ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ
Γιατί γέμισαν οι πλατείες με νεολαία; Γιατί είχαμε κορωνοπάρτι μέχρι πρωίας; Ακούστηκαν διάφορες θεωρίες αυτές τις μέρες.
Υπήρξαν (ευτυχώς) ελάχιστοι που είδαν να μαζεύονται «κτήνη» και «δολοφόνοι» των δικών τους ανθρώπων, διότι θα μεταφέρουν τον κορωνοϊό στο σπίτι τους. Μια πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή μετατρέπει τα «κτήνη» σε «ασυνείδητους», αλλά το αποτέλεσμα πάλι είναι μαζική διάδοση του κορονωϊού. Αυτές είναι ηθικές μομφές, και μάλιστα εντελώς αυθαίρετες, άρα δεν εξηγούν απολύτως τίποτα.
Περισσότερο ενδιαφέρον έχουν απόψεις που ψάχνουν την κύρια αιτία, που συχνά-πυκνά μετατρέπεται σε μοναδική αιτία. Μία θεωρία υποστηρίζει ότι οι πλατείες γέμισαν με άτομα του αντιεξουσιαστικού/αριστερού χώρου, και γενικότερα ότι υπήρχε πολιτικός δάκτυλος. Τη θεωρία αυτή τίναξε στον αέρα ο συνδικαλιστής αστυνομικός, Σταύρος Μπαλάσκας, σε τηλεοπτική του συνέντευξη: «Ο κόσμος, η νεολαία, δεν μπορεί να αντέξει άλλο. Όταν μέσα στην πλατεία που υπάρχει συνωστισμός και έχει μετατραπεί σε κλαμπ υπάρχουν παιδιά 12χρονα, 14χρονα, μπαχαλάκηδες, ζευγάρια, ακόμα και κάτοικοι, τι μπορεί να κάνει η Αστυνομία; Είμαστε δεμένοι από το λαιμό».
Όταν εξέπνευσε αυτή η εξήγηση, επιστρατεύτηκε μια πιο σοφιστικέ. Η αιτία είναι η πολιτική απονομιμοποίηση των μέτρων από την αντιπολίτευση (κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ). Η άποψη αυτή πάσχει από το προπατορικό αμάρτημα, που θέλει σώνει και καλά σε ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα να βρει μία και μοναδική αιτία. Φυσικά, μπορεί να λειτούργησε αρνητικά με πράξεις ή/και παραλείψεις η αντιπολίτευση, αλλά εξίσου μπορεί να επηρέασε το αλαλούμ των λοιμωξιολόγων, οι κυβερνητικές παλινωδίες, οι δημοσιογράφοι, οι ασυναρτησίες στα κοινωνικά μέσα, κ.ά.
Ποιος έχει αποτιμήσει τη βαρύτητα καθενός από αυτούς τους παράγοντες στη διαμόρφωση των απόψεων της νεολαίας όσον αφορά την πανδημία; Εξ όσων γνωρίζω ουδείς. Συνεπώς, το να επιλέγει κάποιος μία από αυτές τις αιτίες είναι τουλάχιστον αυθαίρετο. Και, βεβαίως, το να επικαλείται την πολιτική κάλυψη για να εξηγήσει την προσέλευση του κόσμου στις πλατείες, μετατρέποντάς την σε κίνητρο είναι απλώς λάθος. Προσωπικά, πιστεύω ότι τα κίνητρα ήταν εντελώς πεζά: διασκέδαση, χαβαλές, φλερτ, και τα συναφή, δηλαδή ό,τι ανέκαθεν κάνει η νεολαία.
• • •
ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Δεν φαίνεται ότι θα γεφυρωθεί το σχίσμα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. «Το ποδόσφαιρο δεν θα πουληθεί στους ‘βρώμικους 12’» δήλωσε ο πρόεδρος της UEFA, Αλεξάντερ Τσέφεριν. Από την άλλη, ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης και πρώτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας (ΕΣΛ), Φλορεντίνο Πέρεθ, διαβεβαιώνει με σιγουριά: «Όλοι οι πρόεδροι υπέγραψαν [τη συμφωνία] και ουδείς μπορεί να αφήσει την ΕΣΛ, όλα θα τα κάνουμε μαζί...».
Από τη μια, τα ποσά που προσδοκούν να αποκομίσουν οι ομάδες της ΕΣΛ είναι ιλιγγιώδη. Από την άλλη, η σύγκρουση έχει πάρει έναν ιδιότυπο «ταξικό» χαρακτήρα: πλούσιοι εναντίον φτωχών, απληστία εναντίον αγνών φιλάθλων, λίγοι εναντίον πολλών (φίλαθλοι, ομάδες) — οι πλούσιοι κλέβουν το ποδόσφαιρο που δημιούργησαν οι φτωχοί, έγραφε ένα πανό σε γήπεδο.
Δεν νομίζω ότι η ιδέα της ΕΣΛ έχει πολλούς υποστηρικτές. Αμφιβάλλω, επίσης, αν έχει υπάρξει φίλαθλος που αγάπησε το ποδόσφαιρο και την ομάδα του εξαιτίας των χρημάτων που έβλεπε να διακινούνται. Ωστόσο, αν δεν θέλουμε να έχουμε αυταπάτες, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι εδώ και πολλά χρόνια το ποδόσφαιρο παρέδωσε την ψυχή του στην αγορά. Το Τσάμπιονς Λινκ έχει μεταβληθεί σε «ολιγοπώλιο», δηλαδή σε υπόθεση των ίδιων πάνω-κάτω ομάδων.
Θα ήταν περίεργο να μην ακολουθήσει το ποδόσφαιρο τη φυσική εξέλιξη που έχει επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση σε άλλους τομείς. Μπορεί να μην αρέσει σε κανέναν, όπως και σε μένα, η πλήρης εμπορευματοποίηση, μπορεί να ευχόμαστε και να ελπίζουμε ότι κάποιοι τομείς θα γλυτώσουν από αυτή, αλλά η πρόσθεση ενός «ελιτίστικου» πρόσθετου επιπέδου σε ένα ήδη ελιτίστικο πρωτάθλημα, μόνο αφύσικη δεν είναι.
«Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία» έγραφε χθες τεράστιο πανό σε γαλλικό γήπεδο. Είναι άγνωστο αν οι ιδιοκτήτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι ευτυχισμένοι, αλλά σίγουρα θα πρέπει να είναι πολύ ικανοποιημένοι που η ομάδα τους αύξησε τη χρηματιστηριακή της αξία κατά 180 εκατομμύρια στερλίνες με το που ανακοινώθηκε η Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα.
• • •
OCEANBIRD
Αν τα πράγματα πάνε καλά, σε τρία χρόνια το Oceanbird θα διασχίζει τον Ατλαντικό Ωκεανό. 200 μέτρα μήκος, 40 πλάτος, 105 ύψος και 35.000 τόνοι, το Oceanbird θα μπορεί να μεταφέρει 7.000 αυτοκίνητα.
Πρόκειται για σπουδαία καινοτομία. Το Oceanbird κινείται με αιολική ενέργεια, χάρη στα άκαμπτα πτερύγιά του, ύψους 80 μέτρων, τα οποία μπορούν να περιστρέφονται 360 μοίρες ώστε να αξιοποιούν την κατεύθυνση του ανέμου, και να μαζεύονται αν χρειαστεί λόγω του καιρού. Τα πτερύγια επιτρέπουν να αναπτύξει ταχύτητα 10 κόμβων και να διασχίσει τον Ατλαντικό σε 12 μέρες έναντι 8 των κλασικών φορτηγών πλοίων — επίδοση που θεωρείται ανταγωνιστική.
Το Oceanbird εκτιμάται ότι θα περιορίσει από 80 έως 90% τις τοξικές εκπομπές, και θα φέρει αλλαγές στον κλάδο των φορτηγών πλοίων που είναι από τα χειρότερα ρυπογόνα μέσα μεταφοράς.
Οι πρώτες παραγγελίες αναμένονται τη φετινή χρονιά, είναι δε υποψήφιο για το Index Award 2021, βραβείο για καινοτόμες σχεδιαστικές λύσεις που απαντούν σε πραγματικές ανάγκες και βελτιώνουν τη ζωή.
This new car carrier is the world's largest wind-powered vessel -- and it has the tallest ship sails that have ever been constructed: https://t.co/ltBV6JmLLK pic.twitter.com/HCjso54rL2
— CNN International (@cnni) November 25, 2020
• • •
ΕΝΑ ΧΑΜΠΟΥΡΓΚΕΡ ΤΩΝ 20 ΕΥΡΩ
Με τα δωμάτια να ξεκινούν από 700 δολάρια, το πεντάστερο ξενοδοχείο Waldorf Astoria στο Άμστερνταμ μόνο φθηνό δεν το λες.
Λόγω της πανδημίας, ξενοδοχεία και εστιατόρια στην πόλη αναγκάστηκαν να παρέχουν takeaway γεύματα. Το ίδιο και το Waldorf Astoria.
Όταν, όμως, είσαι πολυτελές ξενοδοχείο και ο σεφ σου έχει δύο αστέρια Michelin, δεν μπορείς να προσφέρεις χάμπουργκερ που τρώνε οι κοινοί θνητοί.
Διόλου περίεργο, επομένως, ότι το χάμπουργκερ του κοστίζει περίπου 20 ευρώ συν τα έξοδα παράδοσης από την Uber Eats.
Το αξιοπερίεργο είναι ότι το προϊόν τους είχε μεγάλη επιτυχία με τις παραγγελίες να μετριούνται σε εκατοντάδες εβδομαδιαίως.
Η επιτυχία φέρνει βάσανα. Δεδομένου ότι σύντομα ανοίγει η εστίαση, τη διεύθυνση του ξενοδοχείου και τον σεφ απασχολεί πλέον το ερώτημα αν θα πρέπει να συμπεριλάβουν το χάμπουργκερ στο μενού του εστιατορίου.
Chefs at a 5-star hotel in Amsterdam have come up with a luxury hamburger costing $23 https://t.co/T13jk9LXjB pic.twitter.com/jDFh0qfbYI
— Reuters (@Reuters) April 16, 2021
• • •
20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967
Σαν σήμερα το 1967, αλλά Πέμπτη, ήταν μια μέρα ρουτίνας.
Στην «Αυγή» προετοιμάζουν το φύλλο της επομένης με το τρίτο και τελευταίο µέρος σειράς κειµένων, τα οποία εξηγούσαν γιατί δεν θα γίνει δικτατορία στην Ελλάδα.
Η «Μακεδονία» του Ιωάννη Βελλίδη προαναγγέλλει αποθεωτική υποδοχή του Γεωργίου Παπανδρέου και τεράστια συγκέντρωση στην Αριστοτέλους την Κυριακή των Βαΐων.
Η «Ελευθερία» του Πάνου Κόκκα μαθαίνει στους Έλληνες μια νέα λέξη, το «μνημόνιο», που θα τη χρειαστούν όμως δεκαετίες αργότερα.
Σε γεύμα που δόθηκε προς τιµήν του το βράδυ, ο Ανδρέας Παπανδρέου δηλώνει: «Το βράδυ της Κυριακής των εκλογών, όταν θα φτάνουν τα µηνύµατα της νίκης, θα σχηµατίσουµε λαϊκή κυβέρνηση στην πλατεία του Συντάγµατος, χωρίς να ειδοποιήσουµε τον βασιλιά, και θα εγκατασταθούµε στα υπουργεία σαν εκπρόσωποι του λαού...».
Η κοινοτοπία της πολιτικής και δημοσιογραφικής ζωής της ημέρας, λίγο πριν από την επιβολή της δικτατορίας, θυμίζει κάπως τον Κάφκα, ο οποίος έγραψε στο ημερολόγιό του στις 2 Αυγούστου 1914: «Η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία. Το απόγευμα πήγα για κολύμπι».
