Μετεκλογική Μελαγχολία

Μετεκλογική Μελαγχολία Facebook Twitter
Ο Σλαβόι δίνει την εντύπωση ότι έχει διαβάσει τα πάντα, έχει ακούσει τα πάντα, έχει καβγαδίσει για τα πάντα, έχει γελάσει με τα πάντα...
0

1. Λογική κι ευαισθησία. Τα μεγάλα θύματα κάθε προεκλογικής περιόδου είναι το χιούμορ, η πολιτική, η λογική και η ευαισθησία. Επείγουσα η ανάγκη να επανασυνδεθείς με ό,τι σε συνέχει και σε απαρτίζει, επείγουσα η ανάγκη να ξαναβρείς αυτό που έχασες ή που άφησες αναγκαστικά στην άκρη για ένα διάστημα. Τα βιβλία είναι η καλύτερη μέθοδος επαναφοράς στη νορμάλ (που λέει ο λόγος!) κατάσταση. Τα βιβλία ζητούν χρόνο και απαλλαγή από το λαχάνιασμα που θολώνει μάτια και μυαλό. Έτσι, αργά αλλά σταθερά, αποδιώχνεις το μεθεόρτιο μπλουζ και τον παραλοϊσμένο πεντοζάλη. Έτσι, πιάνεις ξανά τον τουρμποκινητήρα Σλαβόι Ζίζεκ (Σλοβενία, 1949) και τον ψυχωφελή τόμο Τα Ανέκδοτα του Ζίζεκ (μτφρ. Ιωάννα Μιχελάκου, εκδ. Μεταίχμιο), όπου σφιχταγκαλιάζονται λυτρωτικά, για τον μπαϊλντισμένο αναγνώστη, το ακούραστο χιούμορ, η τρομερή ευρυμάθεια, ο διαπεραστικός στοχασμός. Ο Σλαβόι δίνει την εντύπωση ότι έχει διαβάσει τα πάντα, έχει ακούσει τα πάντα, έχει καβγαδίσει για τα πάντα, έχει γελάσει με τα πάντα.


Ανθολογημένα από τα σοβαρά πονήματά του, τα καλαμπούρια του Σλοβένου διανοητή φωτίζουν αυτές τις πτυχές της πραγματικότητας που η φιλοσοφία ενίοτε κωλώνει και διστάζει να καταπιαστεί μαζί τους. Αρχίζει τον χορό το χωρατό, κι ύστερα, οk, ας πιάσει δουλειά ο στοχασμός και η ανάλυση. Πολλά από τα ξεκαρδιστικά αστεία που χρησιμοποιεί ο Ζίζεκ (π.χ. αυτά στις σελίδες 145, 149, 154) θα θυμίσουν στον αναγνώστη κάμποσα ελληνικά ανέκδοτα, κάτι που δείχνει την παγκοσμιότητα ενός είδους χιούμορ, του χιούμορ εκείνου που ξεκινάει από την εντοπιότητα και ανοίγεται, ή μάλλον εκρήγνυται, προς όλες τις κατευθύνσεις. Άλλα έχουν να κάνουν με ταινίες του Άλφρεντ Χίτσκοκ, άλλα με πολιτικές χοντράδες, ιδίως επί σταλινισμού, και άλλα, όπως αυτό που θα σπεύσω τώρα να παραθέσω, καυτηριάζουν ανελέητα τη μεταμοντέρνα κυνική αναισθησία. Ιδού: Στις μέρες μας το παλιό ανέκδοτο όπου ένας πλούσιος λέει στον υπηρέτη του «Πέταξε έξω αυτό τον εξαθλιωμένο ζητιάνο – είμαι τόσο ευαίσθητος, που δεν αντέχω να βλέπω ανθρώπους να υποφέρουν!» είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.


2. Έπος. Επανερχόμαστε σε ό,τι μας κάνει πιο δυνατούς για να διατηρούμε το δικαίωμα στην αδυναμία. Έχουμε δάκρυα για να μπορούμε να γελάμε. Ο άνθρωπος είναι το ον που ζει παράγοντας αναμνήσεις, που προσφεύγει στο μπαούλο της μνήμης για να γίνει όσο πιο ανθρώπινος γίνεται. Ο Χόρχε Σεμπρούν (Μαδρίτη, 1923 - Παρίσι, 2011) διέσχισε τον 20ό αιώνα εμπλεκόμενος σε σημαντικά γεγονότα, παράγοντας σημαντικά γεγονότα, αναμιμνησκόμενος σημαντικά γεγονότα, γράφοντας για σημαντικά γεγονότα. Επίσης, και αυτό τον καθιστά σπουδαίο συγγραφέα, μπόρεσε να διακρίνει τις σημαντικές διαστάσεις στο φαινομενικά ασήμαντο, μπόρεσε να διαυγάσει έτσι τα πράγματα της ζωής ώστε να καταλάβει, και να μας δώσει να καταλάβουμε, το μεγαλείο που κρύβεται κάτω από ένα άθλιο χιτώνιο.


Στις Ασκήσεις Επιβίωσης (μτφρ. Έφη Κορομηλά, εκδ. Πόλις) ο παλαίμαχος Σεμπρούν καταφεύγει, και πάλι, στο οπλοστάσιο της μνήμης, σε αυτές τις αποθήκες του νου όπου φυλάσσεται η ουσία, το μεδούλι της ύπαρξης, πάει να πει η εναντίωσή μας στη φθορά, όλα μας τα πολεμοφόδια κατά της αδυσώπητης ροής του χρόνου. Ο Σεμπρούν θυμάται, κατατάσσει, ταξινομεί, σχολιάζει, γράφει, απαθανατίζει. Όλα παρόντα εδώ: τα χρόνια στην παρανομία, η φρίκη στο Μπούχενβαλντ, οι αντινομίες και η σκλήρυνση στο εσωτερικό του Κόμματος, η πάλη της ελπίδας με την απελπισία. Ένα βιβλίο κιβώτιο και κιβωτός. Όπως και τα άλλα του Χόρχε Σεμπρούν. Με ένα τέλος που χρόνια είχα να δω σε τυπωμένες σελίδες. Ο τρόμος γίνεται ανάσταση, επανάσταση, σωτηρία, πείσμα, ελευθερία, έπος. Ο Σεμπρούν έχει συλλάβει το αδιανόητο μέσα από συμπτώσεις και μικρολεπτομέρειες, και μας το παραδίδει σαν μια επική τοιχογραφία που σε συγκλονίζει καθώς τη βλέπεις και αφουγκράζεσαι πώς προχωράνε τα πράγματα. Από τη σελίδα 124 έως τη σελίδα 137 ο Σεμπρούν ξεδιπλώνει, με τη μαεστρία που διαθέτουν μονάχα όσοι έχουνε περάσει από τα ναρκοπέδια και τους λειμώνες της Ιστορίας, όλο το μεγαλείο τού να είσαι άνθρωπος.


Κρατώ για πάντα εντός μου αυτές τις δέκα, δεκαπέντε σελίδες από τις Ασκήσεις Επιβίωσης, κρατώ για πάντα εντός μου τα ονόματα Ήγκον Γ. Φλεκ και Έντουαρντ Α. Τένενμπαουμ και αυτό που αντίκρισαν από το τζιπ τους καθώς όδευαν προς το ναζιστικό στρατόπεδο του Μπούχενβαλντ.

radiobookspotting.blogspot.gr/

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ