Πριν από τον David Guetta, τους Swedish House Mafia, τον Martin Garrix, τον Calvin Harris κ.λπ., πριν μετονομάσουν (λανθασμένα) τη χορευτική μουσική σε EDM και καταντήσουν την εμπορική πλευρά της ένα μαζικό προϊόν αμφιβόλου ποιότητας, υπήρχε ο Erick Morillo.
Εκείνος ήταν που έβαλε τη house στα μεγάλα στάδια, που μετέτρεψε ένα απλό gig σε σόου, που ταξίδευε με ιδιωτικά τζετ που είχαν γραμμένο το όνομά του και είχε βιλάρες στην Ίμπιζα. Που όσο κι αν τον θεωρούσαν «εμπορικό», πάντα έκανε τον ελιγμό και παρέμενε πιστός στην τέχνη και στις ρίζες του.
Βλέπεις, την κατάρα και εμπορική επιτυχία του «I like to move it» που κυκλοφόρησε στα νιάτα του ως Reel II Real δεν του την συγχώρησε εύκολα το σκληροπυρηνικό dance κοινό. Και σε αυτήν την περίπτωση δεν πτοήθηκε, τους τη βγήκε από δεξιά, στήνοντας το 1997 τη Subliminal Records.
Τα ταξίδια μού επέτρεψαν να γνωρίσω διαφορετικές κουλτούρες και να δω από πρώτο χέρι πώς αγκάλιαζε τη house το κοινό εκτός των ΗΠΑ, π.χ. στη Βρετανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ήταν μια ανεκτίμητη εμπειρία που μου απέδειξε έμπρακτα πως το DJing και η παραγωγή ήταν σωστές επιλογές καριέρας.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, το label απέκτησε αρκετά και εξίσου καλά sub-labels και κάλυψε όλο το φάσμα της χορευτικής μουσικής, από το spiritual/deep house μέχρι το tribal και την techno. Όσο κι αν λοιδορούσες τον Morillo ή τον θεωρούσες mainstream, δεν υπήρχε περίπτωση, τελικά, να μην έχεις στο record box σου δισκάκι μίας από τις εταιρείες του.
Ο Morillo απογειώνει τη house, δημιουργεί classics. Γίνεται σταρ. Βγάζει λεφτά. Και ξεκινάει η πτώση μέσα από την αλλαγή της μόδας και την ανάδειξη νέων ονομάτων. «Το εγώ μου δεν μπορούσε να το αντέξει, το ότι δεν ήμουν πια στην κορυφή, το ότι με επισκίαζαν τα πιτσιρίκια που έβγαιναν» έχει πει.
Eκεί ξεκινούν τα πολύ σοβαρά προβλήματα, αφού αρχίζει να προδίδει και την τέχνη του, κυκλοφορώντας και παίζοντας μουσική που δεν τον εξέφραζε. Κάπως έτσι βρίσκει καταφύγιο στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ, που τον έφτασαν στα όρια του θανάτου. Κανείς δεν τον κλείνει, πια, λόγω συμπεριφοράς. Φτάνει στο σημείο να σουτάρει κεταμίνη. Χάνει την καριέρα του, τη γυναίκα της ζωής του, τη δουλειά του, τον συλλαμβάνουν τρεις φορές και κινδυνεύει να του κόψουν το χέρι, λόγω μολύνσεων από το ναρκωτικό, που είχαν εξαπλωθεί.
«Στις δύο πρώτες αποτοξινώσεις πήγα για τους άλλους, στην τρίτη πήγα για μένα» αποκαλύπτει το 2016 στον φίλο του Pete Tong κατά τη διάρκεια της συζήτησης που έκαναν στο IMS (International Music Summit), όταν αποφάσισε να μιλήσει δημόσια για το πρόβλημά του.
Ακολουθεί η συμμετοχή του στο ντοκιμαντέρ «Slaves to the rhythm» που θίγει το ζήτημα της εξάρτησης σε συνδυασμό με την καριέρα στον χώρο του DJing. Ο Erick δεν έχει αποτοξινωθεί απλώς. Έχει αναλάβει τις ευθύνες του, παραδέχεται τα λάθη του και θέλει να βοηθήσει. Επαναπροσδιορίζει την καριέρα του, επανασυστήνει τις δισκογραφικές του και υπόσχεται πως θα συνεχίσει να παίζει σημαίνοντα ρόλο στη μουσική. Πρέπει!
— Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες μουσικές επιρροές που είχες ως παιδί; Πώς ήταν να σε μεγαλώνουν δύο δυναμικές και ξεχωριστές γυναίκες και ποιο ήταν, τελικά, το μεγαλύτερο «δώρο» που σου πρόσφεραν η μητέρα σου και η γιαγιά σου;
Είχα την τύχη να με μεγαλώσει μια μητέρα που λάτρευε τη μουσική. Χάρη σε αυτήν άκουγα συνεχώς λάτιν: salsa, merengue και cumbia. Αυτοί οι ρυθμοί με επηρέασαν πολύ όταν ξεκίνησα να γράφω τραγούδια. Με μεγάλωσαν η μητέρα και η γιαγιά μου. Πήρα πολλά και πολύτιμα μαθήματα από εκείνες, ένα από τα οποία ήταν να μην παρατάω τα όνειρά μου, όσες φορές κι αν αποτύχω στην πορεία.
Μου έμαθαν την πειθαρχία και μου έδειξαν πώς να είμαι ένας υπεύθυνος νέος. Υποστήριξαν ένθερμα από πολύ νωρίς την επιθυμία μου να μπω στον χώρο της μουσικής ως DJ και παραγωγός. Όταν ήμουν 17 συμφώνησαν να μετατρέψω το μικρό μου δωμάτιο σε στούντιο. Θυμάμαι πως κοιμόμουν για πολύ καιρό στον καναπέ, αφού το μικρό μου στούντιο ηχογραφήσεων είχε καταλάβει το υπνοδωμάτιο.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, αυτό ήταν άλλο ένα πολύτιμο μάθημα για μένα, γιατί έτσι θα καταλάβαινα πως πρέπει να θυσιάσω πράγματα για να πετύχω τους στόχους μου. Η μητέρα μου και η γιαγιά μου ήταν πάντα οι μεγαλύτερες υποστηρίκτριές μου και πάντα εκεί, και στα καλά και στα άσχημα.
— Γνώρισες μεγάλη εμπορική και οικονομική επιτυχία πολύ νωρίς στην καριέρα σου. Ποια ήταν τα υπέρ και ποια τα κατά;
Το να έχω εμπορική επιτυχία σε πολύ μικρή ηλικία ήταν τέλειο, γιατί οι άνθρωποι ξεκίνησαν να αναγνωρίζουν τη δουλειά μου κι έτσι άρχισα να χτίζω ένα όνομα στη μουσική βιομηχανία. Στα 20 μου έπαιζα μουσική επαγγελματικά ως DJ και λίγο αργότερα έκανα το «I like to move it» που έφερε την αναγνωρισιμότητα. Έτσι κατάφερα να έχω την οικονομική ευχέρεια να ταξιδεύω και οι promoters με έκλειναν για να παίζω σε όλον τον κόσμο.
Τα ταξίδια μού επέτρεψαν να γνωρίσω διαφορετικές κουλτούρες και να δω από πρώτο χέρι πώς αγκάλιαζε τη house το κοινό εκτός των ΗΠΑ, π.χ. στη Βρετανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ήταν μια ανεκτίμητη εμπειρία που μου απέδειξε έμπρακτα πως το DJing και η παραγωγή ήταν σωστές επιλογές καριέρας.
Η αρνητική πλευρά της εμπορικής επιτυχίας ήταν το ότι λόγω του «I like to move it» οι promoters ήθελαν να με κλείνουν για εμπορικά κλαμπ, όμως εγώ δεν ήμουν εμπορικός DJ. Πάντα μου άρεσαν οι underground ήχοι και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να διαφοροποιήσω την εικόνα που είχε δημιουργηθεί ήδη λόγω του hit μου.
Τους πήρε λίγο χρόνο για να με καταλάβουν και να πάνε όλα στη θέση τους. Βέβαια, είναι μια πρόκληση να έχεις τόσα χρήματα σε τόσο μικρή ηλικία. Εγώ είχα ήδη βγάλει και ξοδέψει πολλά πριν από τη μεγάλη επιτυχία. Η αλήθεια είναι ότι ξόδευα πιο πολλά από αυτά που έβγαζα κι έτσι τη δεύτερη φορά φέρθηκα πιο έξυπνα σε σχέση με τη διαχείριση των οικονομικών μου και τις επενδύσεις μου.
Erick Morillo from Radio 1 In Ibiza
— Πώς μπορεί ένας καλλιτέχνης να ισορροπήσει την εμπορική επιτυχία στην καριέρα του, ώστε να μην είναι κοστοβόρα καλλιτεχνικά;
Η μοναδική μου συμβουλή είναι να παραμείνει ειλικρινής με τον εαυτό του/της. Αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία τελικά.
— Τα χρυσά χρόνια της Subliminal, η τεράστια κληρονομιά που άφησε στον χώρο της χορευτικής μουσικής μέσω των κυκλοφοριών της και με τα sub-labels της. Ο σημερινός επαναπροσδιορισμός της.
Πέρσι γιορτάσαμε τα 20 χρόνια της Subliminal Records, μια όμορφη πορεία και ένα παρόν που δείχνει πως είναι πιο δυνατή από ποτέ. Επανασύστησα την εταιρεία στο κοινό το 2015 με σκοπό να βρεθεί και πάλι στην πρώτη γραμμή και να επηρεάσει τον χώρο της house. Από τότε μέχρι σήμερα βλέπω πως οι DJs δείχνουν ενδιαφέρον και τσεκάρουν τις κυκλοφορίες της κάθε εβδομάδα.
Πέρσι επανασυστήσαμε, επίσης, κάποια από τα sub-labels, τη Sondos, που εστιάζει στα tribal, tech house και techno, και τη Subliminal Soul, που κινείται στον χώρο του deep house. Αργότερα μέσα στο 2018 θα ξεκινήσουμε μάλλον πάλι και τη SUBUSA, που θα στεγάσει τις πιο εμπορικές κυκλοφορίες. Έχουμε συγκεντρώσει πολύ ενδιαφέρουσα μουσική για όλους και πιστεύω πως θα την αγκαλιάσουν πολλοί DJs. Άρα, έχε το νου σου!
— Ήταν πολύ τολμηρή η απόφασή σου να μιλήσεις δημόσια για τα προβλήματα που αντιμετώπισες. Τι σε ώθησε να το κάνεις; Πώς το αντιμετώπισαν οι συνάδελφοι και οι φαν σου;
Όπως πολλοί ξέρουν πια, πέρασα μια εξαιρετικά σκοτεινή περίοδο στη ζωή μου, προσωπικά και επαγγελματικά. Ένιωσα πως ήταν ώρα να μιλήσω ανοιχτά και λεπτομερώς για όλα αυτά που έζησα, ώστε να βοηθήσω κι άλλους. Ακόμα και έναν άνθρωπο να κατάφερνα να βοηθήσω, θα άξιζε τον κόπο.
Μετά το πάνελ στο IMS έλαβα πολλά μηνύματα και τηλεφωνήματα από ανθρώπους που με ευχαριστούσαν γι' αυτήν μου την κίνηση. Μου έλεγαν πως τους έδωσα την ενθάρρυνση που χρειάζονταν για να ζητήσουν βοήθεια, αφού αντιμετώπιζαν παρόμοια θέματα.
Πραγματικά συγκινήθηκα όταν διαπίστωσα πόσους ανθρώπους άγγιξα με τη ιστορία μου και χάρηκα που πήρα αυτήν την απόφαση.
Why we DJ- Slaves to the rhythm
— Στενοχωρήθηκα πολύ όταν άκουσα όλα αυτά που είπατε εσύ και οι συνεργάτες σου στο ντοκιμαντέρ «Slaves to the rhythm» που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Πιστεύεις ότι τέτοιες κινήσεις βοηθούν και ρίχνουν φως στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σκηνή, αλλά κρατά κρυμμένα;
Ντοκιμαντέρ όπως το «Slaves to the rhythm» είναι τέλειος τρόπος για να ανοίξει μια σοβαρή κουβέντα και να δείξει στους ανθρώπους ότι είναι οk να μιλάμε για θέματα ψυχικής υγείας κι ακόμα πιο σημαντικό να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να ζητούν βοήθεια. Ήταν εξαιρετική ιδέα να βάλουν πολλούς και διαφορετικούς καλλιτέχνες να μοιραστούν τις εμπειρίες τους για να βοηθήσουν όσο πιο πολλούς μπορούν ή, το λιγότερο, να φέρουν το θέμα στην επιφάνεια.
Ελπίζω να αρχίσουν όλοι να νιώθουν πιο άνετα, να μην αποφεύγουν να συζητούν συγκεκριμένα θέματα. Ως βιομηχανία πρέπει πάντα να τα έχουμε αυτά στο μυαλό μας και να είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε στους καλλιτέχνες τη βοήθεια που χρειάζονται, σε περίπτωση που βρεθούν σε καταστάσεις απειλητικές για την υγεία τους. Μια καριέρα σ' αυτόν χώρο είναι πολύ απαιτητική, ειδικά όταν ταξιδεύεις συνεχώς. Το φλέγον ζήτημα είναι να καταφέρεις να βρεις την ισορροπία.
— Τα νέα της αυτοκτονίας του Avicii σόκαραν όλο τον κόσμο. Πώς ένιωσες; Προσπάθησες να εξηγήσεις την πράξη του; Είναι, τελικά, ο/η DJ μια πολύ επικερδής επιχείρηση για πολλούς ανθρώπους, όπου το νοιάξιμο και το συναίσθημα είναι δύσκολο να χωρέσουν;
Δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο πολύ στενοχωρήθηκα με τον χαμό αυτού του παιδιού. Ήταν πολύ ταλαντούχος καλλιτέχνης κι ακόμα περισσότερο ένας φοβερός άνθρωπος που πρόσφερε πολλά στον χώρο, και μάλιστα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
Δυστυχώς, μου είναι αδύνατο να μπω στη διαδικασία να εξηγήσω τις πράξεις του. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η απουσία του είναι αισθητή.
Η δουλειά του DJ είναι εξαιρετικά επικερδής και πολύ απαιτητική. Οι πιο πολλοί/-ές πρέπει να είναι στον δρόμο συνεχώς και από εβδομάδα σε εβδομάδα περνούν σίγουρα 3-4 μέρες που δεν κοιμούνται καθόλου. Φθείρουν και φτάνουν στα όριά τους το σώμα και τον οργανισμό τους, κάτι που έχει βαθύτατα αρνητικό αντίκτυπο ψυχικά και συναισθηματικά. Ελπίζω ο τραγικός θάνατος του Avicii να δώσει την αφορμή στους καλλιτέχνες να δουν σοβαρά τα ψυχικά και σωματικά τους όρια και να μάθουν πότε και πώς πρέπει να παίρνεις τον χρόνο σου, ώστε να επαναφορτίζεσαι.
Κατά τη γνώμη μου, οι άνθρωποι που δουλεύουν τόσο στενά με τέτοιους καλλιτέχνες πρέπει να φροντίζουν να βρίσκονται πάντα σε καλή φυσική κατάσταση και να είναι υγιείς.
Erick Morillo feat. Kylee Katch - No End (Official Music Video)
— Επαναπροσδιορίζεις τις εταιρείες σου αλλά και τον εαυτό σου τον τελευταίο καιρό. Ποιο είναι το επαγγελματικό αλλά και το προσωπικό σου πλάνο για το μέλλον;
Έχω πάρα πολλή δουλειά αυτή την εποχή. Όπως είπαμε και πριν, (συ)στήνω από την αρχή τις Subliminal, Sondos, Subliminal Soul και SUBUSA και τις μανατζάρω προσωπικά. Έχω ξεκινήσει να γράφω ένα άλμπουμ. Στις 2 Ιουλίου κυκλοφορεί η συνεργασία μου με τους Andrew Cole και Kylee Katch, με τον τίτλο «Cocoon». Είναι ένα κομμάτι με πολύ σέξι φωνητικά και θα συνοδεύεται από ένα πιο underground remix που κάναμε με τον Harry Romero, το οποίο θα βγει στη Subliminal στις 23 Ιουλίου.
Κατά τα άλλα, το πάθος μου για το DJing είναι πιο δυνατό από ποτέ. Θα με δείτε να ταξιδεύω σε όλον τον κόσμο, προβάλλοντας τον ήχο της Subliminal και κάνοντας τους ανθρώπους να χορεύουν και να περνούν καλά. Πέρα από την παραγωγή και το DJing, γράφω κι ένα βιβλίο μέσω του οποίου θα μοιραστώ την είκοσι τεσσάρων και βάλε ετών εμπειρία μου στον χώρο της μουσικής.
— Είσαι ένας από αυτούς που έχτισαν και γιγάντωσαν αυτό τον ήχο. Πώς σου φαίνονται τα πράγματα σήμερα;
Η house βρίσκεται σε πολύ καλό σημείο. Την έχουν αγκαλιάσει οι ακροατές παγκοσμίως και συνεχίζουν να την ανακαλύπτουν και να την καλοδέχονται σε μέρη που δεν μπορούσα να φανταστώ. Προσωπικά χαίρομαι πολύ που οι άνθρωποι ξεκίνησαν να την απολαμβάνουν ξανά. Ο στόχος μου, όταν επανασύστησα τη Subliminal στο κοινό, ήταν να βγάλω έναν (νέο) ήχο που θα περιείχε φωνητικά. Πιστεύω πως είναι η κατάλληλη στιγμή να ψάξουμε για νέα μουσική και καλά τραγούδια.
— Έχεις μια δυνατή σύνδεση με την Ελλάδα και οι Έλληνες σε λατρεύουν κυριολεκτικά. Το νιώθεις αυτό;
Έρχομαι στην Ελλάδα πάνω από 20 χρόνια. Είναι μία από τις πιο όμορφες χώρες που έχω επισκεφτεί και οι Έλληνες είναι φοβεροί. Με συγκινεί βαθιά η αγάπη και η υποστήριξη που έχω λάβει από εσάς. Είναι τιμή μου να παίζω για ένα κοινό με τόσο καλή ενέργεια και τόση αγάπη για τη μουσική. Περιμένω πώς και πώς το Σάββατο, να σας δω όλους από κοντά!
Info:
Ο Erick Morillo θα βρίσκεται στο Bolivar Beach Bar το Σάββατο 30 Ιουνίου.
σχόλια