Ειρήνη Φρεζάδου: Τι θα μετρήσει πίσω από το παραβάν;

Ειρήνη Φρεζάδου: Τι θα μετρήσει πίσω από το παραβάν; Facebook Twitter
Τι μετράει τελικά τη στιγμή που είμαστε μόνες/μόνοι πίσω από το παραβάν; Φωτ.: Alexandros Michailidis/ SOOC
0

ΣΕ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ψηφίζουμε τα πρόσωπα στα οποία θα αναθέσουμε να διοικήσουν τις πόλεις μας για τα επόμενα 5 χρόνια. Αναρωτιέμαι σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση ποια θα είναι τα κριτήρια επιλογής, τόσο των υποψηφίων δημάρχων, όσο και των δημοτικών και διαμερισματικών συμβούλων. Τι μετράει τελικά τη στιγμή που είμαστε μόνες/μόνοι πίσω από το παραβάν; 

Η αναγνωρισιμότητα της/του υποψηφίου, η κομματική προτίμηση, οι προσωπικές προσδοκίες της επόμενης πενταετίας, οι ακυρωμένες προσδοκίες της προηγούμενης, η εμφάνιση των υποψηφίων, η προσωπική γνωριμία, τα κουτσομπολιά, τι; Μετά από το φετινό καλοκαίρι που τόσο μας πλήγωσε, θα αποτυπωθεί άραγε στην κάλπη η βαθιά ανησυχία που σκοτεινιάζει το βλέμμα μας και την ψυχή μας, για το παρόν και το μέλλον των πόλεών μας, του αστικού, φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, των ζωών μας των ίδιων;

Αυτό για το οποίο είμαι σίγουρη είναι ότι για να αντιμετωπιστούν συγκροτημένα και αποτελεσματικά τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τις ζωές και τις πόλεις μας, είναι αποφασιστικής σημασίας να υπάρχει ισχυρή παρουσία ενεργών πολιτών-εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών στα νέα Δημοτικά Συμβούλια.

Τα συμπεράσματα από τις πικρές εμπειρίες του φετινού καλοκαιριού, εμπειρίες που γίνονται όλο και πιο απειλητικές, όλο και πιο πραγματικές, έρχονται όλο και πιο κοντά μας, πρέπει να είναι ο γνώμονας του σκέπτεσθαι, πράττειν, αποφασίζειν, επιχειρείν και ψηφίζειν στο παρόν και στο μέλλον.

Ανθρώπων που αποδεδειγμένα έχουν αγωνιστεί είτε μόνοι, είτε μέσα από κάποιο φορέα, σύλλογο, οργάνωση για κάποιο θέμα που προάγει το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την κοινωνική συνοχή και την αξιοπρέπεια της κάθε πόλης και των πολιτών της. Η παρουσία τους θα είναι η ισχυρότερη εγγύηση ότι οι αποφάσεις που θα λαμβάνονται από τα επόμενα Δ.Σ. θα είναι μακράς πνοής, αλλά και υλοποιήσιμες, (Think globally, act locally, σκέψου οικουμενικά, δράσε τοπικά), θα εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και όχι μεγάλα η μικρά ιδιωτικά συμφέροντα

portrait
Ειρήνη Φρεζάδου, αρχιτέκτων-πολεοδόμος, κάτοικος Μακρυγιάννη, μέλος Δ.Σ.ΕΛΛΕΤ, υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων με τον συνδυασμό «Αθήνα Ψηλά»

Αυτή η σκέψη ήταν το κίνητρο για να αποδεχθώ την πολύ τιμητική για μένα πρόσκληση του δημάρχου Αθηναίων κυρίου Κ. Μπακογιάννη να συμμετέχω στον συνδυασμό του: να ενισχύσω κι εγώ ως «στρατευμένη επιστήμων-αρχιτέκτων-πολεοδόμος» –εάν φυσικά οι συμπολίτες μου με επιλέξουν– την εκπροσώπηση της κοινωνίας των πολιτών στην τοπική αυτοδιοίκηση και να στηρίξω τον δήμαρχο με την επιστημονική μου γνώση για το καλό της πόλης μου.

Αντιμετωπίζω την υποψηφιότητά μου ως μία επέκταση της δραστηριότητάς που τα τελευταία πέντε χρόνια έχω αναπτύξει με την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) για την προστασία της κατοικίας, του πολιτισμού και του αστικού και κοινωνικού περιβάλλοντος στην πόλη μας. Κατοικώ στο κέντρο της Αθήνας, στου Μακρυγιάννη, περιοχή στην οποία οι κάτοικοι αποτελούμε πλέον απειλούμενο είδος υπό εξαφάνιση.

Το πρώτο δημοτικό διαμέρισμα καταγράφει την μεγαλύτερη μείωση πληθυσμού στις τελευταίες απογραφές (2001: 100.936, 2011: 75.810, δυστυχώς δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία διαθέσιμα ανά δημοτικό διαμέρισμα από την απογραφή του 2021, τα οποία θα είναι δραματικά). 

Ο κύριος λόγος είναι η υπερσυγκέντρωση των τουριστικών χρήσεων σε λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα του ιστορικού κέντρου της πόλης, με δραματική ένταση του φαινομένου στην περιοχή γύρω από τον Ιερό Βράχο (από τις 3.047 τουριστικές επιχειρήσεις του κέντρου της Αθήνας, οι 1.647 είναι στην  περιοχή της Ακρόπολης και οι 589 στο Κουκάκι).

Η ασφυκτική κυκλοφορία, η αύξηση των ενοικίων, η κατάληψη των πεζοδρομίων και του δημόσιου χώρου, η εγκληματική για την υγεία ηχορύπανση εκδιώκουν τους κατοίκους και τις συναφείς με την κατοικία χρήσεις του παραδοσιακού λιανεμπορίου από το κέντρο της πόλης, το οποίο κινδυνεύει να  μετατραπεί σε ένα απέραντο τουριστικό πάρκο.

Από το 2018 αγωνίζομαι μαζί με την ΕΛΛΕΤ για την προστασία της κατοικίας και της ποιότητας ζωής στην Αθήνα –και όχι μόνο–, έχουμε καταγάγει ήδη σημαντικές δικαστικές νίκες στο ΣτΕ και φυσικά συνεχίζουμε!

Αυτό όμως είναι απειλητικό για κάποιους –λίγους ευτυχώς–, που θεωρούν ότι θίγονται τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα. Τις τελευταίες ημέρες δέχθηκα τόσο εγώ όσο και η ΕΛΛΕΤ έναν καταιγισμό χυδαίων ανώνυμων «κίτρινων» επιθέσεων (πληρωμένες καταχωρήσεις στο διαδίκτυο), με ψευδείς, ανυπόστατους και συκοφαντικούς ισχυρισμούς εναντίον μου/μας, χωρίς φυσικά καμία αναφορά στις πηγές των δήθεν πληροφοριών, με στόχο να πλήξουν την υποψηφιότητά μου ως δημοτικής συμβούλου. Τα κακά νέα για αυτούς είναι ότι το «αδηφάγο επιχειρείν», το οποίο ενάντια σε κάθε έννοια βιωσιμότητας και σεβασμού στους φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους και στην κοινωνική συνοχή, έχει ως μόνο στόχο τα «υπερκέρδη», δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον!

Το περιβάλλον, το οποίο αγνοήσαμε επί δεκαετίες (στις δημοσκοπήσεις για τα κριτήρια πρόθεσης ψήφου στις εκλογικές αναμετρήσεις όλων των επιπέδων ήταν σε χαμηλή προτεραιότητα) μας εκδικείται. Ας ζητήσουμε έμπρακτα συγγνώμη από τη νέα γενιά, το μέλλον της οποίας δυσκολέψαμε με λάθος επιλογές και αποφάσεις. 

Τα συμπεράσματα από τις πικρές εμπειρίες του φετινού καλοκαιριού, εμπειρίες που γίνονται όλο και πιο απειλητικές, όλο και πιο πραγματικές, έρχονται όλο και πιο κοντά μας, πρέπει να είναι ο γνώμονας του σκέπτεσθαι, πράττειν, αποφασίζειν, επιχειρείν και ψηφίζειν στο παρόν και στο μέλλον.

Καλή ψήφο!

Guest Editors
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιωσιμότητα και συλλογικές φαντασιώσεις 

Γεύση / Μπορεί η υψηλή γαστρονομία να είναι πράγματι βιώσιμη;

Βραβευμένα εστιατόρια, που αποτελούν το όνειρο πολλών foodies, καυχιούνται για τις βιώσιμες πρακτικές τους, την ίδια στιγμή που κάποιες «λεπτομέρειες» για τη λειτουργία τους τείνουν να αποσιωπούνται από τη βιομηχανία της εστίασης.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Υπεράσπιση του ζωγράφου Μιχάλη Μαδένη

Guest Editors / Υπεράσπιση του ζωγράφου Μιχάλη Μαδένη

«Η συγκεκριμένη απόφαση αντιτίθεται στην καλλιτεχνική ελευθερία και στην ελευθερία της έκφρασης και έτσι, στην ουσία, «κλείνει την πόρτα» σε ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο και σημαντικό διεθνώς καλλιτεχνικό κίνημα, μέσα στο οποίο υπάρχοντα αντικείμενα, έργα τέχνης ή εικόνες τους προσλαμβάνουν, χωρίς ιδιαίτερη διαφοροποίηση, ή και κάποιες φορές, χωρίς καμία διαφοροποίηση, ένα άλλο νόημα»
THE LIFO TEAM
Έλον Μασκ: Η πηγή του κακού

Guest Editors / Έλον Μασκ: Η πηγή του κακού

Κατάλαβε πως μια δημοκρατική κυριαρχία στις ΗΠΑ θα αναγκαζόταν να συγκρουστεί μαζί του. Έτσι, ο άνθρωπος - «τοτέμ» του σύγχρονου καπιταλισμού έχει για πολιορκητικό κριό το κοινωνικό δίκτυο Χ που λειτουργεί πια ως μεγάφωνο για κάθε ακραίο στοιχείο.
ΑΛΚΗΣ ΚΟΥΠΕΤΩΡΗΣ
«Κι όμως»: Ο Δημήτρης Δημητριάδης για τον Χρήστο Γιανναρά

Guest Editors / «Κι όμως»: Ο Δημήτρης Δημητριάδης για τον Χρήστο Γιανναρά

«Η ελληνικότητα μόνο κατ’ όνομα ενδιαφέρει και παθιάζει τον Χρήστο Γιανναρά». Ένα άρθρο–απάντηση του συγγραφέα σε δύο κείμενα που δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατο του Έλληνα διανοητή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
Φίκος - Για το εκκλησάκι του Μυταρά

Guest Editors / «Το έφτιαξε όπως το ένιωσε εκείνη τη στιγμή»: Ο Φίκος γράφει για το κλείσιμο του παρεκκλησιού του Μυταρά

Το ιδανικό θα ήταν να έχουμε μια ζωντανή παράδοση στην οποία ο καλλιτέχνης εκφράζει (την κοινωνία του) και εκφράζεται. Δυστυχώς ξεμένουμε με δύο επιλογές: από τη μια ένα καλλιτεχνικό νεκροταφείο και από την άλλη ένα δυσλειτουργικό αλλά ζωντανό έργο.
ΦΙΚΟΣ
Ο Richie Hawtin παίζει ακόμα για τα παράξενα παιδιά 

Respublika / Onassis Stegi / Ο Richie Hawtin παίζει ακόμα για τα παράξενα παιδιά 

Ο DJ και παραγωγός που μπήκε σαν «φύτουλας» στην techno δεν σκοπεύει να την παρατήσει επειδή έγινε mainstream. Προσπαθεί να κάνει το κοινό να χορεύει με τα μάτια ερμητικά κλειστά, όπως θέλει να συμβεί και στο set του στη Μαλακάσα. 
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
ASSISTED SUICIDE

Guest Editors / «Αξίζει να συνεχίσω να παλεύω για τη ζωή μου;»

Τι συμβαίνει στην Ευρώπη όσον αφορά την ευθανασία; Ποιο είναι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα; Ο δικηγόρος Βασίλειος Χ. Αρβανίτης γράφει για ένα ακανθώδες ζήτημα που επανέρχεται συνεχώς στο προσκήνιο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Χ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ