«Άνδρας με κόκκινο μανδύα»: Σεξ και αψέντι στην Μπελ Επόκ Facebook Twitter
«Ο δρ. Πότσι στην κατοικία του», φιλοτεχνημένο το 1881 από τον Αμερικανό ζωγράφο Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ, που ήταν περιζήτητος στην Ευρώπη για τα πορτρέτα του. [Λεπτομέρεια]

«Άνδρας με κόκκινο μανδύα»: Σεξ και αψέντι στην Μπελ Επόκ

0

Τρεις ιστορικές προσωπικότητες της παρισινής Μπελ Επόκ, δηλαδή της εποχής που γεφυρώνει τον 19ο με τον 20ό αιώνα και τελειώνει με τον αιματηρό Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτελούν τους χαρακτήρες του καινούργιου βιβλίου του Τζούλιαν Μπαρνς Άνδρας με κόκκινο μανδύα. Είναι ο γυναικολόγος-χειρουργός και γερουσιαστής Σαμιέλ Ζαν Πότσι, ο πρίγκιπας Εντμόν ντε Πολινιάκ και ο κόμης Ρομπέρ ντε Μοντεσκιού, που στοιχεία της ζωής του και της προσωπικότητάς του βρίσκουμε στους λογοτεχνικούς ήρωες βαρόνο ντε Σαρλύς, στο μυθιστόρημα του Προυστ Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, και Ντεζ Εσέντ, στο μυθιστόρημα Ανάστροφα του Ζορίς-Καρλ Ουισμάνς.

Σε αντίθεση με τον πρίγκιπα και τον κόμη, που κατάγονταν από παλιές αριστοκρατικές οικογένειες (ο κόμης ισχυριζόταν ότι ήταν απόγονος του Ντ' Αρτανιάν), ο Πότσι ήταν κοινός θνητός, ιταλικής καταγωγής αλλά προτεστάντης.


Οι αριστοκράτες ήταν και οι δύο ομοφυλόφιλοι. Ο γιατρός ήταν ετεροφυλόφιλος. Βέβαια ο Πολινιάκ, που είχε χάσει τα πάντα και είχε ως μοναδικό περιουσιακό στοιχείο τον τίτλο ευγενείας (περιζήτητος για την εποχή), παντρεύτηκε σε σχετικά μεγάλη ηλικία την κατά πολύ νεότερή του Αμερικανίδα κληρονόμο των ραπτομηχανών Σίνγκερ, Γουιναρέτα Σίνγκερ, που ήταν διακριτική μεν, αλλά πολύ γνωστή λεσβία.

Όταν πέθανε ο πρίγκιπας, η ίδια, ως πριγκίπισσα ντε Πολινιάκ διατηρούσε ένα από τα πιο γνωστά καλλιτεχνικά σαλόνια στο Παρίσι. Σε μια εποχή που στην Αμερική φούντωνε ο πυρετός του χρυσού, στην Ευρώπη οι χρυσοθήρες ήταν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι αριστοκράτες, που παντρεύονταν Αμερικανίδες κληρονόμους για να ενισχύσουν τους λογαριασμούς τους στην τράπεζα αλλά και για να ανανεώσουν τη γενιά τους, που υπέφερε από τις ενδογαμίες.

Η Σάρα Μπερνάρ, η μεγάλη ηθοποιός της εποχής, αποκαλούσε τον Πότσι «docteur-Dieu» (γιατρός-Θεός), γιατί ήταν ο πρωτοπόρος της γυναικολογίας στη Γαλλία και ο πρώτος γυναικολόγος καθηγητής στο πανεπιστήμιο. Βέβαια το «docteur-Dieu» αφορούσε όχι μόνο το ιατρικό ταλέντο του Πότσι αλλά και τις ερωτικές επιδόσεις του.


Η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας του Πότσι, του Πολινιάκ και του Μοντεσκιού δεν είναι κοίταγμα από την κλειδαρότρυπα. Το σεξ, ως πράξη, φαντασία, φαντασίωση, παιχνίδι, θέατρο, λογοτεχνία, συναλλαγή, εκβιασμός, διαστροφή, απεικόνιση, είναι συστατικό στοιχείο στη ζωή των ανώτερων στρωμάτων κατά την Μπελ Επόκ, αλλά και αφηγηματικό κλειδί στο βιβλίο του Τζούλιαν Μπαρνς.


Γράφω «βιβλίο», γιατί το Άνδρας με κόκκινο μανδύα είναι υβριδική πρόζα. Είναι προϊόν ιστορικής έρευνας για την Μπελ Επόκ και τους ανθρώπους της, λογοτεχνικής και εικαστικής κριτικής αλλά και αυτοβιογραφίας, καθώς ο Μπαρνς υπάρχει μέσα στην αφήγηση. Μπορούμε να πούμε ότι η αφήγηση αρχίζει από ένα επεισόδιο που συμβαίνει στον ίδιο τον συγγραφέα.


Το 2015 ο Τζούλιαν Μπαρνς βλέπει σε έκθεση στη National Portrait Gallery του Λονδίνου το πορτρέτο του γιατρού Πότσι «Ο δρ. Πότσι στην κατοικία του», φιλοτεχνημένο το 1881 από τον Αμερικανό ζωγράφο Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ, που ήταν περιζήτητος στην Ευρώπη για τα πορτρέτα του. Στον πίνακα ο Πότσι «είναι τριάντα πέντε ετών, ωραίος, γενειοφόρος και κοιτάζει γεμάτος αυτοπεποίθηση προς τα αριστερά. Είναι ανδροπρεπής, αν και λεπτοκαμωμένος».

Το μάτι του θεατή πέφτει αμέσως στον άλικο μανδύα που φοράει ο ήρωας, αλλά το πιο εκφραστικό μέρος του πορτρέτου είναι τα δάχτυλα, που θα μπορούσαν να είναι δάχτυλα πιανίστα. Η ζώνη που κρατάει τον μανδύα, χαλαρά δεμένη στη μέση, καταλήγει σε φούντα που φτάνει κάτω από τη βουβωνική χώρα του εικονιζόμενου, «όμοια με πέος άλικου ταύρου» γράφει ο Μπαρνς.

Σύμφωνα με μύθο της εποχής («αστικό μύθο» θα λέγαμε σήμερα), το ιατρείο του Πότσι ήταν ο προθάλαμος της κρεβατοκάμαράς του. Η Σάρα Μπερνάρ, η μεγάλη ηθοποιός της εποχής, αποκαλούσε τον Πότσι «docteur-Dieu» (γιατρός-Θεός), γιατί ήταν ο πρωτοπόρος της γυναικολογίας στη Γαλλία και ο πρώτος γυναικολόγος καθηγητής στο πανεπιστήμιο. Βέβαια το «docteur-Dieu» αφορούσε όχι μόνο το ιατρικό ταλέντο του Πότσι αλλά και τις ερωτικές επιδόσεις του. Η Σάρα Μπερνάρ, που ήταν νυμφομανής αλλά ανοργασμική, λέγεται ότι βρήκε το γλυκό μυστήριο της ζωής, όπως γράφει ο Μπαρνς, όταν της εμφύτευσαν ένα εξάρτημα στον κόλπο της ώστε αυτός να μπορεί να λιπαίνεται. Αλλά είπαμε... μύθοι.


Αυτό το πορτρέτο είναι η κινητήριος δύναμη της αφήγησης του Μπαρνς και ο Πότσι είναι ο βασικός ήρωας του βιβλίου, μέσα από τον οποίο ανασυσταίνεται όλη αυτή η τρομερή εποχή. Τα πάντα βρίσκουμε εδώ. Εκτός από το σεξ, βρίσκουμε την υπόθεση Ντρέιφους και τον αντισημιτισμό, την άνοδο της ακροδεξιάς, την τέχνη της Μπελ Επόκ και τη σύγκριση της τέχνης στη Βρετανία (συντηρητική) και στη Γαλλία (πρωτοποριακή), τον δανδισμό και τον ανδρογυνισμό, τον Χένρι Τζέιμς ως κριτικό (είναι τόσο σαφής, ειρωνεύεται ο Μπαρνς, που η γραφή του «λες και περιβάλλεται από χαρτί συσκευασίας με φυσαλίδες»), τους συγγραφείς και τους καλλιτέχνες, ανάμεσά τους τον Όσκαρ Ουάιλντ, που έδειχνε ότι η φήμη πρέπει να προηγείται του καλλιτεχνικού έργου, την πρακτική της μονομαχίας για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών, τα ταξίδια για ψώνια στο Λονδίνο, στο κατάστημα Λίμπερτι για υφάσματα, στην Μποντ Στριτ για τουίντ και κοστούμια, καπέλα και παλτά.


Τελικά, ίσως αναρωτηθείτε, το νέο βιβλίο του Μπαρνς είναι αφήγηση ανεκδότων; Όχι. Είπαμε ήδη ότι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα υβριδική πρόζα, κι αυτό από μόνο του ανανεώνει τις αφηγηματικές τεχνικές – και το ενδιαφέρον μας. Δεύτερον, στο βιβλίο υπάρχει μια παράλληλη εικονογραφική αφήγηση που περνάει μέσα από τα πορτρέτα των ηρώων, φιλοτεχνημένα από τον Σάρτζεντ και άλλους ζωγράφους, όπως τον Τζοβάνι Μπολντίνι, αλλά και από μία άλλη μοναδική εικονογραφική πηγή της εποχής: τις καρτούλες με φωτογραφίες προσωπικοτήτων («χαρτάκια» τις λέγαμε παλιά) που έβρισκες μέσα στις συσκευασίες σοκολάτας που πουλούσε το παρισινό μπακάλικο της εποχής Felix Potin.

Το κείμενο και οι εικόνες πάνε παράλληλα, το ένα δεν μπορεί χωρίς τις άλλες, αλληλοσυμπληρώνονται. Και είναι ωραίο που στην έκδοση η ποιότητα της εκτύπωσης του εικονογραφικού υλικού είναι πολύ υψηλή.


Υπάρχει κι ένα άλλο στοιχείο που εκτοξεύει το αφήγημα του Μπαρνς. Εκτός από τους τρεις ήρωες, τον γιατρό, τον πρίγκιπα και τον κόμη, ήρωας του βιβλίου είναι ένα άλλο βιβλίο (το αναφέραμε ήδη): το μυθιστόρημα του Ουισμάνς Ανάστροφα, αυτή η βίβλος της λεγόμενης «λογοτεχνίας της παρακμής», που επηρέασε από τον Όσκαρ Ουάιλντ μέχρι το πανκ. Ο Μπαρνς αποδεικνύεται εξαιρετικός γνώστης του Ουισμάνς και με το βιβλίο του αυτό επαναφέρει το Ανάστροφα στην εποχή μας.

Νομίζω ότι ο Άνδρας με κόκκινο μανδύα είναι μια σημερινή λογοτεχνική συνομιλία με το Ανάστροφα, που μας δείχνει ταυτόχρονα πώς το παρόν, εμείς, μπορούμε να δούμε και να ξαναδούμε το παρελθόν (αυτούς). Κι αυτό είναι το βαθύτερο κέρδος από την ανάγνωση του ερεθιστικού και πρωτότυπου Άνδρα με κόκκινο μανδύα (κι ευτυχώς που διαθέτουμε πλέον μια θαυμάσια μετάφραση του Ανάστροφα, από τη Ρίτα Κολαΐτη, στις εκδόσεις Στερέωμα).

ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

• Το χιούμορ του Τζούλιαν Μπαρνς. Δείγμα: «Η διάθεση του Γουάιλντ ήταν συχνά πεσμένη... είχε μπει στον πειρασμό να αυτοκτονήσει και είχε κατέβει στον Σηκουάνα μ' αυτή την πρόθεση. Στο Πον Νεφ είχε συναντήσει έναν άντρα που είχε το βλέμμα καρφωμένο στο νερό. Ο Γουάιλντ τον ρώτησε: "είστε κι εσείς υποψήφιος αυτόχειρ;". "Όχι" απάντησε ο άντρας. "Είμαι κομμωτής"».


• Η εξαιρετική μετάφραση της Κατερίνας Σχινά. «Αναβαθμίζει» κάθε βιβλίο που μεταφράζει, με την έννοια ότι του δίνει μια τέτοια φυσικότητα, που νομίζεις ότι είναι γραμμένο απευθείας στη γλώσσα μας.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Βιβλίο / Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Υπεύθυνη για τα πιο πολύτιμα αποκτήματα της ιδιωτικής συλλογής του διάσημου τραπεζίτη, η απέριττα κομψή βιβλιοθηκάριος Μπελ ντα Κόστα Γκριν ήταν μαύρη αλλά εμφανιζόταν ως λευκή στον αφρό της υψηλής κοινωνίας μέχρι και τον θάνατό της το 1950.
THE LIFO TEAM
Leslie Absher: «Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι» 

Βιβλίο / Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι, συγγραφέας

Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Leslie Absher μάς ξεναγεί στο «Σπίτι με τα μυστικά», εκθέτοντας ταυτόχρονα την προσωπική της πορεία προς την απελευθέρωση, την «ελληνική» της εμπειρία και τις εντυπώσεις της από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Πολυτεχνείο - Ένα παραμύθι που δεν λέει παραμύθια»

Βιβλίο / Το Πολυτεχνείο έγινε κόμικ: Μια νέα έκδοση για μια μονίμως επίκαιρη εξέγερση

Παραμονές της φετινής επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι εκδόσεις Red ‘n’ Noir κυκλοφόρησαν ένα έξοχο κόμικ αφιερωμένο σε αυτή, που το υπογράφουν ο συγγραφέας Γιώργος Κτενάς και ο σκιτσογράφος John Antono.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Μάλκολμ Λόουρι και το «Κάτω από το ηφαίστειο»

Βιβλίο / Το μεγαλόπνοο «Κάτω από το ηφαίστειο» του Μάλκολμ Λόουρι, μια προφητεία για την αποσύνθεση του κόσμου

Οι αναλογίες μεταξύ του μυθιστορηματικού βίου του Βρετανού συγγραφέα και του κορυφαίου έργου του είναι παραπάνω από δραματικές, όπως και αυτές μεταξύ της υπαρξιακής πτώσης του και του σημερινού, αδιέξοδου κόσμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Βιβλίο / Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Στο νέο του βιβλίο, «Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, ο Νικόλας Σμυρνάκης καταρρίπτει 23 μύθους που μας καταπιέζουν, βοηθώντας μας να ζήσουμε ουσιαστικότερα.
ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ