Μαθαίνω ότι στις 16 Σεπτεμβρίου, ημέρα Τρίτη, πρόκειται να παρουσιαστεί στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού το rock έπος Armaggedon για πρώτη φορά 32 ολόκληρα χρόνια μετά την έκδοση του. Δημιουργοί του οι PLJ Band, οι πρώιμοι Τερμίτες δηλαδή, προτού συνεργαστούν με τον Γιώργο Νταλάρα και πιάσουν την καλή και, φυσικά, προτού ο τραγουδιστής και ένας εκ των συνθετών τους, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ακολουθήσει την πολύ επιτυχημένη σόλο καριέρα του.
Τότε, στο δίσκο, τα αφηγηματικά μέρη είχαν επωμιστεί ο Μιχάλης Θεοδωρίδης και η Ελένη Αριστείδη. Σήμερα το ρόλο του αφηγητή και τραγουδιστή θα έχει ο Γιάννης Κότσιρας, που μπορεί φαινομενικά να μην έχει μεγάλη σχέση με την underground rock μουσική σκηνή - καμία θα λέγαμε, αν υποτεθεί πως το Armaggedon ήταν ένας underground rock δίσκος -, έχει συνεργαστεί εκτενώς με τον Μαχαιρίτσα όμως, όπως και συμμετείχε στο συναυλιακό revival των Τερμιτών πριν από κάποια χρόνια.
Αυτή που ξενίζει περισσότερο είναι η συμμετοχή της Ορχήστρας Παραδοσιακής Μουσικής - Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου, κάτι που φανερώνει, κατά την ταπεινή μου άποψη, πως ότι θα δούμε περισσότερο θα έχει να κάνει με μία συμβατική συναυλία παρά με την πρώτη παρουσίαση ενός rock project στα πρότυπα του θρυλικού 666 των Aphrodite' s Child.
Διότι οι PLJ Band, όπως και οι Aphrodite's Child, έφτασαν μέχρι το Παρίσι οραματιζόμενοι μια διεθνή καριέρα, την οποία οι πρώτοι ποτέ δεν έκαναν συγκριτικά με τους δεύτερους.
Ας πάρουμε τα πράγματα απ' την αρχή: Το 1977 ο 20χρονος Λαυρέντης Μαχαιρίτσας βρίσκεται στην Πλάκα να τραγουδάει αντάρτικα με τον Πάνο Τζαβέλλα. Ένα χρόνο μετά σχηματίζει με τους μουσικούς φίλους του, τον Παύλο Κικριλή στις κιθάρες και τον Δημήτρη Βασαλάκη στο μπάσο, το γκρουπ PLJ Band. Ο τίτλος βγήκε από τα αρχικά των μικρών ονομάτων τους (P από το Paul, L από το Lavrentis ή Larry και J από το Jimmy - Dimitris). Στην ηχογράφηση του δίσκου το σχήμα ολοκληρώθηκε με τον Αντώνη Μιτζέλο στην ηλεκτρική κιθάρα και τον Τόλη Σκαματζούρα στα τύμπανα.
Ηχογραφούν ιδίοις εξόδοις τέσσερα πρώτα αγγλόφωνα τραγούδια, με τα οποία ουδείς ασχολήθηκε. Το rock περνούσε τις κλειστές του στην Ελλάδα μέσα στη μεταπολιτευτική λαίλαπα, αλλά εκείνοι δεν το βάζουν κάτω!
Εμπνεόμενοι από τις εσχατολογικές προφητείες του Αρμαγεδδόνα και την Αποκάλυψη, για την οποία λέγεται πως ο Ευαγγελιστής Ιωάννης την έπινε σφόδρα όταν την έγραφε, ηχογραφούν μία σειρά μακροσκελών ηλεκτρικών συνθέσεων, στα πρότυπα του progressive rock κινήματος, με βασική επιρροή τους και φιλοδοξία τους την παγκόσμια αποδοχή του άλμπουμ 666 των Aphrodite's Child! Καβαλάνε το Ford αυτοκινητάκι του αδερφού του Μαχαιρίτσα με προορισμό το Παρίσι, φτάνουν, μα δεν πέφτουν πάνω σε κανένα Μάη του ΄68 και η γαλλική Polygram τούς γυρνάει την πλάτη.
Το ίδιο συμβαίνει και με την αμερικανική Warner, την πόρτα της οποίας χτύπησε ο Παύλος Κικριλής, φτάνοντας δηλαδή στο σημείο να ταξιδέψει επί τούτου στη μακρινή Νέα Υόρκη. Ειλικρινά δεν έχω ξανακούσει πιο τρελή ιστορία για κάποιο rock συγκρότημα μικρής χώρας όπως είναι η Ελλάδα!
Με τα πολλά κι αφού οι PLJ Band συνειδητοποίησαν πως δεν είναι εύκολη υπόθεση η καριέρα εκτός συνόρων, το ηχογραφημένο υλικό τους υπό τον τίτλο Armaggedon κυκλοφορεί στα 1982 από την ετικέτα Vertigo της ελληνικής Polygram. Καθοριστική ήταν η συμβολή του παραγωγού Γιάννη Πετρίδη, που ενώ το progressive rock διεθνώς έπνεε τα λοίσθια, εκείνος εκτίμησε την out of time μεν, φιλότιμη δε, προσπάθεια μιας παρέας νεαρών ροκάδων μουσικών.
Τον υπερρεαλιστικό πίνακα του εξωφύλλου είχε σχεδιάσει από το 1977 ήδη ο ζωγράφος Αριστομένης Τσολάκης, φίλος του Μαχαιρίτσα. Ο τίτλος που είχε δώσει στο έργο του ήταν Αλλοτρίωση και θέμα του η εσωτερική ένδεια του ανθρώπου και του περιβάλλοντος του.
Τζίφος και πάλι! Το Armaggedon στον καιρό του μετά βίας πούλησε 800 αντίτυπα...Άλλο αν σήμερα θεωρείται συλλεκτικό κομμάτι στην υπόθεση ελληνικό rock και ξένοι γνώστες - φαν του είδους προσφέρουν μέχρι και 500 ευρώ για μια κόπια του! Κάτι παρεμφερές συμβαίνει ακόμη με το πρώτο άλμπουμ της Φλέρυς Νταντωνάκη στις ΗΠΑ και με το Dans le grenier που ο Γιώργος Ρωμανός ηχογράφησε στη Γαλλία στις αρχές του 1970! Πάντως εγώ για το Armaggedon έδωσα μόνο πεντέμισι ευρώ σε μία από τις επανεκδόσεις του σε CD. Ευτυχώς δηλαδή που το πρόλαβα κι αυτό, γιατί πριν μερικά χρόνια εξαντλήθηκε και μάλλον δεν ανατυπώθηκε, πάντα σε ψηφιακή μορφή.
Ύστερα κι απ' αυτή την αποτυχία, λοιπόν, οι PLJ Band εγκατέλειψαν τις...πινκφλοϋντικές κατευθύνσεις στη μουσική τους, μετονομάστηκαν σε Τερμίτες κατά τα Σκαθάρια (The Beatles), υιοθέτησαν ελληνικό στίχο σε συνεργασία με τον στιχουργό - ποιητή Μιχάλη Μαρματάκη, πήραν στις τάξεις τους τον πιανίστα - συνθέτη Γιάννη Bach Σπυρόπουλο και έβγαλαν τον πρώτο τους δίσκο το 1983.
Αν κι είναι άλλη ιστορία αυτή, προσωπικά εκτιμώ πώς η μπαλάντα Η πόλη κοιμάται από το ντεμπούτο άλμπουμ των Τερμιτών ήταν πολύ πιο ψυχεδελική και προγκρεσσιβοροκάδικη από ολόκληρο το Armaggedon των PLJ Band!
Για συναισθηματικούς λόγους, αν τα καταφέρω θα πάω στην παρουσίαση του Ηρωδείου, γνωρίζοντας εκ των προτέρων - όπως είπα και στην αρχή του post - πως η όλη φάση ελάχιστη σχέση θα έχει με το παρελθόν. Είναι ίσως που μου είχαν μιλήσει για το δίσκο, τόσο ο Μαχαιρίτσας σε συνέντευξη του, όσο και ο Bach πριν μπει στους Τερμίτες. Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, θα προτιμούσα αυτό το revival να γίνει σε κάποιο μεγάλο rock club και όχι στο Ηρώδειο, όπως επίσης θα προτιμούσα να παιχτεί μόνο από τους ορίτζιναλ μουσικούς του χωρίς κανέναν Κότσιρα και καμία Εστουδιαντίνα. Το 1982, βλέπεις, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ψαχνόταν για το πώς θα καθιερωθεί ως δημιουργός, ενώ το 2014 είναι πια ένας καθιερωμένος δημιουργός με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του. The times they are - a - changin' που έλεγε και ο Bob Dylan!
* Υλικό για το post αντλήθηκε από το blog ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ του δημοσιογράφου - συγγραφέα Μανώλη Νταλούκα και από συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας στον γράφοντα για το περιοδικό Δίφωνο.
σχόλια