Οι άνθρωποι που διαβάζουν το ίδιο βιβλίο γίνονται με κάποιο τρόπο αόρατοι φίλοι: είναι σα να έχουν ζήσει την ίδια ιστορία από διαφορετική οπτική γωνία, όπως άλλωστε γίνεται και στην πραγματική ζωή. Άλλα προσέχει ο ένας, άλλα ο άλλος, και όταν δύο αναγνώστες που έχουν διαβάσει το ίδιο βιβλίο συναντιούνται, έχουν ήδη κάποια κοινά, και ίσως και κάποιες διαφωνίες. Ποιός είχε δίκιο στην ιστορία, ποιός άδικο; Η συζήτηση μπορεί να ανάψει τα πνεύματα, λες και όλα αυτά έχουν γίνει και στην πραγματικότητα.
Αυτή η «συγγένεια» που αποκτούμε σε αγνώστους είναι που δίνει τη ζωή σε ένα βιβλίο και κάνει την ιστορία να ξεπηδά από το χαρτί και να συνεχίζει στις ζωές των ανθρώπων. Σας έχει τύχει να πάρετε μια απόφαση επειδή κάτι παρόμοιο έτυχε κάποτε σε έναν ήρωα βιβλίου; (Εμένα ναι, και είχε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα με του βιβλίου, οπότε προσοχή.) Σας έχει τύχει να συμβεί κάτι που το έχετε διαβάσει κάπου, κάποτε; Σας έχει τύχει να κάνετε ακριβώς την ίδια παρατήρηση στο ίδιο απόσπασμα ενός βιβλίου με κάποιον άγνωστο που δεν έχετε γνωρίσει ποτέ;
Το τελευταίο δεν μπορούσατε να το ανακαλύψετε –ως τώρα, εκτός και μέσω απίθανων συμπτώσεων που φέρνουν αναγνώστες κοντά σε τυχαίες, αρχικά επιφανειακές συζητήσεις. Η αναφορά σε ένα βιβλίο που έχει διαβαστεί από κοινού εξυψώνει το small talk σε δευτερόλεπτα. Τώρα, η τεχνολογία θέλει να συμβάλλει και σ’ αυτό: στα ηλεκτρονικά βιβλία υπάρχουν υπογεγραμμένα τα σημεία που έχουν επισημάνει άλλοι αναγνώστες, μαζί με τα σχόλια που έχουν κάνει, σε περίπτωση που σας ενδιαφέρει. Αν κι έχω αυτή τη δυνατότητα, διστάζω να διαβάσω τα σχόλια: μου φαίνεται σα να διαβάζω κρυφά το ημερολόγιο ενός αγνώστου. Το άκρως γοητευτικό θέμα απασχόλησε τη Dinah Fried, η οποία έφτιαξε ένα παλίμψηστο σχολίων αναγνωστών σε ένα αξεπέραστο, κλασικό βιβλίο – ορόσημο, τον Μεγάλο Γκάτσμπι. Στο παρακάτω βίντεο ακούτε και βλέπετε τα περάσματα πολλών ματιών και σκέψεων που δίνουν πνοή και ζωή στις λέξεις και από μαύροι κώδικες πάνω σε χαρτί ενώνονται με αληθινές ζωές αληθινών ανθρώπων.
σχόλια