Άνθισαν τη δεκαετία του ‘60 και τώρα τα περίφημα κινηματογραφικά στούντιο Berliner Union Film Ateliers (BUFA) του Βερολίνου θα προσαρμοστούν σε νέες συνθήκες και θα επαναχρησιμοποιηθούν.
Το σχέδιο που έχει αναλάβει η αρχιτεκτονική εταιρεία MVRDV αφορά τον σχεδιασμό για την εκ νέου ανάπτυξη των δύο πρώτων κτιρίων με σκοπό ο τόπος να γίνει βάση πολλών δημιουργικών βιομηχανιών καθώς και οργανισμών και ατόμων που εμπλέκονται στον ακτιβισμό και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Με βάση την κληρονομιά και τη χωρική ποικιλομορφία της τοποθεσίας, η MVRDV προτείνει μια σειρά βιώσιμων μετασχηματισμών των υφιστάμενων δομών, επιβεβαιώνοντας το ήθος της προσαρμοστικής επαναχρησιμοποίησης.
Τα περίφημα στούντιο βρίσκονται στο νότιο άκρο του αεροδρομίου Tempelhof του Βερολίνου και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία της πόλης για περισσότερο από έναν αιώνα.
Το γενικό σχέδιο προτείνει τώρα μια σταδιακή ανάπλαση μέσω της προσαρμοστικής επαναχρησιμοποίησης των υφιστάμενων δομών και του οικολογικού μετασχηματισμού του τοπίου.
Η πρόταση επιδιώκει να μεγιστοποιήσει την ευελιξία των εσωτερικών χώρων χωρίς να αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν το διατηρητέο κτίριο πολιτιστικής κληρονομιάς, αυξάνοντας έτσι τον κύκλο ζωής της δομής.
«Η επαναχρησιμοποίηση των υφιστάμενων κτιρίων και η προσαρμογή της χρήσης τους για να ανταποκρίνονται στις εξελισσόμενες ανάγκες του αστικού μας περιβάλλοντος είναι αυτό που προτείνει το έργο», σύμφωνα με τον CEO της Fabrix, Clive Nichol.
Η πρόταση καθορίζει ένα διαφορετικό μοντέλο της κοινωνίας και προσκαλεί να συμμετάσχουν σε αυτό, με χώρο για συναθροίσεις, κήπους για καλλιέργειες, πολλές και διαφορετικές ομάδες ανθρώπων, μεταμορφώνοντας αυτό το σημαντικό κομμάτι της κινηματογραφικής ιστορίας του Βερολίνου και παρατείνοντας τη διάρκεια ζωής του για να συνδεθεί με ένα συναρπαστικό παρελθόν και με ένα αισιόδοξο μέλλον της πόλης.
Το πρώτο από τα δύο κτίρια που προορίζονται για ανακαίνιση είναι ένα στούντιο παραγωγής ταινιών, ξεπερασμένο και ακατάλληλο για σύγχρονη χρήση. Η πρόταση επιδιώκει να μεγιστοποιήσει την ευελιξία των εσωτερικών χώρων χωρίς να αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν το διατηρητέο κτίριο πολιτιστικής κληρονομιάς, αυξάνοντας έτσι τον κύκλο ζωής της δομής.
Ο «μετασχηματισμός χαμηλής τεχνολογίας» διαθέτει μια ράγα με περσίδες που γίνεται το κομβικό σημείο και το κύριο καθοριστικό στοιχείο του χώρου. Το House 1 μεταμορφώνεται με την προσθήκη ενός πράσινου «περιτυλίγματος» από ξύλινα κουφώματα και αναρριχώμενα φυτά. Η δομή θα φιλοξενεί ευέλικτους χώρους εργασίας, καφέ μπαρ και χώρους συναντήσεων.
Το έργο προτείνει την εξάλειψη μεγάλων επιφανειών πεζοδρομίων, αυξάνοντας έτσι την υδατοπερατότητα της τοποθεσίας, καθώς και την εξάλειψη των οχημάτων και την ενίσχυση της βιοποικιλότητας μέσω κήπων στις ταράτσες και πράσινων πλατειών.
Τα επόμενα στάδια του σχεδίου ανάπτυξης θα επεκτείνουν το λειτουργικό τοπίο για να συμπεριλάβει διάφορους τομείς, από την αστική γεωργία μέχρι τον κινηματογράφο και την εκπαίδευση.