«Ο Μεγάλος Σκύλος»: Μέσα στο οργουελικό σύμπαν της Βίκυς Τσελεπίδου

«Ο Μεγάλος Σκύλος»: Μέσα στο οργουελικό σύμπαν της Βίκυς Τσελεπίδου Facebook Twitter
Η Τσελεπίδου επιχειρεί να απαντήσει στο πιο κρίσιμο ερώτημα απ' όλα: πού πάει ο άνθρωπος όταν «εξαφανίζεται» και όχι απλώς πεθαίνει και ποιο είναι ακριβώς το νόημα της θνητότητας και της ζωής;
0



ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ η Βίκυ Τσελεπίδου δεν φοβάται ‒ όχι μόνο τη γραφή, με την οποία μπορεί να πειραματίζεται, φτάνοντάς τη στα όριά της αλλά ούτε την απεραντοσύνη της ύλης, την οποία τολμά να κοιτάει κατάματα, θέτοντας τα μεγάλα ερωτήματα που ενίοτε ούτε φιλόσοφοι δεν τολμούν.

Αν στα προηγούμενα βιβλία της άφησε έντονα το συγγραφικό της στίγμα, που σφραγίστηκε και από το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, θίγοντας κρίσιμα οντολογικά και ηθικά ζητήματα, στον Μεγάλο Σκύλο καταπιάνεται με το ανοιχτό ερώτημα του νοήματος της ζωής και των ορίων του χώρου και του χρόνου. Χωρίς να αρκείται στα όρια ενός συγκεκριμένου χώρου, που φαινομενικά ξεκινάει από το Λονδίνο και φτάνει στο Κολοράντο, τολμάει να μιλήσει για έναν Νέο Τόπο και κυρίως για μια Νέα Εποχή, για ένα οργουελικό σύμπαν, όπου οι άνθρωποι θα μεταφέρονται μετά τον θάνατό τους μέσω της κρυοσυντήρησης, καταψύχοντας ουσιαστικά τα κύτταρά τους.

Παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Ντελίλο, ο οποίος πρώτος είχε καταπιαστεί με το κρίσιμο ζήτημα της ανθρώπινης μεταφοράς σε μια νέα ζωή μέσω της κατάψυξης των κυττάρων, η Τσελεπίδου το χρησιμοποιεί ως αφορμή για να απαντήσει στο πιο κρίσιμο ερώτημα απ' όλα: πού πάει ο άνθρωπος όταν «εξαφανίζεται» και όχι απλώς πεθαίνει και ποιο είναι ακριβώς το νόημα της θνητότητας και της ζωής;

Ξεδιπλώνοντας όλο το ημερολογιακό χρονικό μέσα από μια αφήγηση που εναλλάσσεται ανάμεσα σε μέρες της εβδομάδας και μήνες, η συγγραφέας αφήνει με έμμεσο τρόπο να διαφανεί η απάντηση στα απανωτά ερωτήματα και στην εναγώνια, διαρκή μάχη της θνητότητας. 


Η απάντηση δεν έρχεται με τρόπο κατηγορηματικό, επιβεβαιώνοντας ότι αυτό είναι το υπέρτατο πλεονέκτημα της λογοτεχνίας έναντι της επιστήμης και της φιλοσοφίας, αλλά στήνεται μεθοδικά και άκρως σκηνοθετικά μέσα από περιστατικά που αφορούν δύο παράλληλες ιστορίες: αυτήν της Μάριον, ενός δεκαπεντάχρονου κοριτσιού που μόλις έχει επανέλθει από την κρυοσυντήρηση σε ένα περίεργο κτίριο, όπου οι επίσης περίεργοι «ανακριτές» μιλούν μια αλλόκοτη γλώσσα, και αυτήν ενός ηλικιωμένου ζευγαριού, του κυρίου και της κυρίας Τζόουνς, που αποφασίζουν να δοκιμάσουν αυτήν τη νέα μέθοδο ως πέρασμα σε μια άλλη ζωή.

Ενώ η μικρή Μάριον προσπαθεί να αντιληφθεί το νόημα της επαναφοράς, το ζεύγος, που υποφέρει από προβλήματα υγείας, προσπαθεί να μαντέψει τι σημαίνει το παράξενο ταξίδι τους για το μέλλον: αλήθεια, αξίζουν οι οικονομίες μιας ζωής για μια κατάσταση που δεν μπορεί καν να προβλεφθεί; Πώς θα είναι η μνήμη τους, που πρέπει να κρατηθεί άθικτη ‒γιατί τότε είναι που θα επέλθει ο θάνατος‒, και τι ακριβώς θα βρουν όταν ξυπνήσουν; Ποια η σχέση των αποψυγμένων εαυτών με αυτό που ήταν πριν πεθάνουν; Σε τι γλώσσα θα επικοινωνούν και με ποιους ακριβώς χωροχρονικούς όρους;


Ξεδιπλώνοντας όλο το ημερολογιακό χρονικό μέσα από μια αφήγηση που εναλλάσσεται ανάμεσα σε μέρες της εβδομάδας και μήνες, η συγγραφέας αφήνει με έμμεσο τρόπο να διαφανεί η απάντηση στα απανωτά ερωτήματα και στην εναγώνια, διαρκή μάχη της θνητότητας: αυτή αφορά τόσο τη δημιουργία, που αφήνει το ίχνος της στην ελάχιστη λεπτομέρεια, όπως τα αντικείμενα που φτιάχνει με τα τούλια από τις άπειρες μπομπονιέρες που μάζευε μια ζωή η κυρία Τζόουνς, όσο και την αγάπη. Κυρίως τον έρωτα, που μένει ανέπαφος, κυρίαρχος και επιβλητικός, για να θυμίζει πως το έργο Ρωμαίος και Ιουλιέτα, που υποσκάπτει με τρόπο διακειμενικό το μυθιστόρημα, δεν είναι απλώς ένα ακόμα έργο αλλά ο μοναδικός τρόπος για να κερδίσει ο άνθρωπος, κάθε άνθρωπος, την αθανασία.

Αν, λοιπόν, η μικρή Μάριον φλέρταρε στα δεκαπέντε της κάπως πρώιμα, εξαιτίας ενός ανέφικτου έρωτα, με τον θάνατο, ο απόλυτα εφικτός έρωτας του ζεύγους Τζόουνς είναι που μετατρέπει το πανούργο αυτό μυθιστόρημα από science fiction αφήγημα σε ουσιαστική, τολμούμε να πούμε, νεο-ρομαντική λογοτεχνία.

Εξάλλου, μόνο έτσι, τρέφοντας πίστη στη βαθιά, ανεξίτηλη αγάπη, μπορούμε να αντικρίσουμε το πιο λαμπρό αστέρι που ξεχωρίζει πιο πολύ απ' όλα από τον Μεγάλο Σκύλο, δηλαδή από τον μεγάλο αστερισμό του νότιου ημισφαρίου, γνωστό και ως Σείριο.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

 

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ποιος ασχολείται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2020;

Δ. Πολιτάκης / Ποιος ασχολείται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2020;

Ούτε ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς δεν το έχει «σηκώσει» ποτέ και θα προτιμούσα να πάει έτσι μέχρι το τέλος (μου). Αν βέβαια σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και το πάρει τελικά ο Ντον Ντελίλο, δεν θα παραπονεθώ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Εθισμοί, τραγωδίες και ανατριχιαστικές αποκαλύψεις: Τα απομνημονεύματα της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ

Βιβλίο / Εθισμοί, τραγωδίες και ανατριχιαστικές αποκαλύψεις: Τα απομνημονεύματα της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ

Ένα βιβλίο που βασίζεται στη θλίψη και στο πένθος: της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ για τον πατέρα και τον γιο της, αλλά και μιας κόρης –της Ράιλι Κίου που το συνυπογράφει– για τη μητέρα της.
THE LIFO TEAM
Ράτζα Σεχάντε: «Στη Ραμάλα είμαστε περικυκλωμένοι από εξτρεμιστές Ισραηλινούς εποίκους»

Βιβλίο / «Στη Ραμάλα είμαστε περικυκλωμένοι από εξτρεμιστές Ισραηλινούς εποίκους»

Μια κουβέντα με τον έγκριτο Παλαιστίνιο δικηγόρο, συγγραφέα και πολιτικό ακτιβιστή Ράτζα Σεχάντε με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του «Τι φοβάται το Ισραήλ από την Παλαιστίνη;», έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα της πιο άγριας ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης των τελευταίων δεκαετιών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μελάνια

Βιβλίο / Προδοσίες και αυτο-μυθοποίηση: Τα απομνημονεύματα της Μελάνια Τραμπ είναι διαφορετικά από κάθε άλλης πρώτης κυρίας

Το «Melania» είναι στην πραγματικότητα μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο φάρους ματαιοδοξίας που πραγματικά συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον.
LIFO NEWSROOM
«Το όνομα μου είναι Γιώργος Χρονάς»: Ο απολογισμός ζωής ενός σημαντικού ποιητή

Βιβλίο / Γιώργος Χρονάς: «Αν τα ’γραφα όλα θα σκιζόταν ο ναός κάθετα»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο με τίτλο «Το όνομά μου είναι Γιώργος Χρονάς», από το οποίο παρελαύνει μια ολόκληρη εποχή μυθικών προσώπων, ο ποιητής και εκδότης μιλά για όσα επέλεξε να πει και εξηγεί γιατί «είναι με τους αμόρφωτους».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Ο θάνατός τους θα είναι η ανάστασή μας»: Μια έκδοση με τους προκλητικούς στίχους της Κρίστα Παπίστα

Βιβλίο / «Ο θάνατός τους θα είναι η ανάστασή μας»: Μια έκδοση με τους προκλητικούς στίχους της Κρίστα Παπίστα

Μια από τις πιο κουίρ και τολμηρές φωνές στην ελληνική μουσική κυκλοφόρησε ένα πρωτότυπο βιβλίο από τις εκδόσεις του βιβλιοπωλείο Arsenale που βρίσκεται στην Ανάφη.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Ελισάβετ Κοτζιά

Οι Αθηναίοι / «Τα πρώτα χρόνια λέγανε ότι τις κριτικές μου τις έγραφε ο πατέρας μου»

Η Αθηναία της εβδομάδας Ελισάβετ Κοτζιά γεννήθηκε μέσα στα βιβλία· κάποια στιγμή, τα έβαλε στην άκρη, για να ξανασυναντήσει τη λογοτεχνία μέσα από μια αναπάντεχη εμπειρία. Άφησε το οικονομικό ρεπορτάζ για την κριτική βιβλίου. Τη ρωτήσαμε γιατί το ελληνικό μυθιστόρημα δεν έχει ιδιαίτερη απήχηση στο εξωτερικό, και δεν πιστεύει πως για το ζήτημα αυτό υπάρχουν απλές απαντήσεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χωρίς σενάριο ήταν χαμένος: Η διαδρομή του Ρόναλντ Ρέιγκαν, του Προέδρου που υποδυόταν τον εαυτό του

Βιβλίο / Χωρίς σενάριο ήταν χαμένος: Η διαδρομή του Ρόναλντ Ρέιγκαν, του Προέδρου που υποδυόταν τον εαυτό του

Μια νέα βιογραφία του 40ού Προέδρου των ΗΠΑ τον βρίσκει ανίκανο για οποιαδήποτε ενδοσκόπηση και τόσο συναισθηματικά αποτραβηγμένο ώστε παρέμενε ουσιαστικά άγνωστος σε όλους, εκτός από τη δεύτερη σύζυγό του Νάνσι, την οποία αποκαλούσε «μαμά».
THE LIFO TEAM
Φωνές γυναικείας χειραφέτησης στη λογοτεχνία

Βιβλίο / Φωνές γυναικείας χειραφέτησης στη λογοτεχνία

Πέντε εμβληματικά βιβλία γυναικείας χειραφέτησης με ηρωίδες που αντιδρούν στο κατεστημένο και στις οριοθετημένες φυλετικές ταυτότητες αναδεικνύει η πρόσφατη λογοτεχνική παραγωγή, με κλασικούς τίτλους και βραβευμένα βιβλία.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ιστορίες κλεμμένης παιδικής αθωότητας

Βιβλίο / Ιστορίες κλεμμένης παιδικής αθωότητας

Η διαχείριση του ανεπούλωτου τραύματος που αφήνει η κακοποίηση ενός παιδιού, η χαμένη παιδικότητα και τα μυστικά μιας οικογένειας που τη βασανίζει για τρεις γενιές ο νόμος της σιωπής είναι τα μοτίβα στο «Έλα να παίξουμε!» του Δημήτρη Χριστόπουλου.
M. HULOT
Τυχερός και loser: Πίσω από τον μύθο της περιουσίας του Ντόναλντ Τραμπ

Βιβλίο / Τυχερός και loser: Πίσω από τον μύθο της περιουσίας του Ντόναλντ Τραμπ

Ένα νέο βιβλίο γραμμένο από δημοσιογράφους των New York Times χτυπά κατευθείαν στην καρδιά του τραμπικού μύθου: την αντίληψη δηλαδή ότι είναι ένας αυτοδημιούργητος δισεκατομμυριούχος που ενσαρκώνει το αμερικανικό όνειρο.
THE LIFO TEAM
Έρση Σωτηροπούλου στη LiFO: «Παραμένω ψύχραιμη»

Βιβλίο / «Παραμένω ψύχραιμη»: Η Έρση Σωτηροπούλου σχολιάζει στη LiFO τα προγνωστικά για το Νόμπελ Λογοτεχνίας

Θα γίνει η πρώτη Ελληνίδα που θα τιμηθεί με Νόμπελ Λογοτεχνίας, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις που τη θέλουν να «παίζει» ψηλά στη λίστα με τους πιθανούς νικητές του φετινού βραβείου;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ελίας Κανέτι «Πάρτι και αερομαχίες»

Το πίσω ράφι / Ο Ελίας Κανέτι και τα χειρόγραφα που ήθελε να μείνουν στο συρτάρι

Η επιθυμία του νομπελίστα να μη δημοσιευτεί το «Πάρτι και αερομαχίες» πριν συμπληρωθεί τριακονταετία από τον θάνατό του δεν εισακούστηκε. Ένα απλό ξεφύλλισμα του τόμου αρκεί για να κατανοήσει κανείς γιατί είχε αφήσει αυτή την οδηγία στη διαθήκη του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ