Ο Mark Knight. Ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης της Toolroom, τελεία. Και κάπως έτσι θα μπορούσαμε να κλείσουμε την παρουσίαση στον συγκεκριμένο κύριο, αφού δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις... Κι επίσης, το άλλο πρόβλημα που εγείρεται είναι ότι δεν έχεις από πού να αρχίσεις, πού να τελειώσεις, τι να συμπεριλάβεις και τι να αφήσεις απ’ έξω ως περιττό. Στα 28 του, ήδη ανήκει στην κατηγορία βαρέων βαρών του χώρου. Στα 28 του έχει όλο τον κόσμο στα πόδια του. Στα 28 του, ο Mark Knight αντιμετωπίζει τη μουσική, τη βιομηχανία της, τη δημιουργία, την έκφραση ως καλλιτέχνης παλιάς κοπής, με αξίες και standards που τείνουν να εξαφανιστούν από το προσκήνιο. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος της τεράστιας επιτυχίας του... Γιατί πάνω απ’ όλα ο Mark Knight δε φτιάχνει, απλά, ‘κομμάτια’. Γράφει μουσική.
— Ποια ήταν "εκείνη η στιγμή" που σε έκανε να καταλάβεις ότι η μουσική είναι το πεπρωμένο σου σε αυτή τη ζωή;
Δεν ήταν μια συγκεκριμένη στιγμή που το καθόρισε αυτό. Πάντα ήξερα πως ήθελα να γίνω μουσικός και να δουλέψω σε αυτή τη βιομηχανία. Δούλεψα πάρα πολύ σκληρά για να τα καταφέρω κι αν και είμαι εξαιρετικά ευγνώμων και τυχερός που μπορώ να ζω από αυτό που αγαπώ, η διαδρομή δεν ήταν πάντα εύκολη... αφιέρωσα πολύ χρόνο και πολλή προσπάθεια, ώστε να μπορέσω να γίνω επιτυχημένος.
Το να παίζω στην Ελλάδα ήταν πάντα μεγάλη ευχαρίστηση για μένα και η ενέργεια του κόσμου σε πάει σε άλλο επίπεδο. Έχω τόσα πολλά να θυμηθώ... αλλά μια συγκεκριμένη βραδιά στο Cavo Paradiso θα μείνει σίγουρα για πάντα στη μνήμη μου.
— Κοιτώντας πίσω, θα μπορούσες να πιστέψεις ότι θα έφτανες στη θέση στην οποία βρίσκεσαι σήμερα; Ποια ήταν, ή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που καλείσαι να αντιμετωπίσεις;
Πάντα σκεφτόμουν και ήθελα να πετύχω πραγματικά: η λογική ήταν ‘ή θα κολυμπήσω, ή θα βουλιάξω’ από την αρχή και, τελικά, ποτέ δε σταμάτησα να αξιολογώ και να αποτιμώ το πώς τα πήγαινα. Σε ό,τι έχει να κάνει με τις προκλήσεις, όταν φτάσεις σε ένα επίπεδο (επιτυχίας), η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να το διατηρήσεις. Το να βάζεις τον πήχη ψηλά είναι αυτό που πάντα πρέπει να κάνεις, αλλά αυξάνει πολύ τη δυσκολία του να ‘χτυπάς’ συνεχώς αυτό τον στόχο.
— Πάντα προσφέρεις στο κοινό ποιοτική μουσική, ποιοτικά remixes, ποιοτικά DJ sets. Αντικατοπτρίζουν, τελικά, όλα αυτά το μουσικό σου όραμα; Νιώθεις ποτέ ότι μπορείς να δώσεις ακόμα περισσότερα, ή ότι υπάρχουν ‘περιοχές’ τις οποίες δεν έχεις εξερευνήσει;
Θέλω πάρα πολύ να ξεκινήσω να δουλεύω πάνω σε ένα album που δε θα απευθύνεται τόσο πολύ στη μουσική ενός club, να επιστρέψω στις soulful ρίζες μου και να δημιουργήσω κάτι πολύ πιο μελωδικό από αυτό που ίσως ο κόσμος έχει συνηθίσει να ακούει από μένα. Νομίζω πως δεν έχω κάτι παραπάνω να αποδείξω σε σχέση με τη μουσική που μπορεί να παιχτεί σε ένα club κι ενώ συνεχίζω, φυσικά, να το απολαμβάνω όλο αυτό, έχω μια αυξανόμενη ανάγκη να κάνω ένα βήμα πίσω και να κάνω κάτι που θα ευχαριστήσει εμένα περισσότερο. Ελπίζω να καταφέρω να φτάσω εκεί σύντομα, πρέπει να βρω το χρόνο!
— Η Toolroom και η Toolroom Trax είναι συνώνυμες με την επιτυχία. Πολλοί αγοράζουν αυτά που κυκλοφορείτε βλέποντας απλά το λογότυπό σας σε ένα κομμάτι, μην μπαίνοντας καν στη διαδικασία να το ακούσουν, οι DJs λατρεύουν τη μουσική σας. Πόσο δύσκολο είναι να βρείτε υλικό στο οποίο θα βάλετε τη σφραγίδα σας;
Τώρα που έχουμε μια συμπαγή βάση από ταλαντούχους παραγωγούς με τους οποίους συνεργαζόμαστε μόνιμα, δεν είναι απαραίτητα δύσκολο να βρούμε μουσική να κυκλοφορήσουμε, απλά διαλέγουμε προσεκτικά. Προφανώς, όταν ξεκινάς, αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες, αφού δεν έχεις κάποια φήμη ακόμα, ή χρόνια εμπειρίας στα οποία μπορείς να βασιστείς. Τότε είναι που πρέπει να έχεις πεντακάθαρη εικόνα αυτού που θέλεις να κάνεις. Εμείς το κάναμε αυτό κι έτσι σήμερα έχουμε πιστό κοινό και δουλεύουμε με απίστευτα ταλέντα. Ναι, υπάρχει "ο ήχος της Toolroom" και δουλέψαμε πολύ σκληρά ώστε να τον χτίσουμε.
— Το ghost producing είναι μια πραγματικότητα στη χορευτική μουσική σήμερα. Ποιά είναι η άποψή σου πάνω στο θέμα? Ποιά είναι η πολιτική της εταιρίας σχετικά με αυτό;
Προσωπικά, πιστεύω πως δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο και δε θα το ενέκρινα ποτέ για την Toolroom. Δε βρίσκω το λόγο. Υποτίθεται πως το να φτιάχνεις μουσική είναι ευχαρίστηση – δουλεύεις, εξασκείσαι συνεχώς πρακτικά και γίνεσαι καλύτερος. Από την άλλη, πιστεύω πως με το τεράστιο προφίλ που έχει η χορευτική μουσική σήμερα κι από την πιθανότητα της αμοιβής που μπορεί να σου αποφέρει μία ζωντανή εμφάνιση, το καθιστά αναπόφευκτο. Είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι οι μεγαλύτεροι pop stars στον πλανήτη πολύ σπάνια γράφουν τη δική τους μουσική – είναι απλά η εικόνα της – αλλά δεν τους κατακρίνουν για αυτό, πολύ απλά είναι ο τρόπος που δουλεύει η βιομηχανία. Πιστεύω, λοιπόν, πως επειδή είναι μια σχετικά καινούρια πρακτική για τους ανθρώπους της house και της techno, δεν το έχουν συνηθίσει. Αν είσαι μέλος ενός ντουέτου, όπου ο ένας κάνει τις παραγωγές και ο άλλος αναλαμβάνει τις εμφανίσεις είναι επίσης μια άλλη ιστορία. Πάραυτα, δεν πρέπει να παίρνει κάποιος τα εύσημα για τη δουλειά κάποιου άλλου.
— Είναι κοινός τόπος στη συνείδηση των clubbers και κάτι που συζητιέται, πλέον, ευρέως πως υπάρχουν άνθρωποι με καλές κυκλοφορίες, αλλά τα DJ sets τους απέχουν πολύ από το να είναι επιτυχημένα. Πιστεύεις πως όλη αυτή η ιστορία του ‘ο/η DJ ΠΡΕΠΕΙ να είναι και παραγωγός’ έχει αγγίξει ένα πολύ περίεργο σημείο;
Ναι, αναμφίβολα. Ουσιαστικά, μιλάμε για δύο πολύ διαφορετικές επιδεξιότητες που περιπλέκονται όλο και περισσότερο μέσα στα χρόνια. Σήμερα – με ελάχιστες εξαιρέσεις – πρέπει οπωσδήποτε να καταπιαστείς με το DJing για να ζήσεις και για να γίνεις επιτυχημένος DJ πρέπει να έχεις κάποιες πολύ επιτυχημένες παραγωγές, άρα το θέμα γίνεται πολύ περίεργο. Αυτό που γίνεται συνήθως είναι το ότι οι άνθρωποι σπαταλούν πάρα πολύ χρόνο ώστε να γράψουν εκείνη τη μεγάλη ‘επιτυχία’ και μετά ξαφνικά τους κλείνουν να παίξουν σε άπειρα parties, χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα του πώς πρέπει να παίξεις μουσική σωστά ως DJ. Στην άλλη πλευρά, έχεις τεράστια ονόματα του DJing που δεν έχουν κάνει ένα κομμάτι για πολλά χρόνια και κάνουν ‘συμπαραγωγές’ με άλλους, ώστε να καταφέρουν να διατηρήσουν το όνομά τους και να συμβαδίσουν με την εποχή. Άρα, ναι, έχεις δίκιο όταν λες ότι είναι περίεργοι οι καιροί μας. Πιστεύω πως η απομάκρυνση των εμποδίων σε ό,τι έχει να κάνει με την παραγωγή έχει αποδειχθεί ευεργετική, αφού επέτρεψε σε παραγωγούς που δε θα μπορούσαν να αντέξουν το κόστος του να πληρώσουν και να μπουν σε ένα στούντιο να κάνουν μουσική, όμως η ποιότητα σε συγκεκριμένα πεδία έχει πέσει δραστικά, ως αποτέλεσμα όλου αυτού.
— Η πορεία, η προσωπική ιστορία και η δουλειά ενός καλλιτέχνη συντελούν στην ευρύτερη Ιστορία και εξέλιξη της (ηλεκτρονικής) μουσικής. Ποιά θα ήθελες να είναι η παρακαταθήκη σου, για ποιό πράγμα θα ήθελες να σε μνημονεύουν μελλοντικά;
Στο τέλος θα μείνουν οι δίσκοι που έφτιαξα, αυτοί θα είναι, ελπίζω, η υστεροφημία μου. Μου αρέσει να φτιάχνω μουσική με στοιχεία από τα οποία μπορεί να ‘αγκιστρωθεί’ το αυτί: δίσκους που μένουν στο μυαλό σου περισσότερο από τη στιγμή που θα τους ακούσεις στο club. Αυτό δεν είναι η συνήθης πρακτική σήμερα, όχι πια, όμως όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα στο χώρο της house, το μοναδικό μέρος στο οποίο μπορούσες να αγοράσεις δίσκους ήταν ένα δισκάδικο που πουλούσε φυσικό προϊόν. Πήγαιναν, λοιπόν, εκεί όλα τα παιδιά μετά το Σαββατοκύριακο και έλεγαν ‘έχεις εκείνον το δίσκο που πάει έτσι?’ και προσπαθούσαν να αναπαράγουν και να τραγουδήσουν τα φωνητικά, τη μελωδία, ό,τι μπορούσαν να θυμηθούν. Αυτό προσπαθώ να κάνω κάθε φορά που κάθομαι στο στούντιο, να φτιάξω κάτι που θα ‘κολλήσει’ στο μυαλό των ανθρώπων, να έχει μια μακροβιότητα σε σχέση με το μέσο δίσκο που κυκλοφορεί. Στο τέλος της ημέρας, οι δίσκοι μου είναι η παρακαταθήκη μου, έτσι προσπαθώ και είμαι περήφανος για ό,τι κάνω.
— Διατηρείς ένα χαμηλό προφίλ, όμως δε γινόταν να μην παρατηρήσω από κάποιες αναρτήσεις σου στα social media ότι σου λείπει πολύ η οικογένειά σου όταν ταξιδεύεις κι ανυπομονείς να γυρίσεις πίσω σε αυτή. Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσεις την προσωπική σου ζωή με όλη αυτή τη δουλειά και τα ταξίδια;
Είναι πάρα πολύ δύσκολο, μάλλον το πιο δύσκολο απ’ όλα σε αυτά που καταπιάνομαι. Είναι η μεγάλη θυσία που καλούμαι να κάνω και η οικογένειά μου δείχνει τεράστια κατανόηση. Είναι, όμως, μια ισορροπία που πρέπει οπωσδήποτε να επαναπροσδιορίσω τα επόμενα χρόνια.
— Οι περισσότεροι Βρετανοί καλλιτέχνες από όλους σχεδόν τους χώρους ήταν αντίθετοι με το Brexit, όμως να που φτάσαμε και σ’ αυτό... Ποια είναι η δική σου άποψη; Πιστεύεις πως θα επηρεάσει την επαγγελματική σου ζωή;
Πιστεύω, πραγματικά, πως είναι ολέθριο, αυτοκτονικό. Σίγουρα, τις μακροχρόνιες επιδράσεις έχουμε καιρό μπροστά μας για να τις δούμε, όμως ήδη παρατηρούμε πολύ σοβαρά αποτελέσματα: η χώρα έχει χωριστεί στα δύο, οικονομικά όλα έχουν πάρει τον λάθος δρόμο και σχεδόν όλοι όσοι αναμείχθηκαν στην καμπάνια της αποχώρησης έχουν παραιτηθεί, ή έχουν ‘νίψει τας χείρας τους’. Είναι μια κωμωδία, μια φάρσα. Πιστεύω πως αυτοί που ψήφισαν υπέρ της αποχώρησης εξαπατήθηκαν, ώστε να πιστέψουν πως ψήφιζαν για το θέμα της μετανάστευσης, αλλά ακόμη κι αυτό αποδείχτηκε πως μεγαλοποιήθηκε εξαιρετικά. Είναι μια πραγματικά θλιβερή εποχή για τη χώρα. Σε ό,τι έχει να κάνει με τη μουσική, ίσως να δημιουργηθούν κάποια θέματα που θα έχουν να κάνουν με το business κομμάτι, αλλά ξέχωρα από αυτό πιστεύω πως δε θα μας επηρεάσει ιδιαίτερα.
— Είσαι ένας από τους πιο αγαπημένους DJs και παραγωγούς του Ελληνικού κοινού. Τι θυμάσαι με νοσταλγία από τις επισκέψεις σου εδώ;
Το να παίζω στην Ελλάδα ήταν πάντα μεγάλη ευχαρίστηση για μένα και η ενέργεια του κόσμου σε πάει σε άλλο επίπεδο. Έχω τόσα πολλά να θυμηθώ... αλλά μια συγκεκριμένη βραδιά στο Cavo Paradiso θα μείνει σίγουρα για πάντα στη μνήμη μου.
— Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Εκτός από τις εμφανίσεις μου εκεί έξω, ανυπομονώ να κυκλοφορήσω καινούρια μουσική, η οποία θα δείξει στον κόσμο την κατεύθυνση που έχω αποφασίσει να ακολουθήσω στο άμεσο μέλλον. Τις προηγούμενες εβδομάδες παροπλίστηκα στο στούντιο και έχω έτοιμα τρία με τέσσερα διαφορετικά projects. Και οι δύο δίσκοι που κυκλοφόρησα μέχρι στιγμής φέτος, μέσω της Toolroom, έχουν σκαρφαλώσει στο Top 10 του Beatport και θέλω να επαναλάβω αυτή την επιτυχία με κυκλοφορίες σε άλλες δισκογραφικές. Δουλεύω, επίσης, πάνω σε ένα άλλο μεγάλο project που θα δει το φως της δημοσιότητας του χρόνου, άρα... να έχετε το νου σας εδώ!
Ο Mark Knight θα βρίσκεται στο Kalua Mykonos την Παρασκευή 5 Αυγούστου.
