Η αβάσταχτη ελαφρότητα της πολιτικής διαχείρισης

Η αβάσταχτη ελαφρότητα της πολιτικής διαχείρισης… Facebook Twitter
Mη αναζητώντας τις αιτίες, αφήνουμε ένα ακόμα πρόβλημα κάτω από το χαλί μέχρι να εμφανιστεί και πάλι… Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0


AN KAI OI
αποπομπές Μηταράκη και Πατούλη είναι πολύ πρόσφατες, ήδη αποτελούν γεγονότα τα οποία ήδη καταναλώσαμε, χωνέψαμε πολιτικά, θεωρούμε ότι συνέβησαν σ ένα σχετικά μακρινό παρελθόν και ως κοινωνία βγήκαμε σοφότεροι μετά από τις εξελίξεις αυτές, ενώ η πολιτική ηγεσία έκανε ενός είδους εσωτερική κάθαρση. Ο μέσος πολίτης που δεν στέκεται στα πολιτικά γεγονότα με ιδιαίτερη επιμονή, γιατί προέχουν άλλα που θεωρεί σημαντικότερα ή γιατί τα επερχόμενα γεγονότα καλύπτουν γρήγορα τα προηγούμενα, σχηματίζει την εντύπωση ότι όλα όσα συνέβησαν με τον πρώην υπουργό και τον απερχόμενο περιφερειάρχη αντιμετωπίσθηκαν από την πολιτική ηγεσία της χώρας με τον τρόπο που θα έπρεπε, αποτελεσματικά και ακαριαία, και τα δυο πολιτικά πρόσωπα εισέπραξαν την δημόσια απαξίωση που τους άξιζε και τιμωρήθηκαν όσο έπρεπε.

Η ηγεσία έκανε το χρέος της με το οποίο ανταποκρίθηκε στις αρνητικές εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στην κοινωνία από τις προκλητικές πράξεις των δυο. Στις διακοπές ενός υπουργού εν καιρώ πύρινων καταστροφών και στο έστω άχαρο και αντιαισθητικό ζεϊμπέκικο την ίδια εποχή ενός περιφερειάρχη τον οποίο στήριξε το κυβερνητικό κόμμα. Ο ηγέτης παρενέβη, πήρε τα δραστικά μέτρα που έπρεπε, χωρίς μάλιστα να υπολογίσει το πολιτικό κόστος από τις γενναίες πρωτοβουλίες του. Συνέβη και κάτι επιπλέον, ιδιαίτερα ενδιαφέρον.

Τα δυο πρόσωπα που αποπέμφθηκαν όχι απλά δεν διαμαρτυρήθηκαν από το πολιτικό άδειασμα με το οποίο απαξιώθηκαν και στρεβλώθηκε η δημόσια εικόνα για την οποία είχαν δώσει πολύχρονους αγώνες,  αλλά ζήτησαν δημόσια συγνώμη από τον ηγέτη. Η προσωπική αξιοπρέπεια έχει και αυτή τα όρια της.

Τα δυο πρόσωπα που αποπέμφθηκαν όχι απλά δεν διαμαρτυρήθηκαν από το πολιτικό άδειασμα με το οποίο απαξιώθηκαν και στρεβλώθηκε η δημόσια εικόνα για την οποία είχαν δώσει πολύχρονους αγώνες, αλλά ζήτησαν δημόσια συγνώμη από τον ηγέτη. Η προσωπική αξιοπρέπεια έχει και αυτή τα όρια της. Κάπου εκεί ολοκληρώθηκαν οι δυο μικρές ιστορίες, αφού πρώτα αντικαταστάθηκε ο υπουργός και προτάθηκε ένα νέο πρόσωπο για υποψήφιος περιφερειάρχης για τις επερχόμενες τοπικές εκλογές.

Οι περιπτώσεις Μηταράκη και Πατούλη δεν αντιμετωπίσθηκαν πολιτικά, αλλά με τον τρόπο που κερδίζει ολοένα μεγαλύτερο έδαφος στην πολιτική διαχείριση στη χώρα μας: την επικοινωνία. Αν βάλουμε δυο υποθετικά ενδεχόμενα και στις δυο περιπτώσεις, θα είχαμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Αν στην περίπτωση Μηταράκη δεν βρισκόταν κάποιος ο οποίος θα δημοσιοποιούσε μέσω μιας εφημερίδας το γεγονός ότι βρισκόταν σε διακοπές όταν η μισή χώρα καιγόταν, τώρα ο Μηταράκης θα βρισκόταν στη θέση του και θα παινευόταν μαζί με τα υπόλοιπα κυβερνητικά μέλη ότι αντιμετώπισαν τις μεγάλες καταστροφές από τις πυρκαγιές με τον τρόπο που έπρεπε. Αντίστοιχα, αν δεν βρισκόταν κάποιος ή κάποια να αποτύπωνε με ένα βίντεο τον Πατούλη να χορεύει το άχαρο ζεϊμπέκικό του, τώρα αυτός θα δήλωνε περήφανος για το έργο που έκανε ως περιφερειάρχης και θα διεκδικούσε μια νέα εκλογή τον Οκτώβριο.

Τα δυο τυχαία γεγονότα, όμως, μοιάζει να συνωμότησαν σε βάρος τους. Ένα δημοσίευμα και ένα βίντεο διέκοψαν τις καριέρες τους, έστω προσωρινά, γιατί όλα έχουν μια ημερομηνία λήξης σε αυτή τη χώρα. Σύντομα οι δυσμενείς επιπτώσεις εναντίον τους θα αποτελούν ένα ξεχασμένο παρελθόν και θα πρωταγωνιστήσουν σε κάποια δημόσια θέση. Η επικοινωνία κυριάρχησε της πολιτικής, οι αρνητικές εντυπώσεις για την κυβέρνηση στην οποία ανήκουν πολιτικά τα δυο πρόσωπα ακυρώθηκαν και με έναν τρόπο ίσως ενίσχυσαν το πρωθυπουργικό προφίλ, αφού αυτός παρενέβη με δυναμικό τρόπο και όλα τέλειωσαν με τον ιδανικό για την κυβέρνηση τρόπο. Η κοινή γνώμη, τουλάχιστον σε μια μεγάλη πλειονότητά, διαμόρφωσε την βεβαιότητα ότι το τιμόνι της χώρας βρίσκεται σε καλά χέρια.

Όμως, η πραγματικότητα επιμένει και είναι εντελώς διαφορετική. Η μισή (σχήμα λόγου) χώρα κάηκε και μαζί περιουσίες, δάση, άνθρωποι, ζώα, σε ένα βαθμό το τουριστικό προϊόν της, ενώ λαβώθηκε και η διεθνής εικόνα της. Όμως, για τα αίτια των καταστροφών, για τα πραγματικά γεγονότα δηλαδή, δεν ασχοληθήκαμε ιδιαίτερα σαν κοινωνία ή ως μέσα ενημέρωσης, δεν έγινε κάποιος ουσιαστικός δημόσιος διάλογος, δεν μιλήσαμε για το κακό το ριζικό μας που οδηγεί κάθε χρόνο σε απώλειες κάθε είδους. Όλα όσα συνέβησαν εξαντλήθηκαν με την δημόσια αποδοκιμασία και αποπομπή των δυο. Λες και αν ο Μηταράκης δεν έκανε διακοπές, ή ο Πατούλης δεν χόρευε εκείνο το βράδυ, η χώρα δεν θα καιγόταν.

Το αποτέλεσμα το βλέπουμε. Με την βοήθεια των μηχανισμών προπαγάνδας και σε μεγάλο βαθμό την αβάσταχτη ελαφρότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης –είτε λόγω αδυναμίας να συγκροτήσει ένα πειστικό κριτικό δημόσιο λόγο, είτε επειδή προσπαθεί ακόμα να συνέλθει από την εκλογική πανωλεθρία– η κυβέρνηση δεν θα υποστεί καμία φθορά, αν και αυτό είναι το ελάσσον απέναντι σε ένα άλλο γεγονός. Δεν θα μιλήσουμε ποτέ για τις αιτίες που καταστρέφεται η χώρα. Και μη αναζητώντας τις αιτίες, αφήνουμε ένα ακόμα πρόβλημα κάτω από το χαλί μέχρι να εμφανιστεί και πάλι…

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι όμορφοι συριακοί Ιβίσκοι

Αστικό πράσινο / Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι συριακοί ιβίσκοι

Εκατοντάδες δέντρα της Αθήνας πεθαίνουν. Είναι συριακοί ιβίσκοι που ξεραίνονται ο ένας μετά τον άλλο, από μια ασθένεια που πρώτη φορά επελαύνει στο αστικό πράσινο. Η LiFO έμαθε ποια είναι η μυστηριώδης ασθένεια που αποδεκατίζει τους ιβίσκους και ρώτησε τον δήμο τι κάνει γι' αυτό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ο γρίφος της εξωτερικής πολιτικής της Κίνας και το ρίσκο του Σι

Διεθνή / Ο γρίφος της εξωτερικής πολιτικής της Κίνας και το ρίσκο του Σι Τζινπίνγκ

Η Κίνα επιδιώκει ταυτόχρονα τη μακροπρόθεσμη ανατροπή της διεθνούς τάξης και τη βραχυπρόθεσμη διατήρησή της. Ο Σι είναι πρόθυμος να ανεχθεί έναν κόσμο που φλέγεται, με την ελπίδα ότι η Κίνα δεν θα καεί.
LIFO NEWSROOM
«Η ζωή στην Ευρώπη εξαρτάται από τους ψηφοφόρους στη Βόρεια Καρολίνα και την Αριζόνα»

Διεθνή / «Η ζωή στην Ευρώπη εξαρτάται από τους ψηφοφόρους στη Βόρεια Καρολίνα και την Αριζόνα»

Ο παγκοσμίου φήμης ιστορικός Πίτερ Φράνκοπαν και ο επικεφαλής διπλωματικός ανταποκριτής και βετεράνος των «New York Times» Στίβεν Ερλάνγκερ σχολιάζουν τη σημερινή εκλογική μάχη στις ΗΠΑ και τη σημασία της για τον υπόλοιπο κόσμο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η αμερικάνικη μάχη, ο τραμπικός λαός και τα βαθιά διλήμματα

Οπτική Γωνία / Η αμερικανική μάχη, ο τραμπικός λαός και τα βαθιά διλήμματα

Τα διλήμματα που εμμένουν και θα έχουν καταλυτικό ρόλο είτε υπερισχύσει ο Τραμπ είτε η Χάρις αφορούν πια την ίδια τη συνθήκη της λεγόμενης «φιλελεύθερης δημοκρατίας» στην αμερικανική της εκδοχή.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Γιατί μια νίκη του Τραμπ θα είναι καταστροφική;

Οπτική Γωνία / Γιατί μια νίκη του Τραμπ θα είναι καταστροφική

Τα ρατσιστικά και σεξιστικά σχόλια, τα φαινόμενα αυτολογοκρισίας και το κλίμα που επικρατεί. Μιλά στη LiFO η Νένη Πανουργιά, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Οι παράνομες πισίνες των Κυκλάδων και το λιγοστό νερό που έχει απομείνει

Ρεπορτάζ / Οι παράνομες πισίνες των Κυκλάδων και το λιγοστό νερό που έχει απομείνει

Οι πισίνες, παράταιρες με το κυκλαδικό τοπίο και αρκετές από αυτές παράνομες, προκαλούν πια αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες, που τις βλέπουν να γεμίζουν ενώ η παρατεταμένη λειψυδρία φέρνει στις βρύσες τους βιομηχανικό, πανάκριβο νερό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ο Ζίζεκ στα 75: «Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος»

Οπτική Γωνία / Ο Ζίζεκ στα 75: «Μην κοιτάς βαθιά μέσα σου, θα ανακαλύψεις μόνο σκατά»

«Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος» δηλώνει σε συνέντευξή του στον Telegraph ο διάσημος Σλοβένος φιλόσοφος, ο οποίος πιστεύει επίσης ότι είμαστε πλέον πολύ κοντά σε ένα είδος «ήπιου φασισμού», όπως γράφει στο νέο βιβλίο του.
THE LIFO TEAM
Γιατί να μη λιντσάρουμε τους ανήλικους δράστες;

Explainer / Το ποινικό δίκαιο ανηλίκων και η δίψα του κοινού για λιντσάρισμα

Τις τελευταίες εβδομάδες, μετά την υπόθεση ξυλοδαρμού μιας ανήλικης στη Γλυφάδα, η συζήτηση για τη βία μεταξύ ανηλίκων έχει αναζωπυρωθεί, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση εξήγγειλε κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ