Πώς μια «Μαριονέτα» εκτόξευσε στην κορυφή των μπεστ-σέλερ έναν τριαντατριάχρονο τραυματιοφορέα

Πώς μια «Μαριονέτα» εκτόξευσε στην κορυφή των μπεστ-σέλερ έναν τριαντατριάχρονο τραυματιοφορέα Facebook Twitter
Είναι μόλις τριάντα τριών ετών, και αυτό εδώ είναι το πρώτο βιβλίο στη σειρά του αστυνόμου Γουίλιαμ Φοκς, ή καλύτερα Γουλφ, όπως είναι γνωστός στην πιάτσα: με άλλα λόγια, η «Μαριονέτα» δεν γράφτηκε σαν standalone βιβλίο – ο Cole είχε και έχει στο μυαλό του κάτι πολύ πιο ευρύ.
0

Καμιά φορά έχει σημασία να ξεκινάς από τα ντεσού: ο Daniel Cole δούλευε σαν τραυματιοφορέας μέχρι πέρυσι, αλλά μόλις το χειρόγραφο της «Μαριονέτας», που είχε αρχικά δουλευτεί σαν σενάριο, πέρασε τις Συμπληγάδες του εκδοτικού, βρέθηκε με ένα ακριβό συμβόλαιο στο χέρι, τα δικαιώματα του βιβλίου του πουλήθηκαν άμεσα στο εξωτερικό και ταυτόχρονα σε μία εταιρία παραγωγής κινηματογραφικών και τηλεοπτικών ταινιών, και είδε τη ζωή του να αλλάζει άρδην και για πάντα.

Είναι μόλις τριάντα τριών ετών, και αυτό εδώ είναι το πρώτο βιβλίο στη σειρά του αστυνόμου Γουίλιαμ Φοκς, ή καλύτερα Γουλφ, όπως είναι γνωστός στην πιάτσα: με άλλα λόγια, η «Μαριονέτα» δεν γράφτηκε σαν standalone βιβλίο – ο Cole είχε και έχει στο μυαλό του κάτι πολύ πιο ευρύ.

Και αυτό είναι πολύ σπάνιο: τα πρώτα βιβλία των συγγραφέων γράφονται συνήθως με φόβο, δέος και (ας την πούμε) ταπεινότητα. Ο νεαρός τραυματιοφορέας δεν έδωσε σημασία στην παράδοση αυτή. Μπήκε με πείσμα στον χώρο, για να τον κατακτήσει.

Γραμμένο με ωραίο, πυκνό λόγο και αφηγηματική άνεση, παίρνοντας τα κλισέ των αστυνομικών θρίλερ μυστηρίου και αναπαράγοντάς τα με δημιουργική χάρη και φλέγμα, ο Cole συνέλαβε μία ιστορία μεγάλη, πλούσια, μοντέρνα και χορταστική – μια ιστορία που ξεκινά δυναμικά και ευφάνταστα, όπως απαιτεί ο κανόνας, καθώς η αστυνομία ανακαλύπτει ένα πτώμα μέσα σε ένα άδειο κατά τα άλλα διαμέρισμα, που όμως δεν είναι μόνο ένα.

Η μαριονέτα του τίτλου (ragdoll στο πρωτότυπο) δεν είναι παρά ένα σάρκινο παζλ καμωμένο από μέλη, όχι ενός, όχι δύο, αλλά έξι πτωμάτων, άτεχνα κολλημένων μεταξύ τους:

Το γυμνό σώμα, παραμορφωμένο σε μια αφύσικη πόζα, έμοιαζε να αιωρείται τριάντα πόντους πάνω από τις τραχιές σανίδες του πατώματος. Η πλάτη του ήταν στραμμένη προς το δωμάτιο και κοίταζε έξω από το πελώριο παράθυρο. Εκατοντάδες, σχεδόν αόρατα, νήματα, που ήταν στερεωμένα σε δύο βιομηχανικούς γάντζους, το κρατούσαν στη θέση του. Ο Γουλφ [...] πρόσεξε τα τεράστια ράμματα που συγκρατούσαν τα παράταιρα μέλη, το δέρμα που τέντωνε στα σημεία όπου ήταν ραμμένο: ένα μαύρο αντρικό πόδι, ένα λευκό· ένα μεγάλο αντρικό χέρι στη μια πλευρά, ένα μαυρισμένο γυναικείο αντίστοιχα στην άλλη· μπερδεμένα κατάμαυρα μαλλιά κρέμονταν τρομακτικά πάνω από έναν λεπτό γυναικείο κορμό.

Κι ενώ το αστυνομικό μυστήριο είναι ήδη αρκετό για να μας κρατήσει το ενδιαφέρον, κι ενώ οι απότομες αλλαγές στην πλοκή, τα ευρήματα, οι ευφάνταστοι φόνοι και τα νέα στοιχεία που διαρκώς συσσωρεύονται συγκροτούν τον κορμό ενός καλού, στιβαρού αστυνομικού δράσης και έρευνας, μπαίνουν στη μέση οι ήρωες του βιβλίου, και είναι ακριβώς αυτοί που κάνουν τη «Μαριονέτα» να ξεχωρίζει με άνεση και ευκολία από πολλά ομοειδή crime.

Τα ραμμένα μεταξύ τους μέλη συνθέτουν, όπως μόλις είδαμε, έναν προφανή εφιάλτη, κάτι αλλόκοτο, που όμως σιγά-σιγά θα πει πολλά περισσότερα στους ερευνητές και στον Τύπο – και τίποτε από όλα αυτά δεν θα είναι καλό: άλλοι έξι άνθρωποι πρόκειται να εκτελεστούν από τον άγνωστο δολοφόνο, όπως ο ίδιος θα τους ειδοποιήσει, και μάλιστα με συγκεκριμένη σειρά και σε συγκεκριμένους χρόνους, άνθρωποι άσχετοι μεταξύ τους που πρέπει να βρεθούν άμεσα και να προστατευτούν από την αστυνομία και να ασφαλιστούν σε κλειστούς χώρους.

Ακούγεται εύκολο, αλλά δεν είναι. Ο συγκεκριμένος δολοφόνος έχει εκπονήσει ένα σχέδιο που ξεπερνά κατά πολύ τις δυνατότητες του Γουλφ και των συναδέλφων του να προστατεύσουν οποιονδήποτε. Μάλιστα, τελευταίος στη λίστα είναι ο ίδιος ο Γουλφ. Και ο χρόνος τόσο για αυτόν όσο και για τους υπόλοιπους έχει αρχίσει να μετρά ανάστροφα.

Και κάπως έτσι αρχίζει ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι που θα κρατήσει για πάνω από 450 σελίδες. Κι ενώ το αστυνομικό μυστήριο είναι ήδη αρκετό για να μας κρατήσει το ενδιαφέρον, κι ενώ οι απότομες αλλαγές στην πλοκή, τα ευρήματα, οι ευφάνταστοι φόνοι και τα νέα στοιχεία που διαρκώς συσσωρεύονται συγκροτούν τον κορμό ενός καλού, στιβαρού αστυνομικού δράσης και έρευνας, μπαίνουν στη μέση οι ήρωες του βιβλίου, και είναι ακριβώς αυτοί που κάνουν τη «Μαριονέτα» να ξεχωρίζει με άνεση και ευκολία από πολλά ομοειδή crime.

Ο Cole κατορθώνει και δίνει ζωή σε μία ολόκληρη σειρά από ολοζώντανους και ενδιαφέροντες χαρακτήρες – σε βαθμό που ο Γουλφ, ένας άντρας με προσωπική εμπλοκή στην υπόθεση και με διόλου απαστράπτον παρελθόν (πριν τέσσερα χρόνια επιτέθηκε σε έναν κατηγορούμενο που αθωώθηκε μέσα στη δικαστική αίθουσα με σκοπό να τον σκοτώσει, αποδίδοντας έτσι μόνος του «δικαιοσύνη»), συχνά περνά στο παρασκήνιο.

Η πρώην σύζυγός του, δημοσιογράφος και στυγνή παρουσιάστρια της κίτρινης τηλεόρασης που θα παίξει κεντρικό ρόλο στην πλοκή, η Μπάξτερ, έμπειρη συνάδελφος του Γουλφ (και οιονεί ερωμένη του) που θα βρεθεί συχνά απέναντί του, και ο νεαρός επίμονος ερευνητής Έντμοντς που θα αναλάβει όλη την αστυνομική χαμαλοδουλειά και θα εξαγάγει ένα πλήθος από χρήσιμα συμπεράσματα, είναι οι τρεις πιο χαρακτηριστικοί, αν και δεν είναι οι μόνοι.

Η ικανότητα του νεαρού συγγραφέα να πλάθει αυτόφωτους χαρακτήρες που δεν τους ξεχνάς, και που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με τρόπο κατανοητό και φυσικό, ερχόμενοι συχνά σε (βίαιη) σύγκρουση μεταξύ τους, διαποτίζοντας μάλιστα τις σχέσεις τους με μαύρο και σκληρό χιούμορ, είναι ιδιαίτερη και δεν τη συναντάμε πολύ συχνά.

Και ενώ οι φόνοι (φυσικά) δεν σταματούν, η έρευνα απλώνεται βήμα-βήμα και συστηματικά:

Ο χρόνος μας τελειώνει, έτσι μάζεψα ό,τι ξέρουμε για τον δολοφόνο. [...] Πολύ υψηλή νοημοσύνη, την οποία τεστάρει τακτικά για να ενισχύσει το εγώ του. Συναισθηματικά αποστασιοποιημένος, δεν δίνει αξία στην ανθρώπινη ζωή, απολαμβάνει τις προκλήσεις και του αρέσει να δοκιμάζεται. [...] Η όλη παράσταση μας δείχνει ότι το απολαμβάνει. Είναι μοναχικός, απόκληρος, ανύπαντρος, με υποτυπώδη κατοικία.

Όλα αυτά, που πολύ επιφανειακά περιγράψαμε, θα καταλήξουν φυσικά σε ένα θεαματικό (και απολύτως κινηματογραφικό) φινάλε, που δίνει όλες τις λύσεις, αφήνοντας όμως ανοιχτό τον δρόμο για τη συνέχεια. Οι φίλοι του αστυνομικού μυθιστορήματος, των police procedural και των θρίλερ θα την περιμένουν με αγωνία – είναι παραπάνω από σίγουρο.

Η ωραία μετάφραση είναι της Βάσιας Τζανακάρη. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, που έχουν μία από τις πιο δυναμικές σειρές αστυνομικών βιβλίων στην Ελλάδα.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Φόνοι στα αθηναϊκά FM, στο νέο αστυνομικό μυθιστόρημα της Χίλντας Παπαδημητρίου

Βιβλίο / Φόνοι στα αθηναϊκά FM, στο νέο αστυνομικό μυθιστόρημα της Χίλντας Παπαδημητρίου

Κεντρικός ήρωας κι εδώ, ο Χάρης Νικολόπουλος, λάτρης των Beatles και ελαφρώς γκαντέμης στην αισθηματική του ζωή. Αληθινός πρωταγωνιστής, το κέντρο της πόλης και το πάθος για αλληλεγγύη και εντιμότητα.
ΓΙΩΡΓΟΣ-ΙΚΑΡΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η όχι και τόσο ξαφνική μανία με τον Έρμαν Έσε 

Βιβλίο / Η όχι και τόσο ξαφνική μανία με τον Έρμαν Έσε 

Το έργο του Έρμαν Έσε, είτε ως λαμπρού εκφραστή της κεντροευρωπαϊκής παράδοσης, είτε ως σύγχρονου μελετητή της ενδοσκόπησης, αποδεικνύεται πολύ πιο επίκαιρο και επιδραστικό από οποιοδήποτε life coaching, δεσπόζοντας ακόμα στις κορυφές των παγκόσμιων μπεστ σέλερ. Οι εκδόσεις Διόπτρα επανεκδίδουν τα πιο γνωστά βιβλία του με μοντέρνα εξώφυλλα και νέες μεταφράσεις. 
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ο συγγραφέας του Fight Club πιστεύει ότι οι σέκτες και οι αιρέσεις είναι πια εκτός ελέγχου

Βιβλίο / Ο συγγραφέας του Fight Club πιστεύει ότι οι σέκτες και οι αιρέσεις είναι πια εκτός ελέγχου

«Ένα πράγμα μας σώζει», λέει ο Τσακ Πάλανιουκ για τον Ίλον Μασκ στη συνέντευξή του στον Telegraph. «Συνήθως, τέτοια άτομα είτε αποτυγχάνουν οικτρά είτε χάνουν την προσοχή μας».
THE LIFO TEAM
Μπιλ Γκέιτς: «Αν μεγάλωνα σήμερα, θα είχα διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού»

Tech & Science / Μπιλ Γκέιτς: «Αν μεγάλωνα σήμερα, θα είχα διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού»

Ο πρώτος τόμος των απομνημονευμάτων του μεγιστάνα της τεχνολογίας που μόλις κυκλοφόρησε φανερώνει πως γεννήθηκε στο σωστό μέρος, την κατάλληλη στιγμή, και φτάνει μέχρι την ίδρυση της Microsoft το 1975.
THE LIFO TEAM
Καρολίνα Μέρμηγκα: «Συγγενής»

Το Πίσω Ράφι / «Συγγενής»: Ένα ταξίδι αυτογνωσίας με μια μεγάλη ανατροπή

Εκείνο που προσεγγίζει η Καρολίνα Μέρμηγκα στο βιβλίο της είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, όπως αυτές ορίζονται από τα δεσμά της οικογένειας, τις υπαρξιακές μας ανάγκες, τις κοινωνικές συμβάσεις.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Σελίν Κιριόλ «Φωνή χωρίς ήχο»

Το πίσω ράφι / «Ένα από τα πιο ιδιοφυώς γραμμένα μυθιστορήματα της σύγχρονης λογοτεχνίας»

Έτσι είχε γράψει ο Πολ Όστερ εξαίροντας τη γραφή της Σελίν Κιριόλ στο «Φωνή χωρίς ήχο» για την οικονομία, τη συμπόνια και τις χιουμοριστικές πινελιές της, για τον τρόπο που προσεγγίζει μια γυναίκα αποξενωμένη σε μια απέραντη μεγαλούπολη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Μαίρη Κουκουλέ

Οι Αθηναίοι / Μαίρη Κουκουλέ (1939-2025): Η αιρετική λαογράφος που κατέγραψε τη νεοελληνική αθυροστομία

Μοίρασε τη ζωή της ανάμεσα στην Αθήνα και το Παρίσι, υπήρξε σύντροφος ζωής του επίσης αιρετικού Ηλία Πετρόπουλου. Ο Μάης του ’68 ήταν ό,τι συγκλονιστικότερο έζησε. Πέθανε σε ηλικία 86 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Στρατής Τσίρκας και οι Ακυβέρνητες Πολιτείες

Βιβλίο / Ο Στρατής Τσίρκας και οι Ακυβέρνητες Πολιτείες

Σε ποια εποχή γράφτηκε η φημισμένη τριλογία; Πώς διαβάζουμε σήμερα αυτό το σημαντικό μυθιστόρημα; Ποιοι είναι οι ήρωές του; Αυτά και πολλά ακόμα αναλύει με εξαιρετικό τρόπο η Κωνσταντίνα Βούλγαρη σε τρία ηχητικά ντοκιμαντέρ. 
THE LIFO TEAM
Θανάσης Σκρουμπέλος, συγγραφέας

Οι Αθηναίοι / «Δεν μπορεί να κερδίζει συνέχεια το δίκιο του ισχυρού»

Στο Λονδίνο, ο Θανάσης Σκρουμπέλος έλεγε ότι είναι «απ’ τον Κολωνό, γείτονας του Σοφοκλή». Έχοντας βγει από τα σπλάχνα της, ο συγγραφέας που έγραψε για την Αθήνα του περιθωρίου, για τη γειτονιά του και τον Ολυμπιακό, πιστεύει ότι η αριστερά που γνώρισε έχει πεθάνει, ενώ το «γελοίο που εκφράζει η ισχυρή άρχουσα τάξη» είναι ο μεγαλύτερός του φόβος.
M. HULOT
Σπύρος A. Ευαγγελάτος: Μια μεγάλη διαδρομή

Πέθανε Σαν Σήμερα / Σπύρος A. Ευαγγελάτος: Μια μεγάλη διαδρομή στο ελληνικό θέατρο

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης κυκλοφόρησε έναν τόμο 535 σελίδων, αφιερωμένο στον σπουδαίο σκηνοθέτη, φιλόλογο, συγγραφέα και ακαδημαϊκό που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μέριλιν Γιάλομ: «H ιστορία της συζύγου»

Το Πίσω Ράφι / H ιστορία της συζύγου από την αρχαιότητα έως τον 20ό αιώνα

Η φεμινίστρια συγγραφέας και ιστορικός Μέριλιν Γιάλομ εξερευνά τη διαδρομή της συζυγικής ταυτότητας, αποκαλύπτοντας πώς η έννοια του γάμου μεταλλάχθηκε από θρησκευτικό καθήκον σε πεδίο συναισθηματικής ελευθερίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ο γενναιόδωρα οργισμένος Τζορτζ Όργουελ

Βιβλίο / Ο γενναιόδωρα οργισμένος Τζορτζ Όργουελ

Η έκδοση με τα κριτικά κείμενα του Τζορτζ Όργουελ για τη λογοτεχνία και την πολιτική με τον τίτλο «Ό,τι μου κάνει κέφι» μας φέρνει ενώπιον ενός τρομερά οξυδερκούς και ενίοτε γενναιόδωρα οργισμένου στοχαστή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ