Το Brevard είναι μια μικρή πόλη στην Βόρεια Καρολίνα. Είναι ιδανικό μέρος για διακοπές εάν αγαπάς την φύση. Οι καταρράκτες του δάσους που βρίσκεται στην περιοχή αποτέλεσαν το σκηνικό για τα γυρίσματα του Hunger Games. Το Brevard είναι γνωστό και για τους λευκούς σκίουρους που υπάρχουν στην περιοχή. Ένα φεστιβάλ που γίνεται κάθε χρόνο είναι αφιερωμένο σε αυτούς. Είναι επίσης μια καλή επιλογή για να ξεκοκαλίσεις την σύνταξη σου και να περάσεις τα τελευταία χρόνια της ζωής σου. Σε αυτή την μικρή πόλη σύμφωνα με την απογραφή του 2010 δεν μένουν πάνω από 8 χιλιάδες άνθρωποι.
Εδώ, σε αυτό το μικρό τουριστικό θέρετρο, γεννιέται ο Luke Pelletier το 1993. «Υπήρξα φαν του Καλοκαιρινού Έρωτα. Με έκανε να αισθάνομαι ακαταμάχητος κατά κάποιο τρόπο ανίκητος. Υπάρχει κάτι στην θολούρα των προσώπων που δεν θα ξαναδείς, κάτι το οποίο σε ενθαρρύνει να πεις αυτά που θέλεις να πεις. Βάζοντας μια ημερομηνία λήξης στις σχέσεις οι συζητήσεις γίνονται ουσιαστικότερες, το σεξ καλύτερο και οι αναμνήσεις πιο έντονες» λέει ο Pelletier για τα καλοκαίρια που περνούσε στο Brevard και τελικά τον διαμόρφωσαν.
Υπήρξα φαν του Καλοκαιρινού Έρωτα. Με έκανε να αισθάνομαι ακαταμάχητος κατά κάποιο τρόπο ανίκητος. Υπάρχει κάτι στην θολούρα των προσώπων που δεν θα ξαναδείς, κάτι το οποίο σε ενθαρρύνει να πεις αυτά που θέλεις να πεις. Βάζοντας μια ημερομηνία λήξης στις σχέσεις οι συζητήσεις γίνονται ουσιαστικότερες, το σεξ καλύτερο και οι αναμνήσεις πιο έντονες
Το skate και το πανκ θα αποτελέσουν τις πρώτες του μεγάλες αγάπες και επιρροές. Θα αποβληθεί από το σχολείο, θα αλητέψει στους δρόμους, θα συμμετάσχει σε μαραθώνια πάρτι, θα πάρει ναρκωτικά. Οι καταχρήσεις του θα είναι ευτυχώς μόνο μικρές παρενθέσεις πριν οδηγηθεί για τα καλά στην ζωγραφική και την μουσική. Θα σπουδάσει Καλές Τέχνες στο Σικάγο. Λίγο πριν μετακομίσει στο LA και κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση, αποφασίζει να επιστρέψει για ακόμα ένα καλοκαίρι στο Brevard.
«Ήθελα να αποδράσω από όλα τα προτζεκτ που είχα στο μυαλό μου και να επικεντρωθώ στην τέχνη. Ξόδεψα λιγότερο χρόνο από ότι ξοδεύω συνήθως σε στούντιο αλλά έγινε αρκετή δουλειά» λέει για τις μέρες που περνούσε εκείνη την εποχή στην γενέτειρα του παρέα με τον αδερφό και τους φίλους του. Δυο από αυτούς θα γίνουν μέλη των The See Ya Laters, της πρώτης του μπάντας και θα μετακομίσουν μαζί του στο LA. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει τρεις δίσκους
Τόσο τα έργα που ζωγραφίζει όσο και οι στίχοι των κομματιών που γράφει έχουν έντονες επιρροές από την ζωή στο Brevard αλλά και από την ζωή του στο LA. Ο ίδιος μας καλεί να παρατηρήσουμε τα έργα του με δυο διαφορετικές ματιές. Εάν τα δούμε από απόσταση είναι σαν ένα μεγάλο θεματικό πάρκο, έτσι όπως μοιάζει περίπου η ζωή στις μεγαλουπόλεις. Εάν όμως πλησιάσουμε κοντά θα επικεντρωθούμε στις λεπτομέρειες, όπως γίνεται στην ζωή των μικρών επαρχιακών πόλεων.
«Όταν μεγαλώνεις στο Brevard αρχίζεις με τον καιρό να συνειδητοποιείς ότι εκεί που κάθεσαι κάποιος έχει ερωτευτεί, λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω κάποιος έχει χωρίσει και κάποιος πίνει ένα ποτό στο μπαρ που έχει αφήσει αυτός που έφυγε πριν λίγα λεπτά» λέει σε μια συνέντευξη του, τονίζοντας την προσπάθεια του να βρει την ισορροπία ανάμεσα στα βιώματα του από την μικρή τουριστική πόλη που μεγάλωσε, και από τις μέρες που περνά σήμερα στο LA.
Αφήνοντας τα τελευταία δύο χρόνια πίσω του την νοσταλγία για το Brevard («Η νοσταλγία είναι ένας ολισθηρός κατήφορος») μπορείς να υποθέσεις ότι έχει βυθιστεί στις κραιπάλες της μεγαλούπολης. Είναι όμως έτσι;
«Όταν έχω μια κακή μέρα είναι επειδή έχω ενοχές, επειδή δεν δούλεψα όσο σκληρά θα μπορούσα. Δεν έχω μια «πραγματική δουλειά». Έτσι είναι εύκολο να ξοδέψεις όλη σου την μέρα στο Facebook, στο πορνό και στο Netflix. Προσπαθώ να γράφω καθετί που έχω να κάνω κάθε μέρα.
Όχι επειδή θέλω να ξέρω πότε ακριβώς πρέπει να κάνω τι, αλλά γιατί είναι μια υπενθύμιση ότι πρέπει να ΚΑΝΩ κάτι. Η σκληρή δουλειά είναι σαν μασαζ σε όλο σου το σώμα. Κάνει τα κορίτσια γοητευτικότερα, τα ανέκδοτα πιο αστεία, την μπύρα πιο αναζωογονητική και τον χρόνο σου πιο απολαυστικό» λέει για το εργασιακό του ωράριο που ξεκινά στις 9 το πρωί και τελειώνει γύρω στις επτά το απόγευμα με πρόβες της μπάντας.
Στις 20 Αυγούστου η δεύτερη έκθεση του με τίτλο If It Floats θα πραγματοποιηθεί στο Λος Άντζελες. Τα έργα του σίγουρα θα κουβαλούν ισχυρές δόσεις σαρκαστικού χιούμορ. Το είδος του χιούμορ που τον οδήγησε ένα βράδυ σε ένα πάρτι να πει σε κάποιον που μόλις του είχαν συστήσει ότι δεν χρειάζεται το αριστερό του χέρι. Επέστρεψε μετά από λίγα λεπτά με ένα μαχαίρι με τον άτυχο άνδρα να τον κοιτάζει χλωμός. Χρειάστηκαν να περάσουν ώρες για να καταλάβει ότι του έκανε πλάκα. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που μοιάζει να κουβαλά εμπειρία χρόνων δηλώνοντας ότι δεν πιστεύει στο απόλυτο κακό ή καλό αλλά προσπαθεί να κινηθεί στην γκρίζα ζώνη.
«Δούλεψε σκληρά. Να είσαι ευγενικός. Διασκέδασε» είναι το μαντρα που επαναλαμβάνει στον εαυτό του κάθε πρωί. Όχι και άσχημα για κάποιον που πριν λίγους μήνες έκλεισε τα 23
Με πληροφορίες από τη Wikipedia και τη συνέντευξη του Luke Pelletier στο be-street.com