα, όπως πανοπλίες και θρησκευτικά άμφια. Η Prune Nourry, η οποία έχει επιζήσει από τον καρκίνο του μαστού, παρουσιάζει ένα γλυπτό στήθους από βενετσιάνικο γυαλί και μπρούτζο.

Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους Facebook Twitter
Cindy Sherman, "Untitled 205," 1989 Cindy Sherman
Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους Facebook Twitter
Louise Bourgeois "The-Reticent Child," 2005 Courtesy private collection, Italy

Μέσα από τον φωτογραφικό φακό, η τρίτη αίθουσα εξετάζει την επίδραση των ψηφιακών μέσων στην αναπαράσταση του στήθους. Η σουρεαλιστική φωτογραφία του Robert Mapplethorpe και του Irving Penn εξερευνά αντισυμβατικές και συμβολικές αναπαραστάσεις του σώματος, ξεπερνώντας τις παραδοσιακές και κυριολεκτικές απεικονίσεις. Αντίθετα, χρησιμοποιούν ονειρικά, συμβολικά ή αφηρημένα στοιχεία για να προκαλέσουν υποσυνείδητα συναισθήματα. Τα στήθη μερικές φορές απεικονίζονταν ως μυστηριώδη τοπία ή αφηρημένες μορφές, αποκομμένες από το συνηθισμένο τους πλαίσιο. Η πρόθεση είναι να προκαλέσουν μια αίσθηση απορίας, επιθυμίας ή δυσφορίας, ωθώντας τους θεατές να αμφισβητήσουν τις συμβατικές αντιλήψεις για το ανθρώπινο σώμα και τη σεξουαλικότητα.

Η έκθεση δείχνει επίσης πώς το στήθος έχει χρησιμοποιηθεί για εμπορικούς σκοπούς στο μάρκετινγκ και τη διαφήμιση, με τη σεξουαλική του απήχηση να εμφανίζεται ως κοινή τακτική για την προώθηση προϊόντων.

Αυτή η αίθουσα εμβαθύνει στο πώς οι φωτογράφοι μόδας, συμπεριλαμβανομένου του Oliviero Toscani, αμφισβήτησαν και ανέτρεψαν τον συμβατικό ρόλο της διαφήμισης, κάνοντας σκόπιμα τον θεατή να αισθάνεται άβολα ή να αισθάνεται σύγχυση. Το έργο του καλλιτέχνη από την Ταϊβάν Hsu Che-yu θολώνει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και ψηφιακής σφαίρας, με μια λεπτή αναφορά στη διάχυτη φύση της πορνογραφίας.

Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους Facebook Twitter
Bernardino del Signoraccio, "Madonna dell' Umiltà," ca. 1460-1540 Courtesy Flavio Gianassi/FG Fine Arts LTD

Η τέταρτη αίθουσα περιλαμβάνει καλλιτέχνες που κατακερματίζουν, αφαιρούν και αποδομούν τα στήθη στην τέχνη τους, για να δημιουργήσουν δεσμούς με την καταναλωτική κουλτούρα, τον υλισμό και τη σύγχρονη κοινωνία. Αμφισβητείται το ανδρικό βλέμμα, ενώ με το χιούμορ αποδομούνται οι άκαμπτες αντιλήψεις γύρω από τη γυναικεία μορφή, διαταράσσοντας τα συμβατικά ιδεώδη, γεγονός που οδηγεί σε μια ευρύτερη συζήτηση για τη θετικότητα του σώματος και την αποδοχή του εαυτού. Καλλιτέχνες όπως οι Chloe Wise, Sarah Lucas, Louise Bourgeois και Aurora Pellizzi συμβάλλουν σε μια συζήτηση για την ταυτότητα, την καταναλωτική κουλτούρα και την εξελισσόμενη αναπαράσταση του στήθους στην τέχνη, ενώ στην ταινία της Laure Prouvost με τίτλο «Four For See Beauties» τρεις γυναίκες και το νεογέννητο παιδί της εικαστικού αναπολούν τα στάδια της μεταμόρφωσης της ανθρώπινης ζωής δίπλα σε μια σειρά από θαλάσσια πλάσματα.

Από τα σκαλισμένα ειδώλια της Αφροδίτης πριν 25.000 χρόνια, στα οποία τα στήθη συμβόλιζαν τη γονιμότητα, μέχρι τον πίνακα του Del Signoraccio που εκθέτει το άκαμπτο στήθος της μητέρας του θείου Βρέφους σε μια Μαντόνα ζωγραφισμένη τον 16ο αιώνα και τον πίνακα του Raphael «La Fornarina», βλέπουμε πώς οι καλλιτέχνες της Αναγέννησης συνέχισαν να επηρεάζουν τη στάση μας γύρω από το στήθος σήμερα. Το στήθος έχει αναπαρασταθεί μέσα από τα ανδρικά και γυναικεία βλέμματα ως ανατομικό μέρος του γυναικείου σώματος που αποπνέει απίστευτη γοητεία και μυστήριο.

«Breasts» στο Palazzo Franchetti έως τις 24 Νοεμβρίου 2024

Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους Facebook Twitter
Lakin Ogunbanwo "Untitled (2 girls)," 2013 Courtesy Whatiftheworld
Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους Facebook Twitter
Christopher Bucklow "Tetrarch (Claudia-Schiffer)", 2010 Christopher Bucklow
Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης στο Palazzo Franchetti.
Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους Facebook Twitter
Masami Teraoka, "Breast on Hollywood Hills Installation Project," 1970 Courtesy Catherine Clark Gallery
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Η αρχαιομετρία, η τεχνητή νοημοσύνη και η καλλιτεχνική δημιουργία συνεργάστηκαν σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασης της τοιχογραφίας με το κυνήγι από τον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
M. HULOT
MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος» Ή MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε λάθος»

Εικαστικά / Martin Gayford: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος»

Ένας από τους πιο επιδραστικούς κριτικούς τέχνης της Βρετανίας μιλά στη LiFO για τις τάσεις που διαμορφώνουν τη σύγχρονη τέχνη, τις φιλικές του σχέσεις με θρυλικούς καλλιτέχνες όπως ο Freud και ο Hockney, αλλά και για το αν η κριτική μπορεί όντως να επηρεάσει τα πράγματα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η πρώτη μεγάλη έκθεση της οραματίστριας καλλιτέχνιδας Ithell Colquhoun

Εικαστικά / Τα σουρεαλιστικά αριστουργήματα της Ithell Colquhoun σε μια μεγάλη έκθεση

Το πολύχρωμο και αποκρυφιστικό σύμπαν της ξετυλίγεται στην πρώτη μεγάλη έκθεση για την οραματίστρια καλλιτέχνιδα, που εξερευνά τη θέση των γυναικών και τη σημασία του φύλου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Εικαστικά / Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Ένας νέος καλλιτέχνης δημιουργεί μοναδικά αντικείμενα ανάλογα με τη διάθεσή του, ονειρεύεται έναν χώρο όπου θα δημιουργεί απερίσπαστος και δεν τον νοιάζει καθόλου να βιοποριστεί από την τέχνη.
ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Μια νέα έκθεση με χαρακτικά της ώριμης περιόδου της Βάσως Κατράκη

Εικαστικά / Βάσω Κατράκη: Η τέχνη της συγκινεί ακόμα

Έργα της σημαντικής Ελληνίδας χαράκτριας που παραπέμπουν στη βία της δικτατορίας, αλλά και άφυλες μορφές της όψιμης περιόδου της με αναφορά στην ελληνική αρχαιότητα, που υπερβαίνουν το ατομικό και γίνονται μέρος της συλλογικής μνήμης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Εικαστικά / Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Ο κόσμος της σύγχρονης τέχνης έχει καταντήσει να μοιάζει με τσίρκο. Αλλά ο πραγματικός κακός της ιστορίας δεν είναι οι καλλιτέχνες, αλλά η σύγχρονη αγορά της τέχνης, η αξία της οποίας ξεπερνά πλέον τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως
THE LIFO TEAM
Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Εικαστικά / Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Μια νέα έκθεση στο Άμστερνταμ με πρόσφατα έργα του Κίφερ αναδεικνύει τη σύνδεσή του με τον Βαν Γκογκ και προκαλεί ήδη πολλές συζητήσεις. Ο σπουδαίος Γερμανός καλλιτέχνης εμπνέεται σταθερά, εδώ και 60 χρόνια, από τον Ολλανδό ζωγράφο. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Helmut Lang: What remains behind

Εικαστικά / Helmut Lang: Από το θρυλικό rubber dress στα πρωτόγονα γλυπτά του

Ο καλλιτέχνης και πρώην σχεδιαστής μόδας διατηρεί την προσήλωσή του στα υλικά και παρουσιάζει γλυπτά που θίγουν τη διαρκή εμμονή του με το θέμα της μνήμης, σε ένα σπίτι-σύμβολο του μοντερνισμού στο Λος Άντζελες.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
62 λεπτά με τον Ανέστη Ιωάννου

Εικαστικά / Από τη Νεφελοκοκκυγία στο skate και το τζιν: Το Εικαστικό Σύμπαν του Ανέστη Ιωάννου

Ο νεαρός εικαστικός αναζητά μια νέα μορφή ελευθερίας και απογείωσης, συνδέοντας τη δυναμική της street culture με την ουτοπία των Ορνίθων και των τσαρουχικών ονείρων, αναζητώντας μια έξοδο από το αστικό τραύμα σε έναν κόσμο γεμάτο δυνατότητες και φαντασία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο καινοτόμος κεραμίστας–γλύπτης Brian Rochefort παρουσιάζει στην Αθήνα νέα του έργα

Εικαστικά / Brian Rochefort: Ο ριζοσπάστης της κεραμικής παρουσιάζει τα νέα του έργα στην Αθήνα

Είναι διάσημος για τη δημιουργία μεγάλων, ζωηρών κεραμικών γλυπτών με μοναδικές υφές και αφηρημένα μοτίβα, ενώ οι συνθέσεις του ισορροπούν μεταξύ αταξίας και αρμονίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τα ιστορικά έργα του Κώστα Πανιάρα από βινύλ σε μια νέα έκθεση

Εικαστικά / Τα ιστορικά έργα του Κώστα Πανιάρα από βινύλ σε μια νέα έκθεση

Το βινύλιο υποκαθιστά το χρώμα σε μια σειρά έργων που παρουσιάστηκαν με μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του ’80 στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη από τον Αλέξανδρο Ιόλα. Σαράντα χρόνια μετά, η γκαλερί The Breeder τα επανασυστήνει στο κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατσαδιώτης

Εικαστικά / «Tα έργα μου είναι σκοτεινά, αλλά δεν τα έχω σκεφτεί ποτέ ως προκλητικά»

Μία μέρα μετά τον βανδαλισμό των έργων του από τον βουλευτή της Νίκης, ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης μιλά στη LiFO για τη δουλειά του που προκάλεσε τέτοιες αντιδράσεις σε συγκεκριμένες ομάδες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

Εικαστικά / «Μια πολύ κακή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

Πώς η ανάγκη μιας κολεκτίβας καλλιτεχνών για χώρο εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο φιλόξενα κουίρ σποτ στο κέντρο της πόλης: Μέσα από τις αφηγήσεις των παιδιών που το έφτιαξαν και το έζησαν.  
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Καμία σύμβαση δεν μπορούσε να περιορίσει τον Leigh Bowery

Εικαστικά / Καμία σύμβαση δεν μπορούσε να περιορίσει τον Leigh Bowery

Η Tate Modern φέρνει στις αίθουσές της μια έκθεση για έναν «larger than life» περφόρμερ. Η πορεία του νεαρού αγοριού από το ήσυχο προάστιο Sunshine της Μελβούρνης που έγινε παγκοσμίως διάσημη προσωπικότητα στον χώρο του πολιτισμού, χάρη στον εξωφρενικό, πολύπλοκο και δημιουργικό χαρακτήρα του και άφησε ανεξίτηλο και αδιαμφισβήτητο αποτύπωμα στη σύγχρονη τέχνη και πέρα από αυτήν. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ