Ο Τρούμαν Καπότε, στην περίφημη νουβέλα του Πρόγευμα στο Τίφανις, περιφρονεί τον υπέροχο μήνα Απρίλιο και εκθειάζει το φθινόπωρο ως την εποχή που έκλεψε από την άνοιξη τον ρόλο της «σεζόν κάθε καινούργιας αρχής». Στα 61 χρόνια που πέρασαν από την έκδοση του βιβλίου, όλοι οι εμπλεκόμενοι στον κόσμο των εικαστικών τεχνών θα επιβεβαίωναν αβίαστα πως το φθινόπωρο είναι η «νέα άνοιξη» αλλά και ότι φέρνει τη σπαζοκεφαλιά μια δύσκολης επιλογής μέσα από μια όλο και πλουσιότερη προσφορά ερεθισμάτων που διεκδικούν να κατακτήσουν τη μνήμη και να δεσμεύσουν το ενδιαφέρον μας.
Το κάνει όπως ο Βαν Γκογκ. Ο Γάλλος καλλιτέχνης Bertrand Lavier (γ. 1949) έχει καταξιωθεί διεθνώς χάρη στα ready-made έργα του που δημιουργεί επικαλύπτοντας καθημερινά χρηστικά είδη βιομηχανικής παραγωγής (π.χ. ένα ψυγείο) με χρώμα ή με πάστα μπογιάς, στην οποία διακρίνονται επιδεικτικά οι αυλακιές από τις τρίχες του πινέλου – μια διαδικασία που ο ίδιος σαρκαστικά έχει ονομάσει «τεχνική Βαν Γκογκ». Συχνά ενσωματώνει σε αυτά ή στη ζωγραφική του μορφές που μας παρέδωσε η pop art ή που, γενικότερα, λατρεύει και αναδεικνύει η μαζική κουλτούρα. Ο Lavier διαπερνά τα όρια που κατά παράδοση διαχωρίζουν τη ζωγραφική από τη γλυπτική με στόχο να υπογραμμίσει εμφατικά τη δημιουργία υβριδικών μορφών, τις οποίες συχνά υψώνει πάνω σε «απρόσμενα βάθρα» και γενικότερα φροντίζει να δείχνουν εντελώς ξεκομμένες από το αναμενόμενο συγκείμενό τους. Όλα αυτά στοχεύουν στην αποσταθεροποίηση της πρόσληψης του έργου από τον θεατή, καθώς επίσης και σε έναν κλονισμό του οποιουδήποτε προϊδεασμού του γι' αυτό που θα αντικρίσει. Το 2012 το Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι οργάνωσε μεγάλη αναδρομική έκθεση στο έργο του, ενώ πέρσι μια μεγάλη ατομική του φιλοξενήθηκε στο Espace Louis Vuitton του Τόκιο. Επίσης, έχει εκθέσει στα σπουδαιότερα μουσεία και δημόσιες αίθουσες τέχνης της Ευρώπης. Τώρα, για πρώτη φορά και στην Ελλάδα, με φρέσκια δουλειά, από 3/10 έως 21/11, στην γκαλερί Bernier/Eliades.
Πρωτοεμφανιζόμενη, γεννημένη για να μεσουρανεί. Ένα νέο σχήμα παρουσίασης τους προγράμματός της εγκαινιάζει η γκαλερί The Breeder, με στόχο ο επισκέπτης να έχει τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με τη φάση παραγωγής της καλλιτεχνικής δουλειάς. Έτσι, η γκαλερί θα διατίθεται στον εκάστοτε προσκεκλημένο καλλιτέχνη ως χώρος εργαστηρίου του επί ένα δίμηνο, και ταυτόχρονα θα δέχεται εκεί κόσμο υπό την έννοια ενός ανοιχτού στο κοινό ατελιέ. Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να παρακολουθούν τη δημιουργία των έργων, να συζητούν με τον/την δημιουργό και όταν πλέον το έργο θα παρουσιάζεται ολοκληρωμένο, θα το προσλαμβάνουν με την αυξημένη ευαισθησία του θεατή που το προσέγγισε ήδη από τη φάση του καλλιτεχνικού προβληματισμού και της παραγωγής ιδεών που οδήγησαν στην ολοκλήρωσή του. Πρώτη προσκεκλημένη του νέου προγράμματος είναι η πρωτοεμφανιζόμενη Ariana Papademetropoulos (γ. 1990), Αμερικανίδα από το L.A., ελληνικής και κατά το άλλο ήμισυ αργεντινής καταγωγής. Η Papademetropoulos τρέφει μια ασυνήθιστη αγάπη (στα όρια της εμμονής) για το παλιό Hollywood και τη λάμψη του της πρώτης χρυσής εποχής του, όπως αυτή προκύπτει μέσα από τις σελίδες των περιοδικών αρχιτεκτονικής και διακόσμησης. Τα έργα της περιλαμβάνουν ζωγραφική, βίντεο και εγκαταστάσεις. Στις συνθέσεις της εσωτερικών χώρων εισβάλλουν ως εγκάθετες αφηγήσεις διάφορες άλλες εικονοπλαστικές συνθέσεις, στις οποίες πρωτοστατούν η μεταφυσική και η ονειρική διάσταση των πραγμάτων και των καταστάσεων. Η Papademetropoulos ξεκινά να εργάζεται σύντομα και το κοινό μπορεί να την επισκέπτεται στο ατελιέ-γκαλερί. Τα επίσημα εγκαίνια για το ολοκληρωμένο έργο της θα γίνουν γύρω στις 25 Οκτωβρίου (κατόπιν οριστικής σχετικής ανακοίνωσης).
Βία δύο ταχυτήτων. Forensic architecture σημαίνει επί λέξει «δικανική αρχιτεκτονική» και αν έπρεπε κάποιος να το αποδώσει λίγο (ή και εντελώς) ελεύθερα, θα έλεγε ότι πρόκειται για μια «αρχιτεκτονικής μεθοδολογίας» μελέτη και διερεύνηση του εκάστοτε κοινώς αποδεκτού αισθήματος του δικαίου. Με την ονομασία Forensic architecture νοείται επίσης σήμερα ένα αναδυόμενο πεδίο ακαδημαϊκής έρευνας, καθώς και ένας οργανισμός ‒μια υπηρεσία‒ ερευνών που ξεπήδησε από το διαβόητο για τις πρωτοποριακές αναζητήσεις του Πανεπιστήμιο Goldsmiths του Λονδίνου. Η «υπηρεσία» αναλαμβάνει έρευνες με κύριο αντικείμενο την καταστολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην Ελλάδα ασχολήθηκε με τις υποθέσεις Φύσσα και Ζακ Κωστόπουλου.
Στην έκθεση στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Τέχνης State of Concept, την οποία επιμελείται η ιδρύτριά του Ηλιάνα Φωκιανάκη, οι Forensic Architecture θα παρουσιάσουν υλικό από διάφορες διεθνείς υποθέσεις με κοινό αντικείμενο τις «χαρτογραφήσεις βίας», όπου η βία, ήδη από τον τίτλο της έκθεσης, διακρίνεται σε «γρήγορη» (που είναι η εμφανής και ευθέως αντιληπτή άσκησή της) και σε «αργή» (που εκδηλώνεται με λανθάνοντα τρόπο, προτού συντελεστεί οριστικά και γίνει αισθητός ο αντίκτυπός της, όπως συμβαίνει π.χ. με την κλιματική αλλαγή, τη ρίψη μολυσματικών αποβλήτων στο περιβάλλον κ.λπ.).
Το υλικό που θα παρουσιάσουν είναι κυρίως φωτογραφίες που, ενώ φαινομενικά μοιάζουν να προέρχονται από το στοκ κοινών φωτογραφιών τεκμηρίωσης όπως τις γνωρίζουμε από την ειδησεογραφία, οι επεμβάσεις που κάνουν πάνω τους οδηγούν σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αισθητικό αποτέλεσμα. State of Concept Athens, Τούσα Μπότσαρη 19, Κουκάκι. Εγκαίνια 27/9, από 28/9 έως 23/11.
Νέα δραστηριότητα εκτός έδρας. Με την ονομασία ampersand, που στα αγγλικά είναι ο χαρακτήρας «&», ο οποίος αποτελεί διεθνές σύμβολο της λέξης «και», η γκαλερί RODEO και η ιδιοκτήτριά της Σύλβια Κούβαλη ξεκινούν έναν καινούργιο κύκλο εκθέσεων, ο οποίος έχει ως στόχο του την παρουσίαση αντικειμένων τέχνης και χρηστικών αντικειμένων που κατασκευάζονται από Έλληνες αλλά και ξένους τεχνίτες και καλλιτέχνες. Πρόκειται για μια σοβαρή απόπειρα επαναφοράς της έννοιας του «πολλαπλού» έργου τέχνης στο φάσμα των γκαλερί που βρίσκονται στη θεωρούμενη αιχμή του δόρατος της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας. Η πρώτη φορά διοργάνωσης του ampersand θα γίνει σε διαμέρισμα στην οδό Μαυρομματαίων 43 και θα παρουσιαστεί το έργο του designer Savva Laz, αποφοίτου της Σχολής Τέχνης και Σχεδίου της Λωζάνης. Ο Laz θα δείξει μια σειρά έργων με τον τίτλο «Trashformers», τα οποία είναι φτιαγμένα από υλικά συσκευασίας κυρίως ηλεκτρικών συσκευών που συλλέγει από εκεί όπου βρίσκονται πεταμένα. Δημιουργεί έτσι έπιπλα που σκοπός τους είναι (εκτός από το να χρησιμοποιηθούν) να υπονομεύσουν τον ρόλο του design και των designers στις μέρες μας. Εγκαίνια στις 17/9 και στη συνέχεια κατόπιν ραντεβού μέχρι τις 28 Σεπτεμβρίου.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
σχόλια