Η indie σκηνή μετράει πια ημέρες μέχρι το τέλος της;

Η indie σκηνή μετράει πια ημέρες μέχρι το τέλος της; Facebook Twitter
0

ΑΠΟ ΤΟΝ RICHARD KING

Η indie σκηνή μετράει πια ημέρες μέχρι το τέλος της; Facebook Twitter

Όταν ο Johnny Marr και ο Morrissey συναντήθηκαν για δεύτερη φορά το 1982 για να συζητήσουν για το νεοσύστατο συγκρότημά τους, το ζευγάρι έγραψε τις ιδέες του σε ένα τετράδιο στο δωμάτιο του τραγουδιστή. Μια από τις πρώτες τους αποφάσεις ήταν ότι οι Smiths θα υπέγραφαν σε μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία. Και παρόλο που ο Morrissey και ο Marr είχαν σχέσεις με την Factory, το ζευγάρι έβαλε πρώτη εταιρεία στην λίστα του την Λονδρέζικη Rough Trade. Μια ανεξάρτητη εταιρία. «Και μόνο το να είσαι στη Rough Trade εκείνη την εποχή ήταν κάτι σημαντικό», λέει σήμερα ο Marr. «Ξεπερνούσε όλη μας την αισθητική».

Τι παίζει στην πόλη; Μπες στο urbanadventures.gr, μάθε ό,τι συμβαίνει και συντονίσου με την urban indie κουλτούρα. Γιατί σε αυτή την πόλη πάντα #cuttypaizei!

Μέχρι την διάλυσή της το 1991, η Rough Trade και η διανομή της αντιπροσώπευαν την συνείδηση της ανεξάρτητης σκηνής, όπως και την αγορά και το δισκοπωλείο. Στο απόγειό της η Rough Trade Distribution μαζί με την ανταγωνίστρια εταιρεία Pinnacle ήταν υπεύθυνες για το 30% της μουσικής αγοράς. Η εταιρεία εξυπηρετούσε τις πιο εμβληματικές δισκογραφικές εταιρείες της εποχής: τις Mute, Creation, Factory (και οι δύο αγοράστηκαν από την Pinnacle) και την 4AD. Σε όλη τη διάρκεια των ‘80s αυτά τα labels ανταγωνίζονταν τις μεγάλες δισκογραφικές στο τοπ 20 τσαρτ με τους πιο εμπορικούς δίσκους.

Αυτό που διαφοροποιούσε τις Mute, Factory, Rough Trade και τις σύγχρονές τους εταιρίες από άλλες ανεξάρτητα labels του παρελθόντος αλλά και του μέλλοντος ήταν η ικανότητά τους να διατηρούν μια σημαντική θέση ανάμεσα στο mainstream – έκαναν επιτυχίες με κυκλοφορίες που εξέφραζαν όσα κέντριζε τη φαντασία τους.

Πίσω από κάθε εταιρεία κρυβόταν ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων με όραμα και πάθος και μια ριψοκίνδυνη στάση απέναντι στις συμβάσεις τις μουσικής βιομηχανίας. Τα ονόματά τους ήταν Daniel Miller, Geoff Travis, Tony Wilson, Rob Gretton, Alan McGee καιIvo Watts-Russell – οι οποίοι αν ξεκινούσαν την καριέρα στην σημερινή διαδικτυακή μουσική βιομηχανία με τις πολλαπλές πλατφόρμες, θα ήταν πολύ δύσκολο να τα καταφέρουν.

Αυτό που διαφοροποιούσε τις Mute, Factory, Rough Trade και τις σύγχρονές τους εταιρίες από άλλες ανεξάρτητα labels του παρελθόντος αλλά και του μέλλοντος ήταν η ικανότητά τους να διατηρούν μια σημαντική θέση ανάμεσα στο mainstream – έκαναν επιτυχίες με κυκλοφορίες που εξέφραζαν όσα κέντριζε τη φαντασία τους. Αυτές οι εταιρίες άνθισαν μετά την έκρηξη του πανκ και αγκάλιασαν το DIY και κατάφεραν να έχουν τη δική τους θέση πλάι σε ήδη αναγνωρισμένες πολυεθνικές. Το να είσαι ανεξάρτητος σήμαινε να μπορείς να υποστηρίζεις οικονομικά την ηχογράφηση και τη διανομή της μουσικής, να λειτουργείς με μικρό προϋπολογισμό και να κάνεις εμπόριο με μια ομάδα από ανθρώπους που είχαν ίδια φιλοσοφία με σένα σε ανεξάρτητα δισκοπωλεία. Επίσης να επικοινωνείς με ένα δύσκολο δίκτυο από συντάκτες φανζίν και προμότερ συναυλιών που μαζί με την εμβληματική φιγούρα του John Peel αντιπροσώπευαν τα εναλλακτικά μέσα.

Από τότε ο όρος "indie" χρησιμοποιείται κατά κόρον και συχνά υποτιμητικά. Τον χρησιμοποιούν για να περιγράψουν ένα φιλμ, ακόμη και μια καφετέρια. Στην μουσική, λειτουργεί σαν το κύριο επίθετο μιας σειράς μουσικών ειδών: indie rock, indie folk, indie-tronica ή indie pop μεταξύ άλλων.

Μια συμπαθητική προσέγγιση της indie μουσικής είναι να δούμε τι σημαίνει πρακτικά: κιθάρες, αφέλειες, νεαρά ή νεανικά γκρουπ κυρίως από λευκούς που φτιάχνουν τραγούδια με επιρροές τα καλύτερα κομμάτια της συλλογής τους από δίσκους, αναμασώντας συνέχεια το  παρελθόν.

Αυτά είναι τέσσερα κομμάτια που δεν θα είχαν γίνει ποτέ επιτυχίες χωρίς τη βοήθεια του ανεξάρτητου κυκλώματος.

 

 

 

 

 

Τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά των ανεξάρτητων labels – η ικανότητα τους στο να παίρνουν ρίσκα, η εμπιστοσύνη στο ένστικτο και η αδιαφορία τους για τις συνέπειες είναι ανέφικτα σήμερα. Το είδος της συμπεριφοράς που επέτρεψε στους Wilson, McGee, Watts-Russell και στους σύγχρονους τους να συλλάβουν μερικές ακραίες και ευφάνταστες ιδέες για την εποχή τους θα ήταν αδύνατο να το διαχειριστεί μια επιχείρηση σήμερα.

Στο απόγειο τους οι ανεξάρτητες δισκογραφικές έφεραν τον πειραματισμό και τον αυτοσχεδιασμό σε επαφή με ένα ευρύτερο κοινό με ιδιαίτερες επιχειρηματικές πρακτικές που όμως τελικά θα οδηγούσαν στην καταστροφή τους.

Κανείς όμως δεν μπορεί να αρνηθεί το αντίκτυπο που είχαν όλα αυτά. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 21 της Adele, ένα από τα πιο εμπορικά άλμπουμ όλων των εποχών κυκλοφόρησε σε μια ανεξάρτητη  εταιρεία, την XL. Σε μια βιομηχανία που υφίσταται παρακμή, μια ανεξάρτητη εταιρεία καρπώνεται τα οφέλη της προσαρμογής στη νέα εποχή και του πειραματισμού με νέες τεχνολογίες ενώ πατάει γερά στα πόδια της με το να είναι ανοικτή στις νέες ιδέες.

Οι άνθρωποι πίσω από τις ανεξάρτητες εταιρείες

 

Geoff Travis 

Rough Trade

Η indie σκηνή μετράει πια ημέρες μέχρι το τέλος της; Facebook Twitter

Απόφοιτος από το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ίδρυσε την Rough Trade Records και την ομώνυμη αλυσίδα δισκοπωλείων. Υπέγραψε τους Smiths (αλλά και άπειρα γκρουπ όπως οι Strokes) αλλά τους έχασε από μια πολυεθνική.

Daniel Miller

Mute 

Η indie σκηνή μετράει πια ημέρες μέχρι το τέλος της; Facebook Twitter

Έφτιαξε την Mute για να κυκλοφορήσει το δικό του άλμπουμ με το όνομα The Normal. Τελικά η εταιρεία κυκλοφόρησε συγκροτήματα όπως οι Depeche Mode και η Yazoo ενώ πρόσφατα απόκτησε πάλι το ανεξάρτητο στάτους της από την EMI.

Tony Wilson 

Factory

Η indie σκηνή μετράει πια ημέρες μέχρι το τέλος της; Facebook Twitter

Ίδρυσε την Factory Records και το Hacienda, μεταμόρφωσε το Μάντσεστερ σύμφωνα με την δική του αισθητική και τον ενσάρκωσε στην μεγάλη οθόνη ο Steve Coogan στην ταινία 24 Hour Party People, πέντε χρόνια πριν το θάνατο του στην ηλικία των 57 ετών.

Ivo Watts-Russell

4AD

Η indie σκηνή μετράει πια ημέρες μέχρι το τέλος της; Facebook Twitter

Συνιδρυτής το 1979 της 4AD, του label που κυκλοφόρησε τους Cocteau Twins και τους Pixies όπως και τους M|A|R|R|S. Σήμερα ανήκει στην Beggars Group μαζί με τις Rough Trade Records και XL Recordings.

Alan McGee

Creation

Συνιδρυτής της Creation Records που είναι το σπίτι των Primal Scream, Teenage Fanclub, My Bloody Valentine και των πρώην Oasis. Έπαιρνε πολλά ναρκωτικά. Πούλησε την μισή εταιρεία στη Sony το 1992.

Η Indie Rock ήρθε για να μείνει. Και το φανατικό της κοινό συνεχίζει να παρακολουθεί όλα όσα συμβαίνουν γύρω από τα events, τις νέες κυκλοφορίες εντός και εκτός χώρας και όχι μόνο,  διαδίδοντας τα indie vibes αλλά και όλη την indie κουλτούρα που άλλαξε για πάντα το urban σκηνικό.

0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Autow Nite Superstore: Ελληνική dance electronica διεθνών προδιαγραφών

Μουσική / Autow Nite Superstore: Ελληνική dance electronica διεθνών προδιαγραφών

Το άλμπουμ του ανερχόμενου παραγωγού από τη Θεσσαλονίκη, που προκάλεσε διεθνές ενδιαφέρον, φέρνει έναν νέο, πιο προσωπικό ήχο στη σκηνή της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής, που δεν προορίζεται απαραίτητα για τα clubs.
M. HULOT
SARA LANDRY

Μουσική / Η ωμή techno της Sara Landry απέναντι στους haters

Όσα πρέπει να ξέρετε για την DJ που ξεκίνησε από τα σκοτεινά κλαμπ του Τέξας, κατάφερε να χτίσει τον δικό της θρόνο σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από ανδρικά ονόματα και ετοιμάζεται να δονήσει για πρώτη φορά την Αθήνα με 150 bpm και πάνω.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Ο Μότσαρτ και τα μυστήρια

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ο Μότσαρτ και τα μυστήρια

Η πιο διάσημη Συμφωνία του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ κρύβει ακόμη και σήμερα άλυτα μυστήρια για ακροατές και μελετητές, τόσο για τη δημιουργία της όσο και για την πρώτη της εκτέλεση. Η συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στις 21 Μαρτίου στο Μέγαρο Μουσικής, στην οποία θα ακουστεί το περίφημο έργο, γίνεται αφορμή για τη Ματούλα Κουστένη να «σκαλίσει» τη ζωή του μεγάλου συνθέτη και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκαν τα τελευταία του έργα.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Δημήτρης Μπάκουλης: «Έχω σταθεί τυχερός λόγω του φύλου μου»

Lifo Videos / Δημήτρης Μπάκουλης: «Έχω σταθεί τυχερός λόγω του φύλου μου»

Ο τραγουδοποιός που ξεκίνησε από το YouTube μιλά για τη νέα του δουλειά «Η άνθρωπος», για την ανάγκη να σπάσουν τα γλωσσικά στερεότυπα και για τον σεξισμό που επικρατεί στη μουσική βιομηχανία. 
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η «καταραμένη γενιά» των Βρετανίδων ποπ σταρ

Μουσική / Η «καταραμένη γενιά» των Βρετανίδων ποπ σταρ

Η μουσική βιομηχανία συχνά ρομαντικοποιεί τον πόνο, αλλά οι γυναίκες πληρώνουν το τίμημα. Από την Amy Winehouse μέχρι τη Duffy, πολλές επιτυχημένες τραγουδίστριες έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με ανελέητη πίεση, κακοποίηση και προβλήματα ψυχικής υγείας.
THE LIFO TEAM
79’ με τον Παντελή Δημητριάδη

Μουσική / «Νιώθω ότι δεν μπορώ να συμπλεύσω με τον κόσμο γύρω μου»

Ο Παντελής Δημητριάδης, βασικός δημιουργός των Παιδιών της Παλαιότητας –αρχικά Κόρε. Ύδρο.– μιλά για όλα όσα τον κάνουν να νιώθει ως ένα ον σε μια παράλληλη πραγματικότητα, σε μια ειλικρινή συνέντευξη-απολογισμό με αφορμή τις εμφανίσεις τους στην Αθήνα.
M. HULOT