«Δεν ακούω τα παλιά μου τραγούδια», δήλωσε η Kate Bush σε μια συνέντευξή της στο BBC4, έκπληκτη από την πρόσφατη επιτυχία του «Running Up That Hill». «Είναι συναρπαστικό και αρκετά σοκαριστικό, έτσι δεν είναι; Εννοώ ότι όλος ο κόσμος έχει τρελαθεί», πρόσθεσε η 63χρονη δημιουργός.
Τις τελευταίες εβδομάδες, ένα παλιό της χιτ, το «Running Up That Hill» –που έχει σε παρένθεση τον υπότιτλο «A Deal With God» όταν δεις τον τίτλο του γραμμένο στο οπισθόφυλο του δίσκου και μάλλον έτσι ήθελε να το βαφτίσει αρχικά– ξαναβρίσκεται στην επικαιρότητα και γνωρίζει εκ νέου επιτυχία επειδή ακούγεται σε μια από τις πιο φορτισμένες σκηνές της 4ης σεζόν του «Stranger Things».
Το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψε για το πέμπτο άλμπουμ της «The Ηounds of Love», που κυκλοφόρησε το 1985. Είναι ένα από τα κλασικά κομμάτια των ‘80s και κάπως ήρθε και έδεσε, αφού το «Stranger Things» είναι μια σειρά που διαδραματίζεται και αναβιώνει αυτήν τη δεκαετία.
Ευτυχώς η σειρά έχει ξεπεράσει τα όρια του καλτ, κάτι που επιτρέπει στους δημιουργούς της να αντέξουν οικονομικά τα μάλλον πανάκριβα δικαιώματα του συγκεκριμένου κομματιού και έτσι ακούμε το ορίτζιναλ και όχι κάποια μπανάλ διασκευή του.
Η Κate Bush είχε μια αξιοζήλευτη δημιουργική ελευθερία για την εποχή της, κάτι που φαίνεται στον άκρατο πειραματισμό των άλμπουμ της και είναι κάπως ακατανόητη.
Η Bush έγραψε το «Running Up That Hill», όπως και όλο το «Hounds of Love», σε ένα συνθεσάιζερ Fairlight CMI, ενώ υπεύθυνος για το επιβλητικό drum machine του τραγουδιού ήταν ο τότε σύντροφός της Del Palmer, ο οποίος έπαιζε μπάσο στην μπάντα που τη συνόδευε.
Είχε δηλώσει τότε η Kate σχετικά: «Μερικές φορές μπορεί να πληγώσεις κάποιον εντελώς τυχαία ή να φοβάσαι να του πεις κάτι επειδή νομίζεις ότι θα πληγωθεί. Στην πραγματικότητα, όμως, θα καταλάβει. Έτσι, αυτό το κομμάτι αφορά μια συμφωνία με τον Θεό που θα επιτρέψει σε δυο ανθρώπους να ανταλλάξουν θέσεις για να δουν τα πράγματα από την πλευρά του άλλου».
Σήμερα, τριαντάεξι χρόνια από την κυκλοφορία του, βρίσκεται για πρώτη φορά στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ, ενώ για εβδομάδες βρίσκεται στη δεκάδα του Hot100 του «Billboard», φτάνοντας στο τοπ 4, κάτι που δεν είχε καταφέρει η Bush στην Αμερική, ούτε τότε που μεσουρανούσε – είχε φτάσει μέχρι τη θέση 30 το ‘85.
Η Kate Bush ερμηνεύει το «Running Up That Hill (A Deal With God)» από το άλμπουμ «Hounds Of Love» στο «The Wogan Show» το 1995.
Η Bush, μάλιστα, έσπασε τρία ρεκόρ Guinness με τη μία. Το κομμάτι κυκλοφόρησε το 1985. Τότε είχε ανέβει μέχρι το νούμερο 3 στη Βρετανία. Έκανε ρεκόρ, επομένως, ως το κομμάτι που άργησε περισσότερο να φτάσει στην κορυφή των τσαρτ. Επιπλέον, είναι το πρώτο κομμάτι της που κατακτά την κορυφή μετά το «Weathering Heights» του 1978.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δύο νούμερο 1 χιτ του ίδιου καλλιτέχνη, και έτσι χτυπάει το δεύτερο ρεκόρ. Και το τρίτο είναι ότι λόγω της ηλικίας της είναι η «γηραιότερη» καλλιτέχνιδα που έκανε νούμερο 1 χιτ στη Βρετανία. Πριν από αυτήν ήταν η Σερ, που στα 52 της ανέβηκε στην κορυφή με το «Believe» το 1998.
Πέρα από τα ρεκόρ, αυτό που συμβαίνει με την Kate Bush δεν πρέπει να θεωρείται και τόσο περίεργο και δεν είναι κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Είναι μια «ανωμαλία» ή απόκλιση που συμβαίνει συχνά στα τσαρτ.
Το 1992, π.χ., οι Queen μπήκαν στο Hot 100 (στη θέση 2) με το «Bohemian Rhapsody» επειδή ακουγόταν στην ταινία Wayne’s World. Όταν είχε κυκλοφορήσει αυτό το κομμάτι το 1976, είχε μετά βίας μπει στη δεκάδα (θέση 9). Είχε συμβάλει βέβαια σε αυτό και ο θάνατος του Freddie Mercury έναν χρόνο νωρίτερα. Το κομμάτι προβαλλόταν μέχρι αηδίας εκείνη την εποχή στο MTV. Παρομοίως, το «Running Up That Hill» και ακόμη περισσότερο με το «Cloudbusting» –από τον ίδιο δίσκο– και αργότερα το «Sensual World» (1989) τα έπαιζε επανειλημμένα στο MTV.
Η επαναφορά ενός παλιού κομματιού στο προσκήνιο έχει και δεν έχει να κάνει τόσο με το δυσοίωνο φαινόμενο της παλιάς μουσικής που σκοτώνει την καινούργια μουσική, όπως το περιέγραψε ο Ted Gioia σε ένα από πιο ουσιαστικά μουσικά άρθρα που έχουν γραφτεί τελευταία.
Το 2022, που δεν υπάρχει πια MTV και έχει αλλάξει αισθητά ο τρόπος που ακούμε μουσική, είναι πιο πιθανό να ανεβοκατεβαίνουν στα τσαρτ κομμάτια που ακούγονται σε πλατφόρμες όπως το TikTok ή σε σειρές και ταινίες. Έχει να κάνει δηλαδή με το γεγονός ότι δεν χρειάζεται κάποιος να βγει από το σπίτι για να αγοράσει ό,τι ακούει εκεί, επειδή πλέον η μουσική είναι προσβάσιμη σε εκατομμύρια ακροατές μέσω του διαδικτύου ή του κινητού, χωρίς να χρειαστεί να κουνηθούν από τη θέση τους.
Τώρα γιατί η Kate Bush; Και όχι, π.χ., το «Psycho Killer» των Talking Heads που ακούγεται επίσης στην 4η σεζόν του «Stranger Things» ή το προσωπικό αγαπημένο μου «Pass the Dutchie» των Musical Youth;
Ας πούμε ότι έχει να κάνει κυρίως με τη στιγμή που ακούγεται και το πώς αυτό συνδέεται με την ηρωίδα που αφορά, συγκεκριμένα την Max που για να γλυτώσει από τον θάνατο στα χέρια του τερατώδη Vecna χρειάζεται επειγόντως μια «συμφωνία με τον θεό» - δηλαδή το ίδιο το τραγούδι που λειτουργεί ως σωτήρας.
Η σκηνή από την 4η σεζόν του «Stranger Things» όπου το τραγούδι της Kate Bush λειτουργεί ως σωτήρας της Max.
Επιπλέον, στην περίπτωση της Kate Bush έχουμε να κάνουμε με μια καλλιτέχνιδα που δεν έχει ακριβώς ξεχαστεί με την πάροδο του χρόνου. Ισχύει ότι είναι ακριβοθώρητη, αλλά πάντα ήταν δημοφιλής, ακόμη κι αν δεν έδινε συναυλίες ή αν έκανε να κυκλοφορήσει νέα μουσική για μια δεκαετία - το πιο πρόσφατο άλμπουμ της ήταν το «50 Words for Snow» (2011), 11 χρόνια πριν.
Το 2014, όταν ανακοίνωσε μια σειρά συναυλιών στο Hammersmith Apollo, τα εισιτήρια ξεπουλήθηκαν σε δευτερόλεπτα. Δύο χρόνια πριν, το «Running Up Τhat Hill» είχε ακουστεί ζωντανά στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου (2012) – και είχε ξανανέβει στο τοπ10 των τσαρτ εκεί.
Η Kate Bush έχει αυτήν τη στόφα των θρυλικών δημιουργών που λατρεύουν οι μουσικοί. Για χρόνια ως μουσικοκριτικός ή φαν ανακάλυπτες απόηχους της μουσικής της σε δουλειές άλλων, κυρίως νεαρών καλλιτέχνιδων. Η επιρροή της παραμένει σαρωτική σε κάθε αντισυμβατική γυναίκα μουσικό, από την Bjork και την Tori Amos (περισσότερο) μέχρι την Florence + the Machine, τη Lady Gaga και τη Fiona Apple. Δεν είναι υπερβολή να πούμε σήμερα ότι συμβολίζει την επιτομή της γυναικείας τραγουδοποιίας.
Από την αρχή, όταν στα 19 της πρωτοεμφανίστηκε με το «Kick Inside», οι στίχοι της μιλούσαν για θέματα όπως η περίοδος, η γυναικεία αυτοϊκανοποίηση, οι μάγισσες, αργότερα η εγκυμοσύνη κ.λπ. Παράλληλα, ήταν το απόλυτο queer icon, με τα γουρλωτά της μάτια, τη θεατρικότητα και την camp αισθητική της στα βίντεο και μέσα από μια σειρά τραγουδιών με πλούσια αφήγηση, γεμάτη χιούμορ και απόκοσμες μελωδίες, που φλέρταραν ενίοτε με τον μαγικό ρεαλισμό και το folk horror, ενώ πρόσφεραν απλόχερα την απόδραση αλλά και την αποδοχή και τη βαθιά ενσυναίσθηση προς τη διαφορετικότητα. Είχε γράψει μάλιστα στα ‘70s ένα κομμάτι για μια γυναίκα η οποία παρατηρεί ένα γκέι ζευγάρι που μένει απέναντι από το σπίτι της και βγαίνει μόνο τα βράδια επειδή φοβάται τη διαπόμπευση.
Η Bush είχε μια αξιοζήλευτη δημιουργική ελευθερία για την εποχή της, κάτι που φαίνεται στον άκρατο πειραματισμό των άλμπουμ της και που είναι και κάπως ακατανόητη. Έχει πλάκα να διαβάζεις τώρα κριτικούς να απορούν για το τι στο καλό σκεφτόταν όταν μούγκριζε γαϊδουρινά στο «Get Out of My House» από το «The Dreaming» (1982).
Διάφοροι συνεργάτες της θυμούνται ότι συχνά αθετούσε τους όρους του συμβολαίου της με τη δισκογραφική χωρίς να την ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι συνέπειες. Και είναι αυτή η απίστευτη τόλμη της που εμπνέει τόσο σεβασμό μέχρι σήμερα.
Υπάρχει ένα προφητικό σχόλιο κάτω από ένα βίντεο του «Running Up That Hill» ενός ανώνυμου φαν της που γράφει: «Κάθε γενιά θα ξανανακαλύπτει αυτό το τραγούδι με τον τρόπο της και θα παραμένει καταπληκτικό». Αν μη τι άλλο, περιγράφει εύστοχα την αξεπέραστη μαγεία της μουσική της όσα χρόνια κι αν περάσουν.
To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
