«Όλη η Ρωσία είναι κήπος μας». Μια φράση που ακούγεται συχνά στο έργο του Τσέχωφ. Ένα κτήμα, με έναν υπέροχο κήπο, που ανθίζει, καρπίζει, μα που είναι υποθηκευμένο, λόγω κακής διαχείρισης. Οι τόκοι ανεβαίνουν, τα δάνεια δεν αντιμετωπίζονται, οι Τράπεζες αδιαφορούν για την ομορφιά, τη φήμη ή την χρησιμότητά του. Τον βγάζουν σε πλειστηριασμό. Ο «Βυσσινόκηπος» θα γίνει οικόπεδα. Η περιοχή θα «αναπτυχθεί», με ένα τσεκούρι να αναλαμβάνει εργασία, καταστρέφοντας μαζί κι αυτούς που αδυνατούν ν' ακολουθήσουν.
Ο θίασος «Συνθήκη» επιλέγει τον «Βυσσινόκηπο», γιατί έχει την ανάγκη να μιλήσει -μέσα από ένα σπουδαίο έργο- για την κρίση της δικής μας εποχής. Για την δική μας κοινωνία, που βίωσε μια περίοδο επίπλαστης ευμάρειας, μια περίοδο με «δανεικά, χωρίς ιδανικά», βουτηγμένη στη χυδαιότητα και τη διαφθορά.
σχόλια