«Passing»: Ένα κινηματογραφικό κομψοτέχνημα σε λευκό και μαύρο

Passing: Ένα κινηματογραφικό κομψοτέχνημα σε λευκό και μαύρο Facebook Twitter
Η Ρουθ Νέγκα στον ρόλο της Κλερ.
0

Έχουμε δει κατά καιρούς κάποιες ιδιαιτέρως φιλόδοξες «καλλιτεχνικά» παραγωγές και συμπαραγωγές του Netflix να καίγονται στην πλατφόρμα χωρίς να κερδίσουν το πρεστίζ που αναζητούν και πριν προλάβουν να αγαπηθούν, είτε από το ευρύ είτε από το απαιτητικό κοινό.

Το «Passing» είναι κάτι άλλο. Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της ηθοποιού Ρεμπέκα Χολ είναι μια αποκάλυψη, ένα κοινωνικό (και ρομαντικό) δράμα εποχής με διαχρονικές προεκτάσεις, ένα κομψοτέχνημα δαντελωτής υφής λουσμένο σε μια σειρά από αποχρώσεις και τονικότητες του λευκού και του μαύρου, μια ιστορία που έχει να κάνει με προσμονές, προκαταλήψεις και προσχήματα και ξετυλίγεται σαν γλυκόπικρο όνειρο που το στοιχειώνει μια υποβόσκουσα θλίψη και η επιθυμία της λύτρωσης. 

Συναισθήματα δηλαδή και ευαισθησίες που όλοι μπορούν να νιώσουν, ασχέτως φύλου, φυλής και τάξης, ασχέτως αν ζουν στο σήμερα ή στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1920, όπως οι χαρακτήρες της ταινίας, η οποία βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο που είχε γράψει εκείνη την εποχή η Αφροαμερικανή (ανοιχτόχρωμη όμως, όπως οι δύο πρωταγωνίστριές της) συγγραφέας Νέλα Λάρσεν, εξέχον μέλος της λογοτεχνικής και καλλιτεχνικής σκηνής που είχε συνδεθεί με την «αναγέννηση του Χάρλεμ» κατά την περίοδο του μεσοπολέμου. 

Το «Passing» είναι ένα υπέρκομψο μελόδραμα βλεμμάτων, ψιθύρων και αισθήσεων που σε κάνει να νιώθεις σα να σου μεταδίδεται με τον πιο υποδόριο και αποτελεσματικό τρόπο η ουσία ενός βιβλίου ή μιας ιδέας, σαν ένα κρυστάλλινο όνειρο που έχει αρχή, μέση και τέλος, δεν περιέχει όμως οριστικές απαντήσεις ούτε κραυγαλέα διδάγματα. 

Να είσαι μαύρος ή μαύρη αλλά το ανοιχτό δέρμα σου να σου επιτρέπει «να περνάς» (“passing”) ως λευκός ή λευκή, με όλα τα προνόμια που αυτό τότε προϋπέθετε και εν μέρει ακόμα προϋποθέτει: αυτό είναι το κεντρικό αφηγηματικό μοτίβο της ιστορίας με ηρωίδες δύο γυναίκες που θα μπορούσαν να «περάσουν» για λευκές, μόνο η μία όμως το έκανε σβήνοντας έτσι όχι μόνο το παρελθόν της αλλά και την ίδια της την ταυτότητα, την ίδια της την υπόσταση.

Passing: Ένα κινηματογραφικό κομψοτέχνημα σε λευκό και μαύρο Facebook Twitter
Η Ρεμπέκα Χολ στα γυρίσματα της ταινίας.

Η μεσοαστή Αϊρίν (Τέσα Τόμσον), σύζυγος γιατρού (πάντα εξαιρετικός ο Άντρε Χόλαντ που είχαμε θαυμάσει και στο βραχύβιο, δυστυχώς, The Knick) και μητέρα δύο αγοριών, συναντά ξαφνικά μετά από χρόνια μια παλιά της γνώριμη από το Χάρλεμ, την Κλερ (Ρουθ Νέγκα), η οποία έχει πείσει τον ρατσιστή σύζυγό της (Αλεξάντερ Σκάσγκαρντ) και τον κοινωνικό της περίγυρο ότι είναι λευκή.

Κάπως έτσι ξεκινά η ιστορία, μια καυτή καλοκαιρινή μέρα και τελειώνει με το δράμα να κορυφώνεται μια χιονισμένη νύχτα του χειμώνα.

Πέρα όμως από μια εξαιρετική σπουδή χαρακτήρων, οι οποίοι δοκιμάζονται από δυσμενείς συνθήκες και από έντονες κρίσεις ταυτότητας (φυλετικής, ταξικής, έμφυλης), η ταινία, η οποία προβάλλεται σε τετράγωνο κάδρο για να τονιστεί ίσως έτσι το περίκλειστο προαύλιο των ψευδαισθήσεών τους, προλαβαίνει με τον λεπτό, αιθέριο, εξπρεσιονιστικό και ονειρικό της τρόπο να εξερευνήσει κι ένα σωρό άλλες συναισθηματικές πτυχές: την ισχύ της επιθυμίας αλλά και της ζήλιας, τις αποφάσεις που μας κρατούν δέσμιους για πάντα, τον παραλογισμό των περιστάσεων που μπορούν να συντρίψουν ακόμα και την πιο συγκροτημένη προσωπικότητα.

Το «Passing» είναι ένα υπέρκομψο μελόδραμα βλεμμάτων, ψιθύρων και αισθήσεων που σε κάνει να νιώθεις σα να σου μεταδίδεται με τον πιο υποδόριο και αποτελεσματικό τρόπο η ουσία ενός βιβλίου ή μιας ιδέας, σαν ένα κρυστάλλινο όνειρο που έχει αρχή, μέση και τέλος, δεν περιέχει όμως οριστικές απαντήσεις ούτε κραυγαλέα διδάγματα. 

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ελληνικές σειρές των 90s: comfort zone ή ζώνη του λυκόφωτος;

Daily / Ελληνικές σειρές των '90s: Comfort zone ή ζώνη του λυκόφωτος;

Οι τηλεοπτικές σειρές της πρώτης δεκαετίας των ιδιωτικών καναλιών φαίνονται να έχουν υποκαταστήσει σ’ ένα μεγάλο κοινό τον ρόλο που έπαιζαν για μισό αιώνα σχεδόν οι ελληνικές ταινίες της ακμής του βιομηχανικού σινεμά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Στο μεταξύ, η Γάζα πεθαίνει 

Daily / Στο μεταξύ, η Γάζα πεθαίνει 

«Το Ισραήλ πάνω απ' όλα», έγραψε με εθνικοσοσιαλιστικό ρίγος, αν και ιστορικός του Ολοκαυτώματος, ο Αριέλ Λεκαδίτης αμέσως μετά (και παρά) την ανακοίνωση του εκδοτικού του οίκου ότι διακόπτει τη συνεργασία τους εξαιτίας «των χυδαίων αναρτήσεών του».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η παλιά παραλιακή και η σύγχρονη «Αθηναϊκή Ριβιέρα»

Daily / Η παλιά παραλιακή και η σύγχρονη «Αθηναϊκή Ριβιέρα»

Μια ονομασία που μοιάζει συγχρόνως νεοπλουτίστικη και φτωχομπινέδικη, ειδικά σε όσους από εμάς μεγαλώσαμε στα Νότια και δεν νιώσαμε ποτέ ότι υπήρχε ανάγκη ούτε για τόσο ισοπεδωτική «ανάπλαση» ούτε και για τέτοιους τουριστικούς ευφημισμούς.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Όλα είναι λαϊκισμός

Daily / Όλα είναι λαϊκισμός

Δεν επιτρέπεται να συμβαίνουν αντικυβερνητικά γεγονότα. Δεν είναι σωστό. Είναι αχαριστία, είναι cringe, είναι λαϊκισμός. Η αμφισβήτηση είναι λαϊκισμός. Η διαμαρτυρία είναι λαϊκισμός. Η επίκληση του θυμικού είναι λαϊκισμός. Τα μνημόσυνα είναι λαϊκισμός.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Eno: Ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ για έναν μέγα οραματιστή και δημιουργό

Daily / Eno: Ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ για έναν μέγα οραματιστή και δημιουργό

Η εκδοχή του ντοκιμαντέρ για τον Brian Eno που είδαμε στις Νύχτες Πρεμιέρας ήταν μοναδική και αποκλειστική για τη συγκεκριμένη προβολή, αυτό που μένει όμως σε κάθε περίπτωση είναι η μαγνητικά χαρισματική και πάντα προσηνής προσωπικότητά του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τι είδους άτομο υποστηρίζει το Ισραήλ του Νετανιάχου;

Daily / Τι είδους άτομο υποστηρίζει το Ισραήλ του Νετανιάχου;

Με αφορμή της επέτειο της 7ης Οκτωβρίου, οι εγχώριοι αυτόκλητοι θεματοφύλακες των «δυτικών αξιών» διατράνωσαν για μια ακόμη φορά τη θερμή στήριξή τους στην «ιερή αποστολή» του Ισραήλ, σύμφωνα με την ορολογία του πρωθυπουργού του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ