Βαμπιρικό σάγκα

Βαμπιρικό σάγκα Facebook Twitter
0

Όταν η Anne Rice, δημιουργός των θρυλικών Vampire Chronicles(Alfred A. Knopf) και υπεύθυνη για την αναβίωση της μυθολογίας των βαμπίρ και της μετατροπής τους σε μαζικό φαινόμενο, αποφάσισε να βάλει ταφόπλακα στο δημιούργημά της το 2004 και να αναζητήσει ήρωες που δεν αγαπούσαν ιδιαίτερα το αίμα, το μέλλον των βαμπιρικών σάγκα φάνταζε δυσοίωνο. Πήρε αυτή την απόφαση μετά τη σκληρή κριτική που δέχτηκε από αναγνώστες στο Amazon.com για το Blood Canticleτου 2003. Οι βρικόλακες όμως δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη στη λογοτεχνία του φανταστικού. Μια νέα φουρνιά συγγραφέων επανέφερε και πάλι το μύθο στο προσκήνιο, με απρόσμενο αριθμό πωλήσεων και με ολοένα αυξανόμενους φανατικούς φίλους ανά τον κόσμο.

Αν και δεν ήταν το πρώτο βιβλίο που διαπραγματευόταν το βαμπιρικό μύθο, ο Δράκουλας (1897) του Μπραμ Στόουκερεκτοξεύτηκε στα ύψη ως ανάγνωσμα στη σύγχρονη εποχή χάρη στις κινηματογραφικές του μεταφορές, αποτελώντας αρχέτυπο για τα βιβλία με βρικόλακες που θα ακολουθούσαν. Είχαν προηγηθεί Το Βαμπίρ (1819) του δόκτοραΤζον Πολιντόρι, που γράφτηκε ως αποτέλεσμα του διάσημου δημιουργικού καλοκαιριού του 1816 που πέρασε με το λόρδο Βύρωνα και τη Μαίρη Σέλεϊ, και η Καρμίλα (1872) τουΤζόζεφ Σέρινταν Λε Φανού για μια λεσβία βρικόλακα. Το μυθιστόρημα μετά το Δράκουλα που προχώρησε το είδος ένα βήμα παραπέρα ήταν το Ζωντανός-Θρύλος (1954) του Richard Matheson, μια εσχατολογική ζοφερή ιστορία για το μοναδικό επιζώντα ενός ιού που έχει μετατρέψει όλους τους ανθρώπους της Γης σε αιμοδιψή τέρατα. Ο Matheson ακολούθησε μια μοναδική προσέγγιση όσον αφορά τους «κακούς» βρικόλακες, που γίνεται ορατή στο έργο πολλών μεταγενέστερων συγγραφέων του φανταστικού.

Πέρα από αυτό όμως, πολλά πράγματα άλλαξαν από τότε που ο σατανικός Κόμης κυνηγούσε 19χρονες παρθένες για να τις σαγηνεύσει και να πιει το αθώο αίμα τους. Αν και οι γυναίκες-ηρωίδες του Στόουκερ δεν ήταν ποτέ ακριβώς μονοδιάστατες, στα τέλη του 20ού αιώνα, με την εμφάνιση των επικών σειρών που τα sequels ή prequels δίνουν και παίρνουν, οι λογοτεχνικοί απόγονοι της Μίνα Χάρκερ και της Λούσι Γουέστενρα επέστρεψαν για να πάρουν το αίμα τους πίσω. Υιοθετώντας το ρόλο του Βαν Χέλσινγκ ως θρυλικοί ατρόμητοι κυνηγοί βρικολάκων, μάχονταν και ενίοτε ερωτεύονταν τα απάνθρωπα κτήνη, όπως η πρωταγωνίστρια της Laurell K. Hamiltonτης τρέχουσας σειράς Anita Blake: Vampire Hunter(Ace Books) που φλερτάρει έντονα με την ερωτική λογοτεχνία. Αντίθετα, τα ίδια τα βαμπίρ, στις μοντέρνες μετενσαρκώσεις τους απόκτησαν μια πιο ρομαντική και μαλθακή υπόσταση, ως τραγικοί ήρωες που παλεύουν μάταια με την καταραμένη αθανασία τους, αναζητώντας μάταια την ανθρώπινη επαφή.

Οι αρχές του 21ου αιώνα όμως είδαν και ένα άλλο εκδοτικό φαινόμενο: Ο ακραίος ερωτισμός, που μέχρι τότε ήταν σχεδόν ταυτόσημος με το βαμπιρικό μύθο, άρχισε να προκαλεί δυσαρέσκεια στους αναγνώστες, που προτιμούσαν βιβλία με πιο ξεκάθαρα σεξουαλικά πρότυπα, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ένα καινούργιο υποείδος, το «παραφυσικό» ρομάντζο. Σε αυτήν τη φάση δύο καινούργιες σχετικά λογοτεχνικές σειρές έκαναν την εμφάνισή τους, αποκτώντας οπαδούς παγκοσμίως. Πρώτον, το ανάλαφρο σάγκα The Southern Vampire Mysteries(Ace Books) της Charlaine Harrisπου αφηγείται τις περιπέτειες και τα διλήμματα της Sookie Stackhouse, μιας ντροπαλής ξανθιάς σερβιτόρας με τηλεπαθητικές ικανότητες που τα «φτιάχνει» με ένα βρικόλακα 173 χρονών. Τα βιβλία αποδείχτηκαν τόσο δημοφιλή που τράβηξαν την προσοχή του Alan Ball, υπεύθυνου για την παραγωγή του «Six FeetUnder», με αποτέλεσμα να βασίσει την καινούργια του σειρά στο HBO «TrueBlood» σε αυτά.

Η επιτυχία μάλλον ήταν απροσδόκητη και για τη Μορμόνα νοικοκυρά Stephanie Meyer, που η ιδέα για την Τετραλογία του Λυκόφωτος (Little, Brown Books for Young Readers, 2005) της ήρθε στην κυριολεξία την ώρα που κοιμόταν. Ποιος θα το περίμενε ότι τρία χρόνια μετά το πρώτο βιβλίο -που το έγραψε σε διάρκεια τριών μηνών- με τα ερωτικά σκιρτήματα της 17χρονης ηρωίδας της Isabella «Bella» Swan για έναν απέθαντο μυστηριώδη συμμαθητής της η σειρά θα πούλαγε σαν τρελή, θα έμενε στην πεντάδα της λίστας με τα best-seller νεανικής λογοτεχνίας των «New York Times» για 50 εβδομάδες, θα μεταφραζόταν σε 20 γλώσσες και θα γινόταν από τις πιο αναμενόμενες κινηματογραφικές ταινίες για το 2008. Ήδη η τεράστια απήχηση και υστερία που έχει προκαλέσει της δίνει κολακευτικούς χαρακτηρισμούς όπως «η νέα J. Κ. Rowling».

Τι θα έλεγε όμως ο Lestat της Anne Rice, ο πιο ανήθικος και ο μακροβιότερος βρικόλακας (με βάση τη μοναδική του ικανότητα να μην πεθαίνει στα βιβλία) για όλα αυτά; Άγνωστο. Ο κόμης Δράκουλας πάντως, μετά από 111 χρόνια σιωπής, επιστρέφει επίσημα στο λογοτεχνικό τοπίο το 2009, και μάλιστα σε μορφή sequel με την υπογραφή του Dacre Stoker(μακρινού ανιψιού του Bram) και του ντοκιμαvτερίσταIan Holt. Ο τίτλος αυτού The Undeadκαι υπάρχουν φήμες ότι θα γίνει ταινία.

ΟΔράκουλας του Μπραμ Στόουκερ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη-Νέα Σύνορα και από τις εκδόσεις Στοχαστής. Ο Ζωντανός-Θρύλοςαπό τις εκδόσεις Οξύ. Η Καρμίλα του Τζ. Σ. Λε Φανού από τις εκδόσεις Ψηλά Γράμματα και ArsNocturna, ενώ τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς της Stephanie MeyerΛυκόφως και Νέα Σελήνη από την Πλάτυπους Εκδοτική.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Βιβλίο / Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Στον Μανταμάδο οι γυναίκες του Φυσιολατρικού–Ανθρωπιστικού Συλλόγου «Ηλιαχτίδα» δημιούργησαν ένα βιβλίο που συνδυάζει τη νοσταλγία της παράδοσης με τις γευστικές μνήμες της τοπικής κουζίνας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Γκάρι Ιντιάνα δεν μένει πια εδώ 

Απώλειες / Γκάρι Ιντιάνα (1950-2024): Ένας queer ήρωας του νεοϋορκέζικου underground

Συγγραφέας, ηθοποιός, πολυτάλαντος καλλιτέχνης, κριτικός τέχνης, ονομαστός και συχνά καυστικός ακόμα και με προσωπικούς του φίλους, o Γκάρι Ιντιάνα πέθανε τον περασμένο μήνα από καρκίνο σε ηλικία 74 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τζούλια Τσιακίρη

Οι Αθηναίοι / Τζούλια Τσιακίρη: «Οι ταβερνιάρηδες είναι ευεργέτες του γένους»

Με διαλείμματα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, έχει περάσει όλη της τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας - το ξέρει σαν την παλάμη της. Έχει συνομιλήσει και συνεργαστεί με την αθηναϊκη ιντελεγκέντσια, είναι άλλωστε κομμάτι της. Εδώ και 60 χρόνια, με τη χειροποίητη, λεπτολόγα δουλειά της στον χώρο του βιβλίου και με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό» ήξερε ότι δεν πάει για τα πολλά. Αλλά δεν μετανιώνει για τίποτα απ’ όσα της επιφύλαξε η μοίρα «εις τον ρουν της τρικυμιώδους ζωής της».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«H woke ατζέντα του Μεσοπολέμου», μια έκδοση-ντοκουμέντο

Βιβλίο / Woke ατζέντα είχαμε ήδη από τον Μεσοπόλεμο

Μέσα από τις «12 queer ιστορίες που απασχόλησαν τις αθηναϊκές εφημερίδες πριν από έναν αιώνα», όπως αναφέρει ο υπότιτλος του εν λόγω βιβλίου που έχει τη μορφή ημερολογιακής ατζέντας, αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος βαμμένος στα χρώματα ενός πρώιμου ουράνιου τόξου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της νεωτερικότητας

Βιβλίο / Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της εποχής μας

Το δοκίμιο «Νεωτερικότητα και χυδαιότητα» του Γάλλου συγγραφέα Μπερτράν Μπιφόν εξετάζει το φαινόμενο της εξάπλωσης της χυδαιότητας στην εποχή της νεωτερικότητας και διερευνά τη φύση, τα αίτια και το αντίδοτό της.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Βιβλίο / «Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Μια κουβέντα με τη Δανάη Σιώζιου, μία από τις πιο σημαντικές ποιήτριες της νέας γενιάς, που την έχουν καθορίσει ιστορίες δυσκολιών και φτώχειας και της οποίας το έργο έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες.
M. HULOT
«Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Βιβλίο / «Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Μια επίκαιρη συζήτηση με την εγκληματολόγο Αναστασία Τσουκαλά για ένα πρόβλημα που θεωρεί «πρωτίστως αξιακό», με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου της το οποίο αφιερώνει «στα θύματα, που μάταια αναζήτησαν δικαιοσύνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ