Μην γράψεις ότι το όνομα Quentin βγήκε από τον Ταραντίνο. Είναι από τον Quentin Crisp. Φιλόσοφος και ένα από τα πρώτα και μεγαλύτερα gay icon. Όταν ήρθα στην Ελλάδα, κάποιες φορές φόραγα ένα μπλουζάκι με το πρόσωπό του. Δεν τον ήξερε κανείς εκτός από τον Γιώργο τον Ψηλό, που παίζει στο Kinky. Από τότε με φώναζε Quentin και μου έμεινε. Ο Γιώργος είναι ο νονός μου.
Είμαι από το εξωτικό Μαρμάρι. Πηγαίνω σπάνια πια για να συναντήσω τους γονείς μου και αγαπημένα μου πρόσωπα. Το καλοκαίρι είναι πανέμορφο. Θα πήγαινα πιο συχνά, αν είχα το δικό μου εξοχικό.
Μένω στο Γαλάτσι. Εκεί πήγαινα από μικρός και κόλλησα. Είναι και κοντά στη δουλειά μου. Όλες οι διαφημιστικές είναι στα βόρεια προάστια. Αν και το λατρεύω το κέντρο, δεν θέλω να μείνω σε αυτό. Φοβάμαι πως θα είμαι όλη την ώρα έξω.
Τελείωσα το λύκειο στο Μαρμάρι με βαθμό απολυτηρίου 11. Τότε ήρθα στην Αθήνα, γιατί ήθελα να μπω στην Καλών Τεχνών. Τελικά δεν μου άρεσε καθόλου αυτός ο χώρος και αποφάσισα να ασχοληθώ με τη Γραφιστική. Έφυγα στην Αγγλία και σπούδασα εκεί. Ήταν και πιο εύκολο να δουλέψεις εκεί. Γύρισα πίσω το 1999 και ξεκίνησα να δουλεύω σε εταιρείες παραγωγής και διαφημιστικές.
Δεν υπάρχει «δικαιώνεσαι» ή «δεν δικαιώνεσαι».Ποτέ δεν έβλεπα τον εαυτό μου κάπως. Δεν μπορείς να ξέρεις πώς έρχονται τα πράγματα. Δεν βάζω υψηλoύς στόχους γιατί μπορεί εύκολα να μην τους αγγίξω. Είμαι μια μετριότητα, προχωράω και ζω τα πράγματα όπως μου κάθονται.
Πήγα στο Kinky μόλις είχε πρωτοανοίξει και μου άρεσε ως χώρος.Είδα τα παιδιά και τους είπα να παίξω. Μετά πήγα 7 Jokers και Key. Πρέπει να αφήνουμε τη δουλειά μας για τις ώρες που είναι. Δεν μπορείς να έχεις το μυαλό εκεί πάντα. Είναι μια διέξοδος το να παίζω μουσική. Δεν είμαι ένας επαγγελματίας DJ. Απλά βάζω κομμάτια που μου αρέσουν, το ένα πίσω από το άλλο. Δεν μου αρέσει κιόλας να με φωνάζουν DJ. Αυτό που κάνω είναι νυχτερινές μουσικές επενδύσεις.
Δεν είναι μόνο μια περσόνα ο Quentin αλλά και μια τεχνική που μπορείς να κρυφτείς, να παίξεις, να θυμώσεις. Μου αρέσει πάρα πολύ το θέατρο. Είμαι ένας exhibitionist. Το πρώτο μου σόλο το έκανα μικρός, χρησιμοποιώντας τα σεμεδάκια της μαμάς και έκανα διάφορους ρόλους. Στα ενενήντα μου μπορεί να καταλήξω cross dresser.
Το πρωινά δεν βάφομαι. Καμιά φορά βάζω λίγο μαύρο eye shadow. Έχω φάει πολύ κράξιμο. Δεν κάθισα ποτέ να το αντιμετωπίσω. Δεν είμαι άνθρωπος που μιλάω πολύ. Δεν τα καταφέρνω πολύ καλά με τα λόγια. Δεν έχω να κάνω με τον κόσμο και ο κόσμος δεν έχει να κάνει με ‘μένα. Δεν θα χαλάσω τη ζαχαρένια μου για κανέναν. Ξέρω πλέον πώς να τους αντιμετωπίζω. Μου την έχουν πέσει και με έχουν κυνηγήσει αρκετά. Μια φορά έφαγα ξύλο στο Λονδίνο φεύγοντας από ένα hardcore gay club, που εκείνη την ημέρα είχε ένα punk party. Από την άλλη έβλεπες και έναν τύπο που ντυνόταν σαν τον Boy George και δεν τον πείραζε κανείς ή σαν έναν άλλο φίλο που συνήθιζε το βράδυ να ντύνεται γυναικεία. Μια μέρα, περπατώντας, ακούω το όνομά μου. Γυρνάω και κοιτάω: Ήταν αυτός και έβαζε παράθυρα σε μια οικοδομή.
H Αθήνα έχει μια δική της γοητεία. Μοιάζει με κυβιστικό πίνακα. Δεν έχω αγαπημένες βόλτες. Με ξεκουράζει όμως να περπατάω την πόλη. Αν έβαζα ένα κομμάτι γι' αυτήν, θα ήταν το Blue Moonαπό τους Last Drive. Ένα μεγάλο ουτοπικό πάρτι στην Αθήνα θα ήταν ένα πάρτι για cross dressers. Ένα καμπαρέ! Με freak shows θεατρικά, όπου θα έρθει ο Πινόκιο με τη Χιονάτη. Ένας χώρος όπου ο καθένας θα μπορούσε να πάει όπως θέλει.
Έχω κάνει αρκετές φορές πρόγραμμα για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Όταν παίζεις μουσική έχεις το πάνω χέρι. Είναι εγωιστικό επάγγελμα ο DJ. Θα ακούσετε αυτά που θέλω.
Από το να φτιάξω μια ωραία καταχώρηση προτιμώ να συγκλονίσω έναν άνθρωπο με ένα κομμάτι που θα επιλέξω. Η διαφήμιση σπάνια είναι συγκλονιστική στην Ελλάδα, ενώ η μουσική είναι πολύ πιο άμεση. Η Αθήνα έχει πάρα πολύ καλό μουσικό κοινό. Έχει μαγαζιά που παίζουν πάρα πολύ καλή μουσική. Ο κόσμος θέλει να ακούει και κάποια γνωστά κομμάτια. Δεν θέλει να τους θεωρείς άσχετους. Έτσι, στη συνέχεια της βραδιάς θα ακούσουν και το άλλο.
Εκνευρίζομαι όταν μου κάνουν άσχετες παραγγελιές.Όταν μου ζητάνε συνέχεια Placebo και James. Αντίθετα, ενθουσιάζομαι να παρατηρώ τον κόσμο τη νύχτα. Μερικούς τους βλέπω να βγαίνουν από απόγνωση. Μετά από λίγο καιρό όμως η απόγνωση μετατρέπεται σε διασκέδαση και αυτό είναι πολύ ωραίο συναίσθημα.
Με κουράζει αφάνταστα αυτό που υπάρχει στην Αθήνα, που σε ρωτάνε όλοι: «Τι κάνεις; Ετοιμάζεις κάτι; Τι καινούργιο θα κάνεις;» Και απαντώ, δεν κάνω τίποτα. Απλά κάθομαι στο σπίτι μου και καπνίζω τσιγάρα. Θέλω να κάθομαι σπίτι μου και να μαγειρεύω. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει συνεχώς να κάνω κάτι. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει και ποιος θ' αντέξει θα το δείξει ο χρόνος. Never take my watch for granted...
σχόλια