ΚΙΝΗΣΗ

Το γυναικείο ραπ είναι πιο δυνατό –και πιο συνειδητοποιημένο– από ποτέ

Το γυναικείο ραπ είναι πιο δυνατό –και πιο συνειδητοποιημένο– από ποτέ Facebook Twitter
Πλέον βλέπεις ολοένα και πιο συχνά πετυχημένες ραπερ να αλληλουποστηρίζονται μεταξύ τους. Στη φωτογραφία η Doja Cat παρέα με τη Megan Thee Stallion.
0

Για χρόνια η μουσική βιομηχανία προωθούσε την ιδέα ότι έπρεπε να υπάρχει μόνο μια γυναίκα ράπερ στην κορυφή. Το χιπ-χοπ (και τα υποείδη του), εξάλλου, θεωρείται γενικότερα ανδρικό σπορ και συχνά δέχεται πυρά για τον μισογυνισμό και τον σεξισμό του. Επομένως, δεν ήταν παράξενο που έβλεπες ελάχιστες γυναίκες να ξεχωρίζουν στα τσαρτ, και πέρα από αυτά.


Όποιος έχει αμφιβολίες, ας τσεκάρει πώς ακριβώς ήταν η σκηνή τα τελευταία 15 χρόνια. Μόνο το όνομα της Nicki Minaj κυριαρχούσε παντού στο μεγαλύτερο κομμάτι των '00s και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας. Είχε αρπάξει εύκολα το στέμμα από την προηγούμενη «βασίλισσα» του είδους, Lil' Kim, κάτι που δεν της συγχώρεσαν ποτέ, εξού και ακόμα διαβάζεις σχόλια που μνημονεύουν την έχθρα μεταξύ των δύο ράπερ.


Μόλις το 2018 η Cardi Β πέταξε το παπούτσι της στη Nicki Minaj στο κόκκινο χαλί της Εβδομάδας Μόδας της Νέας Υόρκης, ξεκάθαρα δηλώνοντας ότι απειλούσε τον «θρόνο» της. Και, εντάξει, μπορεί να την «εκθρόνισε», στην πορεία όμως φάνηκε να ξέχασε το γεγονός ότι και η ίδια την είχε ως είδωλο προτού γίνει διάσημη, όπως και οι περισσότερες από τις millennial ράπερ. Δεν ξέρω, βέβαια, κατά πόσο φταίει πια η βιομηχανία γι' αυτές τις κόντρες ή αν είναι κάτι που έχει περάσει στο υποσυνείδητο του ραπ ακροατηρίου κι έτσι τρέφει τη φαντασία του. Πάντως, είναι άσχημο θέαμα όποτε συμβαίνει.

Η θεματική έχει αλλάξει δραματικά, με τις ράπερ να αντιστρέφουν το ανδρικό βλέμμα, να επιδεικνύουν πιο απενοχοποιημένα τη σεξουαλικότητά τους και να μιλούν για τις φαντασιώσεις τους.


Το σίγουρο είναι ότι αν σε κάτι βοήθησαν τέτοιες απαίσιες καταστάσεις, ήταν στο να ανοίξουν τα μάτια σε μια νέα γενιά που άρχισε να τις αντιμετωπίζει γι' αυτό ακριβώς που ήταν, ένα μάτσο πατριαρχικές μπούρδες. Πλέον βλέπεις ολοένα και πιο συχνά πετυχημένες ραπερ να αλληλοϋποστηρίζονται. Έχει βοηθήσει η ίδια η εξέλιξη του είδους. Στα συν και ο έξυπνος χειρισμός των social media.


Ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά αυτής της στροφής είναι η νεαρή Megan Thee Stallion που άρχισε να δείχνει εμπράκτως ότι δεν είχε να χωρίσει τίποτα με καμία συνάδελφο, ούτε την επιτυχία. Άλλαξε μέχρι και τη στάση της Minaj, μετά τη συνεργασία τους σε ένα από τα γνωστότερα hits της, το «Ηοt Girl Summer», που σαμπλάρει τo γυναικείο ραπ ντουέτο των City Girls. Μάλιστα, αντί να τα βάλει με μια γυναίκα, η Megan τα έβαλε με τη δισκογραφική της εταιρεία, για να αποκτήσει τον έλεγχο της δημιουργικής της ελευθερίας.

Και εκεί που οι περισσότεροι κουνούσαν το κεφάλι σαν να έσκαψε τον λάκκο της, αυτήν τη στιγμή η Megan είναι στη δεκάδα του Hot 100 του Billboard με το remix του κομματιού της «Savage», στο οποίο συμμετέχει η Beyoncé (τεράστια αναγνώριση για τη ράπερ η συνεργασία της με έναν σύγχρονο μύθο της ποπ), και οδεύει προς το Νο1. Μάλιστα, δεν είναι μόνη της εκεί. Βρήκε και την Doja Cat, ένα άλλο μεγάλο ταλέντο του είδους, με το remix του κομματιού «Say So» με τη Nicki Minaj, που εδώ και εβδομάδες ανεβοκατεβαίνει σε υψηλές θέσεις. Εντέλει επικράτησαν η Doja Cat με τη Nicki Minaj και για πρώτη φορά στην ιστορία των αμερικάνικων τσαρτ ένα ραπ γυναικείο ντουέτο βρέθηκε στην κορυφή.


Τα γυναικεία ραπ πρότζεκτ αφθονούν πια και λάμπουν χάρη στην ευρηματικότητα και τον πειραματισμό τους. Κάθε ράπερ έχει το δικό της στυλ. Τρία ονόματα που έρχονται στο μυαλό είναι η Tierra Whack, η Rico Nasty και η Noname, που παίζουν εντελώς με τους δικούς τους όρους και με ιδιοσυγκρασιακό ύφος καθεμία. Η θεματική επίσης έχει αλλάξει δραματικά, με τις ράπερ να αντιστρέφουν το ανδρικό βλέμμα, να επιδεικνύουν πιο απεχοποιημένα τη σεξουαλικότητά τους και να μιλούν για τις φαντασιώσεις τους.

Το γυναικείο ραπ είναι πιο δυνατό –και πιο συνειδητοποιημένο– από ποτέ Facebook Twitter
Άνετα μπορείς να χαρακτηρίσεις το «Return», το εντυπωσιακό ντεμπούτο της Sampa the Great, κοσμοπολίτικο.


Πέρα από αυτά, όμως, το γυναικείο ραπ ευδοκιμεί και για έναν άλλο λόγο, σημαντικότερο. Περισσότερες γυναίκες υπογράφουν πια σε μεγάλες εταιρίες, οι οποίες επενδύουν στο όραμά τους. Όπως έγραψε η Guardian σχετικά πρόσφατα, ήταν όντως κάτι ανήκουστο πριν από λίγο καιρό, τη στιγμή που το 2017 o γνωστός ράπερ Rick Ross είχε τολμήσει να δηλώσει ότι δεν θα υπέγραφε ποτέ κάποια γυναίκα στη δισκογραφική του, επειδή «πάντοτε σκεφτόμουν ότι στο τέλος θα την πηδήξω». Μια ατάκα που μου θύμισε λίγο τη δική μου απογοητευτική εμπειρία με έναν επιφανή Έλληνα ράπερ και παραγωγό. Όταν τον ρώτησα ανεπίσημα για ποιον λόγο δεν βοηθάει κάποια ράπερ να εξελίξει το ταλέντο της, μου απάντησε κοφτά ότι το χιπ-χοπ δεν είναι για τις γυναίκες. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι η ελληνική σκηνή πάσχει ακόμα σε μεγάλο βαθμό σε αυτόν τον τομέα.

Βέβαια, η «μόδα» έχει έρθει και εδώ, με μεγάλα ονόματα, όπως η Τάμτα, να έχουν υιοθετήσει πρόσφατα τέτοιους ρυθμούς ‒το είχε προσπαθήσει παλιότερα και η Στικούδη, με διαφορετικές αναφορές‒, η κατάσταση όμως παραμένει στάσιμη. Για να σε αντιμετωπίσουν ισότιμα έπρεπε αναγκαστικά να μπεις σε διάφορα κουτάκια, αλλά, και πάλι, δεν είχες την ίδια αναγνώριση. Ακόμη σκέφτομαι με λύπη ένα από τα καλύτερα εγχώρια χιπ-χοπ σχήματα που έχω δει ποτέ ζωντανά, τις Μέδουσες, κάτι πιτσιρίκες από τη Βόρεια Ελλάδα, που δυστυχώς εμφανίστηκαν μια δεκαετία νωρίτερα και παραήταν όμορφες για τον χώρο. Σήμερα η εξαιρετική Ghetto Queen συνεχίζει να παλεύει μόνη της σε ένα καθόλα άνισο και άκρως μοναχικό πεδίο. 

Megan Thee Stallion

Suga EP

Το «Suga» είναι το άλμπουμ που προκάλεσε τη ρήξη της Megan Thee Stallion με τη δισκογραφική της εταιρεία. Το κυκλοφόρησε πρόωρα, παρά τις αντιρρήσεις της 1501, που είναι θυγατρική του κολοσσού στον χώρο, της Atlantic. Πήγαν, μάλιστα, στα δικαστήρια, με τη Megan να δικαιώνεται σε νομικό αλλά και σε δημιουργικό επίπεδο. Λίγη σημασία έχει ότι ο δίσκος είναι κάπως άνισος. Με τα εννιά κομμάτια του θα μπορούσε να είναι ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, αν είχε δουλευτεί περισσότερο. Στο τέλος σώζεται από το αψεγάδιαστο και φοβερό flow και τους πικάντικους στίχους της, που γιορτάζουν «ξεδιάντροπα» τη σεξουαλικότητά της.

Princess Nokia

Everything is beautiful / Everything Sucks

Δύο άλμπουμ κυκλοφόρησε λίγο πριν από την καραντίνα η Princess Nokia και εντυπωσιάζει και πάλι. Η πολυγραφότατη και πολύπλευρη ράπερ της γενιάς της κάνει μια άσκηση ύφους πάνω στη δυαδικότητα του χαρακτήρα της. Κάθε άλμπουμ αντιπροσωπεύει δύο διαφορετικές πλευρές του εαυτού της. Το «Everything Sucks» γράφτηκε σε διάστημα μίας εβδομάδας και προβάλλει την πιο θυμωμένη πλευρά της (ας είναι καλά η Rico Nasty). Στο «Beautiful» κάνει το εντελώς αντίθετο. Το δούλεψε περίπου δύο χρόνια και βγάζει την πιο ευαίσθητη πλευρά της και σαφώς παίρνει περισσότερους πόντους.

Hawa

Τhe One EP

Η 19χρονη από τη Νέα Υόρκη προέρχεται από τον χώρο της κλασικής μουσικής – και φαίνεται. Το πρώτο πράγμα που προσέχεις είναι οι ασυνήθιστες και πλούσιες μελωδίες της, και αυτό είναι εν τέλει που την κάνει να ξεχωρίζει. Δεν είναι τυχαίο που πίσω από το EP κρύβεται η 4AD.

 

HAWA - FRICK (Official Video)

Little Simz

Drop 6 EP

Μετά από έναν εξαιρετικό δίσκο πέρσι, το «Grey Area», η Βρετανίδα 26χρονη ράπερ επιστρέφει με μια νέα κυκλοφορία σε ένα παλιό της πρότζεκτ και μας προσφέρει ένα αρκετά επιθετικό και ακατέργαστο EP. Τo «Drop 6» γράφτηκε μέσα στην καραντίνα και εκφράζει κυρίως τον θυμό της και τον προβληματισμό της σχετικά με την κατάσταση και την αναγκαστική μοναξιά που βιώνει, ενώ αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι είναι από τις καλύτερες MCs εκεί έξω, ανεξαρτήτως φύλου.

BabyxSosa

BabyxObama EP

O πιο πειραματικός ήχος απ' όσες κυκλοφορίες περιλαμβάνονται στη συγκεκριμένη λίστα ανήκει σε μια πρωτοεμφανιζόμενη ράπερ από τη Βιρτζίνια. Υπνωτική ερμηνεία και trap ρυθμοί αναμεμειγμένοι με ποπ, ηλιόλουστες μελωδίες. Μεγάλη ελπίδα για το μέλλον, παρά τα 5 σύντομα κομμάτια που παρουσιάζει εδώ.

Sampa the Great

The Return

Η Sampa γεννήθηκε στη Ζάμπια, μεγάλωσε στην Μποτσουάνα και πλέον κατοικεί στη Μελβούρνη, όπου σπούδασε παραγωγή. Άνετα μπορείς να χαρακτηρίσεις το «Return», το εντυπωσιακό ντεμπούτο της, κοσμοπολίτικο. Στα 19 κομμάτια του αναμειγνύει διάφορα είδη, όπως το χιπ-χοπ, με soul, jazz και r&B, αλλά και αφρικανικούς ρυθμούς – κάπως σαν την πορεία της στη ζωή ως τώρα. Αν και κουράζει σε κάποια σημεία λόγω διάρκειας, φέρνει στην επιφάνεια ένα σπάνιο ταλέντο που παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον για τις επόμενες δουλειές της.

Doja Cat

Hot Pink

Η Doja Cat έγινε διάσημη από ένα γελοίο viral hit κομμάτι, στο οποίο μούγκριζε σαν αγελάδα. Δύο άλμπουμ μετά, η ποπ και κιτς ενέργειά της διακατέχει το «Hot Pink», ενώ δημιουργεί έναν ήχο που φλερτάρει με το skate punk, τη ρέγκε και την ψυχεδέλεια μέσα από ένα πολυεπίπεδο rapping. Δεν γίνεται να μην κολλήσεις με τις ιδιοφυείς, αθυρόστομες ρίμες του «Rules», όπως το «play with my pussy, but don't play with my emotions». Από την άλλη, τo «Say So» με τον ξεσηκωτικό '70s ρυθμό του έχει κατσικωθεί στη δεκάδα του Hot 100 του Billboard σε όλη τη διάρκεια της καραντίνας.


Jean Deaux

Watch This! EP

Από το Σικάγο έρχεται η Jean Deaux και το «Watch This!» είναι το πιο πρόσφατο ΕP της, που θα κυκλοφορήσει σύντομα. Στα επτά κομμάτια του ξεχωρίζει η πολυεπίπεδη φωνή της που μοιάζει σαν να ψιθυρίζει τις ρίμες της στο απαράμιλλο στυλ της Maliibu Bitch, χωρίς τη σκληράδα της. Έχει αναλάβει εν μέρει και την παραγωγή, ενώ συνεργάζεται με ένα άλλο ανερχόμενο ταλέντο, τη Yung Baby Tape. Υπερ-cool κομμάτια και ένα όνομα που θα απασχολήσει στο μέλλον.

Kamaiyah

Got it made

Η Kamaiyah είναι μία ακόμα ράπερ που έδωσε μεγάλη μάχη με τη δισκογραφική της για να κυκλοφορήσει τα πρότζεκτ της. Μόλις αποδεσμεύτηκε, κατάφερε να λάμψει με κυκλοφορίες που έχουν old-school ρυθμούς αλλά δυνατές ρίμες, γεμάτες αυτοπεποίθηση και αυτογνωσία. Και όλα αυτά από μια γυναίκα που είδε τα όνειρά της να γκρεμίζονται λόγω διαφόρων κόλπων της βιομηχανίας.

Mulatto

Hit the latto

Η Mulatto είναι μόλις 21 και όμως μοιάζει με βετεράνο πλέον στο είδος. Το 2016 αναδείχτηκε νικήτρια στο τηλεοπτικό «Rap Game» με κριτές την Queen Latifah και τον Jermaine Dupri, που της πρόσφερε ένα συμβόλαιο στην εταιρεία του. «I'm a freak / Yeah, I'm nasty» ραπάρει στο «No Panties», σε ένα mixtape με βαριά και ζωηρά beats και ανάλογες ρίμες, και συνεργασίες με την Kehlani και την Trina.

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Μουσική
0

ΚΙΝΗΣΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Φέρτε τους κόφτες»: Η Fiona Apple κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ για το πώς θα βγεις από την (κάθε) καραντίνα

Μουσική / «Φέρτε τους κόφτες»: Η Fiona Apple κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ για το πώς θα βγεις από την (κάθε) καραντίνα

Ένας συναρπαστικός δίσκος, από τους καλύτερους που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια, από μία σπουδαία καλλιτέχνιδα που, πλέον, δεν τη νοιάζει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν.
ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΠΠΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

The Review / Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

O Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ Νίκος Ζώης συναντήθηκαν στη δεύτερη μέρα του φετινού Techniques και σχολιάζουν τη βραδιά, το σετ της –ακριβοθώρητης πλέον– Charlotte de Witte και όσα είναι hot τώρα στην ηλεκτρονική σκηνή και στο αθηναϊκό nightlife.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
νταλαρας παπακωνσταντίνου

Μουσική / Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξανά μαζί 33 χρόνια μετά

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές ετοιμάζονται να μοιραστούν και πάλι τη σκηνή, παρουσιάζοντας μια θεατροποιημένη μουσική παράσταση με κείμενα και αφήγηση του Οδυσσέα Ιωάννου που θα αφορούν το ελληνικό τραγούδι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tsugranes

Μουσική / Η επιρροή των ελληνικών '90s -’00s στις Tsugranes και τον ήχο τους

Με αναφορές στον ΛεΠα και την Charli XCX, το τριμελές σχήμα από τα Γιάννενα, που άνοιξε τη συναυλία της Μαρίνας Σάττι στην Τεχνόπολη, φέρνει την πιο φρέσκια μουσική στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι Khirki παντρεύουν το metal με τα ποραδοσιακά, σείοντας τις Συμπληγάδες 

Μουσική / Οι Khirki παντρεύουν το metal με παραδοσιακά στοιχεία και pop ευαισθησίες

Η νέα μπάντα του ελληνικού underground, που έχει ήδη ξεχωρίσει, ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τη δεύτερη ευρωπαϊκή της περιοδεία, περιμένοντας το κοινό από κάτω να φωνάζει «the Greek song, the Greek song».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Μουσική / Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Το «Ταξίδι στο φως», μια σειρά συναυλιών του σπουδαίου μαέστρου Σταύρου Ξαρχάκου σε εμβληματικά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, συνεχίστηκε στην Αίγινα με την υποστήριξη της METLEN Energy & Metals.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Colin Stetson: Από τις απαιτήσεις ενός αιωνόβιου μπάσου σαξοφώνου σε μουσική για ταινίες τρόμου όπως το «Hereditary»

Μουσική / Colin Stetson: Ένας από τους πιο καταξιωμένους σαξοφωνίστες έρχεται στην Αθήνα

Ο μουσικός που έχει παίξει πλάι στον Tom Waits, με τους Arcade Fire και τους Chemical Brothers και πλέον συνθέτει μουσική για δημοφιλείς ταινίες τρόμου, όπως το «Hereditary», θα εμφανιστεί το Σάββατο στο Gazarte.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ