«Σκόπευα να γράψω για τον θάνατο, αλλά παρενέβη η ζωή όπως πάντα»: Το Ημερολόγιο της Βιρτζίνια Γουλφ

«Σκόπευα να γράψω για τον θάνατο, αλλά παρενέβη η ζωή όπως πάντα»: Το Ημερολόγιο της Βιρτζίνια Γουλφ Facebook Twitter
«Αν κανείς δεν πει στη στιγμή, αυτή τη στιγμή, μείνε, τι θα κερδίσει, πεθαίνοντας;»: Η Βιρτζίνια Γουλφ το 1939 στο Λονδίνο
0


«ΣΚΟΠΕΥΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ,
αλλά παρενέβη η ζωή όπως πάντα», έγραφε η Βιρτζίνια Γουλφ στις 17 Φεβρουαρίου 1922, όταν είχε μόλις κλείσει τα 40 της χρόνια. Το ημερολόγιό της είναι γεμάτο πόνο: θάνατοι, απώλειες, ασθένειες, θλίψη, κατάθλιψη, αγωνία, φόβος. Αλλά σε κάθε σελίδα παρεμβαίνει η ζωή, με εκπληκτική ενέργεια, θέρμη και χαρά. Το ημερολόγιο αποτελεί μια απαράμιλλη καταγραφή της εποχής της, μια πινακοθήκη εξαιρετικής παρατήρησης, μια θερμή και θαρραλέα αυτοεξέταση, μια αποκάλυψη των δημιουργικών διεργασιών μιας συγγραφέως, ένα τρυφερό, άγρυπνο χρονικό της φύσης και ένας διαλογισμός για τη ζωή, τον έρωτα, το γάμο, τη φιλία, τη μοναξιά, την κοινωνία, το χρόνο και τη θνητότητα. Είναι ένα από τα σπουδαιότερα ημερολόγια που γράφτηκαν ποτέ, και είναι υπέροχο να το βλέπουμε ξανά σε έντυπη μορφή στην πεντάτομη έκδοση που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Granta.

Η πρώτη σωζόμενη ημερολογιακή καταχώρηση της Γουλφ έγινε το 1897, όταν ήταν σχεδόν 15 ετών –  η τελευταία στις 24 Μαρτίου 1941, τέσσερις ημέρες πριν από τον θάνατό της. Η ίδια κρατούσε όλα αυτά τα γραπτά σε τετράδια χωρίς γραμμές με μαλακά εξώφυλλα, τα οποία έδενε με χρωματιστά χαρτιά. Ανέτρεχε τακτικά σε αυτά για να θυμάται το παρελθόν της, και βασίστηκε σε αυτά όταν ξεκίνησε τα απομνημονεύματά της (Sketch of the Past), το 1939. Όταν βομβαρδίστηκε το σπίτι της στο Λονδίνο τον Οκτώβριο του 1940, φρόντισε να τα διασώσει.

Κανείς δεν μπορούσε ποτέ να ψέξει ή να ντροπιάσει τη Γουλφ όσο η ίδια τον εαυτό της. Στα ημερολόγιά της εμφανίζεται έντονα αυτοκριτική και μοιάζει να λαχταρά να βγει έξω από τον εαυτό της, πέρα από τον εγωισμό, να ταυτιστεί με το «εμείς», όχι με το «εγώ». Είναι σα να διεξάγεται διαρκώς μια συναρπαστική πάλη ανάμεσα στον σολιψισμό («Πόσο με ενδιαφέρει ο εαυτός μου!») και στη λαχτάρα για κοινοτισμό και κοινοκτημοσύνη.

Πριν αυτοκτονήσει, στις 28 Μαρτίου του 1941, άφησε ένα σημείωμα στον σύζυγό της Λέοναρντ, ζητώντας του να καταστρέψει όλα της τα γραπτά. Ευτυχώς για εμάς, εκείνος δεν το έκανε. Αντ' αυτού άρχισε να διασώζει και να ταξινομεί μια τεράστια μάζα υλικού, το οποίο περιλάμβανε χειρόγραφα, μυθιστορήματα, δοκίμια και κριτικές, καθώς και αυτά τα ημερολόγια.

Κανείς δεν μπορούσε ποτέ να ψέξει ή να ντροπιάσει τη Γουλφ όσο η ίδια τον εαυτό της. Στα ημερολόγιά της εμφανίζεται έντονα αυτοκριτική και μοιάζει να λαχταρά να βγει έξω από τον εαυτό της, πέρα από τον εγωισμό, να ταυτιστεί με το «εμείς», όχι με το «εγώ». Είναι σα να διεξάγεται διαρκώς μια συναρπαστική πάλη ανάμεσα στον σολιψισμό («Πόσο με ενδιαφέρει ο εαυτός μου!») και στη λαχτάρα για κοινοτισμό και κοινοκτημοσύνη. Οι ακριβείς, παθιασμένες περιγραφές της για το τοπίο γύρω της, είτε πρόκειται για την εξοχή του Σάσεξ είτε για τους δρόμους του Λονδίνου, που από μόνες τους κάνουν τα ημερολόγια άξια να διαβαστούν, είναι μέρος αυτής της λαχτάρας να περάσει από τον εαυτό της σε αυτό που αποκαλεί «το τραγούδι του πραγματικού κόσμου». Και η έλξη που της προκαλούν οι άλλοι δημιουργεί μια σχεδόν αλλόκοτη ενσυναίσθηση, σαν να μεταμορφώνεται η ίδια στο πρόσωπο που παρατηρεί. Το ημερολόγιο είναι ένας θησαυρός χαρακτήρων, από τους διάσημους λογοτέχνες που γνώριζε (Τόμας Χάρντι, Χ. Τζ. Γουέλς, Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς. Τ.Σ. Έλιοτ, Κάθριν Μάνσφιλντ) μέχρι χίλια άλλα ζωντανά πορτρέτα πιο άγνωστων ζωών.

«Σκόπευα να γράψω για τον θάνατο, αλλά παρενέβη η ζωή όπως πάντα»: Το Ημερολόγιο της Βιρτζίνια Γουλφ Facebook Twitter
Φωτογραφία της Βιρτζίνια Γουλφ από την Gisèle Freund, 1939.

Είναι μια καταγραφή του κόσμου της και της εποχής της. Είναι ένα τετράδιο ασκήσεων όπου εργάζεται για να βρει μια «ελαστική» φόρμα με βάση την οποία θα δημιουργήσει κάτι από «αυτό το χαλαρό, παρασυρόμενο υλικό της ζωής». «Μου φαίνεται ότι σε αυτό το βιβλίο εξασκούμαι στο γράψιμο – μαθαίνω τις κλίμακες», γράφει. Είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας, όπου τα επικίνδυνα συναισθήματα – ο θυμός για έναν καβγά με τον Λέοναρντ, ο τρόμος της κατάθλιψης, ο πόνος της ασθένειας, η κοινωνική αμηχανία, ο φόβος της χλεύης κάθε φορά που κυκλοφορεί ένα βιβλίο της –  μπορούν να αναπαυθούν. Εδώ είναι που «συνθέτει» τον εαυτό της: «Για να καταπραΰνω αυτές τις δίνες, γράφω εδώ». Είναι ένα σημειωματάριο όπου καταγράφει τις λογοτεχνικές κρίσεις της και συχνά υπενθυμίζει στον εαυτό της «τι απέραντη γονιμότητα απόλαυσης μου επιφυλάσσουν τα βιβλία!».

Είναι επίσης ένα βιβλίο αναμνήσεων στο οποίο ανακαλεί το παρελθόν της, κάτι πολύ σημαντικό για εκείνη, και ανατρέχει ψυχαναγκαστικά σχεδόν σε ημερομηνίες-κλειδιά, όπως ο θάνατος της μητέρας της όταν ήταν 13 ετών, ο γάμος της με τον Λέοναρντ ή οι μετακομίσεις σε διαφορετικά σπίτια. Είναι ένα βιβλίο για τη θνητότητα, τη συνειδητοποίηση ότι ο θάνατος έρχεται και την αξιοποίηση του εδώ και του τώρα. «Χαίρομαι που ζω και λυπάμαι για τους νεκρούς», γράφει μετά την αυτοκτονία ενός φίλου της. Επιθυμεί να αποσπάσει όλο το ζουμί από τη ζωή: η αγάπη, η ευχαρίστηση, η στοργή και η απόλαυση διατρέχουν όλο το βιβλίο. Θέλει να ζήσει για τη στιγμή: «Αν κανείς δεν πει στη στιγμή, αυτή τη στιγμή, μείνε, είσαι τόσο δίκαιη, τι θα κερδίσει, πεθαίνοντας; Όχι: μείνε, αυτή τη στιγμή. Κανείς δεν το λέει ποτέ αυτό αρκετά. Πάντα βιάζεται. Πάω τώρα μέσα, να δω τον Λ. και να πω, μείνε αυτή τη στιγμή».

Με στοιχεία από The Guardian

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Τα κύματα» της Β. Γουλφ: Πόσοι άνθρωποι κατοικούν μέσα μας;

Λέσχη Ανάγνωσης: Φίλοι και παρέες / «Τα κύματα» της Βιρτζίνια Γουλφ: Πόσοι άνθρωποι κατοικούν μέσα μας;

Το άκρως πειραματικό και ποιητικό μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ αναδεικνύει τη θαυμαστή πολυπλοκότητα του ψυχισμού μας και την πολλαπλότητα που κατοικεί μέσα μας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η ασυμβίβαστη κριτικός Βιρτζίνια Γουλφ

/ Η ασυμβίβαστη κριτικός Βιρτζίνια Γουλφ

Δυο σπάνια δοκίμια της Βιρτζίνια Γουλφ για τη λογοτεχνία και την τέχνη σε μια ενιαία έκδοση με τον τίτλο «Μια συζήτηση περί τέχνης και Λεξιτεχνία», που μόλις κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Περισπωμένη, μας δίνουν την αφορμή να θυμηθούμε τον πάντοτε μοντέρνο και καίριο λόγο της.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Διαβάζοντας για την Αμερική του Τραμπ

Βιβλίο / Διαβάζοντας για την Αμερική του Τραμπ

Μόλις μία εβδομάδα μετά τις αμερικανικές εκλογές, βιβλία δυστοπικού περιεχομένου και πολιτικής θεωρίας εκτοξεύτηκαν στις πρώτες θέσεις των παγκόσμιων πωλήσεων, αποδεικνύοντας ότι η ανάγνωση παραμένει το ένα και μοναδικό όπλο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Βιβλίο / Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Υπεύθυνη για τα πιο πολύτιμα αποκτήματα της ιδιωτικής συλλογής του διάσημου τραπεζίτη, η απέριττα κομψή βιβλιοθηκάριος Μπελ ντα Κόστα Γκριν ήταν μαύρη αλλά εμφανιζόταν ως λευκή στον αφρό της υψηλής κοινωνίας μέχρι και τον θάνατό της το 1950.
THE LIFO TEAM
Leslie Absher: «Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι» 

Βιβλίο / Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι, συγγραφέας

Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Leslie Absher μάς ξεναγεί στο «Σπίτι με τα μυστικά», εκθέτοντας ταυτόχρονα την προσωπική της πορεία προς την απελευθέρωση, την «ελληνική» της εμπειρία και τις εντυπώσεις της από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Πολυτεχνείο - Ένα παραμύθι που δεν λέει παραμύθια»

Βιβλίο / Το Πολυτεχνείο έγινε κόμικ: Μια νέα έκδοση για μια μονίμως επίκαιρη εξέγερση

Παραμονές της φετινής επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι εκδόσεις Red ‘n’ Noir κυκλοφόρησαν ένα έξοχο κόμικ αφιερωμένο σε αυτή, που το υπογράφουν ο συγγραφέας Γιώργος Κτενάς και ο σκιτσογράφος John Antono.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Μάλκολμ Λόουρι και το «Κάτω από το ηφαίστειο»

Βιβλίο / Το μεγαλόπνοο «Κάτω από το ηφαίστειο» του Μάλκολμ Λόουρι, μια προφητεία για την αποσύνθεση του κόσμου

Οι αναλογίες μεταξύ του μυθιστορηματικού βίου του Βρετανού συγγραφέα και του κορυφαίου έργου του είναι παραπάνω από δραματικές, όπως και αυτές μεταξύ της υπαρξιακής πτώσης του και του σημερινού, αδιέξοδου κόσμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Βιβλίο / Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Στο νέο του βιβλίο, «Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, ο Νικόλας Σμυρνάκης καταρρίπτει 23 μύθους που μας καταπιέζουν, βοηθώντας μας να ζήσουμε ουσιαστικότερα.
ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ